Mahalledeki hazırlıklar akşama kadar sürdü. Annemler bu akşam bende kalıcaklardı. Yanlarında eşentiyon olarak Ajay'de vardı. Aslında onun olması iyi oldu. Heyecandan uyuyamıyınca birini rahatsız etmem gerekiyordu ve bu kişi Ajay'di. Farha'da Rohinilerde kalıcaktı. İkimizinde telefonu elimizden alınmıştı. Bizim görevimiz uyumaktı. Tabiki bu görevi yerine getiremiyicek kadar heyecanlıyız.
"Ajay... yâr.... sanada böyle olmuş muydu?"
"Nasıl?"
"İçin içine sığmıyo birini huzursuz etmek istiyorsun..."
"O kişi ben oluyorum. Kardeşim biz ona halk içinde heyecan diyoruz."
"O gün hiç halk içi filan demiyordunuz Ajay Bey."
"Sen içinden geçenleri anlatta rahatla kafanda neler dönüyo şu an."
"Yââr neler dönmüyorki. 4 ay öncesini düşünüyorum. Buraya ilk gelişimi Divya teyzeye hikayeyi sormuştum onun sanmıştım. Sonra bana Farha Rohini'nin fotoğrafını göstermişti. Önce Raj'ınkini gösterince ödüm patlamıştı. Sonra Rohini.... İmkansız gibi görünen şey şu an gerçekleşiyor. Pakistanda onu ilk görüşümü ne demeli. Çocuklarla çete gibiydi. Rohini demiştim yüzüme sanki o kim dermiş gibi bakmıştı. Bir insan adını bile bu kadar dik durarak söyler mi? Ona oynadığım oyun yüzünden kendimi asla affetmiyicem sanırım. Onu ilk üzüşümü..."
"Are Rahul Rahul çık oralardan güzel şeylere gel meselaa..... mesela holi."
"Holi.. Rohini beni orda kıskanmışta ben anlamamışım. Ne komikti yâr. Bana aşkını itiraf edişi... Biletim boşuna gitmişti iyikide gitmiş ve şimdi burası..."
Kafamı Ajay'e çevirdim. Uyumuştu. Güldüm. Kafamı yastığa koydum düşünürken bende uyumuşum.
____________
Sabah alarmı sesine uyandık.
"Are damat-ji kalk bugün senin günün." Dedi Ajay gülerek.
Hemen elimi yüzümü yıkayıp kahvaltıya oturdum. Dışarda müzik başlamıştı bile. Hızlıca kahvaltımı edip üstümü giyinmek için odama girdim. Ve işte hazırım. Saçlarımı düzeltip odadan çıktım.
"Are düğünede bir şey bırakın."
"Farha! Senin ne işin var burada? Rohini nerde?"
"Sakin ol Ajay'e bir şey vermem gerekiyordu onun için geldim Rohini hazırlanıyor. Ve sana bir şey diyim dostum. Onu görünce bayılabilirsin."
"Heyecanıma heyecan kattığın için saol Farha."
"Enişte-ji Rohini birazdan çıkar haberin olsun kendini ona göre ayarla."
"Hemen havaya girmeyi nasıl başarabiliyorsunuz?"
"Onu bilmiyordumda biraz daha gitmezsem Rohini beni doğrıyıcak. Daha kınası var tutmayın beni."
Ajay'e döndüm.
"Bu kızları anlamak zor dostum." Dedim. Annemler çoktan dışarı çıkmışlardı. Kapıda beni görünce annem gülümsedi.
"Bu günleride gördüm ya daha ne olsun." Dedi. Anneme sarıldım. Veee işte o an....
Nefesim yine tutulmuştu... Rohini... Benim Rohini'm... Yine düşündüm. Bu kadar güzel ne yaptımda Rohini'yle ödüllendiriliyorum.. Gülümseyerek ve heyecanla yanına gidiyordum ki;
Farha önüme çıktı. "Aree enişte-ji nereye böyle büyülenmiş gibi gözüküyorsun." Dedi.
"Farha Ajay seni bekliyor."
"Rahul yemezler."
"Divya Teyze?"
"Boşuna uğraşma hadi sana bi güzellik yapıyım git nişanlının yanına."
Farha önümden çekilmişti ama ben Rohini'nin nerde olduğuni kaybetmiştim. Etrafa bakındıktan sonra buldum. Kınası yapılıyordu. Chhote Rohini'yide yanına almıştı. Gülüşüyorlardı. Tam "Rohini." Demek için ağzımı açmıştım ki Farha geldi. Gülerek bana baktı. Rohini kafasını kaldırıp Farha'ya bakıcakken beni gördü.
"R-r-ra-ra-Rahul..." ikimizde konuşmayı unutmuştuk galiba. Diğerleri ise gülerek bizi izliyordu.
"B-b-b-brokoli" evet büyüyü bozmuştum. Rohini gülerek hatta kahkaha atarak
"Ne?!" Dedi. Gülmeye başladım. Yanına oturup chhote Rohini'yi kucağıma aldım.
"Aree aree damat-ji hemen oturmak yok öyle gelinin yanına kalk bakalım. Bak kaç kişi var burda git onlarla selamlaş." Dedi Farha.
"Ha!?"
Rohini "Farhaa indirme yüreğine." Dedi.
"Gerçekten herkesle selamlaşıcam mı? Tek başıma mı?"
"Rahul sakin ol tabiki tek başına değil beraber selamlaşıcaz az kaldı kınam merak etme geliyorum."
"Rohini büyük annemler gelmişler."
"Areee telefonun elinde olsun birde kolonya."
"Neden?"
"Seni bu kıyafetle görünce bayılabilirler. Gerçi şu son 1 ayda iyice bizden oldun her hafta mutlaka yöresel bir kıyafet giyiyorsun. Hatta normalde bile giymeye başladın." Dedi Rohini gülerek.
"Rohiii. Komik mi sence."
"Ben seni böylede seviyorum merak etme."
"Rohi bunlar rahat ve arada giyiyorum dalga geçme."
"Dalga geçmiyorum biliyorum haklısın rahatlar ve sanada çok yakışıyorlar ve ayrıca...... hintli gibi görünüyorsun dışarda görseler karıştırmazlar."
"Rohiii!"
"Sustum." Dedi gülerek. Bu kız deli tam bir deli biraz da tatlı bir deli..
Rohini'nin kınası bitince büyük annemlerin yanına gittik. Rohini dedemlerle tanışmamıştı. Hemen ayaklarına dokunduk.
Rohini heyecanla.
"Hoş geldiniz." Dedi. Büyük annem Rohini'ye göz kırptı. Konuşmadan anlaşıyorlardı. Sanki onlarla büyüyen ben değilde Rohini gibiydi. Rohini güldü.
"Aré ne olduğunu anlamadın değil mi?" Dedi bana dönerek.
"Hayır."
Büyük annem "Üstündekiler çok yakışmış evlat bize benzemişsin." Dedi.
"Yine mi aynı muhabbet!."
Rohini "Rahul sakin ol. Sadece şaka yapıyoruz." Dedi. Gereğinden fazla tepki vermistim ama gergindim kendimi frenleyemiyorum.
"Rohini iki dakika konuşabilir miyiz?"
"Tamam konuşalım. Büyük annelerim biz sonra çekiştirmemizi devam ettiririz." Dedi göz kırparak. Kenarda bir yere geçtik.
Rohini "Durun Rahul bey ben söyliyim 'Rohii bu kıyafet konusunda konuşmayı ve şakalaşmayı sevmiyorum.' Haksız mıyım tam olarak bunu söyliyiceksin." Dedi. Gülmeye başladım bu kız beni güldürmeyi iyi biliyordu.
"Haksız mıyım dedim."
"Haklısın." Dedim gülerek.
"Biliyorum gerginsin."
"Nerden anladın."
"Rahul ben senin yüreğini biliyorum. Bunu anlamak çokta zor değil. Ama unutma bu bizim nişanımız mutlu olmamız lazım.."
"Rohini ben zat...."
"Sen zaten mutlusun biliyorum aynı zamandada bi o kadar heyecanlı ve gerginsin. Rahul rahatla bak yanyanayız beraberiz nişanımız var ve birkaç ay sonra evlenicez haaa diyorsan ben evlilikten korkuyorum onu bilemem."
"Rohinii."
"Bir dakika bir dakika kızdın ve bana Rohi demedin hayırdır?"
Rohini beni rahatlatmayı başarmıştı. Göz kırpıp tek yanağımdan öptü.
"Beni rahatlatmayı iyi biliyorsun."
"Çünkü seni çok iyi tanıyorum."
"Seni seviyorum."
"Biliyorum." Dedi göz kırparak. Elimden tutup diğerlerinin yanına götürdü.
"Aréé ayrılmazlar." Dedi biri ikimizinde omzuna kolunu atarak. Rohini'yle kafamızı çevirdik. Kim olabilirdi tabiki bizim bu hale gelmemizi sağlayan kişi yani Raj.
Gülerek "Nasıl gidiyor bakalım." Dedi.
Rohini'yle aynı anda
"Heyecanlı." Dedik.
"Yâârr yapmayın artık şunu biz bıktık siz bıkmadınız."
Rohini'yle gülmeye başladık.
"Neyse siz keyfinize bakın bende sevgili ailemle uğraşayım biraz." Dedi göz kırparak.
Rohini'yle neredeyse herkesle selamlaştık. Ve sıra yüzük törenine geldi.
Ajay kalabalığın ortasından atladı.
"Bu konuşmayı yapmasam olmaz kardeşim kusura bakma." Dedi. Elindeki kumandayla ekranı açtı.
"Herkes öncelikle hoş geldi. Bugün burada olan çiftin nişanı aslında imkansız diye bir şey yoktur demenin hikayesi. Neden mi şöyle. Bu ekranda görmüş olduğunuz velet Rahul chhote Rahul bebek Rahul.. ben Rahul'ün bu hallerini bile biliyorum. Ne zamanlardı... Rahul şimdi diyor bu fotoğrafları nereden buldu bu ben bunları saklamıştım diye ama unutma kardeşim seni en iyi tanıyanlardan biride benim. Şimdi asıl konuya dönelim. Rahul küçük bir çocukken fazlasıyla yaramazdı. Kaç kere onun yüzünden düşüp bir yerlerimi kanattım ve kırdım. Ama bir gün geldi ben onun yüreğini kanattım. Benim yüzümden en sevdiği insanla arası bozuldu. Üstüne o insanın en yakın arkadaşıyla nişanlandım yani onlardan kaçışım yoktu. Ve onların bırak nişanlanmasının aralarının düzelmesinin bile imkanı yoktu. Şimdi iyiki aralarını bozmuşum diyorum yoksa bunların birbirlerine aşklarını itaraf edicekleri yoktu. Aşk demişken Rahul aşka inanmazdı hatta bana ilk defa gerçek bir aşk hikayesi arıyorum dediğinde onu psikolağa götürmeye çalışmıştım. O aşk öyle bir aşk olmalı ki beni bile inandırsın. Diyordu ve kendini o aşkın içinde buldu. Pekiiii karşı taraf kimdi onu da güzeller güzeli nişanlım Farha'dan dinleyelim."
Ajay yanıma geldi.
"Manyaksın biliyorsun değil mi?" Dedim.
"Kardeşime az bu." Dedi. Sarıldık. Herkes gülerek izliyordu ve şimdi sıra Farha'da.
"Sözü bana bırakan sevgili nişanlıma teşekkür ediyorum. Şimdi gelelim Rohini'ye. Aslında önce bir şey itiraf etmeliyim. Bu videoyu ve bu konuşmayı hazırlarken birazcık korktuk. Rohini ve Rahul'den bahsediyoruz. Özellikle Rohini'den bir anda parlayabilirdi. Amaa Rahul onu sakinleştirir dedik ve yapmaya karar verdik. Onlar birbirlerini tamamlıyorlar.... Bu ekranda görmüş olduğunuz ufaklık Rohini Hayaat Siddiqqi. Rohini'yi ben lise yıllarımda tanıdım. Annem ve babam vefat etmişti ve halamın yanına gelmiştim. Bir daha hiç gülemeyeceğimi sanıyordum taa ki bu yıldızı tanıyarak. Rohini her zaman neşe dolu. Onun yanındayken insan kendini iyi hissediyor. Mutlu oluyor. Rahul buraya ilk gelip hikayeyi dinlediğinde aklımdan tanışıcakları dahi geçmezdi. Ajay dedi ya imkansız diye bir şey yoktur cümlesinin tanımı bu çift diye aynen öyle. Rohini pakistandaydı beni bile ayda yılda bir kere arıyordu ve hayattan kopmuş gibi sadece çalışıyordu ama Rahul oraya gitti ve benim Rohini'mi geri getirdi. İyiki berabersiniz.her zaman böyle olun. Sizi seviyoruz."
Rohini Farha'nın yanına gidip sarıldı.
Farha "Daha bitmedi." Dedi. Rohini yanıma geri geldi. Ajay ve Farha sahnedeydi. Ajay dün nişan hazırlıklarını yaparken bir video çekmişti. Nedeni şimdi belli oldu. Videoyi izlemeye başladık.
(Video)
Ajay "Evet sevgili damat bey nasıl hissediyorsunuz."
"Heyecanlı ve mutlu."
"Gelin hanım nerede."
Rohini bağırarak.
"Buradayııııım."
Ajay "siz nasılsınız."
"Feci mutlu ve bi o kadar heyecanlı. Soruları ben sorucam Ajay kameramanımsın. Farha en yakın arkadaşının nişanlının en yakın arkadaşıyla nişanlanması nasıl bir duygu."
Farha "Asla senden kurtulamayacağım.."
Raj "bensiz video olmaz kenara çekilin."
Rohini "Farha'yla konuşuyorun çekilir misin dedecim. Farha Ajay'le nişanlanmadan önce böyle değildin aşk olsun."
"Asla senden kurtulamayacağım çok mutluyum."
Rohini ve Farha sarıldılar.
"Evet dede size geldik."
Raj "Senide evlendirdik ya rahatız artık."
"Tina nerede ya seninle muhabbet edilmiyo kuşak çatışması yaşıyoruz."
Tina "canım arkadaşım buradayım."
"Tina kocan çekilmez biri."
Raj "seninkini de görücez."
Ben "Benden bahseldi sanırım."
Rohini koluma girdi.
"Evet.... Aree kameraman senin duyguların nelerdir."
Ajay"Farha copy past."
Rohini "evet dağılın kaytardınız."
Herkes gülerek işinin başına geçti.
"Evet burası bizim mahallemiz ve yarın bizim nişanımız var. Herkes çalışıyor. Şurada Chhote Rohini ve Rishi oyun oynuyor. Ve burada da bizim koccccammmaaaann ailemiz. Bu güzellik Aesma Siddiqqi benim biricik annem. Bu güzellikte Aisha Khan benim diğer biricik annem. Bu iki yakışıklı babalarımız oluyor İbraaheem Siddiqqi ve Kabir Khan ve bu da benim ufaklığım Nandini Siddiqqi. Evet Nandi ne düşünüyorsun."
Nandi "Ablam evden gitme yolunda ikinci adamını atıcak ve bu mükemmel bir duygu evdeki mutlak krallık benim."
"Çok boş konuşyorsun.... Aesma ve Aisha hanımlar sizler neler demek istersiniz."
Aesma annem "Deli kız nişanlanıyor. Onun nişanlanmasına seviniyorum ama en çok ta Rahul oğlumla nişanlanmasına seviniyorum."
"Yine mi Rahul'a övgü. Aisha hanım siz efenim."
Annem "Ben böyle mutluluk timsali bir yıldızın gelinim olmasından dolayı çok mutluyum."
"Canım annem. Evet şimdi babalarımızda sıra. Ibraheem bey ve Kabir bey sizin düşünceleriniz nedir efenim."
Babam "Ben çok memnunum Ibraheem kardeşim sen."
Ibraheem babam "Çok şükür deli kızı nişanlandırıyoruz daha ne diyelim."
Rohini "Teşekkür ediyorum ve güle güle. Evet ailelerimiz pek mutlular. Rahul beyin yanına tekrar gidiyoruz. Napıyosun."
Ben "çalışıyorum."
"Ajay ne oyaladın beni kapat bende yardım ediyim.."
Ajay "İftaracı."
"Herkesi çooookk seviyoruz yarın görüşürüz. Kapat."
Video bitti ve herkesin gözünden bir kaç damla yaş akmıştı.
Ajay ve Farha yanımıza geldiler.
Ajay "Nasıl olmuş."
Rohini "Siz manyak mısınız nasıl böyle bir şey yaparsınız..." dedi sinirli bir şekilde
Ajay şaşkın şaşkın "A-a-ama...." demey calıştı.
Rohini güldü "Mükemel olmuş yâr." Dedi ve hep baraber sarıldık. Artık yüzük törenine geçebilirdik.
Yüzük töreninden sonra yine eski eğlencemize döndük.
____________
Eğlence akşama kadar sürdü. Belli bir saatten sonra herkes evlerine dağılmıştı tabi bizim ekip süs havuzun başındaydı yine. Rohini'yle yüzüklerimize bakıp bakıp gülümsüyoruz.
"Are içimiz şişti. Görmemişler bi nişanlanmışlar ikiside yüzüklerine bakıp bakıp duruyolar."
"Farha!"
"Şaka şaka kızma."
"Ben eve gidiyorum. İyi geceler."
"Bende size geliyorum halamdan izin aldım eve gittiğim yok zaten. Ajay'de Rahul'e gidiyor."
"Desenize yine bu akşam uyku yok bize." Dedim gülerek. Rohini'yle sarılıp ayrıldık. Eve gidip hemen uyumak istiyorum. Tabi Ajay'le bu ne kadar mümkün olur bilinmez..
_________________
Evet canlarım artık yavaş yavaş sonlara yaklaşıyoruz. Ben önceden bölümleri hazır edip okur sayısı arttıkça bölümleri paylaşıyorum. Son 8 bölümümüz kaldı. Bugün-yarın son bölümü yazıcam. Hepinize çok teşekkür ederim. Güzel ve şaşırtıcı bölümler sizi bekliyor. Ha bu arada sona iyice yaklaşmışken soralım Filmin Öyküsı 2 olsun mu sizce ;)) Benim kafamda her şey hazır tabi sizlerin istekleri doģrultusunda yazıp yazmamaya karar vericem ;))