Akşam olmadan eve gittik. Aesma teyze, sanırsam anne desem daha hoşuna gidicek, odamı hazırlamıştı.
"Zahmet verdim efendim." Dedim.
"Ne zahmeti oğlum sen şu deli kızı getirdin ya bana sana ne yapsam az." Dedi.
Rohini Nandi ve Ibraheem amca avluda oturmuş şakalaşıyorlardı. Odamın camından onları görebiliyorduk.
"Sen dinlen oğlum." Dedi
Aesma teyze ve odadan çıktı. Yatağıma oturup Rohinileri izledim. Kendi kendime güldüm ne amaçla yola çıkmıştım ama şimdi burda ne amaçla duruyordum. Biraz uzandım düşünürken dalmışım...
_____

Uyandığımda Rohini'nin başımda oturduğunu gördüm. Gözlerimi ovuşturdum.Rohini "Günaydın." Dedi gülümseyerek. "Akşam olmadı mı?" Dedim gülerek.
Rohini sandalyeden kalkıp yatağa oturup başımı kucağına aldı saçlarımla oynamaya başladı. "Baban nerde Rohini görmez mi bizi?" Dedim telaşla. Rohini kahkaha atmaya başladı.
"Gülme babandan korkuyorum beni önce dövücekmiş gibi bakıyo sonra yumuşuyo tamam yumuşaması güzel bir şeyde her defasında önce döv sonra sev korkuyorum bak hâlâ gülüyo." Dedim. Rohini kahkaha atmaya devam ediyordu. "Rohini lütfen ama." Dedim. Rohini "Tamam tamam sustum merak etme annemle babam yok Nandi'nin lise kayıdını yaptırıcaklar sonrada bir yere misafirliğe gidicekler." Dedi gülerek. "Nandi?" Dedim haylaz bir ses tonuyla. "Yok tatlım o akşam gelicek o kadar da değil." Dedi gözlerini kısarak ve gülerek. Biz gülerken arkadan bir ses geldi.
"Are are are şuraya bakın odun çift biz yokken romantik çift olmuş." Rohini'yle birbirimize baktık. "FARHA!" Dedik. Odamın camı açık olduğundan Farha ve Ajay avludan cama gelmişlerdi. Farha "Burdan mı konuşucaz?" Dedi gülerek. Rohini "Bekleyin açıyorum kapıyı." Dedi. Kafamın bacağında olduğunu unutmuş olucakki birden kalktı. "Ahhh." Dedim. Rohini hemen bana döndü. "Rahuuul çok özür dilerim bilerek olmadı gerçekten aayy çok özür dilerim." Dedi. Gülümsedim. "Önemli değil." Dedim. Rohini kapıyı açmaya gidince Farha'ya döndüm sessizce "Farha sabah dedin ya utanmanın bi anlamı var diye bi söylesene." Dedim. Farha "Bunun anlamını bilmiyorsun sanki ama neyse hepimiz biliyoruz ki Rohini utanmaz hiç bir şekilde ilk defa yüzü bu kadar kızardı. Yani anlıyacağın bu kız seni fena halde seviyor dostum." Dedi gülerek. "İyi geldi." Dedim gülerek. Ajay "Manyaksın Rahul." Dedi gülerek. Rohini kapıyı açmıştı. Yanıma geldi. "Ya biz neden burda oturuyoruzki siz orda durun biz gelelim serin serin otururuz." Dedi.
Avluda oturduk. Rohini sırıtarak "Farha ve Ajay çifti efenim sizleri bu akşam soframızda görmekten onur duyarız." Dedi. Oyuna ayak uydurdum. "Aaa evet efenim ne zamandır gelmiyorsunuz. Sevgili eşimle sizlere güzel bir sofra hazırlamak isteriz." Dedim. Rohini "Ah evet sevgili eşiminde dediği gibi güzel bir sofra hazırlamak isteriz sizlere zaten sofra kötü olsada sizler o sofrayı güzelleştirirsiniz?" Dedi. Farha ve Ajay şaşkın bir şekilde gülerek bizi izliyorlardı. Ajay " Yapımcıyla oyuncular hakkında konuştun mu Rahul?" Dedi. "Yok ne oldu ki?" Dedim. Ajay "Boşuna oyuncu aramasınlar abi siz burda harcanıyorsunuz. Sen bırak senaristliği Rohini sende bırak avukatlığı siz oyuncu olun boşuna gitmesin bu yetenekler." Dedi gülerek. Hep beraber güldük. Farha "İyi madem gelelim sevgili eşimle akşam ama saat zaten akşam." Dedi. Arkadan birisi "Siz evlenmeden böyleyseniz evlendikten sonra düşünemiyorum sizi." Dedi. Nandini gelmişti. Rohini "Nandi annemle babam geldi mi?" Dedi. Nandini "Yok onlar yatıya gitti büyük annemlere." Dedi. "O zamaaaaan Nandi sen burada misafirlerimizle otur biz yemek hazırlayalım." Dedi Rohini gülerek. Rohini'yle mutfağa geçtik. "Ne yapıcaz?" Dedim meraklı bir şekilde. Rohini "Tikka ve biryani (pilavı)." Dedi gülümseyerek. "Başlayalım." Dedim. Rohini bana bazı doğranıcak şeyleri verdi. Masaya oturup doğramaya başladım. "Rohini bugün niye utandın?" Dedim şeytani bir ses tonuyla. Rohini "Ne utanması canım ben utanmam sende biliyorsun." Dedi yutkunarak. "Çok inatçısın.. Utanmak kötü bir şey gibi davranıyorsun." Dedim aynı ses tonuyla. Rohini "Yok ama sende biliyorsun ki ben utanmam. Her şeyi özgürce yaşamak lazım utanınca içine atarsın" Dedi. "Bence yanlış düşünüyorsun öyle bir şey değil utanmak tuhaf ama güzel bir duygu kimi zaman." Dedim. Rohini yüzüme bakmıyordu. Masadan kalktım. Rohini dolaplarda bir şey arıyordu. Yanına gittim. Arkasını dönündüğünde benimle karşılaşınca donup kalmıştı. Belli belirsiz gülümsüyordum. Rohini "Geçebilir miyim?" Dedi. "Hayır." Dedim gülerek.
"Rahul işim var farkındaysan."
"Farkındayım ama geçemezsin."
"Rahuul!"
"Bir şartla utandığını kabul ediceksin."
"Senin için neden önemli bu utanma Rahul abartıyorsun."
"Rohini..."
"Ne!?"
"Tamam utanmayı sevmiyorsun insanlardan utanmıyorsun kabul peki şimdi neden utanıyorsun." Dedim. "Biz sizi yemek yapıyorsunuz sanmıştık ama." Dedi Farha gülerek. Rohini geri çekildi. "Rahul doğradın mı?" Dedi. Farha sessizce "2 oldu." Dedi. Gülümsedim göz kırparak. Rohini'ye doğradığım şeyleri verdim. Bir saat sonra yemeğimiz ve masamız hazırdı. "Bensiz yemek yiyorsunuz öyle mi?" Dedi biri. Rohini arkasını döndü "Priyaaa" dedi şaşkın bir şekilde ve gülerek. Priya "Beni de kabul eder misiniz sofranıza?" Dedi. Rohini "Tabiki canım gel otur Nandi bi tabak daha getir." Dedi.Priya "Nandi size sormadan davet etti ama ben biraz utandım açıkçası gelmeye sonra aaamaaan Priya o senin ablan dedim kalktım geldim." Dedi gülerek. Rohini "İyi ettin. Annemler olmadığı için bizde genç kuşak sofrası hazırladık." Dedi gülerek. Priya "Bizimkilerde yok evde tek kaldım. Yani aslında büyük annem var ama oda hep uyuyo. Nandi söylemişti Aesma teyzelerin gittiğini biz aynı liseye yazıldıkta artık hep biribirimizden haberimiz olur. Aesma teyzeler yokmuş duyduğuma göre bu gece bizimkilerde yok abime yatıya gittiler arkadaş Mumbai'de olduğu için zor oluyor gelip gitmek." Dedi yine gülerek.
Rohini "Sen niye gitmedin?"
"Ya benim ablam gelmiş abimin o nemrut suratını ne yapayım. Küçük Rohini'ye sarılacaktım ama büyüğünü buldum."
. Rohini güldü. "Priya hiç değişmemişsin."dedi. Priya "Sende" dedi gülümseyerek. Hep beraber yemeğe oturduk. Ajay "Rahul sen tek dönüceksin kardeşim Mumbai'ye. Ben normalde bu haftanın sonunda gelicektim buraya mâlum nişan işleri filan ama annem orda kal boşuna buraya gelme dedi." Dedi. "Ajay hiç üzülmedim desem yanımda biri sürekli telefonla uğraşmıyacak yol arkadaşı mısın değil misin belli değil." Dedim. Farha "Rahul seni ne yapsın o başka birinin gelmeyeceğine üzülür." Dedi. Rohini gözlerini açtı. "Öhhhö Farhacım öhhhö çocuklar var." Dedi. Nandi ve Priya aynı anda "Sizsiniz çocuk." Dediler. Güldük. Priya "Rohini abla siz ne zaman nişanlanıyorsunuz?" Dedi. Rohini bana baktı ve gülümsedi "Rahul abinin 3 günlük sınavından sonra belli olur." Dedi.
_______
Yemeğimizi bitirip oturduk. Farha "Ya aslında varya bugün hep beraber kalsak çok güzel olur. Sizinkiler yok ben zaten Divya halam zaten izin verir Priya sizinkilerde yok." Dedi. Rohini "Olabilir aslında. Senle ben benim odamda Rahul Ajay Rahul'ün odasında Nandi ve Priya Nandini'nin odasında." Dedi. Nandi gülerek "2 li gruplar olarak ayrıldığımıza göre yarışma başlayabilir. Kızların hepsi bir odaya erkekler bir odaya ablacım." Dedi. "Siz 4 kişisiniz biz 2 kişiyiz haksızlık olur ama." Dedim gülerek. Rohini "Bir şey olmaz." Dedi. Akşam olmuştu. Gece 1'e kadar muhabbete devam ettik. Herkes gerekli kişilerden iznini almıştı. "Gençler artık yatsak olmaz mı benim fena uykum var." Dedi Rohini. Bu teklife hayır diyicek kişi yoktu. Odalarımıza çekildik. "Ajay uyudun mu?" Dedim. Ajay "İznin ile uyuyucam kardeşim." Dedi.
"Welcome to eski Ajay."
"Uykum var abicim."
"Abi benim hiç yok ya."
"Farkettim."
"Uyuyamıyorum da."
"Neden?"
"4 kız bir odada şu an nişan hatta düğün konuşması yapıyorlardım oğlum ucu ikimizede dokunuyor."
"Haklısında hadi yat."
"Ajay çok sıkıcısın be oğlum ben avluya çıkıyorum sıcak bastı zaten yatağımı kaptın." Dedim ve sessizce avluya çıktım. Rohini orda oturuyordu. "Öhhm." Diye öksürdüm."Sen de mi uyuyamadın?" Dedim. Rohini "Evet daha doğrusu uyutmadılar. Seni de Ajay mi uyutmadı." Dedi. "Yok.... Ben Ajay'i uyutmadım." Dedim gülerek. Rohini şaşkın ve gülerek "Sen? Neden?" Dedi.
"Ben mutluyken ve meraklıyken fazla konuşurum." "Rahuul."
"Rohini..."
"Efendim."
"Babana kendimi 3 günde öyle bir sevdiricem ki."
"Babam seni zaten sevdi Rahul."
"Olsun. Baban bu konuda hassaslaşmış beni iyice tanımadan hayatta vermez seni bana."
"Sen fazla heyecanlısın."
"Baban neleri yapmaktan hoşlanır neyi sever."
"Neyi sever? Hayvanları sever bak sonra maket yapmayı sever gemi maketleri özellikle ha kitaplarla hep içli dışlıdır."
"Benim mükemmelik abidesi olmam gerek dimi?"
"Saçmalama Rahul ben seni.... eee babam seni çok sevicek emin ol." Güldüm.
"Rohini?"
"Efendim."
"Sen beni baya seviyorsun."
"Rahul sen harbiden çok konuşuyorsun ben yatıyorum."
"Kötü bir şey mi söyledim ama?"
"Kötü bir şey söylemedin Rahul sen hiç bir şey söylemedin ya oğlum ben sana ilanı aşk ettim bir kere sadece böyle seni seviyorum demedin ya ben yatıyorum." Gülmeye devam ettim.
"Rohini sen bana kızdın mı?" Dedim. "Evet.. Yok ben bi an öyle ne yaptım ben ben çok pis parladım değil mi?" Dedi hafif gülerek. "Ben yatıyorum iyi geceler." Dedi ve kapıya yöneldi. Ayağa kalktım. "Rohini." Dedim. Arkasını döndü. Efendim der gibi baktı. "Seni seviyorum." Dedim. Gülümseyerek "Biliyorum." Dedi. "Eyh bu kadar mı?"dedim. Gülerek "Evet.." dedi. Şu dünyada benden mutlu bir adam olamaz heralde...