- Dzień dobry słońce. - wyszeptał Kelly delikatnie pocierając ramię Melody

- Dzień dobry.

- Co tam?

- Obudziłeś mnie.

- Przepraszam, ale ty mi kazałaś Cię obudzić.

- Przytul mnie.- wymamrotała Melody

Severide przytulił się do Melody i wyciągnął ją z łóżka.

- O ty bałwanie. - powiedziała Melody

- Mel... chciałem pogadać.

- Coś się stało?- zapytała Melody zakładając bluzę

- Mógłbym was zabrać do remizy na dzisiejszą zmianę?! Jak chłopaki nie zobaczą małej na własne oczy to niedługo sami tu przyjdą.- zaśmiał się

- Hmm...mooże.

- No proszę, weźmiemy potrzebne rzeczy i pokażemy dziewczyną remizę.

- Sevi, Ellie zna remizę na pamięć.

- No to pobawi się w remizie pogada sobie...

- Dobra idziemy tak, jak chłopaki będą z nią gadali. To pojadę z tobą.- uśmiechnęła się Melody

- Super.

Kelly i Melody zeszli do salonu. Mała Leslie się jeszcze nie obudziła.

- Ellie dziś nie jedziesz do przedszkola.- powiedziała Melody do Ellie która schodziła ze schodów

- Czemu?- zapytała Ellie

- Jedziesz z nami do remizy.

- Do cioci Dawson?!- zapytała uśmiechnięta

- Tak.

- Okay... głodna jestem.

- Za pięć minut będzie śniadanie, idź po tatę jest u Leslie.

- Już idę.

Po śniadaniu Kelly zapiął dzieci w fotelikach i wszyscy pojechali do remizy.

W remizie na widok Melody wszyscy od razu przyszli się przywitać. Melody od czasu wypadku ani razu nie była w remizie.

- No kogo ja widzę?!- zaśmiał się Herrmann

- Hej.- uśmiechnęła się Melody

- A kto to?- Zapytał się Casey podchodząc do Leslie

- To jest Leslie.- powiedziała Melody

- Wasza córeczka tak?- zapytała Brett

- Tak.- uśmiechnął się Severide

Podczas gdy wszyscy pojechali na wezwanie, Melody zaczęła chodzić po całej remizie z Leslie na rękach.

Gdy wszyscy już wrócili z wezwania, Melody przyszła z Leslie na świetlicę.

Wszyscy z remizy już chyba przenosili Leslie. Jak każdego dnia w Chicago dużo się działo, wypadki, pożary i inne takie. Chcąc nie chcąc Melody tęskniła za tym wszystkim.

Koniec