-Hajoonnie, chodź do mamy! - pisnął Jimin, gdy zauważył swojego małego chłopca z jakimś facetem. - A pan kim jest? Nie kojarzę pana z mojej rodziny, a z Yoongisia tym bardziej. - fuknął wściekle młody chłopak.

-Mamusiu, ten pan mówi, ze jeśt moim dziadziem!

-Dziadziem? Nie, przecież tatuś nie ma tatusia, kochanie.

-Jak miał go mieć, jak ta szmata zabrała mi go jak był mały. - warknął mężczyzna.

-Niech pan się wyraża, tu jest dziecko! Ale jeśli pan faktycznie jest tatą Yoongisia, to Jinnie powinien pana rozpoznać... Brat mamy Yoongisia jest teraz u nas.

-Świetnie.

-To odwieziemy moich synków do sąsiadów i pójdziemy, okej?

•••

-Yoonnie, jestem! - krzyknął Jimin, a jego mąż zaraz był obok i całował jego wargi.

-Kto to? - spytał Yoongi.

-To... To jest pytanie do Jinniego, Yoonnie... - Park spuścił głowę.

-Jin! - mężczyzna zaraz był obok. - Kto to?

-No, Seokjin, powiedz Yoongiemu, kim jestem. Ciekawię się, co wymyślisz, szmato.

-Nie mów tak do faceta, który mnie wychował. - warknął Yoon.

-Cisza! - krzyknął Jin. - Yoongi... To jest... To twój ojciec.

-Co?! Mówiłeś, że on nie żyje!

-Ja... On zdradzał twoją matkę!

-Ciekawe kiedy, szmato niemyta! Aż się dziwę, że to JA jestem ojcem Yoongiego, a nie jakiś random z klubu! - wydarł się mężczyzna.

-Seokjin, wyjdź stąd. - powiedział Yoongi. - A ty... Tato... Przyjdź za dwa dni, muszę wszystko przemyśleć.

a/n dzisiaj tylko yoonminy