Luhan został pociągnięty w kierunku kanapy i zachichotał rozbawiony z powodu jego najlepszego przyjaciela, który wpadł w panikę z powodu podniecenia.
 
— Chanyeol .., Park Chanyeol ..,

Oddychał ciężko zanim kontynuował, a Luhan przygryzł wargę, żeby się nie śmiać.

— Zadzwonił do mnie, Luhan, zadzwonił do mnie, a czy wiesz, co powiedział? Powiedział, że jestem słodki i że wysłałem mu swoje zdjęcia ... Byłem tak zdezorientowany, ale mimo to rozmawiałem z nim! Nie wiem, może to była moja wyobraźnia, ale myślę, że on także flirtował ze mną.

Luhan nie mógł dłużej wstrzymywać się i parsknął głośnym śmiechem.

— Dlaczego się śmiejesz?

Baekhyun wydawał mu się słodki.

— Ponieważ jesteś uroczy — Luhan odpowiedział wciąż śmiejąc się jak szalony, a Baekhyun uniósł brwi w zmieszaniu.

— Luhan? Mówię o Parku, który zadzwonił do mnie, skąd on ma mój numer?

Luhan przestał się śmiać i westchnął głęboko.

— To byłem ja ... trochę użyłem twojego telefonu, żeby wysłać mu zdjęcia i trochę z nim flirtowałem.

— CO ZROBIŁEŚ?!— Baekhyun wrzasnął sfrustrowany.

Nie mógł zarejestrować tego, co właśnie powiedział Luhan. Dlaczego?

— Nigdy nie zrobiłbyś żadnego takiego ruchu, powinieneś być wdzięczny. — Luhan odpowiedział zwycięskim uśmiechem na twarzy.

— Wdzięczny?— Baekhyun syknął z zaciśniętymi zębami i starał się wyglądać na złego, ale wyglądał jeszcze bardziej uroczo.

— Baek, proszę ... On cię zauważył! ... Nawet do ciebie zadzwonił!

Spojrzał na Luhana przez chwilę w ciszy, nie odpowiadając. Może... może Luhan miał rację. Nigdy nie wysłałby mu żadnej wiadomości. Nie mógł nawet odpowiedzieć na żadną wysłaną przez Chanyeola.

— Jeśli zadzwoni następnym razem, po prostu powiedz mu prawdę, nie martw się, że cię nie polubi.

Baekhyun zmarszczył brwi, niepewny.

— Dlaczego on mnie lubi? Nie jestem wyjątkowy.

Luhan serdecznie uśmiechnął się do przyjaciela i wstał, by usiąść tuż obok niego.

— Jesteś perfekcją dla wyjątkowej osoby, myślisz, że jesteś niczym, nie widzisz nic dobrego w sobie, ale pewnego dnia przyjdzie ktoś, kto pokocha wszystko w tobie. Może znalazłeś tę osobę ... ale pytanie brzmi: czy dasz mu szansę, aby to odkryć?

Baekhyun spojrzał na niego z szeroko otwartymi ustami i szeroko otwartymi oczami.

Zaniemówił, od kiedy to był Luhan? Od kiedy on o tym wszystkim wiedział?

— Mówisz tak, ale sam zakochałeś się w chłopaku, który cię nawet nie zauważa.

Teraz Luhan odwrócił się, by spojrzeć na przyjaciela z szeroko otwartymi ustami, ale różnica była taka, że ​​wyglądał na zranionego, a Baekhyun natychmiast poczuł się źle, mówiąc to.

— Przepraszam, nie chciałem cię skrzywdzić.

— Nie, w porządku ... masz rację, ale nie mogę tego zmienić. Chciałbym móc, ale nie mogę.

Powiedział spokojnie, zmuszając się zrobić na twarzy ciepły uśmiech.

— Wiem, przepraszam — powiedział Baekhyun i mocno przytulił przyjaciela.

— Więc to oznacza, że dasz mu szansę? — zapytał Luhan, uśmiechając się szeroko.

— Tak. — Baekhyun wymamrotał, prawie szepcząc.

***