Elisa pov.
Het is duidelijk dat idiot mij probeert te laten verliezen, hij heeft me nu al een paar keer bijna van de trap af laten vallen terwijl hij achter me stond en hoopt dat ik dan vraag of hij me kan helpen. Echt niet hè. Ik ben zelfstandig en bovendien ben ik één van de weinige vrouwelijke voedselverzamelaars van deze stad en kan dus prima m'n eigen boontjes doppen. Ik moet naar de kelder om te kijken of ik nog een "stoel" kan vinden en als het zou kunnen zelfs nog een kussen. Ja, iedereen hier in huis heeft wel een "kussen". Ik loop de trap af die bijna doorbreekt onder mijn gewicht. Bij tree nummer dertien breekt de trede en val ik. Mijn handen klemmen zich om de tree voor me vast en wanhopig probeer ik mezelf op te trekken maar het lijkt net alsof er aan mijn voeten hangt en me naar beneden wilt trekken. 'Hulp nodig Elisa?' Zegt idiot zoetjes boven me. 'Nee.' Zeg ik met opeen geklemde kaken. 'Zeker weten?' 'Ja.' Ik voel mijn handen wegglippen. Ik val bijna maar twee handen steken zich onder mijn oksels en tillen me op. Als ik weer op een veilige trede sta kijk ik mijn redder aan, idiot. 'Bedankt.' Grom ik terwijl ik me weer wil omdraaien om verder naar beneden te lopen. 'Wat? Alleen bedankt? Niet eens een gefeliciteerd?' 'Waarom zou ik in godsnaam gefeliciteerd moeten zeggen?' 'Misschien omdat ík de weddenschap heb gewonnen?' 'Dat heb je niet want ik heb niet om je hulp gevraagd.' Idiots blik verduisterd. Met een zelfgenoegzaam lachje draai ik me weer om en loop verder naar beneden, er oplettend waar ik mijn voet plaats. Als ik beneden ben ga ik opzoek naar een "kussen" en een "stoel". 'Hulp nodig?' Vraagt idiot terwijl hij achter me komt staan. 'Nee.' Zeg ik terwijl ik met mijn ogen rol. 'Denk je nou echt dat ik hulp nodig heb als ik opzoek ben naar een "kussen" en een "stoel"? Dan zou ik echt een zwakkeling zijn.' 'Je bent wel koppig.' 'Nee joh!' Idiot grinnikt en slaat zijn arm over mijn schouders heen. Direct probeer ik hem eraf te schudden maar hij laat hem er stevig opliggen. 'Je hoeft niet duidelijk te maken dat je groter bent dan mij hoor, dat zie ik zelf ook wel.' Zeg ik tussen mijn tanden door. Idiot lacht luid maar stopt zodra er plots een raar gegrom uit een hoek komt. Direct draaien we ons om en ik grijp naar mijn dolk. Twee gele ogen komen te voorschijn en direct kijken idiot en ik elkaar aan. 'Fuck.' Mompel ik. 'Echt wel.' Beaamt idiot terwijl hij ook een wapen pakt. Het gegrom word hard en er verschijnt een tweede paar gele ogen naast de andere. 'Oh, we zijn zo dood.' Mompelt idiot. 'Niet als ik er wat over te zeggen heb.' Zeg ik terwijl ik mijn pistool pak en hem laad. Ik richt hem op hen en begin te schieten. Twee ijselijke kreten vullen de ruimte en het kippenvel verschijnt over mijn hele lichaam. 'Hoe komen zij eigenlijk in godsnaam in onze kelder?' Vraag ik aan niemand persoonlijk. 'Ik heb echt geen idee, Elisa.' Antwoord idiot terwijl ook hij een pistool pakt en in hun richting schiet maar de gele ogen verdwijnen niet. 'Fuck, zijn ze onschendbaar voor kogels ofzo?!' Roept idiot als ook zijn magazijn leeg is. 'Daar lijkt het wel op. Op drie rennen we naar de trap.' 'Is goed, ik tel af okay?' 'Okay.' '3, 2, 1, NU!' direct sprinten we naar de trap maar de gemuteerde mensen sprinten ook alleen dan richting ons. Of beter gezegd idiot. Hij gaat het nooit redden! We zijn bijna bij de trap en die wezens zijn vlakbij hem! Ik geef hem een harde duw waardoor hij een stuk dichter bij de trap is. Hij sprint de trap op en blijft in de deuropening staan terwijl hij gebaart dat ik sneller moet zijn. Ik sprint de trap op terwijl ik de gemuteerde mensen me hoor volgen. Nog vijf treden! Een felle pijnscheut schiet door mijn enkel en ik schreeuw het uit. Ik val op de trap en trap wild op en neer zodat het wezen me los zou laten, wat het niet doet. Een suizend geluid gevolgd door het geluid alsof er een mes door vlees heenzinkt en vervolgens valt het extra gewicht van mijn enkel af en rolt het naar beneden. Ik bijt mijn kiezen op elkaar en klim de laatste treden naar boven. Idiot grijpt me bij de ene laatste tree beet en trekt me weg bij de deur waarna hij die dichtsmijt en hem snel vergrendeld met een balk die hier op de grond ligt. Ik kerm en probeer rechtop te gaan zitten, wat me niet lukt. Idiot gaat voor me op zijn hurken zitten en kijkt me bezorgd aan. 'Gaat het?' Ik rol met mijn ogen. 'Sorry, stomme vraag.' Verontschuldigd idiot zich waarna zijn blik verplaats naar mijn enkel. Voorzichtig tilt hij mijn broek op en als de stof langs de wond schuurt verlaat een schreeuw mijn mond. 'Shit! Sorry Elisa! Dat was niet mijn bedoeling!' 'M... maakt niet uit...' pers ik eruit. Nog voorzichtiger tilt idiot verder mijn broek op en hapt vervolgens naar adem. 'W... wat is er?' 'Oh mijn god...' mompeld idiot terwijl hij naar mijn enkel kijkt alsof er vijf roze olifantjes met groene stippen op lopen. 'H.. hoe ziet het erui- AUW! BEN JE NOU HELEMAAL GEK?!' schreeuw ik als idiot met zijn vingers over de wond wrijft. 'Maar Elisa, snap het dan! Er is niks te zien!' zegt idiot wanhopig en ongelovig. Verbijsterd kijk ik hem aan. 'Wat? Waarom doet het dan zoveel pijn?' zeg ik terwijl ik weer rechtop probeer te gaan zitten. Idiot ziet mijn bedoeling en helpt me overeind en zet me met mijn rug tegen de muur aan. Moeizaam pak ik mijn enkel en trek hem naar me toe zodat ik hem kan bekijken. Er is inderdaad niks te zien behalve hier en daar een klein rood puntje. 'Wat is er gebeurd?! We hoorden geschreeuw!' zeggen mijn broers tegelijk terwijl ze het halletje binnenkomen gestormd. 'Elisa is gebeten door een gemuteerd mens.' zegt idiot direct. Goed besloten idiot! Feel the sarcasm. Direct kijken mijn broers me geschrokken aan. 'Gaat het wel?' 'Waar ben je gebeten?' 'Doet het pijn?' 'Waarom zien we geen bloed?' 'Waarom heb je ons niet eerder geroepen?' 'Wie heeft je van die wezens gered?' Ik rol met mijn ogen, dit was te verwachten. 'Nee, het gaat niet. Ik ben in mijn enkel gebeten. NATUURLIJK DOET HET PIJN IDIOOT! Omdat de wond al dicht getrokken is. Omdat ik daar de kracht niet voor had. Idiot.' 'Idiot?' Ik wijs naar idiot die mij ook met een onbegrijpende blik aankijkt. 'Ooooh, je bedoeld Jace.' Zegt Dave. 'Ja, idiot.' 'Maar hoe kan het dat de wond al is dichtgetrokken?' 'Ik heb geen idee. Kan iemand even mijn boeken halen voor onderzoek?' Direct knikken mijn broers en stormen ze weg. 'Zal ik jou dan maar even naar de woonkamer brengen?' 'Ik kan heus wel zelf lopen hoor.' snauw ik idiot toe. 'Ja vast, daarnet kon je niet eens uit jezelf rechtop zitten dus ik help je of je het nu leuk vind of niet.' Ik grom maar ik ga er niet tegenin. Voorzichtig tilt idiot me op en loopt dan met mij in zijn armen naar de woonkamer. Hij zet me neer op de 'bank' en gaat tegenover mij zitten. Dave komt binnengestormd met in zijn armen boeken. Hij smijt ze naast me neer en rent weer weg. Snel pak ik het eerste boek en begin te lezen. Zodra ik ben begonnen in boek vier zegt idiot plots: 'Zal ik helpen?' Verbaasd kijk ik hem aan. 'Kan jij lezen dan?' Idiot knikt. Ze zagen mij in het begin als een zwak kereltje en ze wouden zoveel mogelijk overlevers dus toen moest ik als één van de weinige jongens meedoen met jullie, de vrouwen en meisjes.' Verbaasd kijk ik hem aan en het zou me niet verbazen als mijn mond openstaat. Hij, een ultra mega gespierde jongen zagen zij, de leiders, als een zwak knulletje?! Het word steeds gekker hier! Idiot grinnikt. 'Je mond staat open.' Ik sluit mijn mond maar blijf hem verbaasd aankijken. 'Kijk niet zo verbaasd!' 'Ma... maar, jij, supergespierd, zwak, waaaaaaaat?' Krijg ik uiteindelijk uit mijn mond. 'Dit is het resultaat van training krijgen van je broers die wél mee mochten doen. Anders was ik nog steeds zwak.' 'Aha...' Idiot grinnikt