RAFAİL

Güneş her zamanki gibi tınlıyor

Kardeş kürelerin yarışan uyumunda,

Ve yazgının çizdiği yolculuğunu

Tamamlıyor gürleyen bir sesle.

Güçlenir melekler onu seyredince,

İlahî sırrı kavrayamasa bile kimse;

O anlaşılmaz yüce eserler

Görkemli, aynı ilk günkü gibi.

CEBRAİL

Ve hızla, akıl almaz bir hızla

Dönüyor yeryüzü tüm görkemiyle;

Bırakıyor cennetin aydınlığı

Yerini derin, ürkütücü geceye;

Köpürüyor deniz geniş akıntılarla

Kayaların en derinliklerinde,

Ve kayalar ve deniz sürükleniyor.

Gök kürelerinin sonsuz hızlı yarışında.

MİKAİL

Ve gürüldüyor fırtınalar yarış içinde,

Denizden karaya, karadan denize,

Ve çevresinde öfkeyle

En derin etkilerden bir zincir oluşturuyor.

Alevleniyor yıkıcı şimşekler

Gök gürültüsünden önce, dar patikada;

Fakat, Tanrım, senin elçilerin

Gününün tatlı seyrini kutsuyorlar.

ÜÇÜ BİRDEN

Onu seyretmek melekleri güçlendiriyor,

İlahî sırrı kavrayamasa bile kimse,

O anlaşılamaz yüce eserler

Görkemli, aynı ilk günkü gibi.

MEFİSTOFELES

Ey Tanrı, yine bize yaklaşarak

Halimizi sorduğun,

Ve genellikle beni görmekten memnun olduğun için,

Karıştım bu güruhun içine şimdi ben de.

Affet, büyük sözler değil bana göre,

Tüm çevrem benimle alay etse bile;

Heyecanım güldürürdü elbette seni,

Eğer unutmamış olsaydın gülmeyi.

Güneş ve âlemlerden bilmem söz etmeyi;

Görüyorum sadece insanların acı çektiğini.

Dünyanın küçük efendisi hep aynı

Ve ilk günkü gibi acayip.

Biraz daha iyi yaşayacaktı,

Vermemiş olsaydın ona gök ışığından bir parıltı:

O buna akıl diyor ve sadece

Her hayvandan daha hayvanca yaşamak için kullanıyor.

Yüksek izninizle söyleyeyim,

O bana her zaman uçan ve uçarken titreyen,

Ve çayırlarda hep aynı şarkıyı söyleyen

Uzun bacaklı ağustos böceğini hatırlatıyor!

Hep otlarda kalsaydı keşke!

Burnunu sokuyor her pisliğe.

TANRI

Yok mu söyleyecek başka sözün bana?

Hep şikâyet için mi gelirsin buraya?

Beğenmez misin hiçbir şeyi bu dünyada?

MEFİSTOFELES

Hayır, efendimiz! Orası her zaman gerçekten kötü.

Üzülüyorum insanların perişan haline;

İşkence etmek istemiyorum zavallılara ben bile.

TANRI

Faust'u tanır mısın?

MEFİSTOFELES

Şu doktoru mu?

TANRI

Kulumu!

MEFİSTOFELES

Şüphesiz, özel bir şekilde hizmet ediyor size!

Budalanın yiyip içtiği dünyevî değil!

Tutku sürüklüyor onu uzaklara;

Kendi de biliyor çılgınlığını yarı yarıya:

Gökyüzünden en güzel yıldızları ister

Ve yeryüzündeki en büyük zevkleri,

Yanındaki ve uzağındaki hiçbir şey,

Tatmin etmiyor coşan yüreğini.

TANRI

Henüz kafası karışık, hizmet etse de bana,

Aydınlığa kavuşturacağım onu çok yakında.

Bahçıvandır bilen ağacın yeşereceği zamanı,

Çiçek ve meyvenin geleceği süsleyeceğini.

MEFİSTOFELES

Nesine girelim iddiaya? Kaybedeceksiniz nasıl olsa,

İzin verirseniz bana,

Onu kendi yoluma çekeyim usulca!

TANRI

O yeryüzünde yaşadığı süre,

Yasak konmayacak sana:

Yanılır insan, çabalayıp araştırdığı sürece.

MEFİSTOFELES

Öyleyse teşekkür ederim size; çünkü ölülerle

Uğraşmaya hiç heveslenmedim.

Dolgun, genç yanaklardır en sevdiğim,

Cesetlerle yoktur ilgim:

Fareyle oynayan kedi gibiyim.

TANRI

Peki tamam, sana bırakıyorum onu!

Kopart bu ruhu öz kaynağından

Ve sürükle, ele geçirebilirsen,

Kendi yolunda uçuruma doğru—

Ve utan, itiraf edersen eğer:

Karanlık arzularının içinde bunalan iyi bir insan,

Asla ayrılmaz doğru yoldan.

MEFİSTOFELES

Tamam, tamam peki! Uzun sürmez.

Korkmuyorum kaybetmekten iddiayı.

Ulaşırsam hedefime,

İzin verin, kutlayayım başarımı gururla.

Toprak yiyecek o, hem de zevkle,

Tıpkı yaşlı teyzem, o ünlü yılan gibi!

TANRI

O gün de rahatça çıkabilirsin huzuruma;

Senin gibilerden nefret etmedim hiç;

İnkâr eden bütün o ruhlar arasında,

Soytarıdır en az sıkan beni.

Kolayca gevşer insanın etkinliği,

Hemen sonsuz rahatlığa bırakır kendini;

Onun için memnuniyetle bir yoldaş katarım onun yanına,

Kışkırtan, etkileyen, yoldan çıkartan o şeytanı.—

Ama siz, Tanrının gerçek oğulları,

Kıymetini bilin bu canlı, zengin güzelliğin!

Sonsuz etkileyen ve yaşayan var oluş,

Sarsın sizi sevginin kutsal kollarıyla,

Ve bulanık görüntülerle uçuşmakta olanı,

Yakalayın sürekli düşüncelerinizle!

(Gökyüzü kapanır, başmelekler dağılır.)

MEFİSTOFELES

(Yalnız)

Arada bir ihtiyarı görmeyi severim,

Ve çekinirim onunla bozuşmaktan.

Ne hoş onun gibi büyük bir efendinin,

Şeytanla bile insanca konuşması.