4th Chapter

Dreyson's Point of View.

"Bad mood ka ata?" tanong ni Trixie nang makabalik ako sa loob grocery store.

"Wala naman," tipid kong sagot.

She's the one who told me that she saw Keeyah on the other counter. Hindi ako nagpahalata na napapansin ko sya ng mga oras na iyon. I don't want her to realize that I fvcking missed her so much to the point na nawala ako sa ulirat at niyakap ko sya agad kanina.

"So did you talk?"

Umiling ako. "Not even a conversation happened."

"Okay lang 'yan, there is still time. Kung kayo talaga, magkikita at magkikita kayo. Ganyan ang tadhana."

Bumalik kami sa kotse at agad na umuwi ng bahay. I have to be prepared for next week. Magdedemo ako sa dati kung paaralan because I will be teaching Science. I'm just going to be a substitute teacher for a while since Mr. Rodriguez has two month seminar in the states kaya hindi muna sya makakabalik for the meantime.

"Siya nga pala, how's work?" I asked out of nowhere.

"Okay lang naman. Hindi ako masyadong pinapahirapan ng boss ko," sagot nito habang nilalamon yung fries.

Trixie's now a secretary in a certain company. One of the largest hotel in the world and I forgot the name of her boss. She stop studying already, tutal naman mas gusto na n'yang magtrabaho kesa mag-aral. Lahat naman ata kami rito nag-e-evolve na.

Pinarada ko ang sasakyan at agad na tinulungan si Trixie sa pagdala ng mga groceries sa loob. Sila na ni manang ang nag-arrange ng mga pagkain sa ref. Ako naman nanood agad ng anime. Ewan ko ba, mula no'ng napanood ko yung HunterxHunter I slowly understand how beautiful anime is.

"Para ka namang bata d'yan Dreyson," pasumangil ni Nape na tumabi sa akin.

"You like that right?"

"Yeah. Why are you even watching? You told me you hate animes," pagtataka nito.

Feeling ko tuloy pinagpapawisan ako dahil sa kanyang sinabi.

"Nothing. Gusto ko lang kasi gusto mo."

Gusto ko na kasi gusto n'ya.

**

One week after ~

Binutones ko aking polo at sinuklayan ang aking malambot na buhok. Nagpakulay ako nung nakaraang araw ng buhok, coffee brown pa nga eh pero hindi masyadong maaninag kapag hindi nasisikatan ng araw.

"Baka nga hindi bagay sa akin ang brown hair," utas ko mag-isa.

"Bagay naman sayo kuya," bungad ni Cyah sa akin, pinasadahan nya pa ako ng tingin mula ulo hanggang paa. "You look great."

"Magaling ka ring mambola, a. Sa akin ka ba nagmana o kay papa?" ngisi ko.

"Sa inyong dalawa siguro. Isa pa kuya bilisan mo na dyan at malalate na ako! Ikaw maghahatid sa amin ni Nape, hindi ba?"

Kaya ba andito sya sa kwarto ko? Tsk akala ko pa naman pinupuri n'ya ako dahil sa aking kagwapuhan.

"Aish. Tara na nga," I pat her head and touched her hair.

Inirapan nya pa ako. Batang 'to talaga walang awa sa kanyang kuya.

Bumaba kaming dalawa at pumasok sa loob ng kotse kung saan naghihintay si Nape na hanggang ngayon ay nanonood pa rin ng anime.

"Nape, ibaba mo na yan or I'll confiscate that," pagbabanta ko sa kanya.

"Nape, ibaba mo na yan," segunda ni Cyah.

Binaba nya nga matapos namin syang pagtulungan kaya nakinig na lang sya ng music mula sa kanyang headset. Buong byahe tahimik lang kaming tatlo. First of all, hindi talaga kami nag-uusap ng matino. Pangalawa, pareho silang nakaheadset kaya wala ring silbi kahit kausapin ko sila dahil wala kaming common interest sa isa't-isa.

Nakarating kami sa school tsaka ako nag-ayos muna bago tuluyang lumabas ng kotse. Habang naglalakad na yung dalawa papunta sa kanilang classrooms. They did not even thank me after what I did. Psh!

I hopped out of the car and went to see Mrs. Flor in her faculty office. She's the one who took me in as a substitute teacher since I have no other work for now. Ayoko ring malanta sa bahay ng walang ginagawa.

I opened the door and saw Mrs. Flor sitting on her swivel chair.

"Mr. Flynn, andito ka na pala. Please take a sit," aya nya sa akin.

Naupo naman ako gaya ng kanyang sinabi. "I'm here to know my schedule, Mrs. Flor."

"Ah, yes. Just wait a sec, let's wait for someone muna. Ipagtitimpla muna kita ng kape or tea? Which one would you like?" she asked kindly.

"Coffee please pure black," I replied.

Ngumiti lang sya at nagpunta doon sa may coffee blender. Humilig ako sa upuan habang minamasdan ang mga tao sa labas ng bintana. Miss ko na mag-aral, kaso next semester pa ako pwedeng pumasok. August kasi ang start ng klase namin.

Someone opened the door and smiled at every teacher she encounters. Nagkatinginan kaming dalawa dahilan para mawala ako sa aking ulirat.

Why the fvck is she here??

And sh1t, she looks so professional in her attire. Pencil skirt na fit na fit sa kanyang magandang paa, block heels na kulay beige na katamtaman lang ang taas, and her white blouse that pairs my white polo.

Napalunok ako bago tuluyang magsalita. "Good morning," I greeted her casually with straight words.

"Good morning, Mr. Flynn," she smiled.

How can she greet me like that? Mas casual pa iyong sinabi nya kesa sa akin e. Bumalik na rin sa wakas si Mrs. Flor dala-dala ang dalawang tasa ng kape. She needs to explain everything to me right here, right now.

"Good morning, Ms. Fletcher. Buti naman at andito na kayong dalawa. Akala ko kasi hindi kayo magpapakita," si Mrs. Flor.

"I wouldn't miss the chance, Mrs. Flor," ngiti ni Minami.

"Same," sabi ko na lang.

My lips were shaking and I can't speak straight right now. I will not start any conversation, I would just have to go with the flow of the convo for now.

May kinuha si Mrs. Flor mula sa kanyang drawer.

"Ms. Fletcher, this is your schedule," sabay lahad sa kanya. "And Mr. Flynn, this is yours. I am hoping that you will enjoy the rest of the month here."

"I'm also hoping," si Minami nang hindi man lang nakatingin sa akin.

"Same."

Depota! Ano bang nangyayari sa akin, ha?

Kaharap ko lang yung taong... sinaktan ko nang sobra.

Bumalik ako sa dati nung biglang tumayo si Minami dala-dala ang kanyang schedule. The fvck, she's so pretty and she smells so good. How can she smells so good just by standing there?

"Mauuna na po ako. Baka kasi malate pa ako, Mrs. Flor," paalam nito sa kanya.

Nagmamadali syang umalis dala-dala ang kanyang ladies bag.

"Aalis na rin po pala ako!" paalam ko habang mabilis na sumunod palabas.

I don't know why I followed her, I just badly want to see her. Napadpad kami sa likod ng gymnasium kung saan may nag-iisang vending machine do'n. Tahimik ang lugar at sariwa ang hangin dahil katabi nito ay isang garden. And there are no students in here.

I paused for a sec waiting for her actions pero bumili lang pala sya ng Bear Brand na adult plus. I keep staring at her, I can't take my eyes off of her beauty, and damn she looks so beautiful just by standing there doing nothing.

"Why did you follow me?" she asked.

Akala ko hindi n'ya ako napansing sumusunod sa kanya.

"I don't know. I just did."

She glared at me angrily and sat on the bench. Sinipsip nya ang kanyang iniinom. God knows how I want to kiss her so badly right now. Sana naging straw na lang ako.

"Hindi ka ba uupo?" taas kilay nyang tanong.

I hope she's still the same Minami from five years ago.

"Can I?"

"Hindi naman akin itong upuan kaya maaari kang umupo."

Gaya nga ng kanyang sinabi naupo ako sa tabi nya. May agwat pa rin sa pagitan namin dahil siniksik nya ang kanyang sarili sa gilid ng upuan. Para syang nandidiri sa presensya ko. Ganun nya ba ako kinamuhian?

"So why did you followed me? I know may reasons ka, Mr. Flynn," she said, breaking our silence.

"Just call me, Dreyson. You don't have to be so formal. Tayo lang naman dalawa ang andito, Minami," pasumangil ko.

Nanatili syang tahimik at hinintay akong magsalita.

"I'm sorry," nasabi ko na lang.

She took the last sip of her milk and throw it in the trashbin.

"May klase ka pa. Baka malate ka," tumayo siya dala ang case.

Umamba akong tatayo nang bigla nya akong tinulak pabalik sa aking kinauupuan. When did she become so strong?

Napahilig agad ako sa upuan tsaka n'ya nilapit ng dahan-dahan ang kanyang galit na mukha sa akin.

"Don't you dare follow me again, Dreyson. I don't want to see you... ever again," she snarled at me.

I could feel it, I know she's angry. The anger, the rage, the hate, she's been cursing me in her whole five years. Dahil ba sa ginawa ko noon? She did not let me explain my side and left me without even saying a word. She's not the only victim here.

"I won't," tipid kong sagot.

"What?"

"I said I won't. I won't stop following you not until you will let me explain my side and forgive me," seryoso kong tugon sa kanya.

Nanlaki ang kanyang mga mata tsaka sya umatras ng konti dahilan para mawalan sya ng balanse. Agad ko syang hinila palapit sa akin upang maiwasan ang tuluyan n'yang pagkahulog sa lupa.

"T-Thanks," komento nya.

My heart's beating so damn fast knowing that I'm holding her hand and our position is very awkward!

Nakahawak ako sa kanyang kanang kamay, her kneels are on the grass and I'm fvcking hugging her kaya nakayakap na rin sya sa akin nang hindi sinasadya. I could feel her boobs na dumidikit sa may tiyan ko.

This is freaking awkward!

"L-Lumayo ka nga sa 'kin!" singhal nya at itinulak ako palayo.

Hindi pa rin ako bumibitaw mula sa paghawak dahilan upang madala ako sa lakas ng kanyang tulak kaya pareho kaming natumba sa damuhan.

"Aray!"

"S-Sorry," depensa ko.

"L-Lumayo ka sabi, e!" inis nyang tugon. "N-N-Naapakan mo yung palda ko!"

Halos uminit na yung tenga nya dahil sa kahihiyan. Napansin kong pinipilit nyang hawakan ang kanyang palda kaya napatingin na rin ako kaso..

"Don't!" sabay pisil ng pisngi ko na agad nyang binaling sa kanya. "D-Don't look please."

Damn it, Minami Keeyah! Don't make me blush right now. I'm not in the mood to kiss you.

"Is something wrong? Hindi ko nga naapakan ko ang palda mo, Minami," utas ko.

She's been flustered and she's so red. Nevermind that. Tumayo ako kaagad upang alalayan siyang tumayo nang-

"Napunit ang palda ko, Dreyson," mahinahon niyang sabi. Halatang tinatago yung inis niya sa akin. "This is all your fault!"

Nilahad ko ang aking kamay upang tulungan sya sa pagtayo kaso winaksi nya lang ito at tumayo sya mag-isa.

"I can stand," malamig nyang sambit.

Napansin ko yung pagkapunit ng kanyang pencil skirt. Taena isang galawan nya lang makikita mo na yung underwear. Bakit ba kasi napaka-iksi ng skirt na iyan, is that what they called mini skirt?

"Why do you have to wear that skirt? Masyadong maiksi!" inis ko.

"Hindi naman eto maiksi. Pinunit mo lang talaga!"

Seryoso ko siyang tinignan sa mata. "When's your first subject? What time?"

"1pm," sagot nito habang pinapagpag ang kanyang palda. She looked at her torn skirt. "Anong gagawin ko ngayon? Wala akong extra. I should call Dylan," bulong pa nito.

Nakakaawa ang itsura nya ngayon kaso kasalanan ko naman ang nangyari sa kanyang palda.

"Come with me," I demand, pulling her hand.

"Bitawan mo nga ako, Dreyson! Tatawagan ko si Dylan para tulungan ako," magda-dial na sana sya ng numero kaso inagaw ko 'yong cell phone nya dahilan nang kanyang pagkainis.

"Don't... just give me a chance to fix this," I plead, taking away her phone. "I'll buy you a new one, Minami."

-x