Chapter 3

Kaizer POV'

"Kamusta ang exam dude, bagsak ba?" Bungad na tanong ni Uno.

"E kung isako kaya namin ang katawan mo at ibagsak mula sa rooftop ng pinaka mataas na building dito ha? Ano papalag ka?" seryosong sabi ni Tristan. Natawa kaming dalawa ni Marky sa sinabi ni Tristan, nagkatitigan kaming dalawa ni Marky at sabay na ngumisi.

"Let's start with this one." Marky said then he smirk. He looks bored enough to throw Uno's body.

"Hawakan mo sa kamay Tris si Marky sa paa, ako ng bahala sa sako." Sabi ko, napalunok naman si Uno kaya lalo kaming natawa.

Duwag...

"Biro lang naman mga pare." Sabi nya at humakbang dahan dahan patalikod.

Lumapit sakanya si Tristan pero bago pa makalapit si Tristan ay biglang nagring ang cellphone ko, napahinto sila at napatingin saakin.

Agad ko itong kinuha at tinignan kung sino ang caller, wala ng iba...

It was my mother...

I answered her call, of course or else she will get mad at me... I swear I don't like the idea of mom getting mad at me.

"How's my baby boy?" Here we go again, she's always like this. Lagi akong bine-baby.

"Mom, I'm not a baby anymore. So please don't treat me like a one." I said with a casual voice, ayoko talaga kapag ganto si Mom but I don't have a choice.

"So? Kinakahiya mo na ako ngayon ha?Kaizermillian??"

"I didn't said that, what I mean is-"Napahinto ako ng marinig ko itong bumuntong hininga sa kabilang linya."Fine,call me baby anytime you want mom." I surrender.

"Really? By the way go home before 7 PM okay?"

"Yes mom, bye. I love you."

"I love you too my baby boy, mag inggat ka. Mommy's waiting you, okay bye." Mom said before she ended the call. Binalik ko ang cellphone ko sa bulsa.

Tinignan ko ang relo ko, may 1 hour and 24 minutes pa ako.

"It's that Tita Meriam?" Tanong ni Uno, tumango lang ako bilang sagot.

"What she said?" si Marky naman ang nagtanong. Tss, mga chismosa...

"I need to go home before 7." I answered him,

Confusion written in his eyes...

"Why?" Tristan said with no emotion in his eyes.

"I don't know." Sabi ko at nag kibit balikat wala namang sinabi si mommy kung bakit.

Nang makalabas kami ng Vallejo De Universidad ay nag kanya kanya na kami dahil may kanya kanya kaming lakad.

Nandito na ako ngayon sa may garage,pagkababa ko ng kotse ay sinalubong ako ni mommy ng yakap.

Ginantihan ko sya ng yakap at halik sa noo.

"Let's go inside, we have a surprise for you. Im sure that you gonna like it... Oh My God dear I'm so excited. This is gonna be the happiest day of my life." Mom said and then she dragged me inside the kitchen.

I don't have any idea, what's going on? Madaming pag kain ang nakahain sa hapag, I think something special is happening. Like what mom's said, this is the happiest day of her life...

Pag pasok namin doon ay may nakaupong batang babae sa hapag. If I'm not mistaken, its Zia. What is she's doing her? The last time I saw her is in the hospital.

"Zia anak, halika." Mom called her and she immediately respond. Lumapit sya saamin.

Tumaas ang isang kilay ko nang mapatingin sya sakin kaya agad nyang iniwas ang tingin nya at tumingin sa ibang direksyon.

"Kaizer anak... Mula ngayon kayong dalawa ni zia ay..." Sabi ni mom na may ngiti sa mga labi, kumunot naman ang noo ko.

"Ay??" Tanong ko sakanya pabitin naman kasi.

"Magkapatid." Sabat ni dad, nabigla ako sa sinabi nya kaya napa tingin ako kay mommy.

Hindi ako makapaniwala sa sinabi nilang yun.

"A freaking what? Are you fucking joking Mom? Dad?" I raised my voice because of shock.

"Don't use that word to us kaizer. What's wrong with it? She is your little sister now... Sooner or later matatanggap mo rin." Sabi ni mommy na medyo tumaas nadin ang boses. Niyakap nya si zia na ngayon ay naka yuko na.

"I don't have a sister, and she will never be. She's not belong here mom! I don't like that kid here... Sister, dream on, kid." Sabi ko sabay walk out, alam kong masyadong naging OA ang reaksyon ko.Narinig ko pang tinatawag nila ako pero hindi na ako lumingon. Umakyat ako sa kwarto ko at doon nag kulong.

I'm starting to regret my action, mom will be very disappointed to me but the fuck I care. It's not my intention to hurt mom but damn.

Dapat maging masaya ako kasi masaya si mommy dahil kay Zia, pero kabaliktaran nun ang nararamdaman ko naiinis ako na Ewan hindi ko alam kung anong mararamdaman ko.

Hindi ko alam kung bakit ako naiinis, naiinis ba ako dahil kapatid ko si zia?

O baka naman...

Naiinis ako dahil hanggang magkapatid nalang kami...

Fuck it bro, she's only 12 years old... While I am 17 years old.

She's too young for that...

Fucking fuck!!!

While I was thinking of how I'm going to say sorry to mom, I heard someone knocking on my door.

I'm too lazy to open it, but I still end up opening my door.

Bumungad sakin ang batang si Zia. Medyo nakaangat ang mukha neto sapat para makita ko.

Umangat pa ng kaunti ang mukha nya hanggang sa mag katitigan kami.

"Tititig ka nalang ba dyan? What are you doing here,kid?" I said and pretending to be cold like an ice.

"K-kasi po kuya gusto ko lang pong mag sorry, hindi nyo naman po kailangan s-sigawan si mom kanina. Masyado lang pong mabait ang Mommy mo p-para kupkupin ako, hindi porque mayaman kayo g-ganun na ang gagawin mo. H-hihiramin ko lang ang mommy at daddy mo hindi ko naman sila a-angkinin." Matapang na sabi nya habang nakatingin sa mga mata ko pero medyo utal ang salita nya.

Brave huh??

"So? Tapos ka na? Leave."Sabi ko at napanganga naman sya para bang gulat na gulat sa inasal ko.

Sinarado ko amg pinto ng kwarto ko at tsaka bumalik muli sa pag kahiga.

                         MSMNCD