"Here comes Nemo, Mommy! Weeee!"

I giggled and laughed when his Nemo plane landed on my back. Nagbabasa kami ng plane story at heto ngayon nakasakay sa siya sa likurang bahagi ko.

"Oh dear, you're getting heavier, Ethan!"

I rolled over and tickles him so hard and the beautiful giggles he made was like a music in my ears. Halos hindi na nga siya makahinga dahil sa pigil at lakas na tawa, kaya huminto na ako. Hanggang sa kinuha na niya ang flush toy dinosaurs niya at tinapat ito sa mukha ko. Ang lakas pa nang tawa niya at panay iwas sa akin.

"Did I win this time?" I laugh.

The little boy face flushed red and nodded while laughing so hard. Napahiga na ulit ako at agad lang din na yumakap siya sa tagiliran ko.

"I love you, Mom!" He pouted his lips.

"And I love you too!" I kissed him back.

Nahiga na ulit ako pabalik at tumingala sa kisame ng kwarto. I felt happy and complete while playing with him. Parang exercise na rin ito dahil nakakapagod nga naman makipaglaro sa kanya sa umagang ito. Akala ko tapos na kami pero tumalon lang ulit siya sa gilid ng kama at pabagsak na humiga sa tabi ko.

"Here comes dinooo weee!!"

Lapag niya nito sa mukha ko at panay lang din ang tawa. Kumunot na ang noo ko habang pinagmamasdan ito. Ito kasi ang isa sa mga dinosaurs na bigay ni Lachie sa kanya. Binasa kong muli ang nakasulat sa nametag. Hindi ko alam kung nabasa na ba ito ni Ethan. Natawa na ako dahil sa panay na kiliti ni Ethan sa gilid ko.

"Of all the dinosaurs, Mommy. This one is my favourite!" Sabay taas niya nito.

"And why is that, baby? Hmm?" Halik ko sa pisngi niya.

"Because this one is from Dad in heaven, Mom."

Napakurap ako at natahimik na. May kong anong kirot ang gumuhit sa puso ko ngayon.

"Daddy Lach told me that this one is special because it is really from Dad in heaven. . . Like for real!" sa lawak na ngiti ni Ethan sa akin.

I nodded and smiled. "At ba't daddy pa rin ang tawag mo sa kanya? Ang dami na nila," sa tipid na ngiti ko.

Inisip ko kasi mas madali na huwag niyang tawagin si Lachie sa pangalan na ganito. Aalis din naman kami pagkatpos ng project na pinahawan sa akin ni Daddy.

What's the point of addressing him as his Dad? I have no plan in telling him that Lachie is actually the real one. Tama na sa akin na si Paul ang tawagin at kilalanin niyang ama.

"You have Daddy Paul and Daddy in heaven, ang gulo na 'di ba? Ang dami na nila," sabay haplos ko sa buhok niya.

Napakurap na siya at nag-isip habang nakatitig sa akin. Panay lang din ang titig niya sa dinosaur na nasa kamay niya ngayon.

"Hindi ba pwedeng Daddy and itawag ko kay Tito Lachie, Mommy?" sa lambing na boses niya.

Napailing na ako at bahagyang ngumiti na. Mas niyakap ko na lang ang anak ko nang husto. I know I am depriving his right to know who really is his father. Ayaw kong maguluhan pa ang utak niya. Kaya hangga't maari ay maging simpli na lang din ang lahat sa kanya.

"You can call him dad when playing dinosaurs. But after that you call him by his name or tito and I'm okay with that," sa buntonghininga ko. Nawala ang ngiti sa labi niya at tumitig lang din nang husto sa dinosaur na hawak. Mukhang nag iisip siya at yumakap lang din sa akin ngayon.

NAGLARO muna siya ng lego habang naliligo ako. He's clean and ready and just waited for me. It's Saturday today and there's no work. Late na nga nang magising kaming dalawa at naglalaro pa. Hindi pa naman siya gutom dahil ininom na niya ang gatas kanina.

I'm on my normal white short and pink top t-shirt. Ganito ang hitsura ko sa tuwing walang trabaho. Wala rin kaming planong lumabas ngayon. Ayaw kong lumabas at mag shopping dahil sa dami ng tao. Palihim ko pang tiningnan ang ginagawa niya. Ngayon ko lang din napansin na ang laki na niya talaga.

He's clever at his age. Minsan nga wala ng maituro ang bawat guro niya. He can speak in four different language and now learning Filipino. He plays with Dad a lot, kaya marami siyang natututunan sa kanya. He's not a kid when it comes to Dad because he taught Ethan old stuff. And when it comes to Paul ay iba rin siya. Pero pagdating sa totoong ama niya na si Lachie ay isa siyang bata at totoo siya.

Hope he will grow a better and understanding person. Ethan builds his personality figure in different people. He's a boss when it come to Dad and he's timid and a follower when it comes to Paul. But when it comes to Lachie, he is at his own self. Ang ugaling nakikita ko sa tuwing kasama niya si Lachie kay ang ugaling pinaparamdam niya sa akin. Kaya kilala ko kong totoong masaya ang anak ko at nagpipilitan lang din.

He's an observant type and he can easily adapt around.

"That's really cool," ngiti ko habang pinagmamasdan ang ginawa niya.

"It's like an empire."

"It is an empire, Mom. . . I would love to build an empire one day like how Tito Lachie does it and Nonno(Grandpa)."

Napalunok na ako. Nagmana nga naman siya sa dalawang matatalinong tao sa buhay ko, si Daddy at si Lahie. . .

Damn it! Ba't ba iniisip ko ang walanghiya!

Tumayo na ako at pinaghanda na si Ethan para makakain na kaming dalawa. Late na nga dahil alas dyes na ng umaga.

Nang makalabas ng kwarto ay ang masarap na amoy agad ng luto Yaya Neyah ang naamoy ko mula rito. Everything is clean when we walked down the hallway. Nagkalat kaya rito kaninang umaga ang mga laruan ni Ethan nang lumabas ako para kumuha ng gatas.

"Good Morning!" sa baritonong boses niya.

My jaw dropped hard and I couldn't believe it. What the hell is he doing here in my kitchen?!

Naka-apron na siya at nilapag lang ang huling niluto nito. The smile on his face is jaw-dropping when he looked at me and then darted his stare to Ethan.

"Tito Lach!"

Patakbo si Ethan patungo sa kanya at kinarga agad niya ito at hinalikan pa sa mukha. Hinanap ng mga mata ko si Yaya Nyeha at kararating lang din na bitbit ang orange juice. Tumaas na kumunot ang kilay ko sa kanya.

"I thought you forgot, Tito!" si Ethan.

I looked at them again and I am so confused. What's the big deal here? May hindi 'ata ako alam na sila lang din ang nakakaalam dito.

"Why are you here? Ba't ikaw nagluluto? Yaya?" tigas na tugon ko.

"Eh, kasi--"

"Don't blame her, Faith. I promised Ethan yesterday for this."

"Tito Lachie got defeated by me, Mommy. And he has to make breakfast for me," he giggled.

Napahilamos na ako sa mukha na gamit ang palad ko. Why is he making things hard for my son and for himself? Hindi ba pwedeng lumayo na muna siya sa buhay namin mag-ina!

Thinking that Ethan is here I can't be furious at all. Ayaw kong nakikita ng anak ko ang galit ko sa totoong Ama niya, dahil alam kong magdududa lang siya.

"Come on here, Mommy." Sabay hila ni Ethan sa kamay ko. He even move the chair for me to be able to sit down. Naupo agad siya sa harapan ko. While Lachie? Damn it! Hindi ko makuha kung ano ang tumatakbo sa utak ng dalawang ito.

"It's like we're family and I love it!" siglang tugon ni Ethan.

Lachie cleared his throat and he stared at me. Seryoso ang titig ng mga mata niya at bumagabag ito sa tibok ng puso ko ngayon. I looked away and drink my juice. Never once in my life that I imagine this would happen. Hindi ito nangyari kay Paul dahil abala din ang tao. Sana pala ginawa namin 'to para sa anak ko.

"Eat plenty my little bud," lambing na tugon ni Lachie kay Ethan. Siya na mismo ang naglagay ng pagkain niya sa plato ng bata.

Tinitigan ko lang sila at ang bawat kilos niya. Napatingin si Lachie sa sunny side up na itlog na nasa mesa at inilayo niya ito kay Ethan at inilagay niya ito sa plato ko, at siya na mismo ang nagsandok ng kanin ko.

"Eggs are only for Mommy, Ethan. You are allergic to eggs," tipid na ngiti niya sa bata.

Napalunok na ako sa dala ng tibok ng puso ko ngayon. How did he know all of this? Umiwas na ako sa titig niya at nagsimula na akong kumain ng tahimik.

"Thanks, Tito. You made my day complete!" ngiti ni Ethan sa kanya.

"Anything for my little boy."

Pinaikot ko na ang mga mata ko ng tahimik bago ako nagsalita. Sinubuan pa ni Lachie si Ethan at malugod naman na tinangap ito ng bata. Napansin ko rin na tinabi ni Ethan ang green peas sa fried rice niya dahil hindi niya ito gusto, at ganoon din ang ginawa ni Lachie. Halatang si Yaya ang gumawa ng fried rice dahil alam niyang pinalalagyan ko talaga ng mixed vegetables ito.

"Don't you want some eggs?" tipid na tugon ko sa kanya na hindi siya tinititigan.

"No, thanks. I'm allergic to eggs too."

Nag-angat na ako ng tingin at napalunok na. Damn it, mag-ama nga sila!

.

C.M. LOUDEN/Vbomshell