Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Capítulo 55

•DANIEL OVIEDO•
Amanezco y su figura no está a mi lado. No veo sus ojos azules como el mar observándome mientras duermo. No la veo a ella. ¿Se habrá marchado?

Me pongo una camiseta básica y bajo a la cocina con esperanzas de verla, pero no. Suspiro profundamente y tapo mi rostro con mis manos.

-No la busques, se ha ido -dice Jesús entrando en la cocina

-¿Cómo que se ha ido? -pregunto tragando saliva

Extiende una nota y la coloca justo delante de mis abatidos ojos color café.

-Sé que hago mal en marcharme sin decir nada, que debería haberte despertado, pero preferí no hacerlo. Solamente espero que puedas perdonarme y por favor, sé feliz. Estaré velando tus dulces sueños. Atentamente: tu sirena. -leo en voz alta

Una lágrima desciende por mi mejilla a velocidad de vértigo. Es inevitable que mis ojos no se empañen. Se ha ido la última razón que me quedaba para ser feliz.

-¿Qué piensas hacer? -me pregunta preocupado

-Ahora mismo solamente tengo ganas de desaparecer, ni siquiera yo la creí, se tiene que estar sintiendo como una mierda gracias a mi grosería y mi falta de confianza hacia ella -explico sollozando

-Hay muchas flores en el campo tío, no te vengas abajo -dice sonriendo levemente

-Sí, las habrá, pero ninguna como ella -musito

-Tienes que ser fuerte -aconseja

-Ella era mi fuerza, ¿cómo voy a serlo si no la tengo a mi lado? -pregunto aturdido

-El tiempo lo cura todo -dice tajante

-El tiempo no curará las heridas de su corazón, ni siquiera las del mío

Susurro con un hilo de voz irremediable y subo a mi habitación con ganas de tirarlo todo por la borda.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro