Sa mga pagkain na nakahain niya itinutok ang mga mata. Umupo siya nang maayos at kumuha ng platito at tinidor mula sa mga tray.

"This is too much guys!" She exclaimed as she looked at every single thing on their table. She was silently relieved when Art moved a bit away from her to take a peek at the food. Kahit na lumayo na ito ay hindi inalis ng lalaki ang kamay nitong nakapatong sa sinasandalan niya.

Humupa na ang mga tao roon at tapos na ang set ng acoustic duo kaya tahimik na ang cafe.

"Gusto raw kasing malaman ni Troy kung alin ang magko-compliment sa menu." Ani ni Celine na nalilito rin kung paano nila uubusin ang lahat ng pagkain at inumin doon. She saw her friend's eyes follow Art's hand which extended behind her seat but chose not to comment on it.

"We should've invited everyone to come." Natatawang sabi niya, iniisip kung ano ang uunahin niyang kainin.

Although she wants to try something new, she wants to eat those that she really likes first. Baka kasi sa sobrang dami ng kanyang mga titikman ay hindi na niya malasahan ang mga mahuhuli. Kaya mas magandang unahin ang mga paborito niya.

Kukuha pa lang sana siya pero may nagkusa na maglagay ng brownies at ube cake sa kanyang tapat.

Sumulyap siya kay Art na nagbubuhos naman ngayon ng orange juice sa kanyang baso. Para itong nanay niya na inuuna muna ang kakainin niya bago ang sarili nito.

She was secretly amazed on how he still manages to know her favorites. Kung bakit nito naalala pa ang mga iyon ay hindi na niya alam. Pagkasalin nito ng juice ay bumaling siya kay Troy na kagaya ni Celine ay nagmamasid sa kanila ni Art.

"Can I have water, Troy? I want something fresh to clean my palate with the bread."

She's been to many taste tests already so she's used to the whole process. Kapag tikim lang ng tikim ay maghahalo ang lahat ng lasa sa dila at magiging iba ang lasa nito sa orihinal. Therefore in between different flavors, there has to be palate cleansers.

She wanted to roll her eyes when Art handed her a bottle of water even before Troy had the chance to. Binuksan pa nito ang cap nito bago iyon ibigay sa kanya.

Why is he suddenly being attentive? Kanina lang ay nagkakasagutan sila at nagkakainitan kaya bakit panay ang pag-iintindi nito sa kanya?

Alam niyang nainis at mainit ang ulo nito sa kanya. Marahil ay nagkukunwari lang ito na okay sila dahil nasa harap sila nina Celine. Afterall, the whole point of joining Troy and Celine in this taste test is for the two of them to talk.

She didn't want to appear rude so she took the bottle from Art and gave him another fake smile as she thanked him.

Subalit imbes na ang naiinis at madidilim na mga mata nito ang sumalubong sa kanya ay ang ngiti nito ang nakatambad sa kanyang harap.

Mapupungay at tila lasing ang mga mata nito sa isang bagay na hindi niya mawari. Kumalabog lalo ang kanyang dibdib dahil sa kaba na dulot ng ngisi nito na parang may kalokohang naiisip.

Iniwas na lang niya ang tingin sa lalaki at naunang tinikman ang ube cake. May puting frosting iyon na bagay na bagay sa lasa nito.

The cake was delicious. Walang-wala rito ang mga nabibili sa mga sikat na bakeshops sa Maynila. Kung kasing sarap nito ang mga susunod pa nilang matitikman ay sigurado siyang magmamakaawa si Troy na maging supplier ang may-ari ng cafe na ito.

"This is beyond compare." Hindi na niya napigilang bulalas pagkatapos ng ilang subo. This was supposed to be a taste test ngunit ayaw na niyang pakawalan ang ube cake.

"Talaga?" Ani ni Celine.. "This one's delectable too." Kumakain ito ng red velvet cupcakes

May sasabihin pa sana siya pagkatapos ng isa pang subo ng cake ngunit naagaw ang atensyon niya ng tinidor ni Art na lumilipad sa kanyang platito. Naumid ang dila niya noong walang pasabi itong bumawas sa kanyang slice at tinikman iyon.

Nakamata lang siya sa lalaki na pinuri rin ang ube cake. Patagong ngumisi ito sa kanya mayamaya. Both his arms were now busy with food. However, he remained close to her as they were eating.

What is up with him and his evil smirks? May pinaplano ba itong masama? Or was he provoking her into another row with him?

Naiinis na hinati niya ang chocolate cake slice sa platito nito at walang pagdadalwang isip na ipinasok ang lahat ng iyon sa kanyang bibig.

Natunaw naman iyon sa loob ng kanyang bibig kaya hindi siya nahirapan na lunukin iyon.

She grinned at Art who was looking at her while she ate. Wala namang kamalay-malay sina Celine at Troy sa nangyayari sa kanila. Maybe they were thinking that the two of them were sharing.

Once again Art was unfazed with her expression. Nanatili itong nakatitig sa kanya na para bang may nilulutong kakaiba sa utak nito.

Both Celine and Troy glanced at Art when he dropped his fork on the plate. Sa dulo naman ng kanyang mata ay sinilip niya ang katabi na nakatutok sa kanya ang pansin imbes na sa pagkain.

Tapos na ba ito? Aalis na ba ito roon? Naguguluhan siyang bumaling rito at halos kapusin siya sa paghinga noong walang paalam nitong pinahid ang gilid ng kanyang labi gamit ang daliri nito.

Bolta-boltaheng kuryente ang naramdaman niya sa napakaikling pagkakataon na iyon. She watched as he seductively licked the thumb he used to wipe the chocolate icing on the side of her lip. Bigla ay nais niyang suntukin si Art na ngumiti pa pagkatapos nitong gawin iyon.

"The ube is good, but this is definitely better." Anito na ang tinutukoy ay ang chocolate cake na nasa platito nito na halos wala na dahil kinain niya ang kalahati.

What the damn hell? Humataw lalo ang puso niya sa sinabi nito. Humagalpak si Troy sa pagtawa habang humagikhik naman si Celine na parehong nakita ang buong pangyayari.

Patay malisya siyang nagpatuloy na lang sa pagkain. Wala yatang balak gawin si Art kundi ang subukan ang kanyang pasensya. Kung inaakala nito na mapipikon siya ay nagkakamali ito.

Halos lahat ng pagkain at drinks ay natikman niya at wala siyang maipupula sa mga ito.

Nagustuhan niya ang ube cake, brownies, lemon tart at cream puffs. Sa mg inumin naman ay hindi niya makakalimutan ang lasa ng cranberry at passion fruit juice.

Pagkakain nila ay pumasok sina Troy at Celine sa office sa tapat ng counter para kausapin ang manager.

She was left with Art who looked like he's on cloud nine. Ilang minuto pa lang silang naiwan doon pero kinakabahan na siya dahil sa malapit ito.

"Kell, may gusto ka bang i-take out?" Nakangalumbaba ito habang nakatingin na naman sa kanya. He was watching her intently with his left arm resting on top of her back seat.

Hindi niya alam kung bakit tila hindi man lang ito nasisikipan sa pwesto nila. Pakiramdam niya ay nakakulong siya dahil nakaharang ito sa nag-iisang direksyon na pwede niyang labasan.

"Wala naman." She replied, trying to sound friendly. Kailangan ay okay ang itsura niya, kahit na pakiramdam niya ay ano mang oras ay matutunaw na siya sa harap nito.

"What do you think should we bring back to the resort?" He uttered later, obviously trying to start a conversation.

Tumayo siya at lumayo sa lalaki. "I think anything will do. Can you move over? Dadaan lang sana ako." His presence and effect on her were too strong that it's beginning to suffocate her.

"Where to? Can I come with you?" Interesadong untag nito na hindi pa rin umaalis para makaraan siya.

"I'm going to the ladies' room." Tipid na sagot niya.

Tila nahihinuha naman nitong wala siya sa mood na patulan ito kaya pinadaan na siya nito.

Kelsey could not describe the relief she felt when she arrived at the restroom. Kahit anong tanggi talaga niya na wala na ay mayroon pa ring matitira sa pagtingin niya kay Art. Wala siya sa mood na patulan ito lalo na't panay ang pang-iinis nito sa kanya sa hindi niya malamang dahilan.

Kaya pagkatapos umalis sa cr ay dumako siya sa parte ng cafe na puno ng mga bookshelves. Hindi na niya binalikan ang bag na naiwan niya sa table nila sa kabilang dako ng cafe.

Sigurado siyang magtatagal pa ang usapan nina Celine at Troy sa manager kaya ayos lang na maglibot siya roon. Hahanapin naman siya ng mga ito kung sakali na paalis na sila mamaya.

Malalapad pala ang mga bookshelves sa malapitan. Mataas din iyon at halos maabutan na ang kisame kaya maraming mga libro na nakapatas sa kabuuan nito.

She browsed through the selection of books available. May mga binebenta roon at mayroon din namang maari lang hiramin.

Saglit na napayapa ang kanyang damdamin sa piling ng mga libro. Tumigil siya sa magazine rack at binuklat ang isang pamilyar na magazine.

Napangisi siya. May dalawang kopya siya nito. May ilan din ang kanyang Daddy na nakikita niya pa na nakatago sa library nito sa kanilang bahay at sa opisina nito.

Sumandal siya sa isang bookshelf at hinanap ang pakay na pahina.

She, Celine and Ash were featured on a women's magazine last May. It was about women who were friends and successful on different fields. Noong una ay ayaw sana nilang pumayag ni Celine pero dahil kaibigan ni Cujo ang editor in chief nito ay napapayag sila.

"Hi." Napatunghay siya noong may tumakip sa ilaw. Natingalaan niya ang isang lalaki na matangkad at moreno ang balat. Semi-kalbo ang buhok nito at may pilat ito sa may noo.

"Have we met already? I think I've seen you somewhere before." Presko pa nitong dagdag habang nakangisi sa kanya.

Gasgas na ang pick up line nito ngunit nagsasabi ang lalaki ng totoo. Nagkakilala na nga sila at kung hindi siya nagkakamali ay Trevor ang pangalan nito. He was the man whose friends caused a scene on the bar last Monday.

"You're Kelsey right? I'm Trevor, I believe we've met at the bar." Nagpakilala itong muli at naglahad ng kamay sa kanya.

Binitawan niya ang hawak na magazine, tinanggap ang kamay ng lalaki pagkatapos tumango at nagdasal na sana ay umalis na ito sa kanyang harapan. She's not in the mood for small talk with him and they're not exactly friends to chat.

"Where are your friends? Are you alone?" Hindi pa rin umaalis na usisa nito. Nang hindi siya sumagot agad ay napadako ang tingin nito sa magazine na hawak niya kanina.

Manghang kinuha nito iyon at sinipat. "Wow. This is you and your friend Ashley." Turo nito sa picture nila at nagpatuloy pa sa pagbabasa ng mga nakasulat doon.

"You're a lawyer?" Gulat na bulalas nito pagkatapos. "I thought you were a model or something."

She snorted and acted like she heard nothing. "Sige. I'll go ahead."

Kelsey started walking towards another bookshelf. Lumayo na siya sa lalaki ngunit ramdam niya ang pagsunod nito sa kanya.

Nagpakawala siya ng isang marahas na hininga. Mukhang kailangan na niyang bumalik sa table kahit ayaw pa niya. Mas okay pang mapanis ang laway niya kasama si Art kaysa ang makipag-usap sa isang tao na hindi niya kakilala at pinagkakatiwalaan.

Pumihit na siya paalis ngunit may pangahas na brasong pumulupot sa kanyang baywang. Tumigil at kumapit ang kamay nito sa kanyang tagiliran.

Kumalabog ang kanyang dibdib at nagwala ang kanyang sikmura noong naamoy niya ang pamilyar na pabango ni Art. Nakangiti ito sa kanya noong tumingala siya rito.

"Baby, the nanny texted and our kids are already looking for us." Anito sa boses na dinig sa loob ng sulok na iyon dahil kakaunti lang naman ang tao.

She wanted to shudder when he mentioned 'kids' and the endearment 'baby'. Ang una't huling beses na narinig niya iyon ay 'nong nagmamaakawa ito na huwag siyang umalis noong naghiwalay sila sa soccer field.

At that time it was one of the most painful thing she has ever heard. But now it sounded like a song she wanted to play on repeat.

Confused siyang luminga pa rin kay Art na hindi mawala ang ngisi sa labi. What kids are he talking about? And a nanny?

"Coultrein has been crying for an hour. Sina Mavrick at Francus naman gutom na raw. Si Kelrow lang ang natutulog. Shall we go?" Usad nito, lalo pa siyang hinapit palapit dito.

Sa kanyang harapan ay nakamata lang si Trevor, tila hindi makapaniwala sa mga naririnig. Hindi naman niya masisi ang lalaki dahil kahit siya ay nagigimbal sa mga sinasabi ni Art.

"Is he your boyfriend? 'Yung nanonood sa atin noong gabi kaya hindi kita pwedeng ilibre ng drinks?" Paninigurado ni Trevor habang nakamata sa kanya. He looked uncomfortable as Art towered over him, still with his hand on her waist.

"Yes. Arrow Braxton. Kelsey's future husband and the father of her children." She watched as Art cockily introduced himself. He sounded firm and proud as he spoke. Kung hindi niya alam ang totoo ay maniniwala siya rito.

Nahinuha na niya kung ano ang ginagawa nito. Ayos lang naman dahil sanay na siyang tumanggi sa mga kagaya ni Trevor at paalis na rin naman sana siya pabalik sa kanilang table.

Pero aaminin niya na noong dumating ito ay napanatag na ang kalooban niya. Para bang dapat na siyang magrelax dahil poprotektahan siya ng lalaki. Na wala na siyang dapat pang alalahanin dahil ito na ang bahala sa kanya. It is nice to have that feeling.

Tumawa nang mapakla si Trevor, ayaw maniwala kay Art. Sinuyod siya ng tingin nito mula ulo hanggang paa. "You have kids? You have got to be kidding me."

"We have four three year olds." Si Art na naman ang sumagot para sa kanya. "They're quadruplets." Pagmamalaki pa nito.

Lahat na yata ng dugo niya ay umakyat sa kanyang mukha. Saan nito pinagkukuha ang mga ideyang iyon? At paanong magkakasya ang apat na sanggol sa kanyang payat na katawan?

Wala na siyang nasabi at nanatili na lang na nakikinig hanggang sa magpaalam si Art kay Trevor na gulat na gulat pa rin sa mga nalaman.

Nakaakbay pa rin sa kanya ang lalaki kahit nakarating na sila sa pwesto nila kanina. Damang-dama niya ang pamilyar na init na dala nito habang papaupo sila.

Pasimple niyang inaalis ang kamay nito sa kanyang balikat at umipod palayo rito. "What was that about? Where did you get those names?"

She had to avoid theseinteractions kung pangagatawanan niya ang kanyang desisyon. At dapat ay bawas-bawasanna rin niya ang pag-iisip ng madalas dito.



Humalakhak si Art at humalukipkip habang nakabaling sa kanya. "Hinihintay kitang lumabas sa CR noongnapansin ko na sinundan ka 'nong lalaki na nanggulo noon sa bar."

Ngumisi naman ito bago sagutin ang kanyang pangalwang tanong. Cujo wasCoultrein. Mavrick was Mav. So who are the other two?

"The others are the names of ourfuture kids." Masayang anas nito, hindi pa rin nabubura ang ngisi. "I mixed your name with mine. KelseyFrancine and Arrow Atticus... I came up with Francus and Kelrow. Do they soundweird?

Naiiling na lang siyang luminga sa labas kahit na gusto niyang matawa sa mgasinasabi nito. The thought of them having kids together and being his wife isexciting. In fact, that is her dream.

"Where is my bag?" Untagniya sa lalaki noong naalala na hindi niya dala ang kanyang bag papunta sa CRkanina.

Tinanggal nito sa sarili ang kanyang bag na nakasakbit pala sa katawan nito. Sasobrang bilis ng mga pangyayari ay hindi na niya napansin iyon. All along palaay dala nito ang kanyang bag.

Ngayon ay siya naman ang ngumisi. Hindi bagay dito ang bag niya na pambabae.

"Why are you grinning?"Amused na tanong nito. He positioned his left arm on her back seat again andrested his cheek on his right palms as he focused all his attention to her faceagain.

"You just look funny with my bag,hanging on your chest." Naiilang siyang umiwas sa lalaki na nakatitigna naman sa kanya. Dahil sa malaki at malapad ang katawan nito kumpara sa kanyaay mukhang maikli ang bag niyang umaabot sa beywang niya kapag suot niya.

Napapitlag siya noong walang pasabi na nitong ipinatong ang braso sa kanyangbalikat at hinapit siya palapit dito. Mapupungay ang mga mata nitong nakatutokpa rin sa kanya kaya lalo siyang naaasiwa sa pwesto nila.

"What are you doing Art? Aniyahabang dinidikit ang sarili sa bintana at litong nilalabanan ang titig ngkatabi. Don't you think we're too close,considering na may space pa naman sa tabi mo?" Kung may makakakita sakanila roon ay aakalain na may milagro silang ginagawa sa sobrang lapit nila saisa't-isa.

"This isn't even close enoughKel." Bulong nito na inilagay pa ang kanang kamay sa kanyang pisngipara mapwersa siyang tumingin dito. "Andbesides. I'm just doing what you told me." Now they were inches apart fromeach other. Halos hindi na siya makahinga ng normal sa kaba. "I'm doing what I want... And that is to beas close to you as possible." He whispered.

Walang patid na ang pagtatambol sa kanyang dibdib dahil sa lahat ng nangyayari.Kahit yata paypayan niya ang sarili ay walang makakapigil sa pag-iinit ngkanyang pisngi. She was blushing like a freaking teenager!

"We're back!" Deklara niCeline na nakapagpabalik sa kanila ni Art sa normal na distansya. Umisod itopalayo sa kanya at kinamusta ang nangyari sa loob ng opisina ng manager.

Celine raised a calling card. "Pumayagna sila. We'll call them pagdating natin sa Manila."

"How about you guys? Kamusta?Walang nabuo? Nanumbalik o naamin?" Tanong naman ni Troy. Marumi ang titignito sa kanila ni Art at nanunukso lalo na't napansin nito ang pamumula niya.

Umiling siya at tumawa naman si Art kaya lalong nagduda sina Celine sa mganangyari. Dinadasal na niya na huwag magsalita si Art ngunit dumaan naman sakanila si Trevor.

Nagpaalam ito at sinabihan pa sila ng good luck sa pagpapalaki nila ng mga anaknila.

"Woah! You have kids?"Naguguluhang tanong ni Celine pagkaalis ni Trevor. Bumunghalit naman sa pagtawasi Troy.

Art was more than willing to reveal what happened awhile ago. Inilahad nitolahat kasama na ang mga pangalan ng mga imaginary nilang mga anak.

Parehong humagalpak ang mga kaibigan nila habang palabas sila sa cafe.Pagkatapos ilagay ang lahat ng pagkain sa likod ng sasakyan ni Troy ay sumakayna siya sa sasakyan ni Art.