Nicolas/Hubert
Biegłem za koniem..Nina...Nina..Gdzie jesteś Nino ? Gdzie zniknełaś..

Nie chce cię stracić..

Dobiegliśmy nad przepaść...

Nina stała na skarpie i patrzyła się na morze..

-Nina Nina - zawołałem ją

A ona tylko psychicznie się zaśmiała...

- Oj Hubercie...Nina zniknęła teraz jest tylko Alice.

Obróciła się i spojrzała mi w oczy jej ręce były całe we krwi,miała cienie pod oczami,a sukienkę podszarpaną..

Uśmiechała się psychopatycznie.

- Mam tego dość,dość naciskania i wymagań..Dość bólu..Dość Eliota k Filory..Dość Magii, która tylko nam wrzysko odbiera..Wrzysko co magiczne powinno umrzeć...- zaśmiała się znowu..

Clary obudziła się w ramionach Eliota i spojrzała na dziewczynę,która zaczeła się cofać..

- Jeśli kochasz Ninę skocz ze mną ku wolności - znów się zaśmiała..

Eliot patrzył na dziewczynę przerażony

- Nie rób tego Alice ! - Zawołał

- Mówi to koleś,który odebrał mi chłopaka.Wiesz jak trudno było mi na was patrzeć...Kochałam Quentina Coldwotera,a teraz Q nie żyje i na kogo mordę muszę patrzeć na twoją El..Na twoją ty puszczalski kmiocie...
Dobrze,że nie ma tu jeszcze tej twojej suki Margo.

- Alice przestań..to nie ty..My przecież jesteśmy przyjaciółmi.

- Tylko dzięki moim umiejętnością...Nigdy byś się ze mną bez nich nie zaprzyjaźnił ! Nie obchodzę cię ja tylko jakaś magia i durne Filory..Może ja nie chciałam być wskrzeszona..pomyślałeś o tym..Pomyślałeś o tym jak to jest się znów obudzić nie wiedząc kim jesteś i bojąc się wrzystkiego...I czuć tą ogarniającą cię słabość i bezsilność !
Mam tego dość !

Nina skoczyła

- Nina !- krzyczeli,a ja w mgnieniu oka skoczyłem za nią nie myśląc o tym co robię złapałem ją i moją mocą przeniosłem ją na klif.

- Już dobrze Alice jestem tu wyszeptałem ją przytuliłem..

- Nie obchodzi czy jesteś Niną czy Alice i tak będę cię kochał..Zawsze i na zawsze..Z magią i bez niej..żywą,czy martwą.

Pocałowałem ją namiętnie,dziewczyna zamknęła oczy i oddała pocałunek jej oczy nabrały normalnego wyrazu..

- Zawsze i na zawsze..- zaczeła płakać,a ja ją przytuliłem i zacząłem głaskać ją po włosach.

- Tak zawsze i na zawsze..

Nagle z Niny wyleciało światełko,które przybrało postać dziewczyny wyglądającej jak ona..

- Teraz twoja kolej Nino - przytuliła ją

- Żegnaj Alice..

- Żegnaj siostro

Alice podleciała do Eliota

- Wiesz,że naprawdę niczego nie mam ci za złe - powiedziała i się uśmiechnęła.

- Wiem - powiedział i zapłakany ją przytulił.

- Znowu mnie opuszczasz dlaczego ?

- Czas dorosnąć Eliot,zresztą teraz masz Ninę i wielu nowych przyjaciół.

Podleciała na końcu do mnie

- Opiekuj się nią Hubercie potomku Mortreda obiecaj mi,że nigdy umyślnie jej nie skrzywdzisz.

- Obiecuje - powiedziałem i przytuliłem Ninę

- Żegnajcie.

Patrzyliśmy jak duch odlatuje

Nagle ni z tąd ni zowąd znaleźliśmy się w zamku..

- W moich rękach pojawił się list..

"Jest twój Hubercie w końcu każdy mroczny książę powinien mieć zamek..

Twoja Przyjaciółka
Alice~"

Eliot się ukłonił

- Książę

Ja też to zrobiłem

- Królu

Poszliśmy do sali tronowej,a Eliot mnie koronował.

Wrzyscy uklękli podszedłem do Niny i podałem jej dłoń,by wstała pokazałem innym by też wstali pocałowałem Ninę.

I spojrzałem na radosne koszmary,które rżały..i galopowały przy suficie.

Mrok to tylko nazwa...