KAHVALTI
Rahul:
Artık Rohini'den önce uyanıyorum. Onu uyurken izlemeyi seviyorum. Uyanıp yine her sabah yaptığım gibi onu izlemeye başladım. Saçları önüne düşmüştü elimde kenara çekimce Rohini kıpırdandı. Uyanırken burnunu kaşımaya devam ediyor. Gözlerini açıp gülümsedi.
"Günaydın." Dedi gülümseyerek.
"Günaydın."
"Rahul hatırlıyor musun ben 8 ay hergün seni uyurken izleyip uyandırıyodum sende bana 8 ayın acısını bir ömür çıkartıcam demiştin."
"Nasıl unuturum sözümü tutuyorum."
"5 sene boyunca hep benden önce kalktın yâr bıkmadın mı?"
"Yüzünü izlemekten nasıl bıkabilirim."
Rohini gülümsedi. Başını göğsüme koydu. Biz romantizmimizi doruklarda yaşıyorduk ki Sameer içerden
"Anneeeeee." Diye ağlamaya başladı.
"Bu çocuk bana düşman beni senden alıkoyuyor.."
Rohini gülerek kalktı. Sameer'i odasından alıp geldi. Yatakta ortamıza yatırdı.
Rohini Sameer'i gıdıklayarak "Birileri yine annesiyle yatmayı özlemiş." Dedi.
"O annesiyle yatmayı değil annesi ve babasının romantizmini bozmayı özlemiş. Oğlum bunu her sabah yapıyorsun zaten bi sabah bize izin versen ne olur." Dedim. Sameer Rohini'nin kopyası onun gibi gözlerini devirip Rohini'ye dönüp sarıldı. Bende ikisine arkamı dönüp yattım.
Rohini;
Rahul arkasını dönünce biz anne oğul saldırıya geçtik tabiki. Sameer Rahul'ün üstüne çıktı. Bende ikisinede sarıldım.
"Aree gidin uyuyıcam ben."
"Oğlum babaya izin veriyor muyuz uyuması için?"
Sameer hayır manasında kafasını salladı.
"O zamaaannn daha çok sevgiiii." Hepimiz birbirimize sarıldık. Rahul Sameer'le onu yine havaya atarak oynmaya başladı. Sameer bir sabah şöyle oynamasın ne Sameer rahat ediyor ne Rahul. Biriside beni düşünsün. Rahul Sameer'i hopattıkça benim ödüm kopuyor. Onlar beni çoktan oyuna dalıp unuttu. Bende kalkıp kahvaltıyı hazırlamak için aşağıya indim. Aree bugün yeni asistanım bana kahvatıya gelicekti ben bunu Rahul'e söylemeyi unuttum. Koşarak odaya çıktım. Bizimkiler hâlâ oynuyordu.
"Özür dileyerek aranıza giriyorum Rahul bey ve Sameer bey ama are Rahul benim yeni asistanım bugün kahvaltıya gelicekti. Kızcağızın iştede ilk günü olduğu için kahvaltıya davet etmiştim ama sana söylemeyi unuttum. Bilmiyorum neden unuttum ama un.."
"Rohini nefes alıcak mısın?"
"Almalıyım dimi?"
"Sorun değil gelsin kahvaltıyı hazırlayan sensin sonuçta." Dedi Rahul gülerek.
"Hiç komik değilsin." Dedim. Rahul'ün birden yüzü değişti. Tarif edilemeyen bir yüz ifadesiyle
"Aree Rohinu benimde. Bende bugün unuttum. Benim asistanımda gelicekti kahvaltıya sana dün söyliyicektim ama aklımdan çıkmış."
Rahul'ün sesini taklit ederek "Rahul nefes alıcak mısın?" Dedim
Sameer "Ayee yâyy anne baba puff." Dedi ikimizide göstererek. Rahul'le gülmeye başladık. Bu çocuk bizi bazen öldürüyor gülmekten.
Jameela;
Yola çıkmadan önce kontrol etmem gereken dosyaları nedense hep yolda kontrol etmem gerektiği aklıma geliyor. Rohini hanımın gözünde ilk izlenimim iyi olmalı diye sabah erkenden yola çıktım. Umarım bir şey unutmamışımdır. Aree nerde bu belgeler diye kendi kendime söylenirken biri koluma çarptı.
"Are dikkat etsene!"
"What the (bu ne) [yazardan: :D (Karakterlerim itibariyle iss pyar ko kya naam doon (bir garip aşk)'tan alıntılar yapıcam tabiki :D)] önüne baksana."
"Ben önüme bakmıyorum da sen neden bakmıyorsun."
"Ne?! Bakmadığımı nerden çıkardın?"
"Baksaydın çarpmazdın."
"Are vâh zeki kız." Odun herif bir de alay ediyor.
"Önemli biriyle görüşmem olmasa sana burda haddini bildirirdim."
"Hangi saf seninle görüşmeyi kabul etti acaba."
Tam bir şey söyliyicektim ki arkasını dönüp gitti. Rohini ji umarım geç kalmam.
Rahul;
Rohini çoktan kahvaltıyı hazırlamıştı. Aşağıya indim. Rohini'nin arkasından sarıldım.
"Bir adet günaydın öpücüğüm kalmış."
Rohini tek yanağımdan öptü.
"Hm?"
Gülerek diğerinden de öptü
"Imm?"
"Çocuk var canım." Dedi gülerek.
"Sameer olmuyor böyle oğlum lütfen her yerde olma."
Rohini gülerek bizi izliyordu ki ön ve arka kapının zili aynı anda çaldı. Her zaman Rohini arka kapıyı bende ön kapıyı açardım. Yine aynı şekilde o arkaya gitti. Kapıyı açtım. Evet beklediģim kişi gelmişti.
"Hoş geldin Siddhart." Gülümsedi. Bu çocuğun farklı bir duruşu var.
Rohini;
Zil çalınca arka kapıya gittim. Jemeela gelmiş olmalı.
"Hoş geldin Jameela."
"Nameste Rohini ji."
"Gel içeri."
Jemeela'yla içeri geçtik. Salonda Jameela ve Rahul'ün yanindaki çocuk birbirlerini görünce durdular.
Jameela "Sen?"
"Sen?"
Rahul'le birbirimize bakıp aynı anda "Siz?" Dedik.
Rahul'ün yanındaki çocuk "Beni takip mi ettin sen?" Dedi.
Jameela "Seni neden takip ediyim ben? O kadar salak değilim çok şükür. Asıl sen mi beni takip ettin."
"Ben seni? Hahah güldürme."
"Gençler ortada bir takip meselesi var mı yok mu bilmiyorum ama genç adam Jameela benim asistanım buraya benimle görüşmeye geldi." Dedim.
Rahul "Siddhartta benim asistanım.Yani ortada bi takip mevzusu yok." Dedi.
"Bir dakika bu kızla görüşmek isteyen siz misiniz yani?"
"Birincisi bu kızın bir adı var ikincisi evet benim neden sordun."
Jameela;
"Çünkü kendisi yold..." neden bilmiyorum ama onun yolda bana dediklerini söylemek içimden gelmedi.
"Kendisi sizi ilk defa gördüğünden sanırım."
Rohini ji "Öyle olsun bakalım. Anlayamadığım bir şey var ikinizde birbirinizi görünce şok oldunuz neden?"
"Yolda tatsız bir karşılaşma yaşamıştıkta."
"Hm anladım. Neyse Jameela bu benim eşim Rahul Ali Khan."
"Filmlerinizi yakından takip ediyorum heleki ilk filminiz Rohini hanımla hikayeniz benzersiz bir film."
Rahul ji gülümseyerek başını saol manasında salladı.
Rohini ji "Bu da oğlum Sameer. Raj Sameer Khan."
"Merhaba ufaklık." Dedim Sameer'in elini sıkarak.
"Ve bu güzel bayanda benim asistanım Jameela Jui Sharma."
Rahul ji "Memnun oldum Jameela. Bu da benim asistanım Sidhart Yuvraj Sing."
Rohini ji "Merhaba Siddhart." Dedi gülümseyerek.
Ve "Hadi kahvaltıya geçelim." Diye ekledi hep beraber kahvatıya geçtik.
Rahul;
Masada kimse konuşmuyordu ve biz buna hiç alışkın değildik. Rohini'yle birbirmize baktık.
Rohini "Jameela ben haftanın 3 günü büroda oluyorum. Tabi o 4 günlük süredede ya evde çalışıyorum yada arada gidiyorum. Sende sürekli orda olmak zorunda deģilsin. Sen zaten yapman gerekenleri biliyorsun. Beni patronun değilde ablan olarak gör lütfen. Hatta boş olduğum günlerde buraya benimle muhabbet etmek için gelebilirsin." Dedi gülümseyerek.
Jameela "Teşekkürler Rohini ji."
"Dııınnnttt Jameela Rohini resmilikten hiç hoşlanmaz. Ona Rohini ji değil Rohini abla de. Doğru muyum." Dedim gülerek.
"Evet Jameela sürekli benim yanımda olucak bi kişisin ve bana abla demen beni daha çok mutlu eder."
Jameela "Siz nasıl isterseniz Rohini ji... pardon Rohini abla."
"Siz değil sen." Dedim göz kırparak.
"Peki."
"Ha bu arada banada Rahul abi de lütfen."
Jameela gülümseyerek kafasını salladı.
Benim asistanımıda konuşmaya dahil etmek gerekliydi zira kendisi biraz soğuk.
"Sidhart senin içinde aynı şeyler geçerli tabiki bu arada ismin çok uzun sana Sid dememde bir sakınca var mı?"
"Hayır Rahul abi çoğu insan beni böyle çağırır yada SYS diye."
"SYS havalı ve kesin duruyor yâr." Dedim gülerek.
Sid'de gülümsedi. Bir an bu çocuğun hiç gülmeyeceģini sanmıştım.
"Jameela sanada bi kısaltma bulmalıyız." Dedim şakayla.
"Do J ek S (iki J bir S) Dojeks" dedi Sid.
"Aaa evet olabilir."
Jameela "Senden başka bir şey beklemem mümkün değildi zaten Siddhart ji. Rahul abi bu espiriyi pek sevmiyorum aslında. Jui de diyebilirsin yada Jam." Dedi
"Peki bakalım. İsimler sizin nasıl isterseniz. Sid yemeğin bittiyse biz çıkalım. Diğerleriyle tanış."
Sid kafasını salladı ve kalktık. Rohini bizi yolcu etmek için kapıya geldi ve arkasından Sameer.
"Benim Sam'im ne istiyormuş bakalım benden." Dedim Sameer'i kuçağıma alarak.
"Şekey."
Rohini "Kaç tane istiyorsun peki Sameer." Dedi gülerek ve bana göz kırparak.
"İki."
"Çok yersen karnın ağrır ama oğlum." Dedim
"Rohini'ye de"
Rohini'ye döndüm. "Bu Rohini Rajların Rohini dimi?"
Rohini gülerek "Evet yâr oğlunun düzenli bir ilişkisi var. Lütfen bir tanede gelinimize al" dedi güldüm. Rohini'yı öptüm ve çıktık.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro