Hoseok: I jak? Świeże powietrze pomogło?

Tae: Nawet bardziej niż myślałem!

Hoseok: Na czym stoimy?

Tae: Well... Muszę iść przeprosić Kookiego i przedstawić mu obecne zasady naszej relacji.

Hoseok: Zasady?

Tae: Dokładnie tak!

Tae: To ułatwi życie!

Hoseok: Boże. Czy ja też kiedyś dostanę swoje zasady, których będę musiał się trzymać?

Tae: Być może *aniołek*

Tae: Choć Tobie stworzę dekalog!

Hoseok: Dekalog?

Hoseok: Coś na zasadzie:  1. Nie będziesz dotykał tyłka mego?

Tae: Nie będziesz dotykał tyłka mego.

Tae: Niiigdyyyy!

Tae: Choć nie do końca o to mi chodziło...

Tae: Dekalog to nie było coś w stylu "Czcij ojca i matkę"?

Hoseok: Nawet gdybyś mnie o to poprosił?

Hoseok: Między innymi...

Tae: NIGDY Cię o to nie poproszę?

Hoseok: Zobaczymy ;'))))

Hoseok: Ale nie odbiegajmy od tematu. Już czujesz się lepiej, prawda?

Tae: Prawda. Czuję, jakbym nareszcie wydostał się ze szklanego pudełka, które zniekształcało mi obraz całego świata.

Hoseok: To dlatego wprowadzasz zasady? Żeby utrzymać ten stan, zamiast wracać do tego, co było wcześniej?

Tae: Myślałeś o tym, żeby zostać psychologiem?

Tae: Kook ma rację. Muszę zacząć żyć, a nie tylko egzystować.

Hoseok: Ten dzieciak powiedział Ci coś takiego?!

Tae: Bardzo dobrze zrobił.

Hoseok: Nie powinien mówić Ci takich słów. Brzmią ostro.

Tae: Wydaje mi się, że potrzebowałem czegoś takiego.

Hoseok: Mam ochotę Cię przytulić.

Tae: Hyung!

Hoseok: *Oppa

Hoseok: Wiem, wiem. Mam Cię nie zawstydzać, przepraszam ;')

Hoseok: Ale przecież nie robię tego specjalnie.

Tae: Nie?

Hoseok: Nie zawsze.

Tae: A jak jest w tej chwili?

Hoseok: Naprawdę mam ochotę Cię przytulić.

Tae: Dziękuję.

Hoseok: Za co?

Tae: Że przy mnie jesteś.

Hoseok: Wiesz, co by mnie uszczęśliwiło?

Tae: Co takiego?

Hoseok: Gdybyś choć raz nazwał mnie oppą!

Tae: Spadaj fetyszysto!

Tae: Muszę skończyć ozdabiać małymi biedronkami listę zasad.

Tae: Żegnaj!

Hoseok: Auć...

Tae: Ech...

Tae: Miłego dnia, oppa. Pa.

Hoseok: ;'))))))))))))))))))))))))))

Hoseok: Jakie to piękne ;')))))))))