Sabah gözümü açtığımda Rohini'nin başı omzumdaydı. İkimizde üşümüş olucaktık ki battaniyeye sıkıca sarılmıştık. Rohini hâlâ uyuyordu. Gülümsedim. Uyandırmaya kıyamadım. Biliyorum ki ben uyu desemde ben uyanık olduğum için uyumayacak, bu yüzden kafasını yavaşça koltuğun başına aldım ve topladığı ayaklarını koltuğun diğer tarafına doğru uzatmasını sağladım. Saat erken olduğundan adliyede kimse yoktu. Kahvaltı için bir şeyler almaya gittim. Bugün Rohini'nin doğum günüydü ve mükemmel bir gün geçirmeliydi. 2 gündür adliyede sabahladığından bugün izinliydi. Ona güzel bir gün geçirtmeyi planlıyordum. Kahvaltı için yiyecek aldıktan sonra Rohini'nin yanına gittim. O hâlâ uyuyordu. Hemen kahvaltıyı hazırladım. Ve Rohini'nin uyanmasını beklemeye başladım. Uyurken bile gözlerindeki acı belli oluyordu. Ben böyle düşünürken Rohini uyandı. "Günaydın." Dedi esneyerek. "Günaydın." Dedim gülümseyerek "Ben gece boyu burda mı yattım sen nerde yattın sandalyede mi yattın neden sandalyede yattın kemiklerin batmıştır hep." Dedi telaşla. "Sakin ol Rohini bende senin gibi orada yattım kahvaltı için bir şeyler alamaya giderken sen rahat uyu diye senin şeklini değiştirdim sadece." Dedim. "Areeee kalvaltı mı hazırladın oh mis ne zamandır kahvaltı etmiyordum." Dedi gülerek. "Sen bugün doğum günü çocuğusun her şeyin benden. Sen normalde kahvaltı etmez misin?" Dedim. Kahvaltıyı seyyar bir masaya hazırlamıştım koltuğun önündeydi. Rohini doğruldu. "Tıhhh çok yemek yemem zaten iştahım olmaz pek zaten üşenirim." Dedi gülerek. "İyide sen yemek yemeyerek nasıl hayatta kaldın?" Dedim şaşkın bir biçimde Rohini güldü "Yâr hep böyle değildim iki buçuk senedir yemeklerden pek zevk alamıyorum yoksa yerdim eskiden." "Yine iki buçuk sene önce. Çok merak ediyorum şu iki buçuk sene öncesini...Ben eski Rohini'yi geri getirdiğimizi sanıyordum hem." "Boşver pek merak edilecek bir şey değil. Tam anlamıyla eski Rohini'yi getirebilmek için 3 ay değil 3 sene gerekir." "3 saatte getirebilirim." "İddiaya var mısın?" "3 sene seninle mi yaşıyıcam." "3 saattede getirebilirim demiştin bakalım getirebiliyo musun? Ne olmuş 3 sene benimle yaşasan o kadar mı kötüyüm?" "Hayır benim için fazla mükemmelsin." "İddiaya var mısın sen?" "Varım mahalleye gittikten 3 saat sonra eski Rohini tam anlamıyla geri gelicek." "Peki." Dedi Rohini gülerek. Biz kahvaltı ederken Tarıq geldi. "Vaaay doğum günü çocuğu doğum günün kutlu olsun. " dedi gülerek. "Sensin çocuk." Dedi Rohini gülerek. Rohini ve Tarıq garip şekilde iyi anlaşıyordu. "Bir şey sorsam siz birbirinizden nefret etmiyor muydunuz anlaşamıyordunuz?" Dedim şaşkın bir şekilde Rohini "Ya ben sana söylemedim Rahul o zamanlar yeni tanışmıştık aslında Tarıq benim kuzenim. Gerçekten anlaşamayız ve aynı üniversite okuduk demiştim. Okuldakiler bizi hep düşman çocukları filan sanardı kuzen olduğumuzu öğrendiklerinde tüm kampüs şok olmuştu. Tarıq aslında bana çok destek oldu ama işte hâlâ anlaşamıyoruz." Dedi. "Haaa anladım tuhafsın." "Birazcık hep öyle derler. Hatta benim hindistanda bi arkadaşım vardı beni hep tuhaf diye çağırıdı." "Hindistanda vaaay 3 dakika geçmeden eski Rohini gelmeye başladı. " dedim gülerek. Rohini "Aa ya bi şey diyicem.... ben .... böyle seninleyken hep eskiyi hatırlayıp öyle davranıyorum.... garip." Dedi. Gülümsedim. Tarıq odadan çıkarken kulağıma eğildi "Bu kızla işin zor. İyi gidiyorsun." Dedi göz kırparak. Rohini ne dediğini anlamaya çalışıyordu. Önce gülümsedim. Sonra "Ne!" Dedim bağırarak. Tarıq güldü. "İki dakika konuşalım biz abi senle ya gelsene." Dedim. Odadan çıktık. "Abi ne diyosun sen ya?" "Oğlum sen bu kıza aşık değil misin al baya güzel gidiyorsun böyle devam et bak ne diyo eski ben oluyorum yanımda iyisin iyisin " dedi gülerek. "Ne Tarıq ne diyosun sen ya yok öyle aşk maşk saçmalama abi." "Rahul yeme beni bal gibi aşıksın kıza." "Çok mu belli ya abi Rohini anlamış mıdır?" "Tıhh anlamaz o yani eskiden olsa anlardı ama o kendini aşka o kadar kapamışki hiç bir şey anlamaz." "Harbiden ya sen bi şey biliyo musun?" "Senin bildiğin kadar kardeşim." "Ne.... yok abi ben ne bilicem." "Ya Rahul bana masal okuma Farha beni arayıp anlattı merak etme." "Hee o zaman tamam abi sen bi şey çaktırma ya olur mu?" "Tamam kardeşim tamam sen rahat ol hadi gir içeri bekletme deli kızı." Dedi. Tarıq'ı sevmiştim. Hemen Rohini'nin yanına gittim. Rohini merakla beni bekliyordu "Ne oldu ne konuştunuz ki siz?" Dedi. Güldüm. "Boşver pek merak edilecek bir şey yok." Dedim göz kırparak. "Çok kötüsün Rahul." Dedi gözlerini kısarak. Ortalığı topladıktan sonra eve gittik. Evin kapısında "Rohini yorgun musun?" Dedim. "Çok değil ama azcık uyursam iyi olur aslında." Dedi. "O zaman sen uyursun benimde halletmem gereken şeyler var tv filan izlerim sonra bir şeyler yaparız sonuçta doğum günün bugün senin." Dedim. Rohini "Oluur tamam." Dedi. İkimizde evlerimize girdik.
____
Eve geldikten 3 saat sonra Ajay aradı. Rohini'ye sürpriz olsun diye kek yapmaya çalışıyordum. (Ne kadar başarılı olduğum bilinmez tabi.) Bu yüzden telefonu hoparlöre aldım. "Rahul bey aramasak arayacağın yok." Dedi Ajay. "Saol kardeşim iyiyim." Dedim. Ajay güldü "Ne yapıyorsun." Dedi. "Eee şey kek galiba kek olucak yani umarım." Dedim. "Sen kek mi yapıyorsun neden ki?" Dedi Ajay şaşkın bir biçimde. "Bugün Rohini'nin doğum günü sürpriz yapmaya çalışıyorum." "Oooo sürpriz he güzel de zehirlenmesin kız." "Haha çok komiksin Ajay." "Tamam tamam bu arada Rohini dedin de aklıma geldi öğrenebildin mi hikayenin devamını ne olucak film." "Film milm yok öğrenemedim zaten." "Öğrenmek istemiyor musun Rahul bu senin en büyük hayalindi oğlum şimdi bi kız yüzünden geri mi iticeksin hemde en sonuna gelmişken." "Aynen öyle Ajay istemiyorum filmi. Sonunu merak ediyorum ama.... bilmiyorum Ajay." "İyi düşün Rahul yüzdün yüzdün kuyruğuna geldin istediğin yönetmenin filmine tamam demiş senaryon hazır sadece sonu kalmış bence iyice düşün." "Ajay sonra konuşalım mı ya." "Tamam kardeşim hadi görüşürüz." Dedi. Elim yüzüm un olduğundan telefonu kapayamamıştım. "Nasıl kapatıcam ben şimdi bunu ya." Dedim kendi kendime. Birden Rohini yanıma geldi. "Ben kapatırım." Dedi. Gözlerinden yaş akıyordu. "Ro-Ro-Rohini sen ne zaman geldin." Dedim kekeleyerek. "3 saatte beni eski halime döndürecektin dimi? Aradan 3 saat geçti Rahul ve ne yaptın biliyor musun 3 saniyede gerçek yüzünü bana gösterdin." Dedi. "Rohini özür dilerim ama telefonda duydukların gerçek değil yani gerçek aslında değil ya Rohini izin ver anlatayım." Dedim. "Git burdan Rahul mahalledende ülkeden de git. Ben neden Hindistan'da durmadım biliyor musun? Çünkü karşıma kim çıksa bana yalan söyliyicekti o yüzden Pakistan'a kaçtım ama burdada karşıma çıktı. Git burdan Rahul git." Dedi bağırarak ve ağlıyarak. "Rohini beni dinle lütfen." Dedim. Rohini ise evden çıktı. Ajay hep işlerimi yoluna koyardın be abi şimdi ise en çok değer verdiğim kişiyle aramı bozdun... Ne yapacağım ben şimdi?...