~ Harry ~

Na całe szczęście mieszkaliśmy niedaleko Rose i Briana, dlatego mogłem spokojnie udać do nich na piechotę. Byłem okropnie szczęśliwy z tego, że zostanę po raz kolejny tatą i to bliźniaków! Cieszyłem się i to cholernie. Liczyłem na to, że Emma będzie w ciąży, lecz nie przypuszczałbym, iż będą to bliźniaki.

- Brian, pysiu, patrz, co mam! - krzyknąłem, wpadając do domu rodziców brunetki. Brian spojrzał na mnie z politowaniem i wyrwał mi kartkę z dłoni.

- No, talentu do rysowania nie masz. - zmarszczyłem czoło, a potem wywróciłem na niego oczami.

- To nie jest mój rysunek.

- Serio? Tutaj są oczy, głowa. Taki trochę krzywy wyszedł ci ten piesek.

- To nie jest mój rysunek, głąbie!

- Uważaj do kogo mówisz, tępy, niedorozwinięty pasożycie. - zrobiłem zeza i stanąłem po jego prawej stronie, aby dokładnie pokazać mu, co kryło się za fotografią.

- To zdjęcie USG Emmy. Tutaj jest nasza mała Leah, a tutaj Frankie.

- W sensie...

- Tak! Będziesz miał kolejne wnuki! Załatwiłem ci dwa w jednym.

- Troje?

- Dokładnie. Widzę, że się cieszysz. - stał osłupiały, przyglądając się zdjęciu. Szczerzyłem się jak idiota, bo chyba wiedziałem, jak zareaguje.

- Ty dzieciorobie jeden! Nie będę zmieniać pieluch!

- Wybacz, ale po tym co zrobiłeś, to będziesz!

- Tak?! A co takiego zrobiłem?!

- Nauczyłeś moje dziecko słowa "Brian"! Jego cholernym, pierwszym słowem było "Brian"!

- O, jak uroczo. Widzisz? Mój wnuczek mnie kocha.

- Spokojnie, Harry. Musiał się pocieszyć, bo Emma w wieku Leosia powiedziała "wafle", więc był załamany. - zacząłem się niekontrolowanie śmiać, a ojciec matki mojego dziecka stał z kamiennym wyrazem twarzy. Otarłem buzię z łez i spojrzałem na Rose, która również zachichotała ze swojego męża. - Ach, Christina powiedziała "mama", dlatego pewnie tak wyszło.

- No popatrz, Brian, pysiu. Twoje dzieci...

- Uważaj. - ostrzegł mnie, wciąż przyglądając się USG Emmy. Potem podał je Rose, która z uśmiechem patrzyła na zdjęcie. - Utnę ci tego kutasa.

- Ja ciebie też kocham.

- Ale na pewno wszystko w porządku? - zapytałem po raz setny, wywołując u brązowookiej wywrócenie oczami. Może byłem irytujący, jednak najnormalniej w świecie martwiłem się i troszczyłem o nią, o dzieci, naszą rodzinę.

- Harry, nic mi nie jest. To ciąża, nie choroba.

- Wiem, ale po prostu się martwię.

- Byłam w ciąży z Leosiem i było dobrze. Nie przejmuj się.

- Łatwo ci mówić. - mruknąłem, kładąc głowę najdelikatniej na jej brzuchu. Potem zdecydowałem się położyć ją obok moich dzieci. - Kocham was, wiesz? Jeszcze dwa lata temu nie pomyślałbym o dzieciach, stałym związku czy czymś podobnym. Cholera, nie myślałem nawet o tym, że kiedykolwiek komuś się oświadczę. Cieszę się, że cię zatrudniłem. Opłacało się.

- Po moich doświadczeniach z Jasonem też sądziłam, że nie zwiążę się z nikim na dłużej, ponieważ uważałam, iż to nie ma sensu. Wszystko i tak się sypie.

- Chciałabyś do niego wrócić?

- Co?

- Gdybyś miała szansę wrócić do Jasona...

- Nie, Harry. Mam cudownego syna, mam ciebie... nie tęsknię za swoim byłym.

- Spotykałaś się z nim, jak nie byliśmy razem.

- To były niewinne spotkania. Daj spokój.

- Czyli jednak.

- W czym masz problem? Zdradziłeś mnie na naszych wakacjach i masz czelność wypominać mi to, że odnowiłam kontakt ze swoim byłym po tym, jak się rozstaliśmy. Dodam, że z twojej winy. - miała rację, lecz w tamtym momencie mnie to nie obchodziło. Podniosłem się zdenerwowany, co także uczyniła i stanęliśmy twarzą w twarz.

- W czym?! To twój były. Coś was łączyło, byliście zaręczeni, planowaliście przyszłość! Mogłem was stracić!

- Możesz winić wyłącznie siebie!

- Opiekował się moim synem?

- Co?

- Czy opiekował się Leo, kiedy mnie nie było? Odpowiedz.

- Tak i co z tym zrobisz?

- Pozwoliłaś, aby...

- Tak, ponieważ jego ojciec w Cannes dochodził przez usta jakiejś francuskiej dziwki.

- Uwierz, że zrobiła świetnego loda.

- Pierdol się.

- Pokaż tylko palcem z którą, a chętnie.

- Jesteś odrażający.

✫✫✫✫✫✫✫✫

Hej x

Liczę na Wasze opinie, misie x

Oj, Harry... oops ^^

Kocham xx