Naganap nga ang sinasabi ni Trixie na high school batch reunion. Madami kami na omoo sa ano mang gimik ng kaibigan ko.

"Zara, si Joel oh." Siko ni Trixie sa akin at napatingin nga ako sa nginunguso niya.

It's really him. He looks so manly now. Payatot kasi to dati. Pero may itsura na talaga.

Pero di kalayuan, sa kabilang cottage ay may nahagip ang aking mata. It's Him.

Tinitigan ko pa siya ng maigi at siniguradong siya iyon. Now he is wearing short na black, yong pangswimming na hanggang tuhod na hindi hapit. And a sando na pure white. May masel din pala siya. He is standing to a group of youth. He somehow talk about something and the youth who are sitting around him seems so interested of what he is saying. And there I see him smile. I don't know na may ganito pa palang kagandang ngiti. I thought.

"Ay grabe? Titigan talaga?"

Sita sa akin ni Trixie.

"Baliw! Hindi no."

Hindi ko namalayang nasa harap ko na pala si joel.

"Hi."

Sabi nito at napatingin lang ako sa kanya. He's wearing sando yong masyadong maluwang sa bandang lusutan ng braso, kasi hanggang kalahating bewang na niya ito na kulay itim with matching black na short, until half of his masculine legs.

"Captain barber!"

Sigaw ng isa sa mga batch namin. Yea, great! Sarkastikong sabi ko sa akin utak. Sino ba namang hindi makakaalala nun. I was so drunk at that time, omit the fact that I am really jealous. Joel could be my first ever boyfriend kung hindi lang nangyari iyon.

I saw him flirting with other woman, then right after that moment, tinanong niya ako if kailan ko daw siya sasagutin. That freaking bullshit. Sinagot ko lang naman siya ng ganito.

"We will never be together. Ayuko sayo, masyado kang patpatin. Ang tipo ko ay yong kasing katawan ni captain barber, yung kaya akong ipaglaban."

And yea, I said what I said at wala ng bawian. And here I am, reaping what I have sowed back then.

"Hello."

I said awkwardly at nilagpasan siya at dinaluhan ang iba pa naming mga batch. Nag-iinuman na sila kaya I ask them one bottle of beer. Lumagok ako mula dito. Nang maramdaman kong may umupo sa bandang likod ko. And base sa expressions ng mga kabatch ko, I think I knew who it was already.

Sa totoo lang, I was okay with it kasi wala naman akong nararamdaman na sa kanya. Nagiging awkward lang dahil sa mga batch ko na iniisip na we still have something.

Pinagpatuloy lang namin ang kasiyahan, kanta dito, sayaw doon. And about Joel, we talk sometimes.

Pero sa gitna ng kasiyahan naming magbabatch ay natigilan kami dahil sa malakas na sigaw.

"Kuya Dake! Si Lexie!"

Sigaw ng isang binatilyo sa kabilang cottage. Then there I saw a man majestically dive into the pool to save  a young lady from drowning.

At that moment, tumigil ang mundo ko. It felt like I'm watching superman doing his job of saving people. And for the first time, I felt my heart beating so fast.

Dinala niya sa gilid ng pool yong babae at do the first aid. And for a while, ay inubo yong babae at nagsuka ng maraming tubig. Bumalik na sa kasiyahan yong mga kabatch ko pero here I am silently observing the man I thought at that moment was superman.

Dake was the name ha.

I watch him na inalalayan yung babae patungo sa parking lot ng resort. I don't know why, pero nong mawala sila sa paningin ko I felt like following them. Gusto ko siyang makausap for no reason. Kaya sumunod nga ako at hinanap sila sa parking lot. Padilim na rin, kasi 3pm pa kami nandito ng mga kabatch ko.

Habang hinahanap ko sila ay nabunggo ako sa isang bulto. Napahapo ako sa aking ulo na nauntog ata sa baba ng bulto na yun.

"Wow, sexy!"

