"Alo Rahul.... Rohini!"
"Farha neden ağlıyorsun ne oldu?"
"Ra-ra-Rahul Ro-Rohini'nin o-otobüsü k-kaza....."
"Ne!?"
Başımdsn kaynar bir suyun döküldüğünü hissettim. Farha kaza mı demişti yoksa bana mı öyle gelmişti.
"Rahul ... Rohini'nin otobüsü kaza yapmış...."
"Na-na-nasıl olur Farha?"
"Bilmiyorum Rahul. Hindistan-Pakistan sınırına yakın bir hastaneye kaldırmışlar..."
"Ben benim oraya gitmem lazım."
"A-Ajay arabayı hazırladı seni bekliyoruz biletleri aldık uçakla 2 saat içinde orda oluruz."
"Annemler annemlere bir şey dediniz mi?"
"Hayır."
"Ta-ta-tamam ben geliyorum hemen."
Farha'yla konuştuktan sonra ne yaptığımı hatırlamıyorum. Sırt çantamı alıp arabaya atladım. Yol bana o kadar uzun geldi ki. Ağlayarak küfür etme başladım. Havaalanına geldiğimizde hemen arabadan indim. Neleri nasıl yapıyorum bilmiyorum. Ajay ve Farha arkamdan geliyor mu onu da bilmiyorum. Tek bildiğim şey hemen Rohini'yi görmem gerektiği...
_____________
(Pakistan)
Uçaktan indikten sonra taksiye atlayıp hastaneye gittik.
"Merhaba. Rohini Hayaat Kh.... Siddiqqi hangi odada kalıyor acaba?"
"Nesi oluyorsunuz?"
"Nişanlısıyım."
"314 numaralı odada."
"Teşekkür ederim."
Rohini'ye Khan demeye o kadar alışmıştım ki kim sorsa soyadına Khan diyorum. Ajay ve Farha arkamdan geliyor mu gelmiyor mu bilmiyorum. Rohini'nin odasına girdim.Onlarda hemen arkamdan geldi. Rohini anlamsızca bana bakıyordu.
"Farhaaa." Dedi Rohini sevinçle bağırarak.
"Rohini." Dedi Farha ve Rohini'ye sarıldılar.
"Farha be-be-ben...."
"Yorma kendini bak sana kimi getirdim kazadan gözlerin bozuldu heralde."
"Gözlerim gayet iyi yâr bunlar kim?"
Hep beraber gülmeye başladık. Rohini hariç.
Ajay "Rohini şu durumda bile şaka yapabiliyorsun yâr."
"Pardon ama nerden tanışıyoruz." Hepimizin birden yüzü düştü. Düşündüğüm şey olmuş olamazdı değil mi?
"Rohini ben Farha'nın ni......" doktor odaya girdi.
"Merhaba Rohini hanım nasılsınız."
"Çok iyiyim doktor ji artık çıkabilir miyim?"
"Hayır bir hafta misafirimizsiniz ama sizi Hindistan'da bir hastaneye sevk edicez."
"Hindistan mı? Ben oraya dönmek istemiyorum."
"Lütfen Rohini hanım."
"Peki.."
Doktor bizi döndü.
"Birinizle dışarda konuşabilir miyiz?" Dedi.
Doktorla beraber dışarı çıktım.
"Rohini hanımın nesi oluyorsunuz?"
"Ben Rahul nişanlasıyım."
"Rahul bey... Rohini hanım ufak çaplı bi hafıza kaybı geçiriyor."
Hafıza kaybı mı? Tahminim doğru çıkmıştı. Anlamsızca doktorun yüzüne bakıyordum.
"Buraya daha önce gelmiş miydi Rohini hanım."
"E-e-evet 4 sene önce buraya geldi hatta Hindistan'a döneli daha 1 sene yeni oldu."
"Evet tahmin ettiğim gibi Rohini hanım 4 sene öncesinde olduğunu sanıyor. Buraya ilk defa geldiğini. Siz gelmeden önce ona tarihi sorduğumda bana 2011 dedi. Peki sizi ne zamandır tanıyor."
"1 senedir."
"Rahul bey biliyorum bu zor ama Rohini hanımı 4 sene önceki kişilerle görüştürün 4 sene önce onu buraya getiren üzücü bir olay mı."
Uzun uzun doktorun yüzüne baktım
"Evet."
"O olayı hatırlıyor ama ondan sonrası yok. Ona yeni şeylerden bahsetmeyin beyin çok karışık bir sistem ne olacağını bilemeyiz umarım en kısa sürede hafızası yerine gelir."
"Teşekkürler doktor ji."
"Geçmiş olsun."
Odaya girip Farha ve Ajay'i çağırdım. Doktorun bana anlattıklarını anlattım. Farha'nın gözlerinin altı ağlamaktan mosmor oldu. Hep beraber içeri geçtik.
"Farha.... Şey.... o....... yani... R-r....."
"Raj! Değil mi? O." Dedim
"E-evet."
"O bizi Hindistan'daki hastanede bekliyor."
Dışarıda Raj'ı arayıp durumu anlatmıştım. Anlayışla karşılayıp yardım edeceğini söyledi. Şimdi hepimiz 4 sene öncesini bugüne uyarlamak zorundayız..
__________

Doktor Rohini'nin Hindistan'daki hastaneye sevk edileceğini söylemişti. Film haftaya sonra vizyona giricekti bu yüzden Mumbai'deki bir hasteneye sevk etmelerini istedim. Rahul nişanlın hasta yatağında yatıyor sen hâlâ filmi mi düşünüyorsun diyorsunuz değil mi? Bu film sadece benim eserim değil ekibi düşündüğüm için vizyon tarihinin değişmesini istemedim. Orada bir sopa gibi dikilip duracağıma eminim ama diğerlerinin hakkını yiyemem.
Bir günde Hindistan Pakistan arasında ne kadar gidip geldik bilmiyorum ama 2 saat içinde hepimizin biletleri alındı ve gerekli işlemler yapıldı. Mumbai'deki hastaneye girişimizi yaptık. Raj bizi orda bekliyordu. Rohini'yi odasına yerleştirdik.
Hemen arkamızdan Raj geldi.
"Raj." Dedi Rohini sevinçle. Raj ve Rohini sarıldılar.
Daha fazla dayanamayıp dışarı çıkıp ağladım. Ya Rohini hiç hatırlamazsa...

____________
1 hafta sonra
Rohini 4 gün boyunca bize bir sürü sordu. Bazen ne diyeceğimizi bilemiyoruz.
Rohini ve Farha konuşurken kapıdan onları dinledim.
"Farha yâr bu Rahul kim?"
"Rohini dedik ya Raj'ın arkadaşı."
"Neden hep burda?"
"Çünkü..... Raj'ın çok yakın bi arkadaşı senin kaza geçirdiğini duyunca hemen buraya bizimle geldi."
"Bende tanıyorum yani. Bu 4 senede içinde mi tanıştık?"
"Evet bir sene önce tanıştınız."
"İyi arkadaşız yani."
"Evet."
"Farha biz neden Raj'la evlenmedik 4 sene boyunca."
Raj Rohini'ye tekrar neden evlenemediklerini ve neden gittiğini anlatmıştı. Ama 4 senenin cevabını nasıl uyduracağımızı bilmiyoruz.
"Şey.... Biliyorsun Raj'ın büyük annesi onu zorla tutuyordu. Anca kabullendi bu yüzden."
"Hm anladım. Peki Rahul o evli mi?"
"Sen neden soruyorsun bu kadar Rahul'ü."
"Yakın arkadaşımsa hakkındakileri şeyleri bilmem gerekmiyor mu?"
"Ha evet. Rahul nişanlı."
Farha sen ne yaptın!
"Kiminle tanıyor muyum?"
"Evet tanıyorsun... ayyhhh şey ya boşver."
"Neden?"
"Aman boşver ya Rahul'ü konuşup ne yapıcaz şimdi."
"Peki...."
Kapıyı tıklatıp içeri girdim.
"Selam." Dedim gülümseyerek.
Rohini "Hoş geldin." Dedi. Ne garip değil mi geçen hafta bu günlerde birbirimize şaka yapıyor sarılıyor birbirimize aşkla bakıyorduk ama şimdi iki yabancıyız sanki.
Raj elinde çorba kasesiyle odaya girdi.
"Rohini hanım yemek vaktiniz."
"Yemek istemiyorum."
"Hey iki gün sonra hastaneden çıkıcaz yemen lazım."
"İstemiyorum Raj."
"Ben yediriyim."
"Raj istemiyorum dedim."
Farha kaseyi aldı.
"Ben yedirsem."
"İstemiyorum dedim."
Bu sefer kaseyi ben aldım.
"Rohini ji bencede yememelisin. Zaten burası rahat bi yer. Ne gerek var bedavadan önüne yemek geliyor. Boşver yeme en iyisi."
"Ha?!"
"Haa yeme ne gerek varki ama bi tadına bak bence."
Rohini şaşkın şaşkın bana bakıyordu. Ağzına bir kaşık verdim.
"Güzel değil mi bi kaşık daha o zaman........ Ooo sen baya beğendin bunudaaaa Farha için ye........ Bir tane daha..... evvveeettt bunuda Ajay için ye..... sen baya baya bayıldın buna....."
Çorbanın çoğunu içirmiştim.
"Bunu Raj için ye....... Ve bunu da benim için.....şey"
"Bir kaşık daha alabilir miyim."
"Tabbbiiiikiiii kimin için olsun."
"Hiç yani öylesine..." Çorba bitmişti.
"Rahul ji benim kandırdın farketmedim sanma yarın aynı çorbadan tekrar istiyorum."
"Tabiki aaa ama benim film gösterimim var sana anlatmıştık."
"Değil mi? Yarın hepiniz gidiyorsunuz ben tek kaldım."
"Aesma anneml....yani annenler gelicek."
"Hayır onlarında gitmesini istedim. Tariq benimle kalıcak."
"Hm. Peki."
Ah be Rohini yarın senin yanında kalmayı o kadar çok istiyorum ki... Ama o kadar insanın emeğine yüz çeviremem...