Mia Jasmin's POV.

pagkauwing pagkauwi ay derederetso lang ako sa Kwarto, dinaanan ko lang si kent at hindi siya kinibo, nang makarating sa Kwarto ay Ibinaba ko ang gamit ko at saka ako naupo sa kama.

Alak ang nasa kahon na yon diba? P-papaano yung kamay niya? Hindi pwedeng maapektuhan ang kamay niya doctor siya pag may amsamang nangyari kasalanan ko to.

Nang may kumatok ay napalunok ako at umayos nang upo. Bumukas ang pinto at nakita ko si mommy na nakangiti ngunit nag aalala ang itsura..

"Okay ka lang ba anak?" tanong ni mommy kaya naman tinitigan ko siya.

"Tell me, what's the problem anak." nang sabihin niya yon at naupo siya sa tabi ko ay napaiyak nalang ako.

"M-mommy, n-nasaktan ko si l-luke." humihikbi kong sabi naramdaman ko naman ang yakap ni mommy at ang paghagod niya sa Likod ko.

"What happened anak?" nag aalalang tanong ni mommy kaya naman nag angat ako nang tingin tapos napaluha nanaman.

"May naganap ba?" tumango tango ako bilang sagot.

"N-noona, Gwaenchanha?" biglang bumukas ang pinto at agad akong nilapitan ni kent, Umiling ako bilang sagot.

"A-alam na ni bon na magkapatid tayo.. K-kaya—"

"What did he do?" tanong ni Kent.

"Pakinggan muna natin ang Noona mo, kent." aniya ni Mommy kaya naman nakasandal ako sa Balikat ni mommy.

"Mommy, h-hindi ko talaga sinasadya yung nangyari." mahinang sabi ko pa.

"N-narinig ni bon ang usapan namin dati sa Clinic na kapatid ko si kent, k-kasalanan ko hindi ako nag iingat hindi ko naisip na posibleng may tao sa Clinic."

"Mm.." tugon ni Mommy, naupo naman si kent sa tabi ko.

"Pinakiusapan ko siyang huwag niyang Ipagkakalat.. Kaya sumama ako sakanya s-sa condo unit niya kaya pumayag na ako dahil balak ko ring tumungo sa Unit ni L-luke pero nang makarating sa Floor nila—"

Napayuko ako at nakagat ang labi. "P-pag uusapan lang dapat namin ang tungkol sa bagay na yun mommy, pero umamin siya saakin na gust— gusto niya daw ako.. N-nagulat ako mommy." sambit ko.

"K-kasi kaaway ko siya.. Pero tinulak niya ako sa pader tapos H-hinalikan, h-hindi ko naman inaasahan t-tapos d-dahil sa gulat hindi ko siya naitulak kaagad.." dahil doon ay nagsimula nanaman akong maluha.

"Shh, sige lang anak.." pagpapatahan ni mommy saakin.

"B-biglang l-lumabas si luke, a-at sinapak si B-bon mommy. G-galit na galit siya." napayuko ako at nagpunas nang luha.

"N-nakita ni Hyung?" napaangat ang tingin ko sakanya dahil nabahiran nang pag aalala ang tinig niya.

"N-nakita ko yung p-post niya noona, minutes ako b-bago ako pumasok sa kwarto mo." tinitigan ko siya.

"A-anong meron?" tanong ko, kinakabahan at hindi mapakali.

"W-wala." aniya ni Kent kaya naman tinitigan ko siya.

"Anong meron?" tanong ko.

"I-i thought h-he's really celebrating. D-dahil sabi niya sa Caption.. Make things better, celebrate early. Tapos may beer sa Mesa." napayuko ako at saka Nakarandam nang matinding konsensya.

"T-this is all my fault." aniya ko.

"Don't blame yourself anak, H-hindi mo inaasahan ang nangyari." umiling ako sa sinabi ni Mommy.

"Mom, Pinilit at nag panggap siyang okay sa harap ko kaya ako natatakot. Mas gugustihin kong magalit siya saakin, mas matatanggap ko yun kesa nginingitian niya ako habang umiiyak." nakagat ko ang labi at pinunasan ang luha.

"Mommy, Pinapatahan niya ako habang patuloy na tumutulo ang luha sa mata niya. I feel so bad.." ihinarap ako ni mommy sakanya at pinunasan ang luha sa mata ko.

"A-alam kong mag seseventeen ka palang anak, alam ko rin na hindi porket ganyan ang taon mo ay hindi ka na masasaktan." aniya ni Mommy at inayos ang buhok ko.

"K-kung nasasaktan man si luke, wala tayong kakayahan na pawiin yon. Kailangan niya nang oras para hindi niya isipin na nagkulang siya." umiling ako.

"M-mommy, sabi niya b-bakit daw ganun.. S-siya daw ang nandiyan pero bakit daw ganun ang nangyari. Sa puntong yun sinisisi niya na ang sarili niya mommy." niyakap naman ako ni mommy nang mag simulang umiyak.

"Everything will be Fine, but it really takes time." bulong ni Mommy tapos Hinaplos ang Ulo ko.

"Kaya tumahan ka na okay? Tumahan ka na, magpahinga ka na." maayos na sabi ni Mommy at saka Humiwalay sa yakap.

"N-noona, I promise to check on him." aniya ni kent kaya tumango ako.

"Thank you.." lumapit ito saakin at pinunasan ang luha ko.

"Partly it's my fault too, kung hindi dahil sa pag papanggap ko hindi saa ito mangyayari." umiling ako at hindi nakasagot.

"Magpahinga ka na Noona, Dadalhan nalang kita nang food rito." tumango ako at nahiga na sa kama ko.

Third Person's POV.

"M-master, may trabaho pa kayo bukas." natatawa niyabg tinitigan si Ryzo.

"Concern ka saakin? Wag." lasing na sabi ni Luke.

"Gusto kong manakit nang tao, kaya wag kang maging concern nauunawaan mo? Kase ako hinde." napalunok si Ryzo tapos napakamot sa Sintido.

Alam niyang lasing na ang amo niya, dahil hind niya na naiintindihan ang sinasabi nito. "A-ah." sagot nalang ni Ryzo.

"Nakakabakla, aish. Iyakin pala ako? Ang sakit pala makita na hinalikan nang iba yung taong mahal mo noh." lumunok si Ryzo at inabutan nalang ang Boss niya nang panibagong Beer.

"Salamat, pare." sagot ni Luke.

"H-hindi ko alam kung ginusto niya ba yon o hinde, pero ewan ko. Mahal ko siya—hik! K-kahit saktan niya ako nang maraming beses iiyak lang ako kasi mahina ako." napaiwas tingin si Ryzo sa Boss niya dahil nagsisimula nanaman itong umiyak.

"Doctor ako nang puso, pero hindi ko ito magamot sa sakit na nararamdaman nito.." aniya nito sa pagitan nang pag iyak.

"G-gusto kong hanapin si Bon, H-hanapen mo wa.. B-bubogbugin ko sha." lasing na lasing na si luke ngunit hindi pa rin niya alam kung papaano pipigilan ang sarili.

"A-ako na po mananakit para sainyo." ngumiti si Luke at nag thumbs up.

"Shalamat—hik!"

"Shi mia? K-kanina nandito siya ah. Asan na siya?" napakamot sa ulo si Ryzo tapos Inalalayan ang boss niyang tumayo bigla.

"Miaaaaaa!" tawag niya pa sa kahit saan.

"Mia, ayaw mo na ba saken?" hindi alam ni ryzo kung maluluha ba siya dahil sa boss niyang umiiyak nanaman sa Sahig.

"I want her.. I want her badly.." sa pag iyak ni luke ay naupo sa tabi niya ang Butler niya at Tinapik siya sa Likod.

"I'm inlove with someone whom i know since we're kids." umiiyak na sabi ni luke habang nakadapa sa carpet para itong batang iniwan nang kanyang Ina.

•••

A week past, pumunta si Luke sa President's office. "Did you change your mind already?" tanong nang President habang nakangiti.

"I'm going, kailan ba? Bukas? Sagot niyo ang Plane ticket." aniya ni Luke sa President na para bang walang gana, walang galang

"S-sure Doc L, i'll be glad you can stay there for a month if that's what you like." aniya ni President kay luke, naupo naman si luke at inabot ang Kape.

"So i can stay there for long? What kind of hospital is that?" tanong ni Luke.

"You can stay there for a year if you want, mas malaki ang—"

Luke's POV.

"Okay, Thank you. Nasa E.R lang ako call me." aniya ko at tumayo na.

Bumaba naman ako tapos nakita ko si Nurse Chi. "Sasama ka na ba?" pinilit kong ngumiti at tumango.

"I need some fresh air you know." ngumiti ito saakin..

"Mabuti naman at makakasama kita doon, Doc L." tumango ako.

"Same for me, Kasama rin natin si Doc Lucille sa pagkakaalam ko." sagot ko pa sakanya kaya naman huminga ako nang malalim.

"I'll stay there for long, how about you?" tanong ko kay Nurse Chi.

"Syempre Doc L, sainyo lang ako sasama kaya kahit magstay kayo don nang sampung taon sasama ako." aniya ni Nurse chi kaya naman tinapik ko siya sa balikat.

"Wag mo ko bolahin, mataas ang sweldo don nang konti." natawa siya sa sinabi ko kaya naman pumunta kami sa mga kaclose namin na doctor at nagpaalam na.

"Kailangan niyo ba talagang umalis? Nakakalungkot naman. Wala nang pogi sa department." nginitian ko siya, babae kasi siya, nurse, petite at maikse ang buhok.

"Hindi mo naman ako mamimiss." aniya ko pa.

"Mamimiss kia Doc L! Ikaw nga lang yung mabait saakin rito hindi tulad nang iba diyan!" napangiti ako dahil alam ko naman na tinutukoy niya si Nurse chi.

"Woi! Tama na nga yan! Bibisita naman kami rito." aniya pa ni Nurse chi.

"Bat ba! Si doc l naman hindi ikaw!" nginitian ko ito tapos Pinisil ang pisngi niya.

"I'll visit then." sambit ko doon ay tumalon ito na parang bata.

"Bet na bet Doc L!" ngumiti ako muli tapos naglakad na.

"Uuwi muna ako to fix my things." paalam ko at saka Kinuha sa Bulsa ko ang susi nang sasakyan.

Isang linggo na kaming walang contact ni Mia, pero text ni tita Miyu, Tito vince at kent ang narerecieve ko. Gusto ko siyang makita one last time bago ako bumyahe bukas hindi na rin muna ako mag paaalam na aalis.

Mia Jasmin's POV

Tulala akong naglalakad sa Hallway nang school namin, ni isa sakanila ayokong makasama habang naglalakad ay natigilan ako nang may humawak sa Kamay ko kaya naman Inalis ko yon.

"Naabaliw ka na ba?" seryosong tanong ko sakanya.

"Sana pala hindi nalang ako nagkagusto sayo."  aniya ni Bon na para bang nasasaktab, ngumiti ako.

"Sana nga Bon, Sana nga. Dahil sayo nakapanakit ako nang isang importanteng tao sa buhay ko." sambit ko tapos sinamaan siya nang tingin. At saka ko siya iniwasan na.

Naglakad ako papunta sa Cafeteria, nang makarating ay kinabahan ako nang makita ang lalakeng gusto ko nang makita nang nakaraang linggo pa. Nakaupo siya at kumakain mag isa.

'ang gwapo niya, bagay na bagay maging doctor'

Napangiti ako at lalapitan na sana siya pero kinabahan ako nang maalala ang nangyari, ni hindi nga siya nag text saakin o tumawag man lang matapos nang araw na yon.

Napayuko ako at saka naglakad nang deretso nang hindi siya nilalapitan. Dumeretso ako sa Counter tapos Umorder nang gusto kong kainin pero habang Umoorder ay may naamoy ako na nasa Likuran ko lang.

"Can i have some Cola? In can." nang marinig ang boses niya ay napayuko ako, napalunok at kinabahan nang todo.

"Wait sir, nauna po kasi si Miss ganda." nakagat ko ang labi tapos gumilid para antayin ang order ko. Hindi ko ginawang lumingon o sulyapan man siya.

"Ah lunch na pala nang Seniors." napapikit ako nang sabihin niya yon dahil parang nilingon niya ako, kaya naman nang dumating ang order ko ay pinigilan kong mabalisa dahil mangangatog at mangangatog ang kamay ko.

Nang hawakan ko ang Tray ay Bumagsak agad yon kaya naman mariin akong napapikit. "Ayos ka lang ba Miss?" tanong nang cashier.

"A-ah O-opo." sagot ko tapos nagmamadaling kinuha ang tray na kanina pa ay nasa pwesto niya pero hindi ko makuha yon nanghihina ang kamay ko.

"Let me help you then." kakaiba ang awra niya ngayon, para akong nauubusan nang Oxygen nang hawakan niya ang Tray ko at saka maglakad.

Napasunod naman ako sakanya pero napalunok ako nang ilagay niya ito sa Table niya, tinignan niya pa ako pero naupo nalang ako at saka Sinimulan na ang pagkain ko.

"Hindi ka nag breakfast?" tanong niya kaya naman nasamid ako.

"N-nag breakfast." sagot ko pinipigilang mautal, mas nagiging gwapo siya ngayon kasi kakaiba ang dating niya.

Hindi siya palangiti at pala tawa.. "Parang gutom na gutom ka kasi, dahan dahan baka sumakit ang tyan mo." aniya nito kaya naman nahiya ako at binilisan ang pagkain.

"Sabi dahan dahan." tinignan ko naman siya pero nakatitig siya saakin kaya nag iwas ako kaagad.

"B-bakit ka pala dito kumain? D-diba nasa Hospital ka?" tanong ko sakanya nangunot naman ang noo niya.

"Yup, nasa hospital ako pero kinuha ko lang ang books ko sa School." nangunot ang noo ko.

"May Own Cafeteria kayo diba?" tanong ko ulit, Napalunok siya at tumango.

"B-bakit dito ka ku—"

"Fine, Gusto kitang makita." sa biglaang sagot niya ay nabulunan ako sa Nginunguya kaya naman agad kong kinuha ang Drinks ko at Ininom yon.

Nang tignan ko siya ay nakatingin lang siya sa mukha ko. Kaya naman nahirapan akong mag iwas tingin sa mga mata niyang parang may pinararating. "Take care, always." napasinghap ako nang hangin nang marinig yon.

Hindi ko alam kung maiiyak ako kasi may pakialam pa pala siya saakin. "Mag aral ka nang mabuti, My Future Doctor." nakagat ko ang labi at naibaba ang tingin sa Kinakain ko nang marinig yon sakanya.

Pinigilan kong maluha, dahil sising sisi ako na nasaktan ko siya nang hindi ko inaasahan. Agad kong pinunasan ang luha ko nang tumulo ito. "I-ikaw rin, Luke." mahinang sabi ko dahil baka pumiyok ako.

"Thank you, Aalis na rin ako. Kasi may pasyente pa ako eh." nakangiting sabi ni Luke.

"Kumain ka nang mabuti." hindi ko magawang ngumiti dahil nalulungkot talaga ako.

"Bye, bye." aniya ko nalang at kumaway, Ngumiti siya tapos Kinawayan ako pero napalunok ako nang lumapit siya saakin at Ipat ang ulo ko.

Then umalis na siya..

√√√

@/n: Just stay tuned, i'll be updating later rin po Keep safe, lovelots 💓