19| Flores de Esperança
Outono eu estava
Inverno ficava
Então levantei
E pouco a pouco eu caminhava
Desequilibrado e desnorteado, me encontrava
Segurei firme no meu pequeno paraíso
E lentamente o abri
E me deparei com AS CARTAS QUE GUARDEI
E quando os li
Descobri que eram mais que cartas
Eram mais que palavras escritas no papel
Eram bons momentos
Vividos por cada letra do alfabeto
Feliz com o futuro
Fechei as cartas e os coloquei lentamente de volta
No meu pequeno paraíso
E descobri que…
Primavera eu ficava.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro