Gideceğimiz yere geldik.
"Rohit Shetty Production" dedim kapıdakı yazıyı okuyarak.
Rohini göz kırparak "Her şey çok güzel olucak All is well." Dedi.
İçeriye girdik. Rohini'nin elini sıkı sıkı tuttum. Heyecandan kalbim yerinden çıkıyor gibiydi. Rohini'nin elini heyecandan çok sıktığımı ferkettim o ise canı yanmıyormuş gibi davranıyordu. Kapıdaki sekreter "Buyrun." Dedi.
"Yapımcı be.... eee Rohit beyle bir görüşmem vardı."
"Aa siz Rahul beysiniz değil mi Rohit bey sizi içerde bekliyor."
"Teşekkür ederim."
"İyi şanslar."
Rohini sekretere kötü kötü bakıyordu. Elimi iyice sıktı.
"Rohini?"
"Hı!"
"Elimi acıtıyorsun ?"
"İyi şanslarmış birde gelip öpseydi."
Güldüm.
"Kıskandın mı sen?"
"Hayır!..... Ya o sana niye sulu sulu iyi şanslar diyo ki yani ona ne ben yanındayım sana diyebilirim hem onun dilediği şanstan ne olur. Tabii gördü yakışıklı çocuğu hemen sulan ilk önce bi bak etrafına dimi hatta önce kendine bak bu çocuk bana bakar mı bakmaz bakmazsın dimi sonra bi bak bu çocuğun yanında kim var ama yoook sekreter ya havası var güya....."
Rohini nefes almadan konuşmaya devam ediyordu.Olduğum yerde durup Rohini'ye döndüm.
"Rohini Rohini dur önce sakinleş.... iyi misin?..... Rohini.., Rohini'm ben seni seviyorum."
Rohini gülümsedi. "Biliyorum... (sinirle) amaaa yinede o kıza gıcık oldum sen kimsinde benim sevgilime sulanıyorsun." Dedi.
Gülerek "Rohini sakin.... Sen boşver onu öylesina bi sekreter işte. Sakinsen girelim mi içeriye?"
Rohini evet manasında kafasını salladı. Cam kapıyı tıklatıp içeri girdik.
"Merhaba." Dedim Rohit Shetty'le tokalaşarak.
Rohini de tokalaştıktan sonra oturduk. Demin Rohini'nin sinirlenmesine neden olan kızın erkek versiyonu odadaydı. Adam sürekli Rohini'ye bakıyordu.
"Evet Rahul.... Senaryonun taslağını okudum en başından beri senaryoyu beğenmiştim hatta bana bu senaryo olmıyacak diye mail attığında üzülmedim değil çünkü karakterlerin enerjisini beğenmiştim. Tekrar bana mail attığında sevindim bu sefer bir son eklenmişti ve sanırsam bu senin hayatının filmi olucak."
"Evet. Sonu için Rohini'ye teşekkür etmem gerekiyor çünkü o maili size atan oydu hatta benim attığından bile haberim yoktu."
"Rohini.... Demek Rohini sensin... Gerçekten mükemmel bir enerjin var hem senaryoda hem ilk görüşte."
Rohini gülümsedi. "Saolun." Dedi.
Ayaktaki söze atladı.
"Efendim Rohini bir yıldızın adıdır. İsminin anlamını taşıyor Rohini hanım." Dedi.
Yan yan baktım.
"Haklısın Arjun." Dedi Rohit geçiştirerek.
"Eee bu arada size ne ikram edelim." Dedi Arjun. Rohini'ye baktım. Hiçbir şey manasında kafasını salladı.
"Teşekkür ederiz bir şeye gerek yok " Dedim sinirli fakat bir o kadar nazikçe.
"Rohini hanım siz?"
Ben ikimiz adınada cevap vermiştim zaten bir daha Rohini'ye sormaya ne gerek vardı.
Rohini "Saolun." Dedi nezaketle.
"Evet Rahul bi filmi..... Rahul diyorum ama bir sıkıntı olmaz umarım samimi olmalıyız sende bana Rohit dersen sevinirim beye gerek yok. Sonuçta uzun bir film bizi bekliyor." Dedi Rohit.
"Haklısını...... haklısın." Dedim gülümseyerek.
"Evet Rahul bu filmi kesin olarak yapmak istiyorum ama tabii daha çok yeni bir senaristsin kaygılarım yok değil."
"Başka bir senaryo olsaydı bende kuşkulanırdım ama bu senaryo gerçeklerden oluştuğu için kuşkulanmıyorum başka bir senaryo yazsaydım insanlar saçma diyebilirdi ama ben böyle bir senaryoyla başladım ve devamındada gerçekçi olacağımı gösterir. Yeni olabilirim ama kalem yenilik değil özgünlük bilir."
"Tamam.... Bu dosyada kafamdaki oyuncular ve karekterleri var incele ve bana dönüş yap." Dedi. Rohini'yle gülümseyerek birbirimize baktık.
"Peki..." dedim ve Rohit ve sırık Arjun'la tokalaştım.
Rohit "Anlaştık." Dedi gülümseyerek.
"Anlaştık." Dedim.
Rohini'yle kapıya doğru yürüdük ve binadan çıkana kadar konuşmadık.
Binadan çıkınca ikimizde gülerek birbirimize baktık ve sıkıca sarıldık.
"Film başlıyor Rahul Bey." Dedi Rohini göz kırparak.
"Benim filmim başlamıştı zaten." Dedim aynı şekilde göz kırparak. Rohini koluma girdi ve arabaya doğru yürüdük.
Arabanın kapısını açtım.
"Buyrun efendim."
"Teşekkür ediyorum efendim."
Gülerek arabaya bindik.
"Rahul?"
"Rohini"
"Rahuul?"
"Rohiniii"
"Rahul sen içerde Arjun'u birazcık kıskandın mı?"
"Arjun değil sırık Arjun"
"Benim sorumun cevabı bu değil." Dedi Rohini gülerek.
"Sırık Arjun'u sevmedim."
"Yani kıskandın."
"Biraz olabilir."
"Biraz mı?"
"Are yâr tamam kıskandım o da odaya girdiğimizden beri gözünü sana dikti (Arjun'un sesini taklit ederek) 'Rohini hanım siz?' ben zaten ikimiz adına konuşmuştum."
"Yâr sakin hem sen bana sakin ol diyordun şimdi neden sakin olmuyorsun." Dedi Rohini gülerek.
"Öyle demiştim değil mi?"
Rohini yani manasında kafasını yana yatırdı. Birbirimize bakıp güldük. Rohini elimi tuttu. İki dakika sonra telefonu çaldı. Hoparlöre aldı.
"Areee yââr nerdesin sen?"
"İyiyim Farha sen nasılsın?"
"Yâr seni özledik gel artık?"
"Görüşmeden çıktık siz ne yapıyorsunuz?"
"Pardon ya ben kaptırdım kendimi?"
"Farkındayım."
"Are are siz görüşmeden mi çıktınız?"
"Evet."
"Evetmiş anlatsana yâr."
"Yâr sakin ol tamam anlatıyorum. Güzel geçti şu an oyuncu dosyası elimizde Rahul inceleyip Rohit'e geri dönücek. Genel olarak bizim birbirimizi kıskanmamızla geçti." Dedi Rohini gülerek.
"Nasıl yani?"
"Anlatırım akşam."
"Senin trenin kaçta?"
"Ne oldu Farha?" Dedi Rohininuine gülerek.
"Yok bir şey canım ne olucak?"
"Söyle!"
"Rohini yâr ihtiyacımız var sana her yerde hemde hemen gel."
"Trenim 3 saat sonra akşama ordayım."
"Ohh iyi bari heeyy Rahuuul!!"
"Telefon hoparlörde bağırmana gerek yok. Hoparlörde olmasada bağırmana gerek yok kulak zarı diye bir şey var sonuçta patlayabilir."
"Tamam tamam hadi görüşürüz."
"Görüşürüz." Dedi Rohini şaşkın bir şekilde.
"Bu kızı anlamak çok zor."
"Kimin arkadaşı." Dedim gülerek.
Rohini koluma vurdu.
"Bir yere gidip dosyayı inceleyelim mi sonra eve gider eşyalarını alırız." Dedim.
Rohini "Tamam." Dedi.
En yakın cafenin önüne park ettim. Rohini'yle cafeye girip oturduk. Çay sipariş edip dosyaya döndük.
"Rohini sen aç." Dedim heyecanla.
"Bu kadar uğraştın ve bana mı açtırıyorsun bu senin hakkın."
"Evet sana açtırıyorum çünkü bir anda iki heyecan yaşamak istiyorum."
"Delisin."
Rohini dosyayı kendine çekti. Kapağı yavaş yavaş açtı.
"Are are aree!"
"Ne oldu?"
"Gözlerini açta oyunculara bak."
"Deepeka Padukone Rohini"
"Ranbir Kapoor Rahul."
İkimiz aynı anda;
"Ranveer Singh Raj."
"Rahul bunlar harika." Dedi Rohini heyecanla.
"Harika değil mükemmel. Bizim filmimizde rol alıcak oyunculara bak." Dedim ve Rohini'ye sıkıca sarıldım.
"Rahull.....Rahuull... Rahul boğuluyorum.... Rahuuul."
Sanırsam fazla sıkı sarılmışım.
"Pardon yâr heyecanıma yenik düştüm. Rohini sana ne kadar teşekkür etsem az."
"Biliyorum bu muhabbete devam etmek çok isterdim ama eve gitmeliyiz eşyalarımı toplamadım." Dedi Rohini gülerek.
"Bunca zaman seninleyken ayrılmak hiç gelmiyor içimden hergün seni görmek, senin sesinke uyanmak.... Pakistan'dan buraya kadar hiç ayrılmadık sen nereye ben oraya..."
"Hey kahraman eğer birbirimizden ayrılmamaya devam edersek birleşemiyicez ve hayatımız 3 gün orda 3 gün burda 3 gün başka bir yerde geçicek." Dedi Rohini gülerek.
"Haklısın."
Arabaya binip eve gittik. Annemlere selam verdikten sonra Rohini'nin eşyalarını toplamak için Rohini'nin odasına çıktık. Rohini hiç konuşmadan çantasını hazırlıyordu. Arkasından gidip sarıldım. Gülümsedi. Bana döndü. Yüzümü ellerinin içine aldı.
"Seni seviyorum biliyorsun değil mi?"
"Bilmemek ne mümkün iki kelimenden biri ben."
"Rahuull dayak istiyorsun."
"Ben sadece seni istiyorum."
"Biz nasıl olduk böyle."
"Güzel olduk."
"Rahuulll.. O manada değil." Dedi Rohini gülerek. Bu sefer ben onun yüzünü ellerimin içine aldım.
"İyiki olduk."
"Sen beni bulmasaydın yada hiç bu işe girişmeseydin yada bulduğun halde birbirmizi sevmeseydik şu an ne yapıyor olurduk acaba?"
"Ben hiç böyle bir senaryo işine girmeseydim şu an büyük ihtimal okuldan atılıyor olurdum. Sen..... Eğer seni bulmasaydım hiç bir zaman aşk nedir bilmezdim... Ve seni bulduğum halde sana aşık olmasaydım sen bana olan aşkınan yanıp tutuşacaktın." Dedim havaya bakarak ve gülümseyerek. (((Meşhur Shahrukh bakışı ve gülüşü ;)/))) Rohini koluma vurdu.
"Şaka şaka biz niye bunları konuşuyoruz şimdiye bakalım biriz beraberiz."
"Çok özür diliyorum bu romantik ortamımızı bozmak istemezdim ama çıkmamız gerek."
Güldüm ve Rohini'ye sarıldım. O da sıkıca sarıldı.
Annem yine mükemmel zamanlamasıyla odaya girdi.
Tek kolumla Rohini'yi sardım.
Annem "Rahul bizi Rohini'yle yalnız bırakabilir misin biraz?" Dedi.
"Tamam."dedim gülümseyerek.
Odadan çıktım. İlk başta dinlememeye karar vermiştim ama dinlemeye başladım.
"Rohini...... Yıldız.. Hakikaten yıldız gibisin Rohini.. Gittiğin yeri aydınlatıyorsun ışık saçıyorsun.. Bizim ailemize saçtığın gibi. Rahul sen olmasaydın ne buraya gelicekti ne de okulu bitirebilecekti."
Rohini sanırsam gülümsedi keşke içeriye kamera koysaydım dedim bi an.
"Asıl yıldız olan bu aile. Beni aydınlatan tekrar sevmeyi öğreten sizin oğlunuz. Rahul bu kadar kendinden emin durmasaydı şu an hepimiz çok farklı olurduk.. Siz Rahul'e o kadar güzel şeyler vermişsinizki sevgi aile her şey... Birinin bu güzel şeyleri ona hatırlatması gerekti ve o kişi ben oldum bundan dolayı çok mutluyum. İkimizde sevmeyi hatırladık. İnsan bir kere doğar bir kere büyür ve bir kere aşık olur ben bu tek aşkı Rahul'le tattım ve çok memnunum siz olmasaydınız ne bir tane daha ailem olurdu nede hayatımda yaşayacağım tek aşkım.."
Ses kesilmişti. Neden bilmiyorum ama gözümden yaş damlıyordu.
İçeri girdim. Rohini ve annem sarılmıştı. İkiside bana döndü. Gülerek
"Ağladın mı sen?" Dediler.
"Duygulandım." Dedim ve ikisinide kolumun altına aldım.
Annem "Araba hazır baban aşağıda sizi bekliyor." Dedi.
"Siz de mi geliyorsunuz zahmet etmeseydiniz yani yorulmayın boşu boşuna." Dedi Rohini.
"Benimle daha fazla başbaşa kalabilmek için diyo." Dedim gülerek.
Rohini tekme attı.
Annem "Herkes sen mi oğlum?" Dedi. Rohini güldü.
"Anlaşıldı siz yine bi takımsınız bende babamı alayım yanıma bari." Dedim. Arkadan babam geldi.
"Yok evlat ben seninle aynı takımda olmam." Dedi gülerek.
Rohini gülümsedi.
"Yine tek kaldım." Dedim.
"Ee sende gel bari." Dedi Rohini umursamaz bir tavırla ve güldü.
Odadan çıktık. Hep beraber arabaya gittik. Bu ayrılık sahnelerini hiç sevmiyorum...