BAY VE BAYAN KHAN
Sabah erkenden kalkıp Rohinilere gittim. Rohini hâlâ uyuyordu. Büyük annelerle kaynaşmak için güzel bir sabah.
Bugün hava ne kadar güzel böyle
Büyük annelerle kaynaşmak bahane
Bu ne bu ne bu ne (Not: Her gün 16.00'da televizyonun karşısında kanal7 izleyenler anladı bile ;D What the :D)
"Günaydın annem ve baldızım sizlerede günaydın efendim." Dedim gülerek ve elimdeki güllerden birer tane vererek. Babama bakıp "Günaydın baba." Dedim.
"Günaydın evlat." Dedi gülümseyerek.
"Anne ben götürürüm babamın çayıni lütfen sen bırak."
Annem "Peki oğlum."dedi. Babama çayını götürdüm.
Bugün içimde başka bi harketlilik var. Büyük annelerin yanına gidip oturdum.
"Büyük anne babaanne bu sabah çok güzel görünüyorsunuz." (İç ses) Bu cesaret nerden geliyor Rahul?
Garima anane "Saol." Dedi ciddi bir şekilde. Ortam böyle yumuştılmaz dimi?
1 saat boyunca kendimi sevdirmeye çalıştım. Ortam ancak 1 saat sonra yumuşamıştı.
"Büyüm anne babaanne Rohini'nin küçüklüğünü anlatsanıza o benimkini büyük annemlerden dinlemişti"
Adhira babaanne "Are oğlum çocukların küçüklükleri ancak büyük annelerden dinlenir. Rohini ikimizinde ilk torunu. Herkes yıldız diyor ya ona öyle hakikaten bunu sen bizden daha iyi biliyorsun tüm hindistanın önünde yıldızım dedin sonuçta." Dedi şakayla. Evet zafer benimdi büyük anneleri şaka yapacak kadar yumuşatmıştım.
Gülümsedim.
"Neyse evlat Rohini şimdi neyse çocukkende öyleydi. Ne şeytanlıklar yapardı bir bilsen. Bir kere uğraşıp sandelyeye iğne koymuştu. Oturan bağırarak kalkıyordu. Kimsede anlamıyordu orda ne olduğunu. Zeki olduğunu hepimiz biliyoruz."
"Hemde nasıl."
"Rahul oğlum sana çabuk ısınmamızın sebebi senin bir saatlik uğraşların değil."
(İç ses: çabuk mu are babaanne kendin dedin 1 SAAT)
"Biz seni zaten biliyorduk. Rohini seni ilk bize anlattı büyükleri olarak. Bu evde herkes bizi katı bilir ama Rohini'nin karşısında eririz en az bizim kadar hatta bizden bile fazla eriyen biri varsa o da sensin. Rohini'ye iyi bakacağını hepimiz biliyoruz. Çok mutlu olun."
Gülümsedim.
"Rohini hareketlidir kurnazdır ama saftır. Senide çok farklı bir saflıkla seviyor. Bunu bize söylediği ilk günden anladık. Senin adın geçince gözleri parlıyor. Neyse çocukluğu diyorduk dimi. Bir kere çok önemli misafirlerimiz vardı bizim deli kız okulda sınavdan yüksek almış içeriye..."
"Aey meri zohra jabeen
Tuje malum nahi
Tu abi tak hein hasi
Our main jawaan
Tujpe kuruban meri jaan"
Rohini şarkı söylereyerek ve dans ederek odaya girdi.
Adhira babaanne Rohini'nin şarkısı bitinince "Diye şarkı söyleyere girmişti." Diyerek cümlesini tamamladı. Rohini ise söylemeye ve dans etmeye devam ediyordu gözleri kapalı olduğundan benim burda olduğumu görmedi. Aesma annem Rohini'nin koluna dokundu.
"Meri jaaaannnn"
"Rohini." Dedi ve bizi gösterdi.
"Hiiihhh Rahul senin ne işin var burda."
Adhira babaannem "Rahul oğlum kısacası her zaman deli." Dedi gülerek.
Garima anneanne Rohini'ye döndü. "Ne işi olucak kızım bizimle mubabbet etmeye gelmiş çocuk."
"Çocuk geldiğini neden haber vermiyosun. Rezil oldum" dedim dudak bükerek.
"Güzel sesini dinleyerek kulaklarımın pası silindi." Dedim gülerek.
"Komik değilsiniz Bay Khan Cezasını çıkarırım. Görüşücez sizinle." Dedi şeytani bir bakışla.
"Hem sen niye geldin ki ben kaldırıcaktım seni mutlu mutlu uyanıp dans ediyordum senin yüzünü görene kadar, neyse yüzümü yıkamayı unuttum."
Rohini koridora çıktı bende arkasından çıktım.
"Bu yüzü her sabah görüceksiniz Bayan (bastırarak)'KHAN'."
"Maalesef."
"Öyle mi o zaman kabul etmeseydin evlilik teklifimi."
"O kadar tatlısın ki hayır diyemedim. Ve her sabah bu tatlı yüze tekrar aşık olacağım için biraz şikayetçiyim çünkü her seferinde kalp atışlarım dahada artıyor."
"Çakal mı demeliyim aşık mı?"
"Dayak mı yemelisin sopa mı?"
"Ha bu arada büyük annenleri tavladım."
"Evet farkettim." Dedi yamuk ağızla
"Iddiayı ben kazandım yani."
"Iddiaya girmedik Rahul."
"Tamam şimdi girelim."
"Rahuull sen mayak mısın?"
"Sana manyak gibi aşığım."
"Sen niye geldin ki buraya ben şu an senin çeneni çekeceğime yatağında uyurken o masum ses çıkmayan suratını seyrediyor olucaktım ha birde horultunu ."
"Iddia demiştik."
"Dememiştik."
"Haaa anladım kaybettiģin için dimi?"
"Rahul sen hiç sonuçlanan bir şeyin ardından iddiaya girildiģini gördün mü?"
"Dün girseydik böyle olmazdı"
"Dün korktuğun için bana bunu söyleme cesaretinde bulunamadın Rahul çünkü sende inanamıyordun büyük annemlerin sana böyle davranacaklarına."
"Yok canım ben her zaman kadınların gözdesi olmuşumdur normal yani bu tavırlar."
Rohini gülerek."Sen sen ve kadınların gözdesi olmak."
"Evet."
"Tavlayamayacağın kadın yok yani."
"7den 70 e hatta büyük annenler kac yaşındaydı."
"Rahul güldürüyorsun beni"
"Rohini sen bir şeyin farkında değilsin. Ben bu dünyada tavlanabilecek en zor kişiyi tavladım."
Rohini kaşlarını çatıp bana baktı.
"Kimmiş o."
Yüzünü aynaya çevirdim.
"Karşında duran kişi."
"Karşımda duran kişi hâlâ yüzünü yıkamadı senin yüzünden." Dedi Rohini koluma vurarak ve banyoya gitti.
"Anlaşıldı bugün romantik olamıyıcaz."
Rohini banyodan bağırdı. "Duyuyoruuumm."
"Niye olamıyoruz."
"Çünkü bugün benim çok işim var ve kafamı dağıtmak istemiyorum eğer şimdi sana takılırsam gün boyu seni düşünmek zorunda kalır hiç bir şey yapamam neyse tutma beni daha annemleri istasyondan alıcam."
"Annemler burda ya."
"O annemler değil senin annen olan annemler."
"Haaaa tamam....... Annemler mi!? Neden geldiler."
"Hiihh Rahul annem bunu duysa nasıl üzülür. Çok ayıp."
"Rohii."
Rohini gülerek "Tamam tamam. Rahul bir şeyler oluyor. Sen anlamazsın. " dedi. [Yazardan:Kuch kuch hota hai ;))]
Rohini'nin üstüne yürüyerek. "Rohini Hayaat Siddiqqi söyliyicek misiniz. Yoksa başka yollara başvuriyim mi." Dedim. Rohini korkmuş gözüküyordu.
"Tamam tamam söylüyorum." Dedi yürümeyi bıraktım.
"Şimdi şöyleki hani biz evleniyoruz ya iki hafta sonra o yüzden düğün alışverişiydi filan uzun sürücek. Annemlerde bugünden geldiler. Ha seninle bugün pek görüşemiyicem çünkü gördüğün üzre içeride bir sürü hanım var. Ha bu arada büyük annenlerde geliyor."
"Yani Rahul iki hafta boyunca beni unut diyorsun."
"Eh biraz."
"İki haftanın sonunda ömür boyu olmasa şurdan şuraya gitmezdim."
Rohini yanağımdan öpüp sarıldı.
"Bende seni bırakmazdım zaten." Dedi göz kırparak.
"Aree yâr hadi sen çık ben hazırlanıp istasyona gidicem."
"Beraber gitmiyicez mi?"
"Rahul çık ki bende hazırlanıyim dimi aşkım."
"Ha evet."
Rohini'nin odasından çıktım. Oda 10 dakika sonra arkamdan çıktı.
"Gidebiliriz Bay Khan." Dedi gülerek
Kolumu uzattım. Rohini koluma girdi.
"Are bir dakika. Anne Büyük anne babaanne Nandi biz çıkıyoruz annemleri istasyondan almaya gidiyoruz. Tren geliyooorrr." Dedi gülerek. Salona giderek. Ve yanıma geri gelip tekrar koluma girdi.
Ajay'den arabayı alıp istasyona gittik. Rohini annemleri görünce koşa koşa yanlarına gitti.
"Anne baba büyük annelerim hoş geldiniz." Dedi hepsinin ayağına dokunarak ve hepsine sarıldı.
Bende arkasından gidip selamlaştım.
"Benim annem babam deģilde Rohini'nin annesi babası gelmiş gibi."
"Öyle zaten onlar benim annem babam. Senin papucunu dama atalı çok oldu."
"Seninkide atılıyor."
"Ihı' yanlış cevap kızlar her zaman öndedir. Neyse şimdi lütfen bizi bekletme arabaya gidelim."
Rohini tüm çantaları bana bırakıp annemlerle arabaya doğru yürümeye başladı. Arkasından
"Yardım edeydin yâr." Diye bağırdım ama Rohini tabiki beni takmadı. Bavulları zar zor arabaya götürdüm... Acaba sağlam bir şekilde evlenebilcek miyiz?
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro