20/02/16 II ▫
Hoseok: Co robisz?
Tae: leżę
Hoseok: Ii?
Tae: oddycham
Hoseok: Ii?
Tae: odpisuję na głupie smsy
Hoseok: Ii?
Hoseok: Ps. Nie są głupie.
Tae: iiiiiiiiiii???
Tae: ps są
Hoseok: *I MYŚLĘ O TOBIE
Hoseok: Ech... Tyle jeszcze muszę Cię nauczyć.
Tae: co to za żebranie o atencję?
Hoseok: Ostatnio zachowywałeś się podejrzanie promiennie, natomiast od dwoch dni siedzisz cicho, a jeśli już odpiszesz, to naprawdę brzmisz jak dziecko mroku, więc zaczynam się martwić.
Tae: mówiłem, że jestem dzieckiem mroku
Tae: jest ok
Hoseok: Tae, doskonale wiem, że nie mówisz mi prawdy i odrobinę mnie to boli, choć oczywiście nie musisz mi się zwierzać. Po prostu nie wiem, co się z Tobą dzieje. Chodzi o Kooka?
Tae: Nie, spokojnie. Jeszcze sobie wszystkiego nie wyjaśniliśmy, ale będzie dobrze. Nie czuję się najlepiej. Tyle.
Hoseok: Nie najlepiej fizycznie czy psychicznie?
Tae: Naprawdę musisz zadawać to pytanie, zapewne doskonale znając odpowiedź?
Hoseok: Nie czytam ludziom w myślach, Tae. Dopóki sam mi nie powiesz, nie mogę być niczego pewien w stu procentach.
Tae: Oba. Choć moja psychika już chyba została zmiażdżona przez życie i tylko ciało dobrze się trzyma.
Tae: *"dobrze"
Hoseok: Chcesz porozmawiać?
Tae: Nie dzisiaj, dobrze?
Hoseok: Nic na siłę, ale pamiętaj, że jestem tutaj i nie zamierzam Cię zostawiać.
Tae: Dziękuję.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro