Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 2

Catlline Rivanna Salvedra

"Bonifacio as in Andres Bonifacio?!"Gulantang kong tanong, ano bang nangyari, bigla kong naalala ang huling katagang sinabi ng isang babae.

"Rest in peace Catlline Rivanna Salvedra and be Gabriela Silang"

That makes me stop. Ano bang nangyayari, bakit naging ganito ako? I don't like to be a hero, fuck! I want to be a villain not a fucking hero!

"Masyado ka ng nag i-ingles Gabriela, alam mo namang ipinagbabawal iyan, at tungkol sa tanong mo kanina, ay oo, ako si Andres Bonifacio. Ayos ka lang ba?" Naestatwa ako sa sinabi niya. Paanong naging si Andres Bonifacio siya? Ibang-iba ang nakita kong larawan sa mga museo noon, at iba 'rin ang mukha niya. He is fucking hot, pero 'yung nakikita ko na litrato niya ay hindi.

"Mapapatay kita pag may ginawa kang ka walang hiyaan Salvedra, magtino ka para makabalik ka sa mundo mo."

Napasinghap ako nang marinig ko ang tinig na iyon galing sa aking isipan, malamang ay ito ay si Gabriela Silang. Bwisit na babae na 'yon, dinamay pa ako dito.

"Yes, I'm alright—maayos lang ako hehe."Wika ko at umiwas ng tingin, bwisit na mga tingin na iyon, nakakalusaw naman kasi ang bawat titig niya.

"Kung gano'n ay kamusta sa Vigan,Ilocos handa ka na bang makipag alyansa sa'min?"Nakangiting tanong ni Andres, tangna ano 'daw? Nakakagago ang nangyayari sa'kin, pero kailan kong umaayos, baka hindi na ako makabalik sa mundo ko.

"Maayos naman...siguro."Mahina kong wika, wala akong alam sa mundong ito, at higit sa lahat ay ayaw ko sa history, dahil nakakabagot ito, kaya hindi ako noon uma-attend sa klase ko, kaya wala akong alam sa pinagsasabi niya.

"Ako na ang bahala kay Gabriela, Andres. Magpahinga ka na lang muna dahil galing kaka sa labanan." Napatingin ako nagsalita, isang matandang babae na may hawak na tungkod, agad namang tumango si Andres at lumabas na, ngayon ko lang na realize na nasa tent pala kami.

"Catlline Rivanna Salvedra."Napatigil ako nang bangitin ni tanda ang pangalan ko. Tumingin ako sa kaniya, seryoso lang ang mga mata niya. Nakakatakot ang matandang 'to, parang papatayin ako sa tingin, 'yung tingin niya sa'kin ay parang may ginawa ako sa kaniya. I don't know her, baka naman si Gabriela may ginawa sa kaniya? Nako 'yung Gabriela pa lang iyon ay walang kwenta bayani!

"Kilala mo ako?"I asked, and try to look like inosent, nagulat na lang ako nang tumama. sa akin ng tungkod niya. Napadaing ako dahil sa sobrang sakit ng braso ko, agad ko siyang sinamaan ng tingin, hindi ako pumapatol sa matanda, but this one I will surely kill her.

"Ako ang may gawa kung bakit napunta ka dito, magiging si Gabriela Silang ka muna habang nandito ka."Simpleng saad niya, bwisit na matanda 'to, siya pala ang nagsumpa sa'kin. At kung sabihin niya iyon ay parang hindi big deal ang ginawa niya!

"Who the fuck are you—" Napatigil ako sa pagsasalita nang hampasin na na naman niya ako ng tungkod niya, damn it! Nakakailan na ang matandang 'to.

"Ako si Melchora Aquino, huwag na huwag ka na ulit gumamit ng lenguwahe na iyon, baka mapaghinalaan ka na hindi ikaw si Gabriela. Habang nasa katawan ka niya ay ayusin mo ang pag uugali mo."Agad naman akong napapikit dahil sa sinabi niya, hindi ako masyadong sanay mag tagalog—I mean hindi ko kayang hindi haluhan ng english ang salita ko, at isa pa ay masyadong malalim ang pag ta tagalog nila.

"Maliwag pa sa sikat ng araw, pero paano ako makakaalis dito?"Napangiwi ako nang marinig ang sarili kong boses, hindi na kagaya ng boses ko dati na mataray, ngayon ay matapang na matapang ang boses ko. Killer yata 'tong si Gabriela.

"Pag umiyak ka at pag nasaktan."Wika niya at walang sabi-sabi na iniwan ako.

So I should hurt my self? Hindi ko kayang umiyak, I never cry since tumungtong ako sa high school, never pa akong umiiyak. Malay ko lang kay Gabriela. Kailangan ko siyang makilala. Para naman hindi ako malito.

Tumayo ako at lumabas sa tent, nakita ko ang mga samahan ni Andres na ginagamot ang mga sugatan, isa sa gumagamot ng sugatan ay si Melchora. Nilibot ko ang paningin ko sa paligid, nasa isang gubat pala kami, at hindi lang iisang tent ang nandito, kung hindi marami. Hindi katulad sa pangkaraniwang tent na maliit at 'di zipper. Ang mga tent naman dito ay malalaki.

"Heneral Gabriela, nandito po si Jose Rizal, para kausapin ka." Wala sa sariling napatango ako sa isang lalaki na nagsabi sa'kin noon. Eh? Heneral pala si Gabriela, malamang ay Heneral siya ng Vigan, Iloscos, base sa sinabi kanina ni Andres. Agad akong bumati kay Jose Rizal nang makita ko siya. Katulad ng kay Andres ay hindi 'rin ako makapaniwala na siya si Rizal, dahil sa ka gwapuhan niya. Sa oras na makabalik ako sa totoong mundo, ay ire-report ko talaga ang mga taong gumawa ng mga litrato nila Rizal, dahil maling-mali ang itsura nila sa personal.

"I don't know what's happening to me, gosh!"Nagulat ako nang biglaan magsalita ng english si Jose Rizal, at higit sa lahat ay ang arte-arte ng boses niya.

"Jose Rizal? Ikaw ba talaga 'yan?"Panic kong tanong, I never expect this one, na ang pambansang bayani na kinikilala ng lahat ay isa pa lang bakla! This is unbelievable.

"Diana Ramos, maligayang pagdating sa sinaunang mundo."Nanlaki ang mata ko nang biglang sumulpot sa harapan namin si Melchora, nagulat ako at hindi inaasahan na ito si Diana, malamang ay totoo nga. Dahil kung ako nga ay naka punta dito at nasa katawan ng isang bayani, malamang ay possible 'rin mangyari kay Diana.

"Wah! This is unbelievable! You're Tandang Sora!"Diana exclaime, napatingin sa kaniya lahat, pero sinamaan ko lang lahat sila ng tingin kaya napabalik sila sa kanilang ginagawa.

"Diana, 'wag kang maingay! I know mahirap siyang i-absorb , pero pansamantala ay kailan na'tin 'tong gawin."I said and hug her, alam ko namang nagulat siya, pero base sa reaction niya ay alam niyang ako si Catlline. At kung possibleng nandito si Diana, malamang ay nandito 'rin si Rico at Martin.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro