Eve gittim. Hemen maile baktım. "İşte bu be" diye bağırdım. En çok istedğim yönetmen senaryo taslağımı beğenmişti ve bitince ona dönmemi söylemişti. Farha anlatırken onun sesini kayda alıyordum. Hergün de kağıda geçiriyordum. Bugünküleride kağıda geçirdim ve yattım.
________
Sabah erkenden Farha'ya gittim. Biraz muhabbet ettikten sonra Farha anlatmaya devam etti. " Raj "biraz konuşsak olur mu" demişti. Rohini "Olur." dedi tebessüm ederek. Meraktan çatlıyacaktım o yüzden onların görmeyeceği bi yerden onları izlemeye başladım. Raj " Bazen insan hareketlerini ve duygularıno kontrol edemiyor dimi Rohini." Dedi Rohini tam evet demek için ağzını açmıştıki Raj "hiç bir şey söyleme sadece beni dinle." Dedi ve devam etti. "Hal, hareket, davranış ve duygularımızı biz belirlerken bazen istemeden yapıyoruz bunları. Tıpkı senin bir haftadır göstermemeye çalıştığın şey gibi. Adını söylemiyicem çünkü kaçmandan korkuyorum. Rohini sen bir haftada bir şeylerin değiştiğinin farkında mısın bilmiyorum ama ben farkındayım. Hatta iki ay. Ne artık sen eski Rohini'sin ne de ben eski Raj. Eski Raj özür dilemek için Rohini'nin peşinden koşardı ama şimdi yeni Rohini Raj'dan özür dilemek için Raj'ın peşinden koşuyo. Garip değil mi? Rohini, senden nefret ediyorum!" Raj "Rohini senden nefret ediyorum dediği anda Rohini'nin gözünden yaş akmıştı Raj'a baktı. Hiç bir şey söyleyemiyordu. Şok olmuştu. Ve bende şok olmuştum. Nasıl böyle bir şey diyebilirdi ama bir şey daha vardı. Raj sanki içten içe gülüyordu. Bir yandanda hayran hayran Rohini'ye bakıyordu.Rohini ise her an gitmeye hazırmış gibi bekliyordu. O sözden sonra herkes öyle beklerdi. Raj ise bunun tedbirini almıştı. Hangi ara yapmıştı bilmiyorum ama Rohini'nin babeti ile kendi ayakkabasını bi iple bağlamıştı ve Rohini bunun farkında değildi. Raj Devam etti "Senden nefret ediyorum Rohini,adından nefret ediyorum, inadından nefret ediyorum, beni en yakının yapmandan nefret ediyorum, biriktirdiğin o hatıralardan nefret ediyorum, gülünce içimi ısıtmandan nefret ediyorum, kızınca kaşlarının aldığı o yuhaf şekilden nefrer ediyorum, saçlarından nefret ediyorum, ağlayınca bile bu kadar güzel olmandan nefret ediyorum, eski Rohini'den nefret ediyorum ve beni sevmenden nefret ediyorum Rohini." Dedi ağzım açık bir şekilde onları izliyordum. Rohini'nin yüzünde ise kuru yer kalmamıştı göz yaşları yüzünün her yerini ıslatmıştı. Tam geriye doğru iki adım atıcaktı ki Raj'ın kucağına düştü. Raj Rohini'yi belinden kavradı ve devam etti "Biliyor musun Rohini uzaklaşacağını bildiğim için bu ipi bağladım. Ve biliyor musun insan en çok nefret ettiği şeyleri severmiş." Dedi benim bile gözümden yaş akmıştı. Rohini güldü bu sefer mutluluktan göz yaşı döküyordu. Raj devam etti " Adının her harfini ayrı seviyorum, inadını seviyorum çünkü seni sen yapan inadın, beni en yakının yapmanı seviyorum çünkü bu beni sevdiğini gösteriyor, biriktirdiğin o çöp hatıraları seviyorum çünkü bende aynısını yapıyorum, gülünce içimi ısıtmanı seviyorum çünkü o olmadan ben yaşayamam, kızınca kaşlarının aldığı o tuhaf şekli bile seviyorum, saçlarını seviyorum çünkü geceyi seviyorum ve onlar bana geceyi hatırlatıyor, ağlayınca bile bu kadar güzel olmanı seviyorum ama seni ağlatmayacağıma söz veriyorum, eski Rohini'yi seviyorum çünkü benim aşık olduğum Rohini eski Rohini, beni sevmeni seviyorum çünkü bende seni seviyorum Rohini."dedi Ağzım açık kalmıştı. Rohini hem gülüyor hem ağlıyordu. Aynı şekilde Raj'ında gözünden yaşlar akmaya başlamıştı. Rohini Raj'a sarıldı "Bende seni seviyorum." Dedi Raj "Eski Rohini'mi geri alabilir miyim peki" dedi. Rohini kafasını evet manasında salladı. Ve tekrar sarıldılar. Raj "Arkadaş mıyız?" Dedi. Rohini "En iyisinden" dedi Raj " Nasıl ya biz dem..." Rohini eliyle Raj'ın ağzını kapadı ve "En iyi arkadaşlar en iyi çift olurlar." Dedi. Bi an benim bile ödüm kopmuştu. Raj "Pekiiii şey miyiz? " Rohini güldü. "Sen utanıyor musun benden? Sonuçta biz sevgiliyiz" dedi Raj Rohini'ye o kadar sıkı sarılmıştı ki Rohini'nin kemikleri kırılıcak sanmıştım. Ama Rohini bundan şikayetçi değildi oda aynı şekilde Raj'a sarılıyordu. Raj "Bir haftada kıskandın mı beni?" Dedi. Rohini "Ne kıskanıcam canım hiç kıskanmadım... Tamam biraz.... Biraz biraz.... Of çok kıskandım. Peki sen bay Raj, Veer'dan kıskandın mı beni?" Dedi Raj "Ne kıskanması canım öldürmeyi düşündüm alt tarafı. 2 aydır her gün seni almaya geldi öldürmek az olurdu onun için." Dedi. Rohini birden "Raj biz naptık biz sevgili olamayız. Senin bi sevgilin var zaten." Dedi işte şimdi tam bi komedi olmuştu. Raj gülmeye başladı. Hatta kahkaha atıyordu. Durdu sonra tekrar gülmeye devam etti. Rohini Raj'ın koluna vurdu. Raj "Aaauuvv acıdı." Dedi sonra gülümsedi ve "İşte benim Rohini'm" dedi ve Rohini'yi alnından öptü. Rohini ise hâlâ meraklı gözlerle Raj'a bakıyordu. Raj " O kızın yanında oturan çocuk o kızın nişanlısı. Diğer ikiside nişanlı buraya bunu kutlamak için geldiler tatil mahiyetinde. Neyse ki sen 1 haftada yola geldin de çocuk beni öldürmedi." Rohini gözlerini açtı "Yola geldim he yola geldim" dedi ve Raj'a vurdu. Ayakları birbirlerine bağlı olduğu için kaçamıyordu. Raj "Rohini acıtıyorsun... Rohiniii ama acıyo" diye bağırıyordu. Biraz daha bağırsaydı diğerleri duyacaktı. Rohini vurmaya devam ediyordu. Raj en son ellerini tuttu ve arkadan Rohini'ye sarıldı. "Şakaydı tamam". Dedi . Rohini " Hee bide sen o hatıra çöpleri nerden biliyorsun?" Dedi. Raj "Kuşlar söyledi." Dedi Rohini " Farhaa dimi. Neyse hadi diğerlerinin yanına gidelim Farha meraktan çatlamıştır." Dedi. O sırada ben gizlendiğim duvarın arkasından parmak ucunda gidiyordum ki Raj beni gördü ve Rohini'ye "Pekte merak etmiş olamaz sanırım." Dedi. Durdum. Rohini "Farhacım." Dedi ve yüzümü onlara döndüm. "Merhaba" dedim. İkiside bana doğru koşacaklardı ki ayaklarını unutup düştüler. Hep birlikte güldük. Hemen ayaklarını çözdüler. Üstlerini temizlediler. Raj Rohini'nin elini hiç bırakmayacak gibi kavramıştı. Süs havuzunun yanına geldik ve diğerlerine selam vererek oturduk. Rohini "Laila şurada biraz konuşabilir miyiz?" Dedi. Laila "Tabiki." Dedi Rohini oturduğu yerden kalkmıştı ama Raj hâlâ elini tuttuğu için ilerleyemiyordu. "Raj elim." Dedi. Raj Rohini'ye bakıyordu ama hiç bir tepki vermiyordu. Rohini gözlerini açtı "Raj elim diyorum." Dedi. Raj hâlâ Rohini'ye tepkisiz bakıyordu olayın şokunu atlatamamıştı. Rohini "Raaajjj eliiim" dedi. Raj rüyasından uyanmış olacaktı ki "Pardon çok özür dilerim." Dedi. Rohini gülümsedi ve Laila'nın yanına gitti. Raj ise Veer'a nispet olsun diye iç çekerek ve hafif kısık bir sesle "İnsanın böyle sevgilisi olunca işte." Dedi. Rohini tekrar gülümsedi ve Laila'ya döndü. Uzağa gitmemişlerdi sadece ayağı kalkmışlardı bu yüzden duyabiliyorduk. Rohini "Laila 1 haftadır sana yapmadığımı bırakmadım. Çok özür dilerim gerçekten çok özür dilerim" dedi. Laila bizim sandığımız gibi bir kız değildi. "Asıl ben senden özür dilerim. Karşına sahte bi kimlikle çıktım aslında böyle biri değilim inan bana hele kıyafet konusunda hiç değilim o ilk günkü kıyafeti ilk ve son giyişimdi. Raj'a göre karekterimle bütünleşmem için bu kıyafeti giymem gerekiyormuş. Bende sizin gibiyim geleneksek kıyafetler yani." Dedi ve gülümsedi. Rohini " Bir saniye izin verir misin?" Dedi ve "Raaaaajjjj" diyerek Raj'ın kulağını çekti. Raj "Ölmeden aşkımı yaşayabilecek miyim ben daha ne kadar oldu ama yediğim dayağın hatti hesabı yok." Dedi. Rohini güldü. Laila'ya döndü "Arkadaşız o zaman" dedi. Laila "Tabiki." Dedi ve oturdular. Her şey tatlıya bağlanmıştı. Raj ve Rohini mutluydu ve birbirlerini kilitlenmiş durumlardı. Raj kolunu Rohini'nin boynuma dolamıştı ve ikiside ellerini ayırmıyorlardı. O sırada Rohini "Aaa yarın yine sinema gösterimi varmış niye haber vermediniz?" Dedi ve ekledi "Laila bir gün daha kalsanıza burda açık hava sineması yapılır sadece gençler olur. Bundan biraz daha kalabalık oluyoruz." Dedi. Laila nişanlısına ve arkadaşlarına baktı. Hepsi "olur" dedi. O akşam Rohini bizde kalmıştı. Sabah kalktığımda Rohini yatağında yoktu. Bu saatte uyanması mümkün değildi. Akşam geç saate kadar Raj'la konuşmuşlardı. Onu bu saatte kalkdıracak hiç bir güç yoktu. Raj bile kaldıramaz diye düşünüyodum. Dışarı çıktım. Bizimkiler süs havuzunun başında oturmuş konuşuyorlardı. Yanlarına gittim. İmalı bir şekilde "Prenses siz bu saatte uyanır mıydınız?" Dedim. Rohini kendinden gayet emin bir şekilde oturuşunu dikleştirdi ve "Sayın kraliçem bir horoz 7 defa arar 10 defa mesaj atar ve 5 kere cama vurursa uyanmamak elde olmuyor." Dedi. Raj "Horoz mu ben mi ben horoz mu oldum şimdi." Dedi. Rohini "Ne olmayı bekliyordun prens mi?" "Ee normal olarak sen prensessen bende prens olmam lazım." "Sen ve prens olmak. Horoz sana yakıştı bence sence Farha." "O zaman beni öpte Prens yap." Rohini güldü alaycı bi şekilde "Prense dönüşen horoz masalı kalmadı elimizde." Dedi. Raj Rohini'yi kendine doğru çekti "O zaman biz yazarız" dedi. Rohini gülerek Raj'ın koluna vurdu. Raj "Aree yaar bir gün vurma." Dedi ve Rohini'ye arkasını döndü. Rohini Raj'ın beline sarıldı ve yanağına bir öpücük kondurdu. Raj "Bu kadar mıydı?" Dedi şeytani bir bakışla. Rohini "Bir patlak daha istemiyorsan buna razı olursun." Dedi. Sarıldılar. Hayran hayran onlara bakıyordum. "Arkadaş Raj ve Rohini'yi seviyordum. Ama aşık Raj ve Rohini'ye hayranım." Dedim gülümseyerek. Akşam bizim genç sinema hazırdı. Film başladı. Romantik komedi bir filmdi. Rohini daha çok aksiyon-suç hayranı olmasına rağmen bu tür filmlerede bayılırdı. Rohini dikkatli bir şekilde filmi seyrediyordu. Raj ise Rohini'yi seyrediyordu. Raj dayamayıp Rohinin yanağına bir buse kondurdu. Rohini sadece gülümsedi ve başını Raj'ın omzuna koydu. Bu mahallede onlar kadar tatlı bir çift yoktu. Hiç bir şekilde ellerini bırakmazlardı. Film bittikten sonra bizimkiler konuşarak çıkıyordu. Veer Rohini'nin Raj'la birlikte olmasını bir türlü kabullenememişti. Ne zaman görse Raj'a sataşıyordu. Raj Rohini yanındayken hiç cevap vermiyordu. Veer sinema çıkışında yine kendini tutamamıştı. "Heey şunlara bakın aşk böcükleri oooo ne kadar da tatlılar. Sonradan geldi kızı aldı." Dedi. Rohini "Hey düzgün konuş." Dedi. Veer "Ne oldu Raj sevgilin yanında diye sesini çıkaramıyor musun aaa yazık." Dedi. Raj sinirlenmişti. Bir elini yumruk yapıp sıktı. Diğer eliyle Rohini'nin elini tutuyordu ve istemsizce onuda sıkıyordu. Rohini canı acıdığı halde sesini çıkarmadı. "Raj boşver gidelim." Dedi. Veer "Hadi Raj gidin sevgilin öyle istiyor." Dedi. Raj artık kendini tutamayacak kıvama gelmişti. Ve Rohini'nin elini bırakıp Veer'a yumruk attı. Herkes hayretle onları izliyordu. Rohini ise "Yapmayın lütfen." Diye bağırıyordu. Neye fayda Raj ve Veer kavgaya devam ediyorlardı. Rohini en son 'DURUUUUNN!" Diye çığlık attı. İkiside durdu. Rohini Raj'ı kolundan tutup yanına çekti. Veer'a sinirli sinirli baktı. "DEFOL VEER!" dedi. "Hani bana neden beni sevmiyorsun diye sormuştun ya bir gün işte bu yüzden sen istediğin şeyi başkası alınca deliye dönüyorsun. Raj ise 2 aydır beni evden almana içi acısada ben üzülmiyim diye bir şey demiyor. Şimdi defol Veer." Dedi. Raj'ın elini sıkıca tuttu ve ordan ayrıldılar. Raj'ın dudağı ve kaşı patlamıştı. Rohini hemen eve götürüp pansuman yapmaya başladı. Bana ihtiyacı olabilir diye benide çağırmıştı. Asıl düşüncesi Raj'ın ailesinin yanlış anlamaması için tek gitmek istememesiydi. Tam evin kapısından gireceklerdi ki Raj gülümseyerek "El ele mi giricez?" Dedi. Rohini "Pardon." Dedi. Raj "Yani benim için sorun yok bırak annemlere söylemeyi şurada evleneniliriz." Dedi. Rohini "Şimdi değil." Dedi gülümseyerek. Ellerini bıraktılar ve içeri girdiler. Raj'ın annesi hemen "Raajj ne oldu sana iyi misin?" Dedi. Raj "Ayağım takıldı düştüm anne bir şey yok gelin... şey gelinirken yani gelirken Rohini pansuman yapıcak şimdi." Dedi. Az kalsın gelinin diyicekti ki kıvırmayı başardı. Raj'ın annesi Rohini'yi çok seviyordu Raj'ı bırakıp Rohini'ye döndü ve Rohini'nin ellerini avcunun içine alarak "Ah be kızım ne zaman Raj'a bir şey olsa yanındasın. Saolasın. Senin gibi bir arkadaşı olduğu için Raj çok şanslı. Birgün umarım senin gibi bir gelinim olur." Dedi. Raj pis pis sırıtıyordu. "Belki olur anne kimse almazsa Rohini'yi ben alırım." Dedi. Raj'ın öyle demesiyle bacağına Rohini tarafından tekme yemesi bir oldu. Rohini gülümsedi. Raj'ın annesi ise "Gül gibi kız senin gibi bi serseriye kalır mı?" Dedi. Raj ve ben orda biraz daha dursaydık gülme krizine girebilirdik. Rohini ise hiç bir şekilde renk vermiyor sadece gülümsüyordu. Raj "Anne Rohini'yi övmen bittiyse benim yaralarımı sarsa." Dedi ve Raj'ın odasına çıktık. Rohini gayet ciddi bir şekilde Raj'a pansuman yapıyordu. Birden gülümsedi ve Raj'la Veer ilk kavga ettiğinde Raj'a söylediği şeyi söyledi "Sorun bizi sevgili sanmalarıysa bırak sansınlar biz kendimizi biliyoruz." Raj'da gülümsedi " Sen bana aşık mı oldun yoksa?" Dedi. Rohini "Kes şunu Raj." Dedi sinirli sinirli bakarak. Sonra "Hemde çok pis." Dedi gülümseyerek. Raj gülmeye başladı. Gülerken dudağı acıdı "ufff" dedi. Rohini "Ben mi yaptım çok özür dilerim bilerek olmadı Raj çok özür dilerim." dedi. Raj pis pis sırıttı "Öpersen geçer." Dedi. Rohini yaklaştı, yaklaştı ve yaklaştı. Tam öpüşecekler... Divya hala sen ne ara geldin?" Gözlerimi açtım "Hee nasıl yani Divya halan mı geldi." Dedim. Farha gözleriyle yukarıyı işaret etti. Divya teyze "Rohini aradı telefonda." Dedi. Anlaşılan Rohini hâlâ bağlantıyı kesmemişti. Farha bana döndü "Rahul istersen sen git. Biz Rohini'yle uzun konuşuruz. Sonra geç olur boşuna bekleme burda ben sana yarım telefon konuşmasınıda hikayenin devamınıda anlatırım." Dedi. Beklemenin anlamı yoktu. Bende kalktım ve eve gittim. Kalbim deli gibi atıyordu sanki film izliyormuş gibiydim. Raj ve Rohini gerçekten mükemmel bir çift olmuştu. Ama sonra... Sonrası yine aynı sorular...