Baekhyun nie zdawał sobie sprawy ze spojrzeń otaczających go, gdy wciąż wpatrywał się w zdumione ciemne, błyszczące oczy Chanyeola.

Patrzył bezpośrednio na Baekhyuna, który miał już gęsią skórkę. Zimny ​​dreszcz nagle przeszedł jego ciało, gdy Chanyeol powoli skierował się w jego stronę, zanim zatrzymał się tuż przed nim.

Utrzymywał intensywny kontakt wzrokowy, klęcząc, skupiając się tylko na mniejszym, podczas gdy Baekhyun miał trudności z łapaniem oddechu.

"Czy to linia mojego losu?

Czy jesteś tym, na którego czekałem?

Dlaczego moje serce tonie? "

Serce Baekhyuna nagle wydało mu się ciężkie, jakby mogło wyskoczyć z jego piersi. Wydawało się, że słowa Chanyeola  są tylko dla niego. Czuł się, jakby byli sami w ogromnej sali koncertowej.

Nagle opuścili wszystkich i nie widzieli na nich twardych spojrzeń. I tak nie obchodziło ich to. Byli w swoim własnym świecie.

- we dwójkę, patrząc sobie nawzajem w lśniące oczy, podczas gdy Chanyeol śpiewał jego serce pękało.

To była miłość, prawda?

To ciężkie uczucie wokół mojej klatki piersiowej. Te motyle otaczające jego żołądek. Miłość.

Otaczała ich miłość, a wkrótce łzy spadły po jego miękkich policzkach, spływając po ziemi.

Dlaczego płaczę? Baekhyun nie mógł przestać wpatrywać się w głębokie oczy Chanyeola. Był szczęśliwy. Był taki szczęśliwy. Chanyeol był tuż przed nim i patrzył tylko na niego, gdy śpiewał. Śpiewał dla niego.

-- Tylko on.

Nagle ktoś nacisnął ramię Baekhyuna i wyciągnął go z ich świata. Dziewczyna z wściekłym wyrazem twarzy wpatrywała się w Baekhyuna, sprawiając, że cicho krzyczał w szoku.

— Co to znaczy? Dlaczego oppa tylko na ciebie patrzy, ty dziwko. — Baekhyun poczuł spadające łzy z jego twarzy, teraz uświadamiając sobie wszystkie fangirly wpatrujące się w niego z szerokimi oczami.

— Nie wiem, co ...

Ale zanim zdążył jej odpowiedzieć, złapała go za włosy i pociągnęła gniewnie, sprawiając, że Baekhyun krzyczał z bólu.

— Dość! — Głęboki głos wrzasnął, gdy śpiew ustał. Dziewczyna natychmiast odsunęła dłoń i spojrzała na scenę z szeroko otwartymi oczami.

— Niech ktoś ją wyprowadzi, proszę. — Baekhyun spojrzał na Chanyeola, widząc, że patrzy na dziewczynę stojącą obok niego ze złością. Przełknął ledwie ślinę, gdy dziewczyna została wyprowadzona z sali koncertowej.

Chanyeol obserwował ją, jak wychodzi, po czym uśmiecha się do Baekhyuna i wkrótce kontynuuje śpiew.

 — Nawet nie zauważyłeś mojej nieobecności, idioto. Czy coś się stało? — Luhan popijał colę, gdy patrzył na swojego przyjaciela z łzawiącymi oczami.

Baekhyun natychmiast otarł łzy, wpatrując się w salę koncertową, co było kilka minut temu. Nie chciał, żeby to się skończyło.

— Hej ty! — Grupa dziewcząt pobiegła w stronę Baekhyuna, a Luhan natychmiast stanął przed nim, mając ochotę ochronić go swoim maleńkim ciałem.

— Czy jesteś może B-Baekhyun ?! — Zarówno Baekhyun, jak i Luhan patrzyli na dziewczynę z szeroko otwartymi oczami.

— Tak, jestem, ale-.

— O mój Boże! — wrzasnęli, gdy trzymali tablice, pokazując je Baekhyunowi.

Chanbaek. Baekhyun nie mógł powstrzymać się od uśmiechu, od razu czując dziwne uczucie na sercu.

— Kochamy Chanbaeka! Chanyeol patrzył na ciebie podczas całego koncertu, czy jesteście już w związku?

Luhan zachichotał, a Baekhyun nagle się zdenerwował. Ja - w związku? Było za wcześnie na związek ... za wcześnie.

— Czy jesteś w nim zakochany? — Baekhyun wstrzymał oddech, spoglądając w ciemną ziemię, a jego ręce trzęsły się mocno.

Zakochany. Tak. Był w nim głęboko zakochany.

Nagle usłyszał, jak telefon wibruje i złapał go, próbując kontrolować oddech.

Od : Channie

Gdzie jesteś? Proszę, nie idź. Porozmawiajmy, ok?

Baekhyun spojrzał na wiadomość z szeroko otwartymi oczami. Jego palce zbliżały się do jego klatki piersiowej. Jego serce znów biło w nienormalnym rytmie.

— Czy to on? — Dziewczyny krzyczały, a Baekhyun wciąż się pocił z powodu wiadomości. Rozmowa?

Czy jestem na to gotowy?

—Dziewczęta, jestem ogromnym shiperem Chanbaeka, ale Baekhyun potrzebuje trochę czasu dla siebie teraz, nie martwcie się, jestem ich największym zwolennikiem — powiedział Luhan, gdy dziewczyny odchodziły, głośno wiwatując.

— Powinieneś naprawdę pójść do niego Baek, on jest naprawdę miły .. nie musisz się bać.

Baekhyun został ściągnięty z jego marzeń. Miły dla mnie? Oddychał ciężko, wydając głośne westchnienie.

— Ale ja jestem-

— Nie mów, że się boisz, bo skopię ci tyłek — Baekhyun pozostał niemy, a na jego twarzy pojawił się lekki uśmiech. Powoli poczuł, jak jego ciało znów zaczyna się odprężać. Pot z czoła i rąk zniknął.

— Musisz odpowiedzieć — Baekhyun złapał telefon, zanim odetchnął głęboko.

Do : Channie

Ok, jestem przed wejściem.

Baekhyun zesztywniał przez chwilę, gdy myślał o wyższym. Te błyszczące, ciemne oczy, te głupkowate uszy, ten zapierający dech w piersi uśmiech ... Był doskonały.

Był doskonały od pierwszego dnia, kiedy Baekhyun zobaczył go na ekranie. Od tego czasu był głęboko zakochany w wyższym. Ale było coś, czego wtedy nie zdawał sobie sprawy.

— Był zakochany w mężczyźnie na ekranie, ale nie w "Parku Chanyeolu".

Prawdziwy Park Chanyeol, jego Channie.

W końcu uświadomił sobie, więcej, niż widział. W końcu doświadczył miłości. Ten rodzaj miłości, kiedy twoje serce pulsuje szybciej z każdym spojrzeniem tej wyjątkowej osoby, twoje serce nagle staje się tak ciężkie, a motyle otaczają twój żołądek.

Tak, był bardzo zakochany w Park Chanyeolu .. Jego Channiem.

***

Baekhyun nie mógł powstrzymać się od patrzenia na perfekcję Chanyeola. Naprawdę stał obok niego, sam w jego pokoju.

Bez dźwięków, bez fanek. Tylko z nim.

Wpatrywali się w siebie głęboko, szczęście oślepiło ich ciała.

Szczęście, ogromna ilość szczęścia, które właśnie odczuwali, nie było wytłumaczalne, prawie jak miłość, która rozprzestrzeniała się w ich ciałach, szczególnie w ich sercach.

— Nie mogę uwierzyć, że to się dzieje — powiedział Chanyeol, patrząc dalej na mniejszego z szerokimi oczami. Tak piękny. Baekhyun był taki piękny. Każdy cal jego był piękny.

— Ja też, Channie. — Uśmiechnął się Chanyeol, zbierając małego chłopca przed sobą. Był taki uroczy i malutki, tak że wyższy miał ochotę go chronić do końca życia.

Od tego momentu nikt nie mógłby go dotknąć. Nikt nie mógł skrzywdzić jego anioła.

 Chanyeol zakochał się w tym pięknym, maleńkim chłopcu.

— Ale nie powiedziałeś mi, że jesteś dosłownie wielkości orzecha arachidowego — zachichotał Chanyeol, a Baekhyun wydął wargi. Jak bardzo chcę pocałować cię ... Ale czy byłoby na to za wcześnie?

— Nie jestem, jesteś po prostu za wysoki. — Obaj zachichotali, gdy wciąż wpatrywali się sobie głęboko w oczy.

— Żałuję, że nie mogłem po prostu wziąć cię w ramiona na zawsze, nie chcę opuścić twego boku ... Ciągle marzyłem o tym dosłownie każdego dnia. — Baekhyun przełknął ślinę, a jego policzki zaczęły czerwienieć.

Ja też, Channie.

— Ale obiecujesz mi, że od tej pory będziemy się częściej widywać, prawda?— Baekhyun skinął głową z lekkim uśmiechem.

— Obiecuję. Już się nie boję. Dzięki Luhanowi, dziękuję mojemu najlepszemu przyjacielowi.

— Okay, jestem zadowolony — wymamrotał Chanyeol, niemal szepcząc przed przejściem do przodu i owijając swoje silne ramiona wokół mniejszego. Idealny. Jak idealnie pasują.

Obaj mogli usłyszeć, jak ich serca biją w tym samym rytmie i to im się podobało.

 Uwielbiali być blisko siebie, kochali się tak bardzo.

Czy to był początek szczęśliwej miłości, czy coś niemożliwego?

***