Rohini'yle, Ajay ve Farha için sürpriz gösteri hazırlamıştık.
Rohini'yle işaretleştikten sonra seçtiğimiz müziği başlattık. Herkes organize olmuştu. Rohini Farha'yı bende Ajay'ı çekip dansın içine aldık. Bir ara durup Rohini'yi izledim. Uzaktan "Hayırdır?" Dedi gülerek.
Göz kırptım.
Sonunda şarkı bitmişti. Rohini bir kenara geçip oturdu.
"Bayan yanınıza oturmamda bir sakınca var mı?"
"Erkeklerle yanyana oturmayı sevmiyorum ama sizi kırmak istemem."
"Dansınız çok güzeldi."
"Teşekkür ederim sizde fena sayılmazdınız."
"Sizi izlemekten pek bir şey yapamadım."
"Utandırıyorsunuz beni."
"Utanmak bir insana hiç bu kadar yakışmamıştı."
"Bence artık keselim biri görse deli diyicek bize."
"Eğleniyorduk."
"Eğlence anlayaşımız garip sanki." Dedi Rohini gülerek.
Gülümsedim. Rohini omzuma başını koydu.
"Yoruldun mu?"
"Tçhııhh omzuna yatınca kendimi çok iyi hissediyorum."
"Sen en iyisisin."
"Rahuul o anlamda olmadığını biliyorsun."
"Bende sen omzuma yatınca kendimi dünyanın en şanslı adamı hissediyorum."
"Rahul."
"Efendim."
"Ajay ve Farha bize doğru geliyor."
"Bir kere romantizmimizi bozmasalar şaşarım."
Farha "Aree bugün yalnız kalmak yok bugün sen Rohini'sin sende Rahul'sün."
"Normalde ben Rahul, Rahul'de ben miydim ki?"
"Hayır yâr normalde ikiniz ayrı ayrı değilsiniz sizsiniz ama bugün sadece biz varız yani siz sadece Rahul ve sadece Rohini anladınız?"
"Yâr heyecan kafana vurmuş buradaki herkes bilirki öyle bir şey mümkün değil. Biz biz olarak yoksak sadece Rohini ve sadece Rahul diye de bir şey olmaz anladınız?"
"Avukatla laf yarışına girmek benim için pek hayırlı olmaz."
"Doğru bi karar."
"Ama yinede bugün yalnız kalmak yok ikinizde bütün gün bizimlesiniz."
Rohini'yle birbirimize baktık. İkimizinde aynı şeyi düşündüğüne emindim. Şeytani bir yüz ifadesiyle aynı anda
"Tamam." Dedik.
Kesinlikle aynı şeyi düşünmüştük. Eğer sürekli Ajay ve Farha'nın yanında olursak bizden er yada geç sıkılıcaklardı biz istemesekte bizi göndermeye çalışıcaklardı.
Farha "Emin misiniz tamam dediğinize?" Dedi.
"Evet yâr bugün sizin gününüz bizde sizinle olmalıyız." Dedi Rohini şeytani bir yüz ifadesiyle. Ajay ve Farha'nın peşine takıldık. Raj ve Tina'nın yanına gittik.
"Farha'yla Ajay sizi bugün yalnız bırakmaya niyetli değil gençler." Dedi Raj gülerek.
Tina "Rahul geleli 2 gün oldu yâr rahat bıraksaydınız biraz onları." Dedi.
Rohini "Ha! İşte! Anlatmak istediğim bu. Yâr biz bu kadar ayrı kalmaya alışık değ......i-liz...... çok mu yüksek sesle konuştum."
Herkes dönmüş bize bakıyordu. Rohini endişeyle etrafına baktı. Korkulu bir yüz ifadesiyle gülümsedi.
Tina "Aree müzik neden durdu bu nasıl nişan." Dedi şakayla bağırarak.
Rohini "Tina beni kurtardın teşekkürler."
Herkes eski halina dönmüştü.
"Rohini ben seni kurtardım sende buna karşılık biraz minik Rohini'ye bak olur mu?"
"Seve seve. Merak etme Farhacım senin yanındada bakabilirim."
Rohini Farha'nın ağzına lafı tıkmıştı. Raj kulağıma doğru
"Daha önce demiş miydim kolay gelsin işin zor." Dedi gülerek ve sessizce. Güldüm. Rohini bize döndü. İşaret parmağını bir bana bir Raj'a doğru sallayarak.
"Heey duydum. Rahul seninle sonra görüşücez. Farha'yla Ajay milletle selamlaşırken bende küçük Rohini'yi gezdiriyim. Rahul düş önüme."
"Emredersiniz efendim. Bu kalp emirlerinize hazırdır."
Rohini gülerek. "Düş önüme has odu..... neyse demiyicem." Dedi.
Tina Raj'a sessizce "Birbirlerini çok farklı seviyorlar." Dedi Rohini'yle aynı anda
"Duyduk." Dedik gülerek. Küçük Rohini'ye elimi uzattım.
"Merhaba küçük Rohini." Junior Rohini konuşmayı daha yeni öğrenmeye başlamıştı.
"Ben Rahul." Dedim göz kırparak ve junior Rohini'yi omzuma aldım.
Ajay "Halamla eniştem gelmiş Rahul onların yanındayız."
Lajita teyze ve Ashvik amcayla selamlaşmassak olmazdı. Rohini ve junior Rohini'yle onların yanına gittik.
"Merhaba Lajita teyze merhaba Ashvik amca." Dedim gülümseyerek.
Lajita teyze "Are Rahul ne zaman evlendiniz de çocuğunuz oldu sizin?" Dedi şakayla.
"Ne çocuğu Lajita teyze daha nişanlı bile değiliz."
"Ohohhhooohh Rahul oğlum biraz sabırlı ol iki gün öncesine kadar sözlüde değildiniz. Birazcık sabırdan sonra hep beraber olucaksınız zaten."
"O günü nasıl beklediğimi bir bilsen." Dedim gülerek.
"Rohini kızım sen nasılsın?"
"Are Lajita teyze nasıl iyi olabilirim kocaman bir çocukla uğraşıyorum."
"Ikinizde birbirinizden delisiniz. Siz ufaklığı gezdirin canı sıkıldı çocuğun."
Rohini'yle gülümsedik. Junior Rohini'yi omzumdan indiridim. Bir elinden ben diğer elinden Rohini tuttu.Biraz yürüdükten sonra;
"Rohini?" Dedim
Rohini şirin bir şekilde "Efendim." Dedi.
"O nasıl bir efendim diyişti."
"Rahul? İyi misin?"
"Bir daha söylesene.."
"Neyi?"
"Efendimi"
Rohini gülmeye başladı.
"Ne olduğunu söyler misin?" Dedi gülerek.
"Şimdi sen chhote (minik) Rohini'nin bir elinden ben bir elinden tutuyoruz sanki çocuğumuzu gezdiriyoruz gibi."
"Rahul?"
"Efendim?"
Rohini gülerek "Hayal aleminden çıkıcak mısın?" Dedi.
"Çıkmak istemiyorum."
"Ya gerçektede seni güzel şeyler bekliyorsa."
"Ne gibi"
Rohini yanağımdan öptü.
"Bunun gibi." Dedi göz kırparak.
"Aynısından bende yapabiliyor muyum?"
"Üzgünüm ben zamanımı iyi ayatlamıştım şu an babamların yanına geldik."
"Chhote Rohini sen söyle bu bana reva mı?" Dedim junior Rohini'ye eğilerek.
Junior hayır manasında kafasını salladı.
"Afferim benim Rohini'me." Dedim. Rohini koluma vurdu. Hayırdır manasında kafasını salladı.
"Ufaklıktan mı kıskandın?" Dedim gülerek.
"Buna kıskanmak denmez."
"Haa öylemi ne denir?"
"......."
"İyi öyle olsun."
"Rohini'yi annesiyle babasının yanına bırakalım yorulmuştur."
"Tamam sen nasıl istersen."
"Rahuuul gülme. Seni ufacık çocuktan kıskanıcak değilim."
"Tamam ben kıskandın demedim zaten."
"Diyemezsin zaten."
"Demedim zaten."
"İyi! Gülmeyi kes ve yürü. Sen Rohini'yi bırak bende annemlerin yanındayım."
"Peki hanımefendi nasıl isterseniz..... Rohini annenler bu tarafta ama."
Rohini annemleri göstererek "Annemlerin yanına gidiyorum." Dedi.
"Ha pardon annemler."
"Şapşal!"
Rohini sinirli cevap veriyor ben ise gülüyorum sanırsam bu onu daha çok sinirlendiriyor.
Chhote Rohini'yi annesiyle babasının yanına götürdüm.
Raj "İki gittin tek döndün?" Dedi şakayla.
"Sorma kardeşim gidip çöziyim olayı." Dedim göz kırparak.
"Kolay gelsin." Dedi gülerek. Güldüm ve annemlerin yanına doğru yürüdüm.
"Rohini nerede?"
"Saol oğlum sen nasılsın?"
"Sabahtan beri görüşmemiştik dimi biz özür dilerim." Dedim gülümseyerek.
Annem kafasıyla Rohini'nin olduğu yeri işaret etti. "Rohini şurada oturuyor."
"Canımsın güzellik." Dedim annemin yanağını sıkarak.
"Deli çocuk." Dedi gülerek.
Rohini dizlerini karnına çekmiş başını dizlerine koymuş oturuyordu. Geldiğimi görmedi yanına oturdum. Kafasını omzuma koyup koluma sarıldı.
"Geldiğimi nereden anladın?" Dedim gülümseyerek.
"Hissettim."
"Ajay ve Farha yine yalnız olduğumuzu görürse bizi parçalar."
"Kusura bakmasınlar ben sevgilimi bir hafta boyunca görmedim ve özledim."
"Hemen mi?"
"Rahul ben seni aynı evdeyken bile özlüyorum. Biz neredeyse bir senedir her şeyimizi beraber yapıyoruz farkında mısın? Sen benimle adliyede sabaha kadar ayakta kaldın evde beni hiç yalnız bırakmadın bunlar daha sevgili olmadan önceydi sevgili olduktan sonra ayrı evde yaşamadık neredeyse kusura bakmasınlar ama buna hakkım var."
"Rohini sensiz olmak istemiyorum."
"Olmıyıcaksın zaten seni kolay kolay bırakmam."
"Bir şey daha sorabilir miyim?"
"Senin tek Rohini'nin benim Rahul küçücük bir çocuk olsada sen sadece bana Rohini'm diyebilirsin."
"Yine mi hissettin."
"Bizim kalplerimiz bir unutma."
Rohini'ye sarıldım. Tabiki bizim romantik anlarımızı bozan arkadaşlarımız geri kalmadılar.
"Aree siz bizi dinlemiyor musunuz?" Dedi Farha. Rohini bana göz kırptı. Ben Ajay'in Rohini Farha'nın koluna girdik. Birimiz sağa birimiz sola gittik.
Ajay "Rahul nereye gidiyoruz?"
"Arkadaşlar gelmiş beni göstürmemişsin yanlarına demin gördüm oraya."
"A-a-ama Farha....."
"Ne olmuş Farha'ya siz ayrılamıyor musunuz?"
"İyi de bugün bizim nişanımız."
"İki dakikanı bana ayırsan çok mu kardeşim."
Rohini'yle Farha'nın olduğu tarafa kafamı uzattım. Rohini bana göz kırptı. Anlaşılan o taraftada durum aynıydı.
_____________
Bir saat boyunca Ajay'ı ordan oraya sürükledim. En sonunda beni kumanda etmeyi başardı.
"Gel buraya." Dedi ve kolumdan sürükledi.
Farha'da Rohini'yi sürükleyerek getiriyordu.
"Alın istediğiniz kadar görüşün. Nişanımızda bile görüşemiyoruz sizin yüzünüzden yeter. Ne istiyorsanız onu yapın umrumuzda değil." Dedi Farha.
Ajay "Bizden uzak durunda ne yaparsanız yapın." Dedi.
Rohini'ye çaktırmadan göz kırptım.
"Neden ki kardeşim biz bir şey yapmadık ki. Ben seni gereksiz bir yere götürdüm mü? Tıh tıh tıh ayıp ediyorsun."
"Rahul!"
"Tamam tamam siz keyfinize bakın." Dedim gülerek. İkiside gittikten sonra. Rohini'yle gülmeye başkadık. Şimdi istediğimiz gibi gezebiliriz.
________
Akşam geç saate kadar eğlence devam etti. Ayaklarım kopucakmış gibi hissediyordum. Bu akşam son kez Rohinilerde kalıcam ve yarın kendi evime geçicem. Tabi Rohini bu akşamda Farha'da işin garibi Ajay'de orda ve ben evde tek kaldım. Rohini gece direk Farhalara geçti.
Rohini'ye mesaj attım.
"Süs havuzunun başında buluşsak?"
"Bu saate kadar berberdik zaten Rahul çıkmam burdan hem Divya Hala, Lajita teyzeler Ajay'in annesi babası burda çıkamam."
" :("
"Rahuul zorlaştırma işimi lütfen."
"Peki. Seni seviyorum."
"İyi geceler. Bende seni seviyorum."
Kafamı kaldırdığımda Nandi'yi karşımda gördüm.
"Ne oldu ablamı mı özledin enişte ji. "
"Evet...... eee şey..."
"Tamam tamam kıvranma. Gel biraz ablamın dedikodusunu yapalım sende özlemini azaltırsın olur mu?"
Güldüm.
"Olur bakalım chhote."
"Hey sensin ufaklık anlatmam he ."
"Peki Nandi hanım. Sizi dinliyorum."
"Enişte sana ilk başta şunu söyliyim hani ayrı kaldığınız 4 gün var ya ablam hergün seni anlattı. Annemlere ses gitmesin diye benim odam yukarı katta olduğu için hep buraya gelip konuşuyordu ve telefonu kapatınca benim için zulüm başlıyordu diyebilirim. Sana kızacağına kaç kere bana kızdı biliyor musun? Hele o görüşme günü o sekreter kızı duyunca ablam deliye döndü telefonu kapatınca sinirden oraya buraya gitmeye başladı yani anlıyacağın bu kız seni baya seviyor."
"Nandi bazen inanamıyorum biliyor musun? Düşünüyorum. Bilmiyorum belki Farha o zamanlar anlatmıştır sana. Buraya gelişim 15 gün boyunca hiç aksatmadan hikayeyi dinlemem. Sonra Pakistan'a gidişim... Rohini'yi ilk gördüğümde içimden şu geçmişi "Bu kız hakikaten yıldız." Birden parlamıştı sanki bana ilk defa o kadar sıcak bir gülümseme görmüştüm. Sonra hikaye gelmişti birden aklıma bu kızı kim üzmeye kıyabilirdi ki belkide o gün aşık olmuştum Rohini'ye ama anlayamamıştım. Öyle korkuyordum ki onu üzmekten söyleyemedim o ise o kadar emindi ki beni mutlu ediceğine söyledi. Buraya ilk geldiğimde hayal daha edemezdim böyle bir şey olacağını ama şimdi..."
"Enişte ablam anlatıyorda bazen sen aşka inanmazmışsın eksiden ama neden gerçek bir aşk hikayesi aradın."
"Evet inanmıyordum. Belkide günümüzün aşkalarına inanmıyordum bilmiyorum. Bulduğum hikaye öyle bir aşk hikayesi olmalıydi ki beni bile inandırmalıydı. Ben inanayım derken kendimi içinde buldum ve gerçek olmaması imkansız oldu."
"Aree enişte ablam keşke bunları duysaydı. Bilmediği şeyler değil ama biliyorum ki duysa ağlardı şurda."
"Duymadığımı kim söylemiş."
Kafamı kaldırdım. Rohini karşımdaydı.
"Evet yine ağlıyorum Rahul bey." Dedi gülerek. Kalkıp Rohini'ye sarıldım.
"Sen Farhalarda kalmıyacak mıydın?"
"Gidiyim istersen."
"Yok yok sakın ben öyle demek istemedim."
Rohini güldü.
"Biliyorum sakin ol." Dedi.
"Da sahiden sen kalmıyacak mıydın?"
"Biri beni özlemiş gibi geldi." Dedi göz kırparak.
"Bakma öyle şaşkoloz şaşkoloz kalp bu hisseder." Dedi gülümseyerek.
Rohini'ye tekrar sarıldım.
"Ben üstümü değiştiriyim tabii önce aile selamlaması yapayım sonra avluda çay içeriz."
Nandi'yle birbirmize baktık.
"Kafasına bir şey mi düştü acaba hiç böyle olmazdı." Dedi Nandi.
"Susalım bence her an bir şey yiyebiliriz kafamıza."
Rohini koridordan gülerek
"Duyuyorum." Diye bağırdı.
Nandi'yle kalkıp salona gittik. Rohini gülerek
"Nameste mera biiiigggg famiiiilllyyyy (Merhaba benim büyük ailem.)" Dedi. Aesma annem
"Geldi deli kız." Dedi gülümseyerek. Rohini herkesle selamlaşıp koltukta yanıma oturdu.
"Hayırdır kızım nedir bu neşe."
"En sevdiğim insan....lar yanımda daha ne olsun." Dedi.
Gizliden güldüm.
"Neyse ben geliyorum birazdan." Dedi ve odasına gitti. Rohini bütün gün sareeyle gezemezdi tabi üstünü değiştirip geldi.
"Şimdi daha rahatım evet ne konuşuyorduk."
"Sizin düğün tarihinizi." Dedi Ibraheem babam.
Rohini birden dondu.
"Dü-düğün tarihimizi mi?"
Herkes gülmeye başladı. Rohini'nin birden yüz ifadesi değişmişti.
"Biz bi çay içelim dışarda." Dedim gülerek. Rohini gözlerini bir noktaya dikmiş bakıyordu.
"Rohini gelicek misin?" Dedim sessizce.
"Ha? Hı hı geldim." Dedi.
Beraber avluya çıktık.
Şaşkın sevgilim benim...