Rohini benden hâlâ cevap bekliyorduki otobüs durdu. "Tüh geldik hadi iniyoruz." Dedi. Sonra bana dönüp "Bu konu kapanmadı." Dedi gülerek. Ufak bir cafeye girdik. "Hindistandan geldiğimde hiç param yoktu. Okumak içinse çalışmam gerekiyordu. Bu Karan amca Hindistan'dan geldiğimde bana çok yardımcı oldu. Oda benim gibi Delhili. Evet ne yiyoruz." Dedi. Menüye baktım. Hamburger ordan sanki bana parlamıştı. "Hamburger yiyebiliriz." Dedim. Rohini'nin yüzü düştü. "Başka bir şey yesek ben hamburger yemem sevmem." Dedi. Haburger sevmeyen bir Rohini... Yapma Rohini sen hamburgere bayılırsın demek geldi içimden. Gözlerine iyice baktım. Kollarımı bağlayıp masaya dayandım. "Peki gözlerin neden öyle demiyor Rohini hanım?" Dedim. "Sevmiyorum Rahul." Dedi. "İnatçı değilim asla demiştin hatırlıyor musun? Rohini neden diğer Rohini'yi saklıyorsun? Gözlerin neden acı dolu bakıyor? Sen buraya sadece okumaya gelmedin değil mi?" Dedim. Ne yaptığımı bilmiyordum. Rohini'nin gözleri sulandı. Sinirlenmişti. Kaşlarını çattı. "Ben kimseyi saklamıyorum. Ben buyum Rahul. Başka ben yok. Beni tanımak istiyorsan al neleri sevdiğimi ve neleri sevmediğimi söyliyim. İnatçı değilim ve inatçı olan insanlardan nefret ederim. Hamburgeri sevmem. Saree giymekten nefret ederim. Maviden nefret ederim. Sana saçma dedim otobüste ama bende aşka inanmam." Dedi. Rohini bunları söylerken ne kadar kendini sıksada ağlıyordu. "Kısacası bunlardan sakın bana bahsetme ben gidiyorum kendin dönersin." Dedi. Ve kalkıp gitti. O gittikten sonra kendime gelmiştim. Ben ne yapmıştım harbiden. Rohini'yi kırmak istemezken daha çok kırmıştım. Rohini çoktan otobüse binip gitmişti. Bende cafeden kalkıp Ajay'i aradım. "Ajay ben ne yaptığımı bilmiyorum beni durdurman lazım." Dedim aceleyle. Ajay "Yâr dur ne oluyor." "Oğlum ben Rohini'yi üzmiyim derken dahada üzdüm ve çok saçma bir şey yaptım." "Rahul normal konuşur musun ne yaptın?" "Ajay ben of oğlum ya ben Rohini'ye aşık oldum." Ajay'den ses gelmiyordu. "Rahul şaka mı yapıyorsun oğlum. Sen aşık olmazsın ki." "Bende öyle sanıyordum. 1 hafta Ajay 1 haftada değiştim. Çocukaları bile sever oldum." Dedim ve Cafede yaşananları anlattım.Ajay "Evine gidip gönlünü al bari ne bekliyorsun?" Dedi. "Evde değildir ki ya göl kenarına gitmiştir." Dedim. "Rahul oğlum iyi misin evde değil diye özür dilemiyicek misin? İlk söylediğinde inanmamıştım ama sen harbiden aşık olmuşsun git kızın gönlünü al hadi." Dedi ve telefonu kapadı. Hemen bir taksi durdurdum ve Hunza Vadisine gittim. Tahmin ettiğim gibi Rohini ordaydı. Taşa oturmuş hıçkıra hıçkırs ağlıyordu. Yanına gittim. "Eşşek bir arkadaşını yanına kabul eder misin?" Dedim. Rohini göz yaşlarını sildi. "Ne oldu?" Dedi. "Özür dilerim. Sanırım yapmamam gereken bir şey yaptım." Dedim."O dediklerim doğru değilse neden geldin buraya ağlıyorsun demiyicek misin?" Dedi. "Çhıh demiyicem çünkü sen ben buyum diyorsan busundur başka bi Rohini yoktur." Dedim. Rohini yüzüme baktı ve kolumun altına girdi. Evet gerçek bir aşk hikayesi arayıp aşka inanmayıp şimdi aşkı yaşayan ben filmleri en saçma bulduğum dokunmaya sarılmaya kıyamayan oğlan sahnesini yaşıyordum. Elimi Rohini'nin omzuna attım. Rohini "Teşekkür ederim Rahul ama sen haklısın. Rohini böyle biri değil. İnatçı, hamburger canavarı, maviye aşık biri ama ben onu kendimden bile sakladım. Nedenini sorma ama." Dedi doğrularak. "Sormıyıcam zaten ama sen gülüceksin. Benim Rishi'yle anlaşmam var." Dedim. "Ne anlaşması?" "Rohini ablasını hiç üzmeme ve onu daima mutlu etme anlaşması." Dedim. Rohini "Rishi ya." Dedi gülerek. "Eee beni gezdirmiyor musun? Yemekte yiyemedim zaten." Dedim. "Ne yemek istersin?" Dedi. "Canım deli gibi hamburger çekiyo ama sen yemezsen bende yemem. Sende yemeyeceğine göre bir şeyler seçeriz." "Nerden geldin sen ya?" "Hindistan?" Rohini güldü "O manada demedim şapşal uzun zamandır kimseyle inatlaşmamıştım hamburger canım çekmemişti hatta kimseyle kavga etmemiştim. Eskiyi hatırlatıyorsun bana." Dedi. "Eski değil gerçek. Hatta gerçek Rohini'yi gün yüzüne çıkarıcam." Dedim. "Hadi kalk gidiyoruz." Diyerek Rohini'yi bileğinden kavrayıp sürükledim. Aniden dönüp "Nereye diye sormak yok otobüste konuşmak yok." Dedim. Geldiğimiz cafeye geri gittik. "Abi bana tepeleme Hamburger getir 9-10 tane hamburger koy içine." Dedim. Az sonra hamburgerlerimiz gelmişti. "Sen bu tabaktaki hamburgerlerin en fazla ikisini yersin." Dedim Rohini'ye "Canım burda hamburger yarışları şampiyonu duruyor. Hiç....... 1 kere kaybettim." Dedi. Biliyorum Rohini Raj'a karşı yenilmiştin ama artık yenilmek yok demek istesemde "Görücez." Dedim. "Ama ben senin yenebileceğine inanmıyorum." "İnan bence senarist çocuk." "İmkanı yok inanmıyorum." "Yenicem dedim Rahul inatlaşma benimle pişman olursun sonra." "Ahhaaaaeee işte gerçek Rohini birinci özellik sonuna kadar inatlaşır. Hadi başla bakalım." Dedim. Rohini hamburger yemeyi özlemiş olucakki ben 3. Yü yerken o 5. Ye başlamıştı. Onu izlemekten yiyemiyordum. "Gerçek Rohini ikinci özellik hamburger yarışı yapmaya bayılır ve her daim kazanır tam bir hamburger canavarı." Rohini "Çok özlemişim ya. Ama doydum seni yenicem diye 5 tane yedim." "Sen ne yapmayı sevmiyordun..??? Ha evet buldum eve gidiyoruz." Dedim hesabı ödeyip çıktık. Rohini'nin konuşmasına fırsat vermiyordum. Otobüsten indiğimizde doğrudan mahalledeki okula götürdüm. Saatime baktım."Tam saati." Dedim. Ve çocukların sınıfına daldım. "Çok özür diliyorum ama size bir dans ustası getirdim. Seside çok güzeldir. Sevgili hocam bugün siz izin yapın bence Rohini tam bir dans hocası." Dedim. Rohini şaşkın şaşkın yüzüme bakıyordu. "Ama gösteriye çalışıyorduk." Dedi dans hocası. Rohini "Evet Rahul evet çocukların gösterisi yaklaşıyor." Dedi aceleyle. "Hocam Rohini diyorum dans diyorum bugüne kadar hiç sınıfa gelmeyen bir insanı getirdim diyorum bir günden bir şey olmaz diyorum gider misiniz?" Dedim. Rohini gülerek "Çok kabasın Rahul." Dedi. Hoca ise "Haklısın Rahul ben gideyim size kolay gelsin." Dedi. Şarkıyı değiştirip daha hareketli bir şey açtım. "Eee hadi." Dedim. Rohini "Rahul yapamam." Dedi. Rohini'yi bileğinden tuttum ve dans hareketlerini yaptırmaya başladım. Çocuklara göz kırptım hepsi birlikte "Hadi Rohini abla lütfen." Dedi. Rohini şalını tek omuzuna atıp yandan bağladı. "Peki madem." Dedi. Bir kenara geçip Rohini'yi izlemeye başladım. O kadar mutlu gözüküyordu ki ne yapacağımı bilemiyordum. Sonra bana döndü "yâr sen niye orda duruyorsun beni soktun kendin çıktın gel buraya " dedi.
_______
Oradan ayrıldığımızda saat akşam 7 olmuştu. Rohini'yle evin kapısında oturuyorduk. "Rahul teşekkür ederim." Dedi. "Ne için?" "Bana kendimi hatırlattın." "Daha tam olarak hatırlatmadım. Zamanımız var daha." Dedim göz kırparak. "İyi ki gelmişsin." Dedi Rohini. Bu beni şimdi mutlu etmişti. Ama biliyordum bir gün Rohini'yi üzecektim. Ve o üzüldüğünde bende üzülecektim. "Rohini aşka neden inanmıyorsun?" Dedim. "Bunu bana sorma Rahul uzun hikaye boşver. Anlatırsam boğulurum. Lütfen benden bunu isteme." Dedi. "Sen nasıl istersen." Dedim. Rohini gülerek. "Aree senin kız kim?" Dedi. "Anlatırsam boğulurum." Dedim gülerek. "Pislik. Çok kötüsün." Dedi Rohini koluma vurarak. Rohini'yi gülerken görmek güzledi... İlk defa keşke şu senaryoyu yazmasam dedim... ne yapacağım ben.. Bir yanım deli gibi yazmak isterken diğer yanım deli gibi Rohini'yi seviyor...