Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 3: Won't Last A Day Without You

A/N: Play nyo yung kanta habang nagbabasa for sound trip ^_^

*Krrriiiinnnggg

Uwian na....papunta na ko kina Migz, No CHOICE eh!

 Dahil walking distance lang naman, syempre nilakad ko na...

To: Migz

Papunta na ako sa inyo! Pasalamat ka talaga!

*Sent

*LAKAD LAKAD LAKAD

Medyo malapit na ako sa bahay nila, tanaw ko na.

Tetext ko na sana si Migz nang makita ko na may message pala sya, di ko narinig yung beep sa ingay ng mga sasakyan.

From: Migz

Sineryoso mo talaga? Promise? Binibiro lang kasi kita kanina. Abangan kita sa gate namin!

O___O

JOKE lang pala yun??

Napahinto ako sa paglalakad, maglalakad na ko palayo at di na tutuloy ng may humigit sa kamay ko.. O____________O

SI MIGZ!

"Saan ka pupunta?" - reaction ko O_O gnyan pa rin

"Eh sabi mo kasi nagbibiro ka lang kaya aalis na ko." -Paalis na ko ulit nyan kaso

"Aray--aray! Yung leeg ko!"

Eh kasi naman pagkalingon ko palayo sabay hila nya naman sa kamay ko nabigla tuloy leeg nya...

"Ok ka lang? Tara na sa bahay nyo!"

-------------------------------------------------------------------------------------------------

Migz POV

Tawa naman ako dito kay Claire, paniwalang paniwala. Sa text ko.

Buti na lang naabutan ko sya nung paalis na...

Pagdating sa bahay... Claire's POV

"Saan kba galing Miguel?"

"Ay tita kayo po pala. Ang totoo po nyan inabangan nya po ako. Eh kasi po syempre may sakit, binantaan po ------"

Tinakpan kasi ni Migz yung bibig ko eh...

"Miguel ! She's talking!"

 "Excuse us mom." :)

*looks at me then grin

Me: -_-v

Nasa kwarto nya kami ngayon, aba lokong to hinila ako hanggang kwarto nya habang hawak yung bibig ko >.<

"Loko ka Migs!"

Si Migs >>>> XD tawa sya ng tawa

"Sumakit sana leeg mo sa kakatawa!" pagkasabi ko nyan nag cross arms ako tas akmang lalabas sa pintuan

"Anu ba Claire dito ka lang!" he's smiling sabay hila sa braso ko

"Eh kasi ikaw eh! O ano kamusta kalagayan mo masakit pa ba leeg mo?"

"Yup masakit pa rin pansin mo ba kahit tawa ko ng tawa di ko nagagalaw masyado leeg ko?"

"Oo nga, di ko alam pano mag gamot nyan eh...ah alam ko na dapat lalong galawin!!" *grins

Hinabol ko sya ng hinabol at halos malibot na namin yung malaki niyang kwarto sa kakatakbo. XD

"HAHAHAHAHAHA eto na ganti ko sayo!"

"Tama na masakit!!" -naiinis na yung itsura kya huminto na ko

"O ayan huminto na ko." sabay talikod at kinuha yung bag ko

...

Di sya nagsalita.

"Uwi na ko ah gabi na eh."

"Sige hatid kita sa gate." -ang cold ng pagkakasabi nya

"Sige."

Obviously, di ko na sya pinilit ihatid ako hanggang sa malayo dahil nga sa kalagayan nya.

Pagdating sa bahay namin...

*Texting

"Andito na ko ma! Akyat na ko sa taas ah! Galing lang ako kay Migs may sakit eh."

"Ok sige, dapat nagtext ka kanina at nagpaalam!" -lumapit na ko nyan kay mama kasi baka magalit pa, di ko na tinuloy ang pag-akyat pa-kwarto

"Sorry po, nakalimutan ko eh."

"Sige na umakyat ka na at magbihis bumaba ka para sa hapunan."

"Opo." -sabay akyat sa kwarto

Bigla ko napansin Cellphone ko di ko pa pala tapos yung tinetext ko.

To: Migs

Nakauwi na ko. :)

*Sent

Pagkatapos ko kumain chineck ko cell ko kung may reply...

From: Migs

Ok.

Para talaga siyang galit...

To: Migs

Papasok ka na ba bukas?

*Sent

No reply.

To: Migs

Uy reply ka naman! Usap tayo bukas.

*Sent

Natapos na yung isang kantang pinapatugtog ko, still, walang reply.

To: Migs

Bestfriend! Reply reply din!

*Sent

*Salpak earphones...

NP: I Won't Last A Day Without You

Haaaayy!! Makatulog na nga!

Migs' POV

Andami niyang text, magrereply na sana ko dun sa tanong niya kung papasok na ko bukas kaso na-receive ko yung text niyang...

From: Claire

Bestfriend! Reply reply din!

Bestfriend na lang ba talaga? Haayy...bukas na nga lang ako makikipag-usap sa kanya.

Pero buti na lang pumunta sya dito at naniwala sa banta ko. HAHAHAHA

Di ko kayang lumagpas ang araw na to na dapat kasama ko sya tas hindi mangyayari dahil sa stiff neck. Buti na lang talaga.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro