Nagising ako sa isang sulok na midyo madili at madaming nakapalibot sa‘kin , iginiwang ko din ang batok ko dahil sa sakit na pagkakapalo nito kanina. Naramdaman ko ding may nakatali sa kamay ko kaya hindi na ako gumalaw.

HAHAHAHA tanginang buhay namang meron ako. Puno na yata nang kamalasan. Feeling na kakagaling mulang sa ospital. Tapus broken pa puso mo , tapus ngayon nandito ako nakatali kasi nakidnap. Magkano naman kaya ang ranson ko? Aba! Lintik na buhau ito.

“Maxine! Maxine! Maxine!”

“Hindi,  hindi,  hindi. Oh? Huwag mong sabihin ikaw nagpakidnap sa‘kin?”
Tanong ko kay savior na may hawak na baseball bat. Tskkk!! Hindi na ako nagtaka pa dahil wala na akong paki alam. Sa sakit nang nararamdaman ko ngayon magugulat paba ako? Aba! Huwag na pagod na akong magulat.

“Hindi ka yata nagulat max?”

“Pagmagulat ba ako,  papalayain mo ako?”

“Ang swerte mo naman kung gagawin ko iyon?”

“Sabi ko nga hindi. Ano bang dahilan mo at kinidnap mo ako? Ang kapal naman nang mukha mo ah. Sya nga pal may pagkain ba kayo? Pwede pahingi nagugutom ako eh.”

“Tskkk! Kahit ngayon maangas ka padin. Alam mo ba siguro kung ako ang pinili mo. Hindi kana masasaktan.”

“Ang tanga mo pala eh. Kung di mo ba naman ako binigay idi sana ikaw pinili ko tapus ngayon ako sisisihin mo. Utak mo may sabaw.”

“Ah talaga ba?”
Saad nya. Napadura naman ako nang dugo nang hampasin ako nito nang baseball bat. Tangina mang hahampas nanga lang ang hina pa. Ba’t di nya nalang tuluyan diba.

“ANO! MASAKIT BA?!”

“Tanga kaba! Kung ikaw kaya ang hampasin ko nyan ,  tapus tanungin kita kung masakit ba? Nag iisip kaba? Tsskk!”

“Ang tapang mo talaga.” hahampasin pa sana ako nito nang biglang may dumating. Isang matanda na malapad ang ngiti sa‘kin.

“Kita mo nga naman,  sa tagal nang panahon nagkita din tayu. Ikaw pala ang kinababaliwan ni brix. Nice meeting you iha.”

“Anong Nice meeting you. Pano naging nice eh hindi nga nice ang pagmemeet natin. Kung may buhok kalang ang sarap mong sabunutan tskk!”

Kung kanina baseball bat ang tumama sa mukha ko. Ngayon naman dalawang sampal. “Wala kang galang sa nakakatanda sa‘yu!” saad nya tapus nya akong sampalin.

“At talagang respito pa iniisip mo eh noh? Pano naman kita rerespituhin eh pinakidnap mo nga ako diba? Alangan naman. Hello po lolo. Kumusta po kayo? Kumain na poba kayo? Ganyan ba dapat? Ang badoy ah.”

Napatahimik ako nang wala sa oras nang tutukan ako nito nang baril. Tangina aba! Ayukong mabaril ulit ah. Huwag na baka di na talaga ako magising at tuluyan nang mamatay mahirap na.

“LO!”
natingin ako sa unahan ,  at kita ko don si brix na halos maiyak na.

“Lo? Ba-bakit?” tanong nito dumating din sina luke. Pero ako ito tinatanggal ang nakatali sa kamay ko.

“HAHAHAHAHA gusto kulang naman na mamatay na ang babaeng mahal mo apo. Para naman makaganti ako sa lolo reewiz mo diba? Hindi pa ako tapus sa kanya ngayon hindi ko sya nakitang magmakaawa at gusto ko ikaw ang gumawa.”

“Re-reewiz?”
Pagtatakang tanong ni luke.

Ako na hindi sila maintindihan. Ano ba pinag uusapan nila? Hindi ko sila magets.

“Reewiz ,  inagaw nang lolo mo si maria sa‘kin. Kaya naman pinatay ko sila. HAHAHAHA pero sayang ngalang at di ko nakitang mag makaawa si Reewiz sa‘kin.”

“I-ikaw si Arnolfo?” gulat na tanong ni Brix dito.

“Oo. Arnolfo juan ako nga..”
Napatayu ako at nag cross arm habang nakatingin sa kanilang lahat. Ok hindi ko sila magets bahala sila sa buhay nila.

Dahan dahan akong pumunta sa gawi nila Brix dahilan para magulat ‘yong dalawa arnolfo at savior.

“Sa-san na dumaaan?”
Tanong ni savior sa‘kin.

“Dyan,  sa gilid.” turo ko dito“ Teka nga?sinong reewiz ? Sinong maria?” kunot noo kung tanong dito pero hindi lang nila ako kinibo.

“Kaya pala,  matagal na‘yon diba? It’s 1985 pero hanggang ngayon di nyo padin nalilimutan. Bakit? Ba’t kailangan pang madamay ang babaeng mahal ko lo? Pwede bang itigil muna ito. Plsss!!!”

“Pwede ba huwag kang maki alam dito.”
Pag aawat ni savior para patahimikin si Brix. Napaangat naman ang kilay ko.

Pero natagilan ako nang may isang putok nang baril ang bumalot dito sa loob nang sirang building.

“Ma-max?”
Ngumiti ako. Tangina ba’t ako nalang lagi ang nababaril? Tanga ko talaga?

Nanatili ako napatayu at humawak sa kamay ni brix . ayuko kung bumagsak. Nilaban ko ‘yong sakit dahil sa balang tumama sa‘kin.

_____F.F______

            √Luke Point of view√

⚫⚫⚫

Nanatili akonh naka upo dito sa loob nang tambayan. Kasama ang buong tropa at tulad nang dati tahimik lang kaming lahat pero ngayon tahimik ang lahat na galit na nakatingin sa‘kin. Tangina hindi ko alam kung anong ginawa ko na namang mali at ganito sila makatingin sa‘kin.

“Asan si maxine?”

“Oo nga san  si maxine dre?”

“True,  asan si maxine?”
Sunod sunod na tanong nila sa‘kin. After nong nangyari akala talaga namin mamamatay na non si max pero nagkamali kami.. Si brix sya ang gumawa nang paraan para mabuhay ginawa nya ang lahat kaya sya ang namatay. Di joke lang wala namang may nasaktan non ay meron para sa pangalawang pagkakataon non may pumutok ulit na baril at si brix ang tinaman. Nong unan wala nasyang buhay na dinila sa ospital pero pag dating don biglang nagkaron nalang.

Napatingin ako kay brix na ngayon ay nakatitig sa laptop nya. Kanina pa ito nakatitig eh. Siguro may hihintay na chat or txt.

“Asan ba kasi si maxine? Ba’t di pumasok. Last day of school na natin ngayon ah.  Dahil exam na natin bukas then graduation na asan ba sya?”

“Nasa Singapore. Nag advance exam na sya. At after non pumunta na agad sya don. Don nadaw muna sya papasok at tatapusin ang course na kinuha nya.”
Paliwanag ko.

Halos malungkot ang lahat dahil sa sagot ko sa tanong nila. Hindi nila alam na ako mismo ang nagpapunta kay maxine don. At pumag naman sya. Hindi nga sila nagkausap ni brix eh at wala silang closure. Pero hindi ko alam kung nagkabati sila or hindi.

“OYYY SI MAXINE NAG CHAT!!” malakas na sigaw ni brix na kinatawa ko. HAHAHAH ok bati na siguro sila.

“ANO DAW SABI!!!” sabay sabay na tanong nang tropa saka sinugod ang laptop ni brix hindi na ako tumingin pa nakakachat ko naman si maxine eh.

Sabi nya sa‘kin after 5 years bago sya babalik dito sa pinas. At di na ako makapaghintay. Siguro after 5 years may sari sarili na kaming trabaho.

“Ano pala course ni maxine dre?”

“Criminology.” sagot ko sa tanong ni kent.

Yup,  akala ko nga dati may aarchitect criminology pala gusto nyang kunin.
D

i joke lang hindi pa talaga nakakaalis si max. Ngayon lang ang flight nya.

“Oy,  ano daw ba sabi ni Max?”

“Kung pupunta daw ba tayu sa earport. Naghihintay daw sya don.” sagot nito.

“Oh ano pa hinihintay nyo. Arat na.” pag aaya ko.

___

√Shan Point of view√

⚫⚫⚫

“Teka sandali? Hintayin nyo ako. Punta muna tayu sa mall may bibilhin lang ako. Papadala ko kay max pag alis nya.”

Saad ni Kent. Magrereklamo pa sana kami pero di na namin ginawa bagkus ay dumiritsu na muna kami sa mall.

Pagdating namin don.

“Teka? Kukunin kulang ang susi.naiwan eh.” saad ko sa kanila tumango naman sila bilang sagot.

Sakto pag labas ko nang mall bigla nalang umulan nang malakas. Kaya napatigil ako. Pero mas lalo akong nagulat nang may humila sa kwelyo ko saka biglang may humalik sa‘kin.

Hindi ko masyado makita ang mukha nya. Dahil sa sobrang lakaa nang ulan. Pero amoy na amoy ko ang pabango nya..

This is my first kiss at sa gitna pa talaga nang ulan nang  yari.

Napapikit ako at maya maya tumigil ang ulan pag dilat ko wala na ang babae. Wala na sya sa paningin ko.

“Hoy! Tayu na. Ginawa mo dre at nag pa ulan kadyan?”

Napabalik ako sa pag iisip nang may umuyog sa‘kin. Napatango nalang ako at sumakay sasasakyan. Papuntang earport.

_____