•FIVE•
"What kind of report is this?! It's fvcking trash!"
Serkhan yelled to his secretary. Nagulat ito sa pagtaas ng boses nya. Nanatiling nakayuko ang bago nyang secretarya. Mangiyak ngiyak ito dahil sa pagsigaw nya. He facepalmed and breathe.
"Ayusin mo ulit iyan. Makakaalis ka na."
Ani nya sa sekretarya nya. Lumabas naman ang babae. Saka naman pumasok ang pinsan nyang si Jace.
"Hey, what happened to your secretary? Why is she crying?"
Tanong ni Jace kay Serkhan. Sumandal si sya sa swivel chair at saka hinilot ang sentido.
"What are you doing here Jace?"
"I came to visit you, mag-aalala si Izzy sayo."
Ang kapatid nyang babae ang tinutukoy ng pinsan. Nasa Amerika kasi kasi Izzy at nag-aaral ng fashion designing.
"Did she called you?"
"Yeah, she called Maia last night."
"I'm her brother but she called Maia. Great."
Umupo si Jace sa visitors chair sa tapat ng lamesa ni Srkhan. Tumayo naman siya at saka dumungaw sa veranda ng opisina nya.
"I know what's happening to you brother."
"No Jace. You don't know what I'm going through."
Kinuyom ni Serkhan ang kamao at saka sinuntok ang bakal na hamba ng veranda.
"Is this about Aerin?"
Huminga ng malalim ni Alec. Jace is right. It's about Aerin. That girl. She was driving him insane. Imbes na si Clarissa ang isipin nya dahil ito ang naging nobya nya, si Aerin ang nagpapagulo ng isip at puso nya. Nagsimula ito noong gabing may nangyari sa kanila. He knew that he was her first. And they didn't used any protection.
Simula nang magresign si Aerin sa kompanya nya ay wala na syang natanggap na balita mula dito. Maging sa mga kaibigan nito sa kompanya nya. Walang nakakaalam kung saan na ito napunta. Pinuntahan nya kasi ang apartment nito pero wala na ito roon.
Maging ang cellphone nito ay out of coverage na.
Sa sobrang pagkafrustrate ay naghire na sya ng imbestigador upang hanapin si Aerin. Kung pera lang ang pag-uusapan ay wala iyon sa kanya. He will do everything to get her back.
Tumunog ang cellphone nya. It was James, his investigator. Napangiti sya nang makita ang text nito sa kanya.
"I have to go Jace. Ikaw muna ang tumao dito sa opisina."
"Are you nuts Serkhan? Ano ito tindahan lang na kailangan ng tao?"
Sabi ni Jace, maging ito ay napatayo.
"I found her Jace. I found Aerin."
Ani nya sa pinsan. Walang mapagsidlan ang tuwa nya ng mga sandaling iyon. Finally, he found her.
***
Aerin's POV
"Uy Aerin, nandyan na ulit ung fafa mo."
Pang-aasar sa akin ni Cora. Si Serkhan ang tinutukoy nito. Nasa coffee shop na naman kasi ito. Simula nang araw na makita ko ito sa coffee shop ay araw-araw na itong pumupunta doon. Umuupo lang ito sa isang tabi at susundan ako ng tingin. Minsan ay abala ito sa laptop nito. At may katransaksyon. Naiilang naman ako tuwing titignan ako nito. Hindi ko naman pwede itong ipagtabuyan dahil customer ito.
Maging ang manager ko na si Ma'am Alice ay may crush dito. Pero wala daw akong dapat ipag-alala dahil sa akin lang daw si Serkhan. Hindi ko tuloy alam kung maaasar o kikiligin ako sa panunukso ng mga katrabaho ko.
"Ano fafa? Customer natin yan."
"Sus, pahumble ka pa. Kaya pala tuwing uwian ay hinihintay ka nyang lumabas para maihatid."
Hindi ako makasagot kay Cora dahil tama naman ito. Araw araw kasi ako nitong hinahatid sa bahay namin. Sa tuwing magkasama naman kami sa sasakyan ay walang umiimik sa amin. Hindi ko tuloy alam kung anong gusto nitong mangyari.
"Sige na, iserve mo na itong kape nya."
Sabi ko kay Cora.
"Ikaw na maghatid, baka sabunutan mo pa ako kapag lumapit ako sa fafa mo."
Tinapik nya ang braso ko.
"Ano ba. Marinig ka."
Kinuha ko ang order nitong kape. Lalapit na sana ako dito nang unahan ako ng isang babaeng customer. Nakaskirt ang babae at halos ibalandra na ang dibdib nito sa suot na plunging neckline.
"Hi, I find you cute. Can I have your number?"
Ani nito kay Serkhan. Tumingla naman si Serkhan dahil abala ito sa laptop nito.
Sige ibigay mo yang number mo, at hindi mo na ako mahahatid sa bahay.
"Sorry, but I can't give you my number. I'm afraid that my girlfriend will kill me."
Sabi nito sa babaeng hitad.
Aba'y talaga naman. May girlfriend na pala ang ugok! Ang lakas ng loob na puntahan ako dito sa coffeeshop.
"Hindi naman nya malalaman na binigay mo eh."
Malanding sabi ng babaeng hitad. Tumingin sa akin si Serkhan at tinuro ako.
"She will know, cos she's behind you."
Lumingon sa akin ang babae. Tumaas ang kilay nito at tiningnan ako mula ulo hanggang paa. Parang nakakainsulto ang tingin nito. Kung ibuhos ko kaya ang kapeng hawak ko.
"Well, better luck next time."
May pagsarkastikong sabi nito at bumalik sa upuan nito.
Nagpupuyos akong lumapit kay Serkhan at nilapag ko ang kape nya sa lamesa.
"Hey babe, are you mad?"
"Anong babe? Di kita babe! Ilusyonado."
Tinalikuran ko naman sya, babalik na sana ako sa counter nang hilahin nya ako palabas ng shop.
"Teka, bakit mo ba ako hinila palabas?"
"Because you're jealous."
"Ako? Nagseselos? Nagpapatawa ka ba?"
"Let's go. Take a break."
Dadalhin nya sana ako papuntang sasakyan nya, pero tinaggal ko ang kamay nya sa kamay ko.
"Are you insane? Nagtatrabaho ako."
"It's fine, Alice already know."
"Teka bakit mo kilala ang manager ko?"
"I have ways."
"Ano ka BDO? We find ways?"
"Very funny Aerin. That coffeeshop, it's mine."
Para akong binuhusan ng yelo sa sinabi nya. Teka? Ibig sabihin all this time boss ko sya? Wala akong kaalam alam. Paano nangyari iyon?
"What the?!"
"Kaya tara na, you need a break."
Hindi ako alam kung magagalit ba ako sa kanya dahil sa nalaman ko. Umalis na nga ako sa kompanya nya tapos etong pinasukan kong bago ay sya pala ang may-ari? Oo, alam kong marami syang hawak na kompanya, pero isang coffeeshop?
"Aerin?"
"Huwag mo akong kakausapin, magreresign na ako."
"You can't run away from me anymore Aerin. Not now, I found you. Don't push me away."
Narinig kong sabi nya sa akin. Tumigil ako sa paglalakad at hinarap sya.
"Gaano mo na katagal pagmamay-ari itong coffeeshop Serkhan?"
Galit kong tanong sa kanya. Huminga sya ng malalim.
"For a while."
"That's vague. Gaano katagal?"
"Almost a month."
What the fvck? Ibig sabihin matagal nya nang alam na nadito ako nagtatrababaho.
Hinampas ko ang dibdib nya.
"Ano bang kailangan mo sa akin Serkhan?! Sabihin mo ang totoo?!"
"Aerin."
"You know what, wag ka na mag-explain. Dahil baka kasinungalingan ang maririnig ko mula sayo."
Bumalik na ako sa trabaho ko. Tinanong ako ng mga kasamahan ko kung okay lang ako. Mapait akong ngumiti bilang sagot. Nilapitan naman ako ni Ma'am Alice na syang manager namin.
"Aerin, sorry kung hindi ko agad nasabi sayo. Hindi ko naman alam na boss mo sya dati."
"Okay lang po Ma'am, hindi nyo naman po kasalanan."
"Hindi sa nangingialam ako sa mga desisyon mo, but I think you should give him a chance. Just try to listen to him."
Napaisip naman ako sa sinabi ni Ma'am Alice. Well may point naman sya. Wala nga naman sigurong masama kung makikinig ako sa kanya.
"Ma'am pwede po ba akong maghalf day?"
Sabi ko kay Ma'am Alice. Ngumiti sya sa akin at tinapik ako sa balikat.
"No problem Aerin."
Lumabas ako ng coffeeshop at tiningnan ko kung nasa labas pa ba si Serkhan. Pero wala na ito doon. Nahuli na ba ako? Did I just loose the chance of talking to him?
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro