Yazamıyorum bu günlerde,
Kalemim küsmüş bana.
Mutluluğa şiir yazmışım.
Ondanmış bu küslük.
En yakın dostumu da kaybettim derken
Yapışıverdi demin elime.
Mürekkebim taşıyor dedi.
Beni affettiğinden değilde
Mürekkebinin boşa gitmemesiymiş derdi.
Sonra o şiir yüzlü bayan aradı;
Beni sevdiğinden değil,
Gözyaşlarım boşuna gitmesin diye
Seviyorum demiş.
Ah ulan kalemime çok benziyor dedim.
Sonra usulca bir kez daha sevdim.