CHAPTER 33 - Unborn Child

SI VIRGO at ang magiging anak niya ang nasa isip ni Lucien habang nakikipaglaban sa mga Rogue. He needs to keep them safe. He can't lose them. He can't survive without them. And it gives him strength to fight and win the battle.

"Dalhin mo sa hilaga ng kagubatan na ito si Virgo. She'll be safe there! May mga kasama ako na naghihintay satin 'don." Sigaw ni Vixon habang nakikipaglaban din ito sa mga Rogue kasama si Vixor. "Go, Lucien, now!"

Mabilis siyang bumalik sa HQ at pinangko si Virgo na kanina pa naghihintay sa kaniya sa loob.

Yumakap sa leeg niya si Virgo. Naririnig niya ang mabilis na pagtibok ng puso nito. Lucien can feel her nervousness.

"Saan tayo pupunta?"

"Hold on tight, my love." Sabi niya saka kasing bilis ng hangin na tumakbo patungo sa hilaga ng kagubatan.

Rogues run after them, but not for long. Dahil nang makarating sila sa hilaga ng kagubatan, may nagsidatingan na mga Rogue para iligtas sila.

Seven Rogues. Rogues like him. Tamed ones. Mga kasama ang mga ito ni Vixon?

"Hey. I'm Kennon." Pagpapakilala ng isa na may hawak ng baril sa magkabilang kamay. "Vixon told us to be here. Ikaw ba si Lucien Kallean?"

Tumango siya at inilapag si Virgo na kaagad namang tumayo ng tuwid at yumakap sa braso niya.

The man beside Kennon stilled as he looked awe at Virgo. "Buntis ka?"

Niyakap ni Virgo ang sarili at tumango. "Oo."

The seven men grinned happily.

"Booyah!" Sigaw ni Kennon. "So, whoever is inside your stomach will be the most powerful vampire, ever? Cool!"

They knew? Sila lang ba talaga ang walang alam sa totoong nangyayari?

Yumukod ang lalaki na katabi ni Kennon.

"Ako pala si Yazo. We will keep you safe."

At isa-isang nagpakilala ang lima pang natitira na hindi nila kilala.

"Ako si Grim."

"My name is Henrik."

"Mine is Xero."

"Call me Jit."

"And i am West."

"I'm Lucien Kallean." Pagpapakilala niya at hinawakan ang kamay ng asawa. "This is my wife, Virgo Kallean."

"Hi." Mahinang boses na bati ni Virgo sa pitong kalalakihan.

"We don't have time for handshakes, fuckers!" Anang boses ni Vixon na nakalapit na sa kanila kasama si Vixor. "Let's go. Rogues are hot on our trail. Damn it!"

Binuhat na naman niya si Virgo saka tumakbo. Lucien and the others didn't stop running until they reach a road. May sasakyan na nakaparada doon. A Hammer.

"Sakay na." Ani Xero habang kinukuha ang matataas na kalibre ng baril sa likod ng Hammer. "Kami nang bahala rito. Kennon, get the C4's. We'll blow their freaking mind to bits."

Kennon obliged. Ganoon din ang lima na kaniya-kaniyang kasa sa mga hawak na baril.

"Buckle up." Wika ni Vixon na nasa driver's seat at binubuhay ang makina ng sasakyan. "We're leaving."

Sumakay si Vixor sa passenger seat at nilingon sila ni Virgo na nasa Backseat.

"Ayos lang kayo?" Tanong ni Vixor.

Tumango siya. "Oo."

"Good." Binalingan ni Vixon ang mga kasamahan. "Kita-kita nalang tayo sa HQ, guys." Vixon said before driving off.

HUMILIG si Virgo sa balikat ng asawa niya. "Natatakot ako para sa baby natin, Lucien. What if they took our baby?"

Niyakap siya ni Lucien. "Hindi ko sila hahayaan. I'll move heaven and earth just to keep you both safe."

Hinawakan niya ang tiyan at mariing ipinikit ang mga mata. "Hang in there, baby. Kaya natin 'to."

Pinagsiklop ni Lucien ang kamay nila. She keeps on looking back, afraid that Rogues might be behind them. Parang may nabubunot na tinik sa lalamunan niya kapag lumilingon siya at wala siyang makitang Rogue.

Thanks God.

"We're here." Imporma sa kanila ni Vixon ng tumigil ang sasakyan sa isang malaking lawa.

They all step out from the car and went to the edge of the lake.

"You have to dive in," wika ni Vixon. "Sa ilalim ng lawa may makikita kayong kuweba. That's the entrance to the Headquarters. Pumasok kayo roon and a human male named Fyn will welcome you. I'll just check the perimeter and see if a Rogue followed us."

Virgo was still suspicious on Vixon. Pero wala silang ibang pagpipilian. Wala silang ibang choice kundi ang pagkatiwalaan ito.

But, what if this is all a trap? Vixon is a bad guy after all.

Pero bago pa niya masabi kay Lucien ang iniisip, pinangko siya ng asawa at tumalon ito sa lawa. Then they were swimming towards a cave opening.

Hinawakan ni Lucien ang kamay niya saka hinila siya papasok sa kuweba. And when they resurface, a man was looking down at them from an elevated platform.

"Ako si Fyn. The owner of this HQ." Nakangiting sabi ng lalaki saka hinintay na makaahon sila.

Mabilis silang umahon sa tubig at tumingin kay Fyn. He's human all right. Very human. A middle age bald guy, helping a Rogue like Vixon? Bukal ba sa loob nito ang tulong na ibinibigay o napipilitan lang?

"I know what you are all thinking." Anito na nakangiti pa rin sa kanila. "Tao ako pero heto at tinutulungan ko ang mga kauri niyo." Fyn chuckled. "Vixon save my life four years ago. And in return, i promise to help him in any way i can." Iminuwestra nito ang kamay sa pinto na nakasara. "Come on in."

Nagkatinginan silang tatlo nila Vixor kapagkuwan ay naglakad sila patungo sa pinto. Fyn opens the door for them and they reluctantly entered.

PAGOD ang katawan na humiga siya sa kama na nasa loob ng silid na ibinigay sa kanila ni Fyn. Nakakalula ang loob ng kuweba. Nang makaahon sila kanina, pumasok sila sa isang malapad at makapal na bakal na pinto at halos doble-doble ang lock saka dinala sila ni Fyn sa kusina para kumain.

The cave's walls are cemented and it's painted white. The floor is black marble. Fluorescents lit the whole place. Kompleto sa kagamitan ang kuweba. May sala, hapagkainan, kusina, mga silid at mayroon silang tinatawag na war room kung saan naroon ang lahat ng kagamitang pandigma. Mayroon silang practice room at entertainment room.

"Ayos ka lang, mahal?" Tanong ni Lucien na kalalabas lang sa banyo at katatapos lang maligo.

That's a good question. Nalaman niyang buntis siya at nanganganib ang anak niya, inatake sila ng mga Rogue, nakatakas sila at ngayon ay nasa isang lugar sila na walang kasiguraduhan kong safe sila o hindi.

Umiling siya. "Hindi ako makapaniwala na buntis ako." Tumingin siya kay Lucien. "Nag-aalala ako para sa anak natin, Lucien. Anong kinabukasan ang maibibigay natin sa kaniya?"

Lucien sighed and kneels in front of her. Masuyo nitong sinapo ang mukha niya. "Mamahalin natin siya mg buong-buo. Sapat na muna 'yon. I love you, Virgo. Huwag mo munang isipin 'yon. Ang mahalaga, we're safe and i will do everything to keep it that way. Okay?"

Tumango siya at nginitian ang asawa. "Mahal na mahal kita, Lucien."

"Alam ko." Masuyo nitong hinalikan ang mga labi niya saka dahan-dahan siyang ihiniga da malambot na kama. "I want you, my love."

Virgo smiled against his lips and rubbed her hands against his back. Napangiti rin siya sa tugon ni Virgo. Damn. He missed this.

Kinubabawan niya si Virgo at pinagapang ang mga labi sa leeg nito, sa mayayaman nitong dibdib. Katatapos lang nitong maligo at tanging bath robe lang ang suot nito kaya naman madaling maipasok ang kamay niya sa mayayaman nitong dibdib at pati na rin sa maselang bahagi ng katawan nito na nasa gitnang bahagi ng mga hita nito.

"Basa ka na." Napangiti siya. "Good. I like it."

Lucien guided himself inside Virgo and he thrust hard and deep. Moans were Virgo's answer from his thrust. Nakayakap lang sa kaniya ang asawa habang masuyo ang bawat paglabas-masok ng pagkalalaki niya sa katawan nito. Nakabuka ang mga hita nito habang tinatanggap ang bawat ulos na pinapakawalan niya at napapaliyad ito sa bawat pagsasalubong ng mga maseselang parte ng katawan nila na nagpaparamdam ng masarap na sensasyong dulot sa katawan nila.

"Ohhh..." Virgo's moan filled his ears as he thrust deep and hard and fast.

Mahigpit ang kapit ni Virgo sa balikat niya habang sabay nilang inaabot ang langit.

Hinihingal na nginitian siya ng asawa. "I love you."

"Mahal din kita." Hinugot niya ang kahabaan sa loob ni Virgo at nahiga sa tabi nito saka niyakap ng mahigpit ang asawa.

"Sa tingin mo, babae ba o lalaki ang magiging baby natin?" Kapagkuwan ay tanong niya kay Lucien.

"I want a boy." Nakangiting tugon ni Lucien.

Virgo chuckled and then leaned in to his neck and bites it. Lucien's blood filled her mouth. Holy heavens, he tastes wonderful.

She swallowed.

"Ang sarap mo talaga." Komento niya habang kinakagat-kagat ang balikat ni Lucien. "I want more."

Her husband chuckled. "Go on."

Ngumiti siya saka pinupog ng halik ang mukha si Lucien saka sinakop ang mga labi nito. Nang hindi pa nasiyahan, umupo siya sa kandungan nito at pinaglandas ang dila niya pababa sa matitipuno nitong dibdib.

"Ohhh..." Lucien moaned. "Lower, Virgo."

Bumaba siya sa katawan nito hanggang sa magpantay ang ulo niya at ang pagkalalaki nito.

She was about to take him inside her mouth when they heard a knock on the door.

"Lucien? Virgo? Meeting in the kitchen. Now." Anang boses ni Vixor.

Lucien cursed. "Wala ring privacy dito?"

Nakasimangot ito at hindi maipinta ang mukha.

Mahina siyang natawa at umalis sa kama. "Bumangon ka na riyan, mahal. May meeting daw e."

Lucien stands up as he groaned in displeasure. "Kung hindi ang kaligtasan mo ang pagmi-meeting-ngan, nunkang lalabas tayo sa kuwartong ito."

Virgo just rolled her eyes and smiled. Kung hindi rin ito para sa kaligtasan ng anak niya, nunkang lalabas siya.

"OUR main goal now is to protect Virgo." Ani Vixon na siyang speaker sa meeting na 'yon. "My parents will come for Virgo. Nararamdaman ko na 'yon. Rogues are now outside and ready to take us down. And lamang lang natin sa kanila ay hindi nila alam ang entrance papunta rito, pero alam nilang narito tayo. So what we need to do now is protect our HQ, at kailangan ma protektahan natin si Virgo at ang pinagbubuntis niya."

Bumaling sa kaniya si Kennon. "You'll be safe with us, Virgo. Promise."

She smiled. "Thank you."

It was Xero who spoke next. "We will keep you safe."

Tumango siya. "Salamat talaga sa inyo. I appreciate it."

"Thank you." Lucien's voice was full of sincerity. "I owe you, guys."

"We'll keep you safe." Ani Vixon. "Kaya dito ka lang. Kaya ka naming protektahan dito."

Lucien holds her hand. "Kaya natin 'to, mahal ko."

She smiled at Lucien and kissed his lips. "Basta kasama kita, kakayanin ko. Basta magkasama tayo, kakayanin natin 'to."

Lucien hugged her. "We can do this."

"I know." Pabulong niyang sabi.

She still has doubt in her mind about Vixon and this place, but what choice does she have?

A/N: Malapit nang matapos 'to.