Wika ng bulto na lalaki pala. I saw his manyak eyes on me. Nakita ko kung paano niya dilaan ang kanyang bibig. I just rolled my eyes and passed him pero hinawakan niya yung braso ko.

"Wala ka man lang balak mag-sorry? O makipagkilala man lang akin. You know I'm friendly."

Wika nito at hindi naalis ang kislap sa kanyang mga mata.

"No, thanks."

Wika ko at hinablot na ang aking braso. Pero he just hold me tight in my arms again.

"Ano ba!"

Bulyaw ko sa inis.

"Hoy! Tigilan mo yang kapatid ko."

A voice from behind spoke. Napalingon ako agad. I just remembered that voice. At hindi nga ako nagkamali. Siya nga.

"Kapatid mo?"

Wika pa nitong nang-uuyam pero umalis na din ito at iniwan na ako.

Because of this man again.

"You okay?"

Wika ni Dake, yun ang pagkakadinig kong pangalan niya. Tumango lang ako.

"Ikaw nanaman?"

Mahinahon nitong wika. So, namumukhaan niya ako? Pero, bakit noong - but I immediately erase that in my thought.

"Pasensya na, habulin ng lalaki eh."

Proud ko pang tugon. Maybe because I am also in the influence of liquor. Naparami ata ang inum ko.

Medyo napakunot-noo ito sa sinabi ko before he speak again.

"Advice lang ha, If you don't want to get in trouble again, do not wear small piece of clothing like that ever again. Boys are boys."

Wika nitong may ibig sabihin. Though he is telling the truth, I am a little bit irritated.

I am wearing a pekpek short again, now it is color black at pink sport bra. Who else would wear long-sleeved and pajama in the water? I rolled my eyes, pero sa isip ko nalang iyon.

"Sige alis na ako."

At tumalikod na nga ito sa akin. Gusto ko siyang kausapin pero my pride is overtaking me, lalo pa at pinuna niya yong damit ko.

Bumalik nalang ako sa cottage and there my high school batch dancing beside the pool. Mga may tama na. Sinulyapan ko pa si Dake sa kabilang cottage and he is not already there, nakita ko rin na nag-aayos na ang mga kasama nilang naiwan. Siguro pauwi na rin sila.

We stayed for one more hour sa resort bago ang karamihan ay nagdecide na umuwi na kami. Si Trixie ay nakisabay sa longtime boyfriend niya na si Julius.  Ako naman ay naiwan kasama si Joel. Kagagawan talaga ito ng mga kabatch namin. They're trying to match us.

Wala akong nagawa kundi umangkas sa motor nito. Akala ko uuwi na kami pero dumaan pa kami sa city overviewing na malapit lang sa resort, at nandoon din yung iba, especially yong mga magpartners. Siguro, ako at si Joel, they considered us a partner. Not bad.

Kwentuhan lang kami doon habang tabi-tabi ang magkapartner. And here Joel, embracing me from behind and rest his arms on my tummy and his chin on my shoulder. Oo, hindi kami, pero I still let him. So? This is what young people doing this days. Flirting.

And a moment later, everybody is kissing. Except us.

"Can I?"

Wika ni Joel. Kaya humarap ako sa kanya. And I let him.

Tumagal ng ilang sandali lang yong halik niya, because maybe he noticed I am not replying to his kiss. And I really don't plan to. Then everybody decided to go home, at hinatid na rin ako ni Joel sa tapat ng bahay. Alam niya ito dahil ilang beses na rin siyang pumunta dito noong high school pa kami.

☁️

Hindi na ako makatulog because of the thought of Dake. Twice palang naman nag krus ng landas namin. And unfortunately, lagi niya akong liniligtas sa mga manyak.

I don't know why my heart was beating so fast. Even now, just the thought of him made my heart flatter that it beats so fast again.

Then, naalala ko nalang yong halik namin ni Joel. I shouldn't have done that. Pati yong yakap. Argh! Damn you Zara.

Now, the man is assuming that we are on. Napabuntong hininga na lamang ako.

☁️

A/N:

That's it. Let's keep doing this. Hello there, sa mga nakabasa na.