Kabanata 29
Our vacation went well. Puro lang din naman ako work, minsan nasa kitchen ako, minsan service crew. Umuuwi rin ako sa bahay minsan, hindi ko lang naaabutan si Mommy.
Si Daddy, he's working here na ulit sa Metro Manila, pero he's living alone. Mineet namin siya noong nakaraang week para ipaalam na nakatira na ako kay Ice, nagalit pa siya noong una, pero wala na rin siyang nagawa.
Si Kuya Lucas, nasa Canada na, nag-stay pa siya rito ng two weeks after ng graduation niya.
Nasa SanLo lang ako ngayon, katatapos ng first subject namin. Ambilis lang ng panahon, parang noon lang first year college ako, ngayon third year na.
Successful ding naialis ni Ice iyong mga restaurant niya sa company ni Lola niya. And yes, finally, may sarili na siyang company. I saw him crying because of joy, walang makakapag-describe kung gaano ako ka-proud sa kaniya.
"How's Kuya Lucas?" tanong ko kay Gabby.
"He's doing fine naman. Nahirapan maghanap ng work, pero by next week may work na siya. Tumatawag siya sa amin every night or minsan mas maaga."
Nakaka-miss nga iyon si Kuya Lucas, nangangamusta naman siya sa gc. Minsan nga nag-s-send ng pictures niya.
"Punta lang ako saglit kay Ice," pagpapaalam ko sa mga kaibigan ko. "Wait niyo na lang ako rito, mabilis lang naman ako."
Tumakbo ako papuntang kabilang building.
Eksaktong nasa labas pala si Ice ng room niya, mukha akong batang excited pumunta sa parent niya. Inilabas niya ang phone niya, at pakiramdam ko vinideohan niya ulit ako.
"Hello, baby." Yinakap niya kaagad ako. "Takbo ka na naman nang takbo, basang-basa ka na naman ng pawis. Later pa class mo?"
I nodded. "Binisita lang kita, sabi kasi sa panaginip ko nambababae ka raw." Pagbibiro ko sa kaniya.
"Kabaliktaran daw 'yan, boss. Wala kang class bukas, then next day, pang hapon ka, right, baby? Date tayo after class."
"Gusto ko mag street foods. Gano'n na date natin!"
Hindi siya umiimik, nakatitig lang siya sa akin.
"Ay, ayaw mo ba? Sorry, gusto ko kasi gano'n. May bagong bukas na food bazaar kasi malapit dit-"
"Cute mo. Sinong may sabing ayaw ko? Doon tayo later, baby, don't worry."
Napapalakpak ako sa tuwa. "Yehey! Thank you!"
Inihatid niya ako sa building namin, hiniram ko nga isang phone niya. Ang isang 'to, balak bumili ng bagong labas na phone, pero deserve naman niya. Bilang nga lang sa daliri kung ilang beses lang niyang bilhan ang sarili niya.
"Mauuna matatapos class mo, sa room ka muna mamaya, pwede ka naman doon. Sunduin kita."
I nodded bago pumasok sa room.
I saw Zarm looking at me, nasa pinakadulo siya nakaupo, kaya kitang-kita ko kung papaano niya ako titigan. Nag-iwas tingin na lang ako sa kaniya.
"Haynako! Parang ang weird kapag pumayag kang tumira sa condo ng boyfriend mo, 'no? Very pabigat ang atake!"
Nagtawanan silang magkakaibigan.
Tumutulong ako sa pagbabayad ng bills, noong una ayaw talaga ni Ice, pero ipinilit ko. Nakiki-share ako sa bayad ng bills namin, hindi ako payag na wala akong share. Kapag may araw na nasa work siya, at nauna akong nakauwi, ako ang nagluluto.
"Baka 'di na kaya ng budget kaya nakitira na doon."
"Isa pa, titirahin ko kayo r'yan sa likod," matapang na sambit ni Gabby. "Baka kasi 'di kayo tanggap ng family ng boyfriend niyo."
"You're so funny! Sino bang 'di tanggap dito? Iyang bff niyo 'di ba? Hindi tanggap ng lola ni Kuya Miguel. Guess what? May nalaman ako about Ate Zephanie and Kuya Miguel, so excited!"
"Ako rin may nalaman about sa iyo. Guess what? I'm also excited to spill the tea." Hinarap sila ni Gabby.
Hinawakan ko ang kamay ni Gabby para pigilan siya. Wala akong idea sa sinasabi ni Gabby.
"Isa pa, Zarm, bingo ka na talaga sa akin."
Na-bother na naman ako sa mga sinabi ni Zarm, buong class period na naman akong tahimik.
Nang matapos ang klase namin, nasa labas ng room si Ice. Hindi ko napeke energy ko dahil tahimik na talaga ako mula kanina.
"What happened?"
Umiling ako at ngumiti.
"Gabby?" pagtawag niya kay Gabby. "Anong nangyari?"
"Tanungin mo 'yang pinsan ng ex mo. Nakaka-badtrip. Papatulan ko 'yan, kaunti na lang." Hindi na nakapagpigil si Gabby.
"Akala nga namin titigilan na si Amari," sambit ni Pau.
Halatang na-badtrip na si Ice, nag-iba ang aura niya. Hindi niya na rin naabutan si Zarm, sa kabilang door sila dumman.
Tahimik lang ako hanggang sa makarating kami sa room nila.
"Let's sleep na lang later, ansakit ng ulo ko. Bukas na lang tayo labas," mahinang sambit ko.
Halatang badtrip si Ice.
Buong klase ni Ice parang lumilipad ang isip ko, ang ganda ng topic nila pero 'di ako makapag-focus sa pakikinig.
Pauwi na kami sa condo niya.
"Hello? Yes, good afternoon. Pa-cancel muna meeting ko for tomorrow morning. Kindly move ng afternoon, after lunch. Update me, asap, if okay na. Thank you."
"May meeting ikaw bukas? Sama ako."
"Anong sinabi ni Zarm sa iyo?"
Napaiwas ako ng tingin. "W-Wala 'yon. Masakit lang talaga ulo ko, sa panahon na rin siguro."
I heard his heavy sighed. Tahimik lang kami hanggang sa makauwi.
"Baby, please, tell me? Anong sinabi ni Zarm? Palagi ba siyang may nasasabi sa iyo?"
Napayuko ako. I know magagalit siya kapag nalaman niya. "H-Hindi, wala lang 'yon. Hayaan na natin."
"Amari."
Napaangat ako ng tingin nang tawagin niya ako sa pangalan ko. I know he's mad kapag tinawag niya na ako sa pangalan ko. Ramdam ko ang bilis ng tibok ng puso ko. Minsan lang magalit si Ice, at ayokong maranasan 'yon.
"S-Sorry. Ayoko lang talaga ng away. Sorry, 'wag kang m-magalit."
His gaze softened. "B-Baby, no, no, sorry. I'm not mad. Hindi ako galit sa iyo, hindi ko kayang magalit sa iyo." Hinawakan niya ang kamay ko. "Magsabi ka, please? Ayokong inaapi-api ka na lang nila."
"Nagiging pabigat ba ako sa iyo? If yes, s-sorry. Maghahanap na lang ako ulit ng apartment malapit sa school."
"No, never. You'll stay here. Sinabi niya sa iyo 'yan?"
Tumango-tango ako. "Sorry."
"Mas magaan kapag kasama ka, Amari. Mas kaya ko kapag kasama kita. Never kang naging pabigat, never. Huwag mong iisipin 'yan, 'wag kang makikinig sa kanila. I'll talk to her. Ano pang sinasabi sa iyo?"
"Wala na," pagsisinungaling ko.
"Alam kong meron pa. You can't look directly in my eyes, baby. Tell me, please?"
"About sa inyo ni Zephanie. Palagi niyang ipinipilit, may something daw ganito ganiyan."
"I'll talk to them. Bakit ayaw mong magsabi? Pumapayag kang sinasabihan ka lang nang gano'n?"
Ramdam ko ang pag-ka-frustrate sa tono ng boses niya.
"Sorry, a-ayaw ko lang naman ng gulo."
"Lalo kang 'di nagkaroon ng peace of mind dahil hinahayaan mong guluhin ka nila. Kaya nasanay, kasi 'di napagsasabihan mga 'yon."
Wala akong ibang masabi, alam ko namang magagalit siya kapag nalaman niya mga ginagawa sa akin ni Zarm.
"Yes, baby, ipinagtatanggol ka nila Gabby, pero sa tingin mo enough iyon? No. Look, mas natutuwa sila kasi 'di ka lumalaban, at mga kaibigan mo sumasagot para sa iyo. Iniisip nilang mahina ka, alam nilang 'di ka lalaban, alam nilang pipigilan mo mga kaibigan mong lumaban para sa iyo."
"Sorry, natatakot lang ako. Natatakot din ako na baka isumbong ako kay Lola mo, ayaw na nga nila sa akin para sa 'yo, ayokong dagdagan pa 'yong reason kung bakit ayaw sa akin."
"I don't fucking care, wala akong pakialam sa kanila. Takot na lang silang galawin ka. I'm so sorry you've experienced that, baby. I'll talk to them tomorrow."
"Sorry talaga. H-Huwag ka nang magalit sa akin, n-naiiyak ako..."
Iniangat niya ang mukha ko hanggang sa magtama ang mga mata naming dalawa. "I love you, I'm not mad. Bukas tayo lalabas, I'll let you take a rest today. Rest your mind, baby. Lahat nang mga sinabi nila, hindi totoo. You'll stay here, akong bahala sa iyo. Wala kaming communication ni Zephanie, at hindi ko alam iyong mga tinutukoy ni Zarm. I'm all yours, baby."
Ramdam ko ang pag head pat niya sa akin, he also gave me forehead kiss.
Kinabukasan, sumama ako sa kaniya. Maliit na company pa lang naman ito dahil nagsisimula pa lang siya. Nakita ko si Ate Margarette, hindi ko na tinawag dahil busy siyang nag-i-interview ng mga walk in applicants.
Hindi ako pumasok sa meeting room, kanina kasing andoon ako, 'di ko kinaya iyong lamig.
Nasa office lang niya ako, gamit ko ang phone niya. Tama nga ako, ni-story niya nga iyong video kong tumatakbo palapit sa kaniya. Naka-public iyon, at andaming heart reacts. Naisipan ko lang mag-selfie roon, at ni-post lang ulit sa fb at ig story niya.
Andami talaga niyang group chat, 'di ko alam papaano siya nakaka catch up dito.
Tinignan ko kung sino iyong nasa search bar niya sa messenger, napangiti ako nang makitang ako lang. Ang babaw talaga ng kaligayahan ko.
Ilang minuto lang, natapos na rin sila.
"I'm done," bati niya pagkapasok.
"Hello, done!"
"Dumali ang bata."
"Sus, tanda."
"One year lang age gap natin, pero kapag ikaw nang-aasar feel ko sampung tao gap natin, e."
Naupo lang siya sa couch sa gilid, gamit ko fb account niya. Ang weird tuloy.
Ice Miguel replied to your story.
ganda!
pagsisilbihan habang buhay
Isaac Miguel Rivera
in love ka na naman
Ice Miguel
palagi naman, madam
Ang weird tuloy, dahil fb account niya gamit ko, mukhang kausap niya sarili niya.
Dumiretso kami ng San Lorenzo, may meeting sila para sa basketball. Hindi ko alam kung tinanggap na ni Ice ang pagiging captain ball.
Naupo ako sa bench, 'di naman sila naka jersey, meeting lang talaga nila today.
Hindi na ako nakapagpaalam sa kaniya para mag-cr. Nahihiya naman ako gamitin iyong cr dito sa gym, lalo at may mga players.
Pabalik na ako sa gym nang makasalubong ko si Kuya Harold. May hawak siyang envelope, mukhang may mga kinuhang documents sa admin.
I just gave him a small smile.
"Amari, kumusta?"
"Hello, Kuya. Ayos naman po. Ikaw, kumusta ka na?"
"Ayos, good to know that you're okay. Na-hire ako last week, inaasikaso ko lang requirements ko."
Tumango na lang ako. "Sige, una na po muna ako."
Ang awkward makipag-usap sa kaniya na ako lang mag-isa.
Tumalikod na ako sa kaniya pero nagulat ako nang bigla niyang hinawakan ang kamay ko para iharap sa kanya. Napatingin ako roon sa kamay namin, at agad kong binawi iyon.
"Sorry, gusto lang kitang makausap."
"U-Uh, for what, Kuya?"
"About what happened between me and Isaac. I just want to say sorry."
"Mas okay if kay Ice ka mismo hihingi ng sorry. Actually, I'm mad sa ginawa mo. I told you naman that day na inaayos naman namin. I know concern ka, but hindi mo sana sinaktan 'yong tao."
"Sorry, I just hate seeing you cry, Amari. I know late na ako, n-natakot akong mag-take ng risk noon."
Is he confessing?
"Natakot ako kay Arvin dahil masiyado ka pang bata para doon, alam ni Elijah na gusto rin kita, sadyang natakot lang ako."
"Uhm, not to be harsh but thank you for not taking the risk, Kuya. I'm so much happy now with Isaac. He's brave enough to take the risk, and I'm glad he did."
He smiled at me. "I know, Amari. Nagpadala ako masyado sa emosyon ko noong nakita kitang umiiyak." Napayuko si Kuya Harold. "I hope we can still be friends."
"Yes... but sana maging okay na kayong dalawa. Admit your mistakes, hindi lang basta kaibigan turing niya sa inyo, kapatid na. Kaya I know nasaktan siya sa ginawa mo. You should talk to him, napaka-understanding niyang tao, I know you know that, just be genuine. Mapapatawad ka niya basta alam niyang sincere ka."
"I will. Sinusubukan ko rin siyang kausapin noon, pero 'di ko alam kung papaano."
"This is your sign! Huwag mong sayangin pagiging magkaibigan niyo. Imagine, umalis si Kuya Lucas na 'di kayo naging okay ni Ice. Basta, ha? He's here naman today, if you have free time you can reconcile with him. He's not mad, kung may galit, ako iyon." Tinaasan ko siya ng kilay.
Bahagya siyang lumapit sa akin at ginulo ang buhok ko.
"Sama ka? Nasa gym siya, e."
Tumango siya sa akin. Magkatabi kami pero 'di ko siya kinakausap, busy akong maglaro ng games sa phone ni Ice.
"Hindi ka pa rin nagbabago? Mahilig ka pa rin sa offline games."
Bahagya akong natawa. "Daming offline games nitong phone niya, kahit iyong isa niyang phone."
Ipinagpatuloy namin ang paglalakad hanggang makarating kami sa gym.
"Baby, saan ka galing?"
Napatingin ako sa kaniya. Bakas sa kaniya ang pagtataka nang makita si Kuya Harold.
Ibinaba ko ang tingin sa cellphone niya, at nagkunwaring abala sa cellphone.
"Wait, love, may tawag. Maiwan ko muna kayo." Tumakbo ako papasok pa ng gym.
Nang medyo makalayo ako, nilingon ko silang dalawa, at parang pinagsisihan kong nilingon ko sila. Nakatingin sila sa akin at sabay na umiling.
Pumasok na lang ako sa rest room dito, naghintay ng ilang minuto bago lumabas.
Nakita kong nakaupo sila sa bench, they're talking. Wala akong ma-feel na may something wrong sa pag-uusap nilang dalawa.
At tama ako dahil nag fist bump silang dalawa, at hinead pat pa ni Ice si Kuya Harold. Para na rin akong nakahinga nang maluwag sa nakita ko.
Ang peaceful kapag wala kang kagalit.
"You guys, okay na?"
"Yes, baby."
Ngumiti ako sa kanila. "Good to know. I-update niyo agad si Kuya Lucas, lagi kayong tinatanong kung ayos na kayo, e."
"Tinawagan namin, minura nga kami," sagot ni Kuya Harold. Napatingin siya sa cellphone niya. "Una na ako, men, Amari, may aasikasuhin pa kasi ako."
"Dala mo sasakyan mo? Pauwi na rin kami nong isang bata rito. Sabay ka na sa amin."
Napairap ako sa sinabi ni Ice. Kapag ito tinawag kong kuya, tatahimik ito.
Magkatabi kaming tatlo sa paglalakad, may pinag-uusapan sila, nakahawak naman ako sa braso ni Ice.
Isinabay namin si Kuya Harold, dahil madaraanan din naman namin iyong pupuntahan niya.
"Salamat, men, Amari. Una na ako, bonding next time."
"Sige, men. Update na lang ulit."
"Ingat, kuya!"
Tumawa si Ice, kaya napatingin ako sa kaniya.
"Taas ng energy, baka nag high score na naman sa laro niya."
Totoo, nalagpasan ko high score ko.
Dumiretso kami sa bahay nila Ice ngayon. May family dinner kasi sila ngayon, maaga pa naman pero andito na kami.
"Pupunta sila Ivy rito?"
"Hindi ka nagsasawa kay Ivy, baby? Pero mamaya andito 'yon, may isasama raw, e."
"Si Timothy."
"Timothy?" tinaasan niya ako ng kilay.
"Crush ni Ivy, volleyball player ng Crystal Valley. Baka meet the parents. Last year pa niya gusto 'yan, e."
"Ate Amari!"
Sinalubong ako ni Isabel ng yakap. Nakikita ko rin talaga ang paglaki nila ni Ian.
"Hello, baby. How are you?"
Nagpakarga siya sa akin. "I'm fine, ate. How 'bout you?"
"I'm also fine, baby."
"Isabel, baba ka na. Nabibigatan ang ate mo sa iyo."
"Inggit ka lang, Kuya." Pang-aasar ni Isabel.
"Inggit? Eh ako lagi kong kasama ang Ate Amari mo sa unit ko."
"Huh?! Okay, you won, Isaac Miguel." Pagtataray niya sa Kuya niya.
Maaga pa naman, at mamaya pa ang dating nila. Pumunta na muna kami sa kwarto ni Ice, kasama si Isabel.
"Ate Amari, if nag-break kayo ni Kuya, ayaw ko na sa kaniya."
Nagkatinginan kami ni Ice, hindi ko alam kung matatawa ako or what.
"Hindi naman mangyayari 'yan. Hindi kami maghihiwalay ng kuya mo. Pero kung mangyari man 'yon, 'wag mong aawayin ang Kuya mo, baby ko pa rin naman kayo ni Ian."
She pouted. "Eh, ayoko na magkaroon another girlfriend si Kuya."
"Isabel, 'di kami maghihiwalay ng ate mo."
Ilang minuto lang, sinundo ng Yaya nila si Isabel para mabihisan.
"Ayoko, Ice."
"Huh?" Natigil siya sa paghahanap ng t-shirt at napatingin sa akin. "Ang alin, baby?"
"Wala, biro lang."
Hindi ko nga rin alam kung ano iyong sinasabi kong ayoko.
"I'm kinda sleepy."
"You should sleep muna, baby. I'll wake you up later."
"Eh, baka mapahaba tulog ko? Nakakahiya, pero antok na talaga ako."
"Mas importante tulog mo, madam. Kapag na-late tayo, 'di na tayo lalabas, matutulog na tayong dalawa."
"Tabi tayo?"
"Syempre... hindi."
Ibinagsak ko ang katawan ko sa kama niya.
Nakaupo siya sa couch at nakatingin sa akin.
"What?" tanong ko sa kaniya.
"Sungit, ganiyan na ganiyan ka noon, e."
"Hindi naman, ano, medyo lang! Ikaw naman may fault!"
"Yes, baby. Ako po ang may fault."
Ramdam niyang ibabato ko iyong unan kaya mabilis siyang tumayo.
"Inaantok ako pero 'di ako nakatulog, dinadaldal mo 'ko, e."
"Huwag na kaya tayong bumaba? Matulog na lang tayo."
Napabangon ako sa sinabi niya. "Hindi pwede, nakakahiya, love. Andito na tayo, e. D-Darating si Lola mo later, n-nakakahiya."
"That's why ayokong lumabas, kasi andiyan siya."
"Hayaan na, wala naman sigurong gagawing eksena si Lola mo."
In-open niya ang sliding door sa kwarto niya, bahagya kaming lumabas, may ilang kamag-anak na silang dumarating, ang ilang mga pinsan niya ay nasa labas na.
Hinila ko papasok si Ice. "I'll change na, may dress ako rito, right?"
"Yes baby. Inayos ni Mommy noong nakaraan, nasa right side iyong sa iyo, baby."
Lumabas muna siya para makapag bihis ako, kumatok lang ako para pumasok na siya ulit, pagkapasok niya nakabihis na rin siya.
"Love, hindi ko maitaas 'yong zipper, pwedeng pakitaas?" Tumalikod ako sa kaniya. Nakaharap kami ngayon sa full length mirror niya.
Parang akong kinuryente nang maramdaman ang pagdampi ng balat niya sa balat ko.
Ramdam ko ang mainit na hininga niya sa balat ko. Ilang saglit lang naramdaman ko ang paglapat ng labi niya sa bandang leeg ko.
It was just a peck kiss on my nape.
"Don't worry, walang kiss mark 'yan, baby." Pang-aasar niya sa akin.
Kanina pa ako inaasar ng isang 'to. Ako naman.
"Sayang, gusto ko pa namang meron."
Natigil siya sa pag-aayos niya ng buhok. Pasimple akong napangisi.
Dahan-dahan kong isinusuot ang cardigan ko. Nakatitig pa rin siya sa akin na parang 'di pa rin makapaniwala sa narinig. Gusto kong tumawa, pero 'di ko magawa.
Pabiro niya akong inirapan, doon na ako natawa sa kaniya.
Naglalagay lang ako ng light make up. Hindi ko alam kung anong shade ng lipstick ang bagay sa akin ngayon kaya hinarap ko si Ice para magpatulong.
Kinuha niya ang dalawang lipstick na hawak ko at pabalik-balik ang tingin doon at sa akin.
Nagulat ako sa sunod niyang ginawa. Hinila niya ako dahilan para mapaupo ako sa lap niya.
Ramdam ko ang pamumula ng mukha ko dahil sa posisyon naming dalawa.
Binuksan niya iyong red lipstick at siya ang naglagay sa akin. Ramdam kong sinadya niyang ilagpas ang paglalagay.
"Burahin ko," aniya. Gamit ang right thumb niya, dahan-dahan niyang binubura ang lagpas sa lipstick ko. "Baby, ayaw mabura."
"Huh? T-Teka, ako n-"
His kiss cut off my words. Hindi agad ako naka-respond noong una.
I clung to him, my fingers digging into his shoulders as the kiss grew more intense, his tongue seeking mine.
A moan escaped my lips as he pulled me tighter against him.
I was the more aggressive one, feeling his smirk against my lips as we kissed. My kisses trailed down his jaw, then his neck.
"Mark me, Amari," he whispered.
I obeyed, tilting his head to give me better access.
"Fuck, baby," he groaned, his voice thick with pleasure.
He stood up and laid me down on the bed. He was now on top of me. While we'd both been aggressive before, his kisses now became gentler, his lips tracing a path down my neck.
His lips moved from mine to my jaw, then down my neck. I gasped, my fingers digging into his hair as I surrendered to the feeling.
"Ice," I whispered, pulling back slightly, "Don't leave a mark, please." My voice was breathless.
He chuckled softly, his breath warm against my ear. "Don't worry, I won't." His voice was low.
The way his fingers traced the curve of my hip, para akong kinukuryente.
"C-Can I?" Napatingin siya sa bandang dibdib ko.
"P-Please..."
"Please, what, baby?"
"Continue, love..."
Dahan-dahan niyang ibinaba ang strap ng dress ko, hanggang sa bumaba ang halik niya malapit sa kanang dibdib ko, while his one hand cupping the other, he gently caressed it. I couldn't help but moan at his touch.
I could feel the hardness of him pressed against my thigh, things were heating up between us.
"Fuck."
Before things could go further, he lifted his head, his eyes meeting mine. He gave me a quick kiss. "Let's stop here, baby," he whispered, his voice husky.
"You're already…hard," I breathed, my voice barely audible.
He chuckled. "I am. That's why we're stopping."
Bumangon siya at inalalayan ako sa pagtayo. Inayos niya ang strap ng dress ko before kissing my forehead. "I love you."
"I love you more."
He turned to the mirror. Tilting his head, a small smile played on his lips as he looked at the mark I'd left on his neck. "You've marked me, baby," he murmured, tracing the imprint with his finger. "I love it. Let everyone know I belong to you."
My cheeks flushed. "Takpan natin!" I stammered. "I-It's embarrassing."
"No, baby. I don't want to. It's just small anyway."
Lumabas kami dahil tinawag na rin kami ni Tita Isabela. We went to the garden, holding hands.
Agad kaming sinalubong ng mga pinsan niya.
"Ang tagal niyong lumabas!" si Ivy na inirapan kami.
"K-Kagigising ko." Pagsisinungaling ko.
Nakita kong nakangisi ang mga pinsan ni Ice na lalaki. Parang alam ko na kung bakit! Sana lamunin na lang ako ng lupa rito.
"Napaano 'yang red sa leeg mo, Kuya Isaac?"
"Kagat ng lamok," mabilis na sagot ko. Ahm, kagat ko.
"Kagat ng lamok na kagigising," pang-aasar ni Ice. Mahina ko siyang kinurot sa tagiliran.
I saw Kuya Ishmael, smirking. Mahina siyang sinuntok ni Ice sa braso.
Nakahawak si Ice sa bewang ko, mas inilapit niya ako sa kaniya.
Lumapit kami sa pamilya niya. Nagmano at ang ibang Tita niya'y bumeso sa akin. Medyo nahihiya pa ako sa iba.
"Napakagandang bata talaga ng girlfriend ng Isaac namin!" Inayos pa niya ang buhok ko. "You're so pretty, anak."
It really melts my heart kapag tinatawag akong anak ng 'di ko naman kamag-anak.
"Thank you po, Tita."
Nginitian niya ako, at napatingin kami sa sasakyang bagong dating.
Akala ko'y 'di na
Grandma got out of the car first, then Zephanie and Zarm.
"Seriously? Ano ba naman 'tong si Mommy," I heard one of Ice's aunts whisper.
"Let's just get inside," Ice muttered, clearly annoyed.
I grabbed his hand. "Hey, I'm fine. Let's stay."
"Sorry we're late."
"Hi! Good evening," Zephanie said politely.
"Lala talaga ng lola niyo," Ice whispered.
Ivan chuckled. "She's getting worse. Tumatanda paurong."
Zephanie came up to Ice and offered him a paper bag, pero 'di niya tinatanggap, so Ate Ishy grabbed it instead.
"Is that how you treat a girl these days, Isaac?"
No, but alam ni Ice ang limit niya. Hindi na siya friendly simula noong naging kami. Syempre, maliban kila Ate Margarette, at wala rin naman akong makitang reason para pagselosan sila.
"Yeah, I have a girlfriend. It'd be weird kung kukuhanin ko 'yan."
"So, you're going to hurt feelings?"
I looked at Ice; he grinned at his grandmother. "Better to hurt her feelings than my girlfriend's."
I squeezed his hand, trying to calm him down.
"Let's eat, para makatulog na kami," Ice said firmly.
Zephanie and Madam Ivina were staring at me. Weird, creepy.
"Mommy, stop scaring Amari!" one of Ice's aunts said.
"I'm not doing anything."
Tita Isabela came over and invited us to walk around.
Ivy was next to me. "Sorry about Grandma. Ewan ko ba sa kaniya, kahit sinabihan ni Mommy na 'wag nang dalhin si Zephanie."
"Si Timothy, saan?"
Bigla niyang hinigpitan ang hawak sa akin. "He's with my Daddy, on the way na sila."
Naupo kami sa pinakadulo, sa kabilang gilid ko si Ate Ishy.
"I made that Caesar Salad, you should try. Magtatampo ako kapag hindi," aniya.
"Tinakot mo pa, teh!" sabat ni Ivy na nasa tapat namin. "Let me taste it first, ayaw mo ba sa honest opinion ko?"
"Ayoko, fake ng opinion mo."
"Kasing fake ni... hoy, issue!"
"Shut up, Ivy. Kapag may ibang makarinig sa iyo."
Nag-umpisa na kami sa pagkain, ako muna ang inuuna ni Ice bago ang sarili niya.
"Amara, how's the company?"
"All goods, Mommy. Don't worry, everyday naman nat-target ang sales."
"Good to know. How 'bout you, Ice? How's your company? How does it feel to manage your own company?"
"Good, nangangapa pa ako pero Mommy's helping me."
"If you need my help, you can come naman sa akin, apo."
Napatingin ako kay Ice. Parang ngayon ko lang narinig si Ma'am Ivina na tawaging apo si Ice at sa malambing na tono pa.
"Thanks but I can manage it naman."
"Ah, Isaac, about sa contract k-"
"Tagged as non-regular employee ka kahit noong 'di pa ako nakakaalis kay Lola. By next week end ng contract mo. You can still work sa company ni Lola."
"Bakit 'di na siya pwede?"
"Hindi naging maganda ang performance ni Zephanie, and also her attendance. Labas ako sa nagbigay ng grades sa kaniya. Last week ko lang kinuha."
"No second chances?"
"Wala, magiging unfair na iyon. Nasa contract din naman, besides, may new team members kami by next week, so 'di naman mahihirapan sa restaurant." Napabuntong hininga na lang si Ice. "Do you have any more questions? Sana wala na."
Napatikom ng bibig ang ilang pinsan ni Ice at nagpipigil sa pagtawa.
Ilang saglit lang dumating si Timothy, kasama Daddy ni Ivy.
May dalang bulaklak para kay Ivy. Successful fangirl ang atake talaga.
"Love, paabot ng caesar salad," bulong ko kay Ice, at agad niyang sinunod iyon.
Pakiramdam ko may nakatingin sa akin, at tama ako, nakatingin si Zephanie sa amin ni Ice. Wala akong mabasang emosyon sa kaniya.
"What else do you want, baby?" tanong ni Ice.
Napaiwas ako ng tingin, nagtatakang tinignan ni Ice kung saan ako nakatingin. "Don't mind her. Uncomfortable ka na? Let's go upstairs, para makatulog ka."
"N-No, ayos lang ako."
Ipinatong ni Ice ang kamay niya sa legs ko, but hindi naman in a sensual way.
After dinner, gumawa ng bukod na space sila Ivy. Balak nilang uminom.
"Isaac..." Si Ma'am Ivina kasama si Zephanie and Zarm. "Isama niyo silang dalawa, para may kausap sila."
Magsasalita na naman sana si Ice pero pinigilan ko. Naupo ang dalawa sa harapan namin. Parang ang aamo nilang tignan, lalo 'tong si Zarm.
May ilang kamag-anak din silang pumunta, ngayon ko lang nakilala.
"Ihiwalay table ng girls sa boys," suggest ni Ivy.
Nagkatinginan kami ni Ice. Ako kasi, ayoko, gusto ko nakatabi sa kaniya lalo ngayon andaming unfamiliar faces.
Wala pa naman akong sinasabi pero gets na agad ako ni Ice. Tinawag niya si Ivy, bumalik ang tingin ni Ice sa akin.
"Huwag na pala. The more the merrier!"
Para akong nakahinga nang maluwag.
Habang lumalalim ang gabi, ramdam ko na ang antok, hindi rin ako masyadong uminom, pati si Ice.
"Ivy, naalala mo ba 'to?" tanong ni Zephanie at may iniabot na picture kay Ivy. Nilingon niya si Ice. "Galing 'to kay Isaac, may kiss marks pa namin sa likod, with signature."
Medyo tipsy na rin si Ivy.
"Oh, yes! K-Kasi aalis ka nito, right? T-Tapos a-akala ni Kuya Isaac 'di ka na babalik. Iyak siya, e."
"That's why nag-bonding tayo." Bigla akong nilingon ni Zarm, sabay ngisi.
"May picture kayo ni Kuya Isaac, right? Posted pa iyon sa instagram niya noon."
Tumawa si Ivy at nakipag-apir kay Zarm. "Accidentally posted photo. Very hindi mukhang mag bff sa picture na 'yon."
"Ivy, stop." sabay na ani Ate Ishy at Ice.
May iniabot na phone si Zarm kay Ivy.
"Yes, ito 'yon! You guys wanna see?"
Inawat na ni Timothy si Ivy. Ibinalik iyong phone kay Zarm.
Bigla akong na-curious kung anong picture iyon, parang ang bigat bigla nang pakiramdam ko.
Nilingon ko si Ice. "Anong picture 'yon?"
Hindi siya kaagad nakaimik. "Wala lang 'yon, baby."
Biglang sumama ang timpla ko sa narinig. Hinawakan ni Ate Ishy ang kamay ko. "Are you cold? Anlamig ng kamay mo."
"Let's go upstairs, baby."
Hindi ko siya pinansin.
"Saan ka po uuwi tonight, ate?" mahinang tanong ko.
"Uuwi kami ni Ishmael sa condo. Why?"
"S-Sama po ako."
Mukhang nagulat si Ate Ishy sa sinabi ko, at napatingin siya sa gawi ni Ice.
"Doon mo ba gustong matulog? Let's go, para makapagpahinga na tayo," ani muli ni Ice.
Hindi ako umimik. Hindi ako iimik hangga't di niya sinasabi kung ano iyon.
"Ice, go ahead. I think Amari need to take a rest na rin. Uuwi na rin kami," si Ate Ishy.
Tumayo ako, at iniwan si Ice roon. Lumapit ako kay Tita Isabela, at sa ibang kamag-anak nila para makapagpaalam. Mukhang magdamagan sila.
"Dito na kayo, ihahatid pa ni Ice si Zephanie and Zarm later."
"No, hindi ko sila kargo." Matigas na sagot ni Ice.
Hinawakan niya ang kamay ko at inalalayan papasok ng bahay nila.
Bago niya pa iabot sa akin ang damit ko, agad kong kinuha iyong nasa cabinet.
"Baby, wala lang 'yon. Dare lang ni Ivy 'yon noon kay Zephanie."
"Bakit ba hirap na hirap kang sabihin anong picture iyon? At bakit ganon reaksyon nila."
"Ten seconds kiss iyon."
Napalingon ako sa kanya. "Oh, okay."
Parang may kung anong bigat sa puso ko nang marinig ko iyon. "How was it?"
"Wala lang 'yon sa akin, baby. Ten seconds kiss lang iyon, hindi kiss na ano... ten seconds na magkalapat mga labi namin, hanggang doon lang."
Past niya na iyon, ayaw ko nang ibalik nang ibalik 'yong past, gusto ko na lang ng peace of mind sa relationship namin. Palagi naman akong may assurance galing sa kaniya.
Yumakap siya sa akin. "Sorry, hindi ko lang talaga masabi about do'n kanina, marami masiyadong makakarinig, ayokong may ibang makaalam pa about doon."
"N-Nagselos lang, but okay na. Past naman na iyon, hindi mo pa ako kilala noon."
Nakatitig siya sa akin, but I reassured him na okay na, need ko lang ng explanation. Ayaw kong palakihin.
I posted my mirror shot sa fb account ni Ice, ang isang picture doon ay kaming dalawa ni Ice habang nakahawak siya sa bewang ko.
Kinaumagahan, wala si Ice sa sofa bed niya kaya napabangon agad ako para hanapin siya.
Pagkabukas ko ng pinto, nakaabang na siya sa labas at may hawak na bouquet of red roses.
"Just because flowers for my girl."
Hindi ako agad nakapagsalita at tinanggap na iyon.
"Thank you," mahinang sagot ko sa kaniya.
"Amari, omg!"
Sabay kaming napalingon kay Ivy.
"Sorry about last night, lasing na talaga ako. I'm sorry," sambit niya at napayuko, nasa likod niya si Timothy.
"Okay lan-"
"Hindi iyon okay, Ivy. Hindi ko nagustuhan iyong ginawa mo kagabi. I told you noon pa, 'di na dapat ibinabalik iyong mga gano'ng bagay. But what did you do last night?"
Nanatiling nakayuko si Ivy. Hindi siya umimik sa sinabi ni Ice kasi alam niyang mali iyong ginawa niya.
"You're being insensitive last night, Ivy. Ayoko sa ginawa mo."
"I'm really sorry, hindi ko na uulitin." Napaangat ang tingin niya sa akin. "Iyong sa picture, dare ko lang 'yon noon kay Zephanie."
"O-Okay na. Na-explain na ni Ice."
Mahina kong siniko si Ice dahil balak pang pagsabihan ang pinsan niya. Muli siyang nilingon ni Ivy.
"Sorry na," Ivy pouted.
Ginulo ni Ice ang buhok niya. "Don't do that again. That's really insensitive, Ivy, lalo kay Amari."
"Sorry, hindi ko na uulitin."
Sabay-sabay kaming bumaba para kumain ng breakfast, andito pa rin pala mga kamag-anak nila.
Hindi na rin kami nagtagal doon, uwing-uwi na kasi si Ice.
"Love, daan tayo saglit sa restaurant kung nasaan si Daddy. Hindi pa rin kasi niya ako ni-r-reply-an."
Agad kaming nagpunta roon. As a Restaurant Manager pa rin si Daddy dahil may experience naman na rin siya.
Pagkakita ko sa kaniya, napangiti na lang ako. Nangayayat si Daddy, pero compare noon, mas mukha siyang okay ngayon.
"Wanna go inside?"
Tumango ako.
"Daddy."
Gulat siyang napatingin sa amin. "Anong ginagawa niyo rito?"
"Good morning, Tito."
"Morning."
"G-Gusto lang kitang makita, h-hindi ka po kasi nasagot sa messages ko."
Inayos niya ang mga hawak na papel. "Ayos lang ako,'wag niyo akong alalahanin masiyado. Kayo, kumusta kayong dalawa? Ang Kuya mo, kumusta?"
"Ayos lang si Kuya, maganda part time work niya, nakakapag-aral pa rin naman siya." Tumingin ako kay Ice. "Ayos lang kami ni Ice, 'di niya ako pinapabayaan doon."
Napaupo na lang si Daddy, hindi namin alam ni Ice kung uupo rin ba kaming dalawa.
"Mag-aral muna kayong dalawa, 'wag muna kayong gagawa ng... alam niyo na."
Napaiwas ako ng tingin, pakiramdam ko namumula na naman ako. Hinawakan ni Ice ang kamay ko.
"Don't worry, Tito. Wala pa po sa isip namin ni Amari ang tungkol doon, I'll give her the life that she deserves. Makakaasa po kayong makakapagtapos nang maayos si Amari."
Tumango si Daddy. Bago kami umalis, pinaiwan niya si Ice, kaya nauna ako rito sa labas. Pakiramdam ko seryoso ang pinag-uusapan nilang dalawa, but knowing Ice? Makakasagot 'yan.
Bago umalis si Ice, Daddy gave him a shoulder pat. Halatang nagulat din doon si Ice.
"Anong sinabi ni Daddy?"
"Alagaan daw kita."
Habang nasa biyahe kami pauwi, may nakita akong pamilyar na mga mukha.
"Si Tito Manuel and Mommy ba iyon?"
Agad itinigil ni Ice ang sasakyan.
"No, love, don't go out."
Andaming ipinamili ni Mommy at Tito Manuel.
"Para kay Mommy siguro lahat 'yan," mapait na sambit ko.
Masakit pa rin talaga tuwing naiisip kong si Mommy at si Tito Manuel. Mukhang masaya silang dalawa, while in pain and trauma pa rin iyong mga sinaktan nila. How cruel.
Hindi ko alam pero inaya kong bumaba si Ice kahit pinigilan ko siya kanina.
"Mommy... Tito M-Manuel."
Gulat silang napatingin sa amin.
Napahawak si Ice sa akin.
"Sinusuportahan mo pa rin si Mommy?" I laughed sarcastically. "Obviously, wala naman siyang mahanap na maayos na work."
"Anak..."
"Anlakas pa rin talaga ng loob niyong lumabas na dalawa kahit may mga pamilya kayong sinira. Ang kakapal din ng mga mukha niyo."
"Stop, Amari. Nakita lang niya ako rito."
"Stop with your nonsense excuses. Ang kakapal ng mga mukha niyo."
"Baby, let's go," bulong ni Ice sa akin.
"I'm not wishing karma on anyone, but what you did... I hope it finds you both."
~
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro