- [ ___]-chan?

- O! - zdziwiła się widząc kawałek dalej znajomą sylwetkę. - Dzień dobry psze pani! - zawołała, po czym pożegnała się z nowo poznanymi "uczniami" i, po daniu im ostatniej wskazówki, podbiegła do kobiety, która od razu lekko przysłoniła ją swoją parasolką.

- [ ___ ]-chan, co ty tu robisz? Jesteś calutka mokra - mówiła z przejęciem ciemnowłosa kobieta, patrząc z niejakim politowaniem na przemokniętą dziewczynę.

- Uciekł mi autobus - wyjaśniła zwięźle, pomijając fakt, że zaliczyła niezły upadek i była teraz brudna oraz zziębnięta. - Chciałam zadzwonić po mamę, ale nie odbiera, bo jest jeszcze w pracy - dodała, jak gdyby nigdy nic, a następnie kichnęła.

- Och... - kobieta zamyśliła się na moment. - Myślę, że powinnaś zostać u nas w domu. Wysuszysz się i ogrzejesz, a później odbierze cię [imię matki] i wrócicie spokojnie do domu - zaproponowała, a dziewczyna przystała na taki układ, gdyż tą miłą panią dobrze znała, choć nie mogła sobie teraz przypomnieć jej nazwiska. Znała ją już jakiś czas i niejednokrotnie pomagała jej nieść zakupy czy przepuszczała ją w kolejce.

 Niebawem stanęły przed typowym jednorodzinnym domem,a dziewczyna zaczęła nerwowo się rozglądać, gdyż wiedziała, że gdzieś tu w okolicy mieszka prawdopodobnie jej prześladowca i może zaraz wyskoczyć zza rogu.

 Powoli podreptała za kobitą, niosąc jedną z cięższych toreb.

- W domu jest tylko mój syn - wtrąciła, otwierając drzwi. - Wydaje mi się, że raz coś o tobie wspomniał... - dodała, gdy już były wewnątrz ciepłego domu.

- Ach ta..... Uo kurwa... - wymsknęło jej się, gdy zobaczyła znajome...brwi.

- [ _ ]-[ ____ ]?!

- Makoto?!

- Aaaa... jesteście w jednej klasie. - pani Hanamiya uśmiechnęła się i poszła odłożyć zakupy do kuchni.

- Atmosfera jak na stypie... - mruknęła [ ___ ], prawie płacząc i nie wiedząc co robić. Uciekać czy stać tak i czekać na zbawienie. Wybrała....

*CDN*

Kabum! Wybrałam wreszcie technikum. A rozdzialik późno, bo się skasował... -_- *syczy* Bo się sterowniki musiały aktualizować.