(Hi guys! So this chapter  magkakaroon tayu nang adventure so mapupunta yong lalaki natin sa nakaraan para maiditalye kung anong nangyari  kay Reewiz at Maria noong taong 1985.)

*********

[Brix POV]

Habol hininga akong napabangon sa kung saan man ako nakahiga ngayon.

“Re-reewiz a-anak?”

Nanatili akong nakatitig sa mga taong nakapalibot sa‘kin at inilibot ang tingin sa hindi familliar na lugar.

“asan ako at sino kayo?” tanging tanong ko sa kanila.

Nagkatinginan silang lahat at bumalik ang tingin sa‘kin.

“Na-nasa lalagyan ka nang mga patay anak ko. Namatay ka at nakakapagtaka at nabuhay ka ulit.”

Unti unti akong kinabahan dahil sa nadinig ko. Reewiz ang pangalan ko ibig sabihin nasa taong 1985 ako. The fuck! In shot mas nauna palang namatay si Reewiz kausa kay maria.

“Iyan naba ang resulta sa pagtatanggol mo sa maria na‘yan? Hindi mo ba alam na dahil sa kanya kaya ka namatay?”

Naiiling ko nang kunti ang ulo at para bang di makapaniwala sa sinabi nila.

“Tama ang nakababata mong kapated anak,  si maria ang dahilan kung ba’t ka namatay kung sana nakinig ka samin di mangyayari ‘to? Sinabi ko na naman na sayu diba? Na tigilan muna ang maria na‘yan dahil di sya nakakatulong sa‘yu at sa pag pasok mo sa eskwela.”

“Gusto kung makita si maria? Asan sya?” tanong ko sa kanila.

Hindi ko alam kung anong itsura ni maria sa panahon na ito.“Yan paba ang sasabihin mo pagkatapus kanyang hayaan mamatay?”

“Hayaang mamatay? O sinadyang patayin?” balik na tanong ko dito na kahit ako di ko alam kung ba’kit lumabas sa bibig ko ‘yon.

**********

“Ginoong Reewiz?”

Nagtaka ako sa babaeng matanda na ang lumapit sa‘kin. Yong soot nila makaluma pero soot nang mga mayayaman nong mga sinauna.. Pwehh nasa 1985 nga ako malamang sinauna tangina naman.

“Ginoong Reewiz mabuti at nakita kita,  maaari ba tayung nag usap?”

“Abo-este para saan?”

“ako ang nag iisang lola ni maria at nais ko sanang lubayan muna ang nag iisang apo ko? Hindi ka karapat dapat na mapunta sa pamilya namin. Hindi ikaw ang lalaking pinapangarap namin para sa apo ko.”

“Ganyan ba kayong mga matatanda ngayon? Mas pinili-pili nyo ang kaligayahan nyo kaisa sa kaligayahan nang apo nyo? Kung ganon eh bakit kailangan nyo pang buhayin ang apo nyo kung kayo mismo ang papatay sa kanya.”

“Reewiz?!”

“Hindi ba’t wala kayong karapatan na putulin ang ugnayan na meron kami nang apo nyo? Ano gusto nyo ang mapunta ang apo nyo sa lalaking gusto lang makuha ang katawan nya at ayaw nyo sa lalaking bibigyan sya nang mabuting buhay.. Hindi ba’t walang kwenta ang tawag sa pag papa— PAKK!”

Ramdam ko ang sakit nang tumama ang kamay nya sa mukha ko.

“Bukas na bukas ay ipag iisang dibdib kuna si maria sa ibang lalaki.”

“Yon ay kung mapipigilan nyo ang pagmamahalan namin?” saad ko dito saka ito iniwan doon.

Hindi ko alam pero lahat nang iyon nag kusang lumabas sa bibig ko. At nag kukusa ang katawan ko na lumakad kahit na hindi familliar sa‘kin ang lugar nato.. Pero parang kay tagal kunang nabuhay dito.

Hindi ko alam kung sang lugar ako mapunta , kung san ako patungo.

“Fuck!” muro ko nang maalalang nasagasaan ako.

Hindi ko alam pero nong time na‘yon may bakita akong nakaitim lahat at tila pa hinihila ako papuntang kalsada na naging dahilan nang pagkasagasa ko.

“Hindi ikaw ang taong nasa loob nang katawan na‘yan tama ako binata?”

Napalingon ako sa bandang gawi ko dahil sa boses na‘yon at laking gulat nang makita ang isang matanda na nasa gilid ko at naka gisi.

“Bilisan mo kung ano man ang kailangan mo sa panahon na‘to. Dahil ang katawang naiwan mo ay naghihintay na sa pagbalik mo. At baka hindi muna ito maabutan.”

“Nananakot kaba?”

“Bilisan mo ginoo.Bilisan mo!”

Ang weird naman pala nang mga tao dito. Pano ako makabalik sa mundo ko ku—

“Reewiz mahal ko!”

“Ma-maria?”

Parang tumigil yong mundo ko nang  makita ang babaeng multo na sa panahon ko. Ang ganda nya , ang soot nya,  ang kutis nya binibining binibini ang dating.  Unti unting kumuhit sa labi ko ang ngiti at mabilis itong niyakap.

“Ako’y nananabik na makita ka? Patawad at di kita naipagtanggol sa nakakatanda mong kapated. Reewiz ikakasal nadin ako. Ikakasal na ako sa mismong kapated mo.”

“An-ano?”

“Mah-mahal ko makinig ka! Huwag kang pupunta sa mismong pag iisang dibdib namin. Ako na ang bahala doon. Mangako ka sa‘kin mangako ka na hindi ka pupunta?”

Para akong binuhusan nang tubig nang makita kung umiiyak ang babaeng mahal Ni Reewiz ngayon? Kung alam nya lang.... kung alam nya lang na patay na ang totoong Reewiz pero pano panong namatay?

“Hindi maaari binibining maria? Hindi ako maaring di pumunta ako dapat ang mapapangasawa mo? Ako dapat ang lalaking para sa‘yu ako da—

Galit akong lumingon sa may likuran ko nang dumating ang nakakatandang kapated ni Reewiz.

“Hindi paba sapat na namatay kana Reewiz? Sinabi ko naman sa‘yu maria eh akin kalang at kung sino man ang hahadlang sating dalawa ay papatayin ko?”

“Kailan man ay hindi ako mapupunta sa‘yu Arnolfo dahil hindi mahal at kailan mab hindi kita mamahalin!”

“Tuloy ang kasal natin bukas maria. Halika na!”

Hinawakan ko ang kanang kamay nito at ang kapated ko naman ay sa kaliwa. Pero sa huli nagtagumpay sya na kunin ito sa mga kamay ko.

“Tandaan mo Reewiz ! Mamamatay si maria pag nagpakita kapa sa kanya ulit.”

Yon ang tanging huling sinabi nya saka ako iniwan na nakatayu doon.

Napunta ba‘ko dito para pigilan ang kasal na magaganap o para ipakita sa‘kin ang masakit na pag iibigan nang dalawa.

Ano to? Witness of love tapus ako ‘yong nasa katawan nang lalaking pinatay? Parang gusto ko nalang bumalik sa mundo ko?

“Ginoong Reewiz?!”

“Bati ba naman dito nakasunod ka?” kunot noo kung tanong don kay tri-teka anong ginagawa nang lalaking to dito?

“Ano kaba naman ginoo,  ako to? Si wilton? Pupunta sana ko sa inyo ngunit nakasalubong kita. Himala sabi sa‘kin ay patay kana raw  ngunit bakit nandito ka buhay na buhay.”

“Gusto mo ba ulit akong mamatay?”

Pati ba naman dito sa taong 1985 nandito si Tristan? Aba! HAHAHAHA.

--------

“Sinabi ko naman sa‘yu arnolfo! Na kahit kailan hindi kita mahal! Hindi kita mamahalin.”

“Mag tigil ka maria! Magiging akin ka.”

“Kung kikitilin ko ang buhay ko ,  maaaring hindi matuloy ang kasal.”

“Pero bago iyon , pakikinabangan muna kita maria!”

Tumulo ang luhang kanina pa gusto pigilin ni maria. Hindi nya mawari kung bakit ganon nalang ang pagnanais ni arnolfo na makuha sya.

Dahil mas marami namang mga babae dyan ang mas maganda pa sa kanya. Galit sya sa binata dahil sinisira nito ang relasyong meron sila ni Reewiz.