Mia Jasmin's POV.

'Pag pinutok ko to at pinatay ko sila, Parang pinatay ko na rin ang kapatid..'

"Tch, What a jerk." Ibinaba ko ang Baril tapos huminga nang malalim.

"Hind baril mo ang gagamitin ko." aniya ko at Inabot yon sakanya, gulat naman siyang kinuha yon kaya naman naglakad ako pero mabilis akong pinigilan ni Mommy.

"Kung sa ganitong paraan mo kukunin ang hustisya hindi matatanggap ni Luke, anak.. Hindi siya matatahimik na siya mismo ang dahilan kung bakit ka magkakasala.." napatulala ako sa sinabi ni mommy.

'Shit..'

"Bawiin natin si Luke, at maghiganti tayo nang hindi sila pinapatay.." pag papakalma saakin ni Daddy, huminga ako nang malalim.

"T-then do this mommy, because i can't.. I-i'll just end up killing them.." hinawakan ni mommy ang mukha ko at Niyakap dahilan para manghina. Ang luha sa mga mata ko ay derederetsong umagos.

'This is what i call, A never ending pain.'

"M-mommy hindi na ba pwedeng magising ulit si luke?" narinig ko ang pag buntong hininga niya sa tanong ko.

"M-mommy," hindi ko nagawang ituloy ang sasabihin nang mapahagulgol, "Mommy, Everything is possible r-right? M-maybe we can bring h-him back?" nagbabakasakali kong tanong.

"Sana ay nakarating kami nang maaga anak, pasensya na.."  pumikit nalang ako at hindi nagsalita, Sa pagpikit ko ay naramdaman ko ang pag sikip nang dibdib..

"D-do y-you have m-my Inha—"

"Mia!"

"Noona!"

Mariin akong pumikit nang mapaluhod sa Sahig, kinapa ko ang dibdib. "Kent! Kunin mo yung Oxygen nang ate mo!" rinig ko ngunit nahihirapan na akong huminga.

"M-mom.." tawag ko sakanya, shit bakit ganito? Hindi naman ako napagod humangos ako nang humangos hanggang sa maramdaman ko ang panlalabo nang mata..

'Ngunit mukha niya ang nakita..'

Kent's POV.

Mabilis kong tinakbo ang yate tapos nang makuha ay Bumalik ako, Shit i still can't believe this is Happening and he's freaking gone!

Nang makabalik ay wala nang malay si Noona kaya mabilis kong nilagay ang Oxygen.. "N-noona wake up." narinig ko ang malulutong na mura nila Tito Calvin, Tito Zach lalo na ang kay Dad.

"Aish! We have to go.." napatingin ako kaagad kay mommy.

"What about hyung mom? Noona will freak out if she finds our that we left his body.." pumikit si Mommy at bumuntong hininga.

"Your sister's health is the most Important right now." bumuntong hininga ako at Saka ko Binuhat ang Oxygen nang buhatin ni dad si Noona.

'She's in pain, kahit ako ay gusto kong patayin ang gumawa non kay Hyung.'

She'll be heartbroken for the rest of her life, knowing noona.. Kung gaano niya kamahal si Hyung wala akong magagawa kung mahirapan kaming awatin siya sa plano.

O kung lumabag man siya sa batas namin ay wala akong magagawa dahil May sa demonyo ang gumawa non kay Hyung..

'Mas nanaisin ko nalang na suportahan si Noona kahit na mapahamak ako, mas maatim ko yun kesa makita siyang Nasasaktan..'

•••

Hindi ako lumabas sa Room Hotel kung nasaan si Noona, binantayan ko siya habang nakahimlay sa Kama, kahit pa man payapa ang kanyang pagkakapikit ay kita ko ang bakas nang sakit at lungkot sa maamo nitong mukha. "P-papaano kita ililigtas sa sakit na nararamdaman mo Noona?.." mabilis kong pinunasan ang luhang tumulo sa mata ko.

Nalulungkot rin ako sa nangyari kay Hyung.. Hindi namin alam kung papaano sasabihin kay Tita Elizabeth ang lahat, na ang nag iisa at pinakaiingatan niyang anak ay Wala na..

'I hope she won't beat herself for a long time.. Or else it could be a disaster'

"Anak.." nilingon ko si Mom, Bumuntong hininga ako.

"Ginawa ba to nang kalaban dahil kay Noona? Dahil saatin Mom?" bumuntong hininga rin siya at nag kibit balikat.

"Sana ako nalang ang sumama Mom, Baka sakaling hindi nakita ni noona ang pagkawala niya." inakbayan ako ni Mom tapos tinabihan.

"Sana hindi niya nakita ang karumal dumal na ginawa nila kay H-hyung.." mariing sabi ko kasabay nang pag kuyom nang kamao.

"Ikaw ang pumigil sa kapatid mo anak, Ikaw yung dahilan kung bakit hindi niya nagawang kumitil nang buhay ngayong araw." yumuko ako.

"Bakit hindi pwede Mom? Why can't she satisfy her anger? Kahit ako ay gusto kong Barilin ang mga yon."

"It's a Sin that we already did before, anak.. Ayaw naming magaya kayo saamin, iba't ibang dugo na ang nagparumi sa palad namin." tinitigan ko si Mom sa Kwento.

"But they are all bad guy—"

"So we are, Wala kaming maisusumbat dahil nakapatay na kami. Ang pagpatay ay hindi pag inom nang malamig na tubig kada naiinitan at pagod ka.."

"Hindi rin ito yung pag salang nang mainit na tubig at papatayin mo pag Pumito na ang takure." naiintindihan ko ang lahat nang sinasabi ni Mom.

"Hindi ko na magagawang pigilan pa si Noona sa susunod na pagkakataon, mom. Her anger is lethal." she's deadly, she can swing her swords like there is no tomorrow.

'She's more confident than me, and killing is not a problem for her. That's how my noona is..'

"I know, Kahit anong pilit namin na baguhin yon anak hindi na namin mabago. Nasa dugo niya na yon at dahil yon saamin nang daddy mo." napailing iling nalang ako.

"You know how much i love all of you Mom, but i'll support noona even if it's our both end." pumikit si Mom at niyakap ako.

"You really love your sister.. I'm happy that you love her more than yourself anak, pero ganun rin ang ate mo sayo." ngumiti ako malungko na ngiti.

"Hindi ako magkakamaling pabayaan si Noona mom, Simula pagkabata Inidolo ko siya pero inidolo niya rin ako. I love how she teaches me everything she knows." hinawakan ni Mom ang kamay ko.

"She trust you more than anyone, anak. Natutuwa ako na magkadamay kayo sa Loob nang ilang taon."

"Hindi ko rin matanggap na wala na yung tinuring kong Kuya, Mom. That's why i'm also mad, it should be no mercy for them." galit na sabi ko.

"But we can't do anything doon tayo sa Legal law." hindi na ako nagsalita.

"Rest for a while mom, I'll take care of her." huminga nang malalim si Mom at tumango.

"Ikaw rin." aniya nito tapos lumabas na kaya naman nilapitan ko si Noona at Inayos ang Oxygen niya, tapos Hinaplos ko rin ang mukha nang kapatid ko.

"Ate Mia!" galit kong nilingon ang nagbukas nang pinto ngunit agad na Inayos ang tingin sakanya.

"S-sorry, Kamusta si Ate?" bumuntong hininga ako sa tanong ni Lauren.

"Of course she's not fine, ikaw kaya mamatayan nang Boyfriend.. Noona." nilagyan ko pa nang galang ang Huli, napatitig naman siya saakin.

"W-what about kuya Luke?" napaiwas tingin ako.

"You can go to mom and dad, just ask them." walang ganang sagot ko.

"Ang sungit mo naman." nilingon ko siya, nakanguso pa siya dahilan para mapangiwi ako.

"Just Go there noona, Ayoko ring tinatanong tanong mo siya about Hyung." inis na sabi ko.

"Yeah right, fine little brother." inis ko siyang nilingon muli pero tinalikuran niya na ako.

'Tsh.'

Mia Jasmin's POV.

Nang magising ako ay agad akong bumangon.

'Was it all just a dream? Cause i vividly remember it..'

"Noona, gising ka na pala." nalingon ko si Kent.

"It's all just a dream right?" tanong ko at Hinawakan ang kamay niya, napatiig naman siya saakin..

Nang hindi makasagot ay napaiwas tingin ako kaagad at nakagat ang ibabang labi...

'It's not a dream..'

"It should be a happy new year.." mahinang sabi ko at Mabilis na Pinunasan ang luhang tumulo sa mga mata ko.

"Gumagawa na nang paraan sila Mom and Dad." bumuntong hininga ako.

Tumulala nalang ako sa sobrang lungkot, hindi pa rin maalis ang sakit na parang nakasaksak na sa puso ko hindi naman na ako kinausap ni kent.

Sumapit ang gabi ngunit hindi ko rin piniling kumain at basta tumulala nalang.. "Noona, Kumain ka kahit konti lang." tinitigan ko lang si kent.

"Magpahinga ka na kent." aniya ko.

"Then drink this milk then?" inabot ko ang baso at ininom yon nang maubos ay tinignan ko siya.

"Magpahinga ka na." tumango siya napalunok ako nang Kunin niya ang Unan at saka mahiga sa Sofa.

"Sa kwarto mo." utos ko.

"Well Hindi ako kumuha nang room, gusto ko kasing kasama ka lang noona." ngumiwi ako sa sinabi niya.

"Edi sana Two beds kinuha mo." iritang sabi ko.

"Hindi na, dito na."

"N-naalala mo ba noon, Noona?," bahagya ko siyang nalingon nang sinimulang magsalita, "When we sleep in the same room? Sa tuwing may Malakas na kulog ay tatabi ako sayo dahil natatakot ako?"  nakagat ko ang ibabang sabi sa sinabi niya.

"Sa tuwing gutom ako sa Madaling araw ay tatakas tayo para lamang kumain? At ang problema lang natin ay ang mga Tyan?" patuloy niyang kwento.

"N-noona, Nandito lang rin ako para sayo. Noona hindi na ako takot sa kulog, Noona kahit sa dilim ay hindi na kasi kasama kita." napayuko ako at naluha.

"Noona, kahit sa bala ata ay hindi na ako takot kasi alam kong nandiyan ka.. Kaya huwag kang magdalawang isip na kausapin ako kada takot ka.." nang tignan ko siya ay malungkot siyang nakangiti at tumutulo ang luha.

"Kung malungkot ka ay handa akong kantahan ka tulad nang ginagawa mo saakin, N-noona pasensya na kung hindi na ako sin lambing nang noon.. Pero mahal na mahal kita, mahal na mahal kita Noona." nang sabihin niya yun ay nasapo ko ang mukha at doon umiyak nang umiyak hanggang sa maramdaman ko ang Pagkakayakap niya saakin.

"Sa oras na Tadhana na ang kalaban mo ay hindi kita papabayaan noona, Hindi kita iiwan, kahit pa kasunod natin si Kamatayan." tumango tango ako at Niyakap siya.

"I love you too, dongsaeng.." bulong ko..

'M-most of the books about Romance and Love, it ends with a happy ending. What about our love story then? Why can't it be happy ending?'

Pumikit ako nang maalala ang huling linya at huling tanong niya saakin.

'Why can't we be happy baby? Are we destined to be just like this forever?'

•••

"Ilang linggo ka pa bang magkukulong sa Kwarto mo Anak? Please naman kumain ka." tinitigan ko lang ang Pinto kung saan naririnig ko si mommy.

"Anak, Please.. Talk to mommy, Talk to me baby.." bumuntong hininga ako sa sinabi ni Mommy.

Nandito na kami sa bahay pero wala akong magawa, kundi Mag mukmok, umiyak sa katotohanang wala akong magawa para ibalik si Luke.

Kahit katawan niya ay hindi ko magawang mabawi, napakahina ko. "Noona! Kumain ka na ako na napipikon sayo eh!" sigaw ni kent kaya naman bumuntong hininga ako.

"Busog pa ako!" sagot ko.

"Anong busog! Tubig yon!" napairap ako tapos nahiga nalang.

"Mia!" agad na nanlaki ang mata ko nang marinig ang boses agad akong naglakad papalapit sa Pinto at Binuksan yon.

"Luke?" pero nadismaya ako nang malaman na si Zai yon.

"Tch buti naman binuksan mo na?" napairap ako tapos isasara na sana nang Isingit ni kent ang paa niya.

"Naliligo ka naman, Pero tignan mo nga yung mata mo oh. Matutuwa ba si Luke niyan?" hindi ko na pinansin si Zai sa sinasabi.

"Hindi ka pa kumakain nang Rice."

"Diet ako." sagot ko kay Zai.

"Diet? Papaano mo kukunin yung hustisya nang pinsan ko kung nandiyan ka? My God Mia it's been a Month." kinagat ko ang ibabang labi.

"Kakaiba ako kumuha nang Hustisya." mariing sabi ko.

"Edi kumain ka, magpalakas ka tapos balikan mo yung mga yon at saktan hanggang sa magsawa ka pero wag mo patayin." napanguso nalang ako nang Pumasok na silang lahat with mom and dad.

"Fine, fine.. Baka sakaling matuwa si Luke na makita akong pinaghihiganti siya." aniya ko.

"Ayan! Ganyan nga! Nag aalala na sila althea sayo, sila Lucille doon!" inambahan ko si Zai nang suntok agad naman siyang umatras.

"Woah, Chill chill." inirapan ko siya.

"Wag mo kong sigawan kung ayaw mong tamaan saakin." singhal ko pa.

"Yes boss."

"Kent, sasama ka saakin." aniya ko pa sakanya.

•••

"Mall?!" gulat na sabi nang parents ko.

"That's good! Take this! Take my card buy anything you want!" halos manlaki ang mata ko ngunit alam bilang di ko tatanggapin kaya mabilis na kinuha ni kent at inakabayan na ako.

"Let's go noona." aniya ni kent, naiwan naman na si Zai kaya naman sumakay na ako sa Sasakyan at saka tumingin sa labasan.

"Saan tayo Noona? Ah alam ko na do you want to use our chopper? Shopping tayo sa Korea sa Favorite store mo." nanlaki ang mata kong nilingon si Kent.

"That's a brilliant Idea!" masayang sabi ko.

"Okay! To the airport!" nang magmaneho na siya ay dinalaw na ako nang lungkot sa katotohanang hindi ko na muli makikita ang pinakamamahal ko..

'Hindi ako titigil luke, Tatanggapin ko muna ang lahat bago gawin sakanila ang pagpapahirap para sayo..'

'Pinapangako ko, hindi ako papatay para lang tuparin ang hiling mo saakin.. I miss you already baby..'

Nang makarating ay Mabilis kaming pumunta ni kent kung nasaan ang chopper, nang marating ay Nagulat ang Piloto saamin. "Korea? Para mag shopping?!" ngumiti si kent.

"Yes, So let's go Mister!" masayang sabi nito tapos Inalalayan ako papasakay, napangiti ako.. Ang pilotong ito ay kasama sa Underground namin.

Napailing iling ang piloto saamin tapos ginawa nalang ang utos ni kent, habang lumilipad ay narelax ako dahilan para Pumikit. Ilang minuto lang ay narating na namin amg destinasyon kaya naman napapikit ako nang maramdaman ang lamig nang Korea.

Mabilis naman akong inakbayan ni kent at Dinala sa Favorite store ko habang hawak hawak ang ATM card ni dad, kumuha pa siya nang basket.

"Noona Go!" nginitian ko si kent na halatang natutuwa na nakasama ako ulit, isang buwan ko silang iniwasan at hindi kinausap wala e..

Kumuha ako nang mga damit na magaganda, kahit si kent ay Kumuha rin ngunit sakto lang naman. "After this store where do you want to go noona?" nakangiti naman akong nag Isip.

"Do you want to stay here for 2 days and 1 night?" nanlaki ang mata ni kent.

"Noona, tumakas lang tayo okay?" nginisian ko siya.

"I'm on it! G ka ba sa Night life nang Korea?" nanlaki ang mata ni kent ngunit mabilis na tumango tango kaya naman ngumiti ako.

Matapos naming magbayad ay napansin ko ang nagmamasid saamin dahilan para mapairap ako, mas lumakas ang pakiramdam ko dahil isang buwan akong nag breathing exercise, At nakiramdam sa Dilim.

'Masked Man?'

Nang maglakad na kami ay dala dala ni kent ang malaking Paper bag, naglakad na kami dahil magkakatabi naman na ang Store.. "Don't tell me susundan tayo nang kalaban?" nalingon ko si kent mukhang malakas rin makiramdam ang isang to.

"Don't mind it." sagot ko.

Ngumiwi si Kent tapos nang makapasok sa isang Make up store ay napangiwi ako nang pumunta siya sa Mens at kumuha nang pang buhok niya.

Napapansin ko pa rin ang nagmamasid saakin kaya naman tumikhim nalang ako ay mabilis na kinuha ang Cellphone ko ngunit agad ko rin itinago nang makita si Luke as my Wallpaper..

'Sa sobrang pagkamiss sa lalake na to ay ginugusto ko pa ring sundan siya, hindi pa rin tanggap nang puso ko.'

√√√

“N-no way, Y-you are Masked Man? I-i can't believe this!”

@/n: Trust me guys, Please 💓