źródło: wszechwiedzący internet

Nerwica lękowa to zaburzenie, które sprawia, że życiem osoby chorej rządzi lęk. Pojawia się on w różnych sytuacjach i z różnym natężeniem, powodując przy tym objawy somatyczne. Lęk często jest opisywany przez pacjentów w dwóch kategoriach: jako lęk dotyczący wydarzeń (najczęściej jako lęk przed śmiercią własną lub kogoś z rodziny) lub lęk nieuzasadniony - pacjenci potrafią powiedzieć, że przeżywają lęk, ale trudno im połączyć emocje z obiektem lęku. Paradoksalnie, często pokazują, że mają bogate życie wewnętrzne, są empatyczni, wrażliwi, potrafią nazywać emocje, jednak jest obszar w ich własnym życiu psychicznym, który jest dla nich samych niedostępny. Im bardziej nie potrafią oni do niego dotrzeć, tym bardziej obawy ulegają nasileniu.

Przykładowe objawy somatyczne: bóle i zawroty głowy, bóle żołądka, bóle i kołatanie serca, bóle kręgosłupa, drżenie kończyn, uderzenia gorąca, zaburzenia rytmu serca, ucisk w gardle, mrowienie kończyn, suchość w ustach, bezsenność lub ospałość.
Mogą występować w sytuacjach stresowych jak również na pozór bez większego powodu.

Przykładowe objawy emocjonalne: nieuzasadniony lęk, nieokreślony niepokój, napady paniki, fobie, przygnębienie, brak motywacji, trudności z odczuwaniem przyjemności, poirytowanie, brak stabilności emocjonalnej, impulsywne i wgresywne zachowanie, nerwowość, niecierpliwość, roztargnienie, smutek.

[...] Objawia się strachem przed wieloma sytuacjami, stanami, rzeczami. Lęk jest nieokreślony i utrwalony. Osoby cierpiące na nerwicę lękową boją się właściwie zawsze. Lęk nie opuszcza ich nawet w sytuacjach obiektywnie całkowicie bezpiecznych, wręcz relaksujących. Charakterystyczne jest, że osoby cierpiące na nerwicę lękową nie pamiętają, kiedy czuły się zrelaksowane. Im bardziej nieokreślony jest lęk, tym większa jego intensywność. Lęk powstrzymuje osoby chore przed wieloma działaniami, może wręcz uniemożliwić ich normalne funkcjonowanie. W skrajnych przypadkach osoby chore w ogóle nie opuszczają domu, zdarza się nawet, że mają halucynacje.

Agorafobia jest często określana jako lęk przed otwartą przestrzenią, ale w rzeczywistości to nie otwarta przestrzeń jest tym, co wywołuje lęk u osób cierpiących na to zaburzenie. To jedynie jeden z objawów.
Fobia ta często rozwija się jako następstwo nerwicy lękowej.

Osoby zmagające się z agorafobią boją się między innymi: podróżowania środkami komunikacji miejskiej, przebywania na otwartych przestrzeniach, ale również w zamkniętych miejscach takich jak kina czy niewielkie sklepy, stania w kolejce, przebywania w tłumie, wychodzenia z domu samemu, braku drogi ucieczki, samotnego spędzania czasu.

Przykładowe objawy somatyczne: zawroty głowy, ból lub dyskomfort w okolicach klatki piersiowej, duszności, omdlenia, kołatanie serca, nadmierne pocenie się, drżenie, zadławienia.

Uczucia, które towarzyszą agorafobii: osamotnienie, bezsilność, utrata kontroli, nierealność ciała i otoczenia.