GRETCHEN

(Çıkrık başında, yalnız)

Kalmadı huzurum,

Ağırlaştı yüreğim;

Bulamayacağım onları bir daha

Bir daha asla.

O yanımda olmayınca,

Her yer mezar bana,

Tüm dünya

Zehir oldu bana.

Zavallı kafam

Oldu bir divane,

Zavallı aklım

Paramparça yerlerde.

Kalmadı huzurum,

Ağırlaştı yüreğim;

Bulamayacağım onları bir daha

Bir daha asla.

Onu beklerim sadece

Bakarken pencereden

Aramak için onu çıkarım sadece

Evden.

Selvi boyu,

Soylu endamı,

Dudağının gülümseyişi,

Gözlerinin etkisi,

Ve konuşmasının

Büyülü akıcılığı,

El sıkışı,

Ve ah, hele o öpüşü!

Kalmadı huzurum,

Ağırlaştı yüreğim,

Bulamayacağım onları bir daha

Bir daha asla.

Gönlüm çırpınıyor

Ona doğru:

Ah, bir sarılabilsem

Ve tutabilsem onu

Ve öpmek onu,

İstediğim gibi,

Öpüşleriyle

Kaybetsem kendimi!

(Margarete — Faust)

MARGARETE

Söz ver bana Heinrich!

FAUST

Elimden ne gelirse!

MARGARETE

Söyle bana: Din ile nasıl aran?

Çok iyi bir adamsın sen,

Ama sanıyorum ki, pek ilgin yok dinle.

FAUST

Bırak bunu yavrum! Biliyorsun ki seni seviyorum;

Sevdiklerime canımı ve kanımı feda ederim,

Kopartmak istemem kimseyi inancından ve kilisesinden.

MARGARETE

Bu doğru değil ama. İnanmak gerek!

FAUST

Gerek mi?

MARGARETE

Ah, biraz etkim olabilseydi üzerinde!

Saygı duymuyorsun sen kutsamaya bile!

FAUST

Duyuyorum.

MARGARETE

Ama gönülsüzce!

Çoktandır gitmedin günah çıkartmaya ve ayine.

İnanıyor musun Tanrı'ya?

FAUST

Sevgilim, kim söyleyebilir ki,

İnandığını Tanrı'ya!

Sor istersen papazlara veya bilgelere

Ve onların cevapları ancak alay etmek olur

Soruyu soranla.

MARGARETE

İnanmıyorsun o halde, değil mi?

FAUST

Beni yanlış anlama, güzel yüzlü meleğim!

Kim anabilir adını

Ve kim hayk ırabilir:

İnanıyorum Ona!

Hangi inanan

Cesaret edebilir söylemeye: İnanmıyorum Ona!

Tüm evreni Kapsayan,

Tüm varlığı Koruyan,

Kapsayıp korumuyor mu

Seni, beni, kendini?

Kubbeleşmiyor mu gökyüzü yukarıda?

Durmuyor mu sapasağlam yer altımızda?

Ve yükselmiyor mu sevecen bakan

Sonsuz yıldızlar?

Bakmıyor muyum gözlerinin içine,

Ve sokulmuyor mu sonsuz varlık

Kafana ve yüreğine

Ve sonsuz bir gizem içinde

Yan ında değil mi görülmeyen görünen?

Doldur bunlarla yüreğini, tüm ululuğunu,

Ve eksiksiz mutluysan bu duygularla,

Adına ne dersen de:

Mutluluk de! Gönül! Aşk! Tanrı!

Ben bir isim koyamıyorum

Bunlara! Duygudur her şey;

İsim ise boş bir gürültü ve duman,

Gökyüzünün korlarını sisle dolduran.

MARGARETE

Bunların hepsi iyi hoş ama;

Buna benzer konuşur papaz da,

Yalnız biraz farklı sözlerle.

FAUST

Böyle konuşulur her yerde

Göksel ışığın altında, tüm gönüllerde

Herkes kendi dilinde:

Niye kullanmayayım ben de kendi dilimi?

MARGARETE

Böyle dinleyince aklım yatıyor gibi,

Yine de bir çarpıklık var bu işte;

Hıristiyanlıktan iz yok sende.

FAUST

Güzel yavrum!

MARGARETE

Üzülmekteyim uzun zamandır,

Seni onunla beraber görmekten!

FAUST

Niye?

MARGARETE

Yanında dolaştırdığın o insandan,

Yüreğimin en içinden, derinden nefret ediyorum ondan!

Hayatımda

Hiç kimse sıkmadı canımı

Sıktığı kadar o insanın iğrenç suratı.

FAUST

Sevgili bebek, korkma ondan!

MARGARETE

Varlığı kanımı pirelendiriyor.

İyidir aslında herkesle aram;

Ne kadar özlesem de seni görmeyi,

Bu insandan korkuyorum gizli gizli,

Üstelik yalancının teki.

Haksızlık ediyorsam, Tanrı affetsin beni!

FAUST

Böyle tuhaf yaratıklar da gerekli!

MARGARETE

İstemezdim onun gibi biriyle yaşamak!

Kapıdan girdiği anda,

Başlıyor alayla bakmaya

Ve yarı öfkeli;

Belli oluyor hiç bir şeyle ilgilenmediği.

Alnına yazılmış belli,

Sevmemesi hiç kimseyi.

Kollarında o kadar mutluyum ki senin,

Öylesine özgür, öylesine rahat ve sıcak

Ve onun varlığı buruyor içimi.

FAUST

Sezgili melek seni!

MARGARETE

Bu öyle güçlü bir duygu ki,

Yanımıza yaklaşınca,

Seni bile sevmiyorum sanki!

Bir de, o varken edemiyorum dua,

Ve bu da kemiriyor içimi:

Sana da, Heinrich, böyle gelmeli.

FAUST

Nefret ediyorsun ondan besbelli!

MARGARETE

Gitmem gerek şimdi.

FAUST

Ah, bir saatçik bile olsun

Göğsüne huzurla yaslanamayacak mıyım?

Ve göğüs göğüse, kalp kalbe sokulamayacak mıyım?

MARGARETE

Ah, yalnız yatıyor olsaydım!

Açık bırakırdım severek bu gece kilidi;

Ama annemin uykusu derin değildir;

Ve yakalarsa eğer bizi,

Anında öldürüverir beni!

FAUST

Meleğim, sorun değil bu.

İşte küçük bir şişecik!

Sadece üç damlacık

Karıştırdın mı içeceğine, sarar

Derin uykuyla herkesi.

MARGARETE

Neler yapmam ki senin için?

Umarım zarar vermez ona

FAUST

Öyle olsaydı sevgilim, önerir miydim sana?

MARGARETE

Seni görmek bile, iyi adam, yeterli,

Bilmem ki nedir isteklerine boyun eğdiren bana;

Senin için o kadar çok şey yaptım ki,

Yapacak pek bir iş kalmadı artık bana.

(Çıkar. Mefistofeles girer.)

MEFİSTOFELES

Maymun şey! Gitti mi?

FAUST

Casusluk mu ediyordun yine?

MEFİSTOFELES

Ayrıntılarıyla duydum söylenenleri:

Sayın doktora iyi bir din dersi verildi!

Umarım, işinize yarar hepsi.

Meraklıdır pek kızlar,

Dindar ve eski geleneklere uyan kişilere

İnanırlar, Tanrı'ya boyun eğenin kendilerine de eğeceğine.

FAUST

Anlayamıyorsun sen canavar,

Bu kutsal, sevgili ruhun,

İnançla dolu,

Tek

Mutluluğu sayılan inancıyla dolu ruhun, kutsal bir acı çekmesini,

Sevdiği adamı kaybetmiş sayması gerektiğini

MEFİSTOFELES

Ey havalarda uçan, duygusal âşık,

Parmağında oynatıyor bir kız seni!

FAUST

Seni çamur ve ateşten hilkat garibesi!

MEFİSTOFELES

Ve bayağı iyi biliyor fizyonomiyi:

Yanımdayken neye uğradığını anlamıyor!

Gizli kimliğimi açıklıyormuş yüzümdeki maske;

Seziyor kesinlikle ruh olduğumu,

Hattâ belki de şeytan.—

Evet, bu gece olur mu?

FAUST

Sana ne bundan?

MEFİSTOFELES

Zevk alıyorum olaydan!