Kabanata 28: Family

I was hurt she just left without waving goodbye, she could have let me know she was already leaving. But on the other side of my mind, it was such a relief that finally, she’s already far away from us. I did my best to make her feel loved and I hope she felt it. I wish nothing but her happiness.

Later that night, I called my Mom on the phone and informed them that we are coming home.

“Let me talk to him,” dinig kong sabi ni Daddy sa kabilang linya. Bahagyang naging magulo ang tunog. “Jude? How’s Irene?”

Napakapa ako ng mga salita. Tumingala ako sa malawak na kalangitan at pinagmasdan ang mga nakakalat na bituin doon. Ngumiti ako bago mabigat na huminga.

“She’s safe, dad…” I answered.

Muling bumagsak ang tingin ko. Hindi ko na alam kung ano pa ang idudugtong doon.

Narinig ko ang mahina niyang pagtawa sa kabilang linya. It was a relier laugh. “Bring her home, please…” he said in excitement.

Lumunok akong muli. “She’s already home…” halos naging pabulong iyon.

Umabot ng ilang segundo bago muling nakasagot si Daddy. “You mean…”

I nodded my head as if he could see me.

“Yes, dad… U-umuwi na siya sa kanila.” Parang may bumara na naman sa lalamunan ko kaya kinailangan kong lumunok. “I did my best, dad…” I bit my bottom lip. “I-I’m sorry…”

Bumuga ako ng hangin nang maramdaman na naman ang pagtutubig ng mata ko. Umayos ako ng upo at isinandal ang likod ko sa bench. Kinalma ko ang sarili ko para mas maging maayos ang pagsasalita ko.

Napatingin ako kay Aara na kalalabas lang ng bahay, may dala itong dalawang beer at inabot niya sa akin ang isa. Ngumiti ito bago umupo sa tabi ko at sumandal sa aking balikat.

“I-It’s okay, son… Don’t blame yourself. Tatawagan ko na lang ang pamilya niya roon,” muling pahayad ni Dad sa kabilang linya.

It’s not okay, I know.

“D-Dad… I hurt her,” I admitted in a deep voice.

Naramdaman ko ang kamay ni Aara sa hita ko. Napatingin ako sa kanya. Nakangiti lang ito. Pakiramdam ko ay nagkaroon ako ng lakas ng loob na umamin pa ng mga kasalanan ko.

“You did your best, Jude. I am sure Irene felt it. I’m so proud of you, son…”

Fuck! My tears! Bahagya kong iniliko ang mukha ko palayo kay Aara para ikubli ang mga mata ko. Mabilis na pinunasan ko ‘yon bago suminghap.

“C-Can you tell her I am sorry?” I asked. “Please, dad. I haven’t had the chance to say that…”

“Sure, son… Umuwi na kayo bukas.”

After a few more words, he ended the call. Mabilis na pinunasan ko ang luha sa mata ko at binulsa ang aking phone. Binuksan ko ang beer at lumagok doon. Naramdaman ko ang titig ni Aara kaya sinabayan ko ang titig niya.

“You are good, Jude…” she smiled.

“Ano bang klaseng kapatid ako?” bigla kong natanong. Bahagya akong napaiwas ng tingin. “I wish I could spend more time with her.”

“She is better off without us. This sacrifice is for her. Irene will be okay…” Napatingin ako kay Aara. She was giving me a bright smile. “Trust me. After all… I’ve seen how tough she was too. She can be more than that.”

“You sure? What if her condition---“

“She is stronger than her demons,” she cut me out.

I nodded my head as I gulped another taste of beer. Ako na naman ang sumandal sa kanya. Inakbayan ako ni Aara. Natawa ako nang ilapit niya sa bibig ko ang beer na hawak niya. Bahagya akong sumimsim doon.

“Do you want to talk about her?” Aara asked.

“If you wouldn’t get jealous,” I sneered.

Mabilis na hinalikan niya ang labi ko bago tumango. Umayos ako ang pagkakasandal sa kanya. Ngumiti ako at binalikan ang mga alaala na kasama ko siya.

“Irene was just a simple girl who wanted nothing but freedom. Nakakulong siya sa isang hawla na kung saan limitado ang mga kilos niya. She attempted to break the jail but always end up getting back inside. She couldn’t stay outside longer.”

“Such a tough girl… Breaking a rule needs a huge guts.”

I let out a heavy sigh. “S-She was beautiful… There was another universe once you look deep into her eyes. She was busy looking for a universe that she didn’t realize she had one inside her.”

“You saw the best in her…” I could sence how amused Aara was. “That’s just it.”

Mahina akong natawa.

“But her asshole brother broke her heart and made her feel nothing…” I breathed those words. “He was such an evil brother.”

“You mean… Alex?” Aara asked.

“Her real brother…” I corrected her.

“But her real brother made her feel the world. Come on, Jude. You saw the best in her, why don’t you look at the thing you did to her? It was also one of the best.”

“Damn! My eyes are such an insensitive shits…” I laughed as I wiped my tears again. “Can you be my man now? This is so gay.”

Bahagya akong natigilan nang yakapin ako ni Aara, sobrang higpit ng yakap niya sa akin. Sa una ay banayad lang ang iyon hanggang sa narinig ko na ang mahina niyang pag-iyak.

“Salamat dahil pinili mo ako, Jude… Salamat.”

“Sshhh… Your waiting ends here.” Pinakawalan ko ang yakap ko sa kanya at tumayo. May kinuha ako sa bulsa ko dahilan nang paghagulgol niya. Ngumiti ako bago lumuhod sa harapan niya. “Can you be…”

“I-Is this for real now?” she asked in between of sobs.

“Would you like to spend the rest of your life with me?” I asked.

Tumayo siya at bahagyang lumayo sa akin. Mahina akong natawa nang makita na hindi siya mapakali. Madiin ang pagpunas niya sa kanyang mga mata habang pinapaypayan ang sarili gamit ang mga pumipitik niyang daliri.

“Oh, god. I am not prepared for this! Where is the cameraman? The petals of roses? This should be recorded!”

I smirked. “I will count…”

She glared at me. “Is this some kind of threat?”

“One…” I started.

“This should not be done this way!”

“Two…” I continued.

“Oh, god. I forgot to put makeup. Am I ugly now?”

I shook my head. “Thre---“

“I love you, Judeus. It is a yes for me…” She smiled.

Tumayo ako mula sa pagkakaluhod at mabilis na niyakap siya. I hugged her as tight as I could. She laughed hard and slapped my back. I lifted her in my arms and I felt another set of tears in my eyes,

“The ring, Jude!” She screamed.

Hinawakan ko ang kanan niyang kamay at isinuot sa isang daliri ang singsing.

“Hey… Binigyan mo na pala ako ng singsing,” bawi niya.

I shook my head. “This is for another beginning…”

Kumunot ang noo ko nang tumakbo siya palayo sa akin at malakas na sumigaw. Napangiwi ako sa sobrang lakas no’n. Bahagya akong nahiya sa mga taong makakarinig sa kanya.

“I am finally marrying the confused jerk!”

“Really?” I pouted my lips. “Should not it be a drop-dead handsome jerk?”

Napakurap ako nang makitang tumatakbo na siya palapit sa akin. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko hanggang sa dumapo na ang katawan niya sa akin. Napangiwi ako nang bumagsak kami sa sahig.

“Damn!” Bahagyang umawang ang bibig ko sa pagkabigla.

“Ang sakit…” bulong ni Aara na nanatiling nasa itaas ko.

“Mas masakit bumagsak sa sahig kesa sa mga abs ko!”

“Dapat ay binuhat mo ako at inikot. This should be romantic and you ruined it.”

“You gained so much weight…” I arched my eyebrows. “Baka naman buntis ka na?”

Tumawa ako nang sapakin niya ang dibdib ko.

“You can’t handle me on your top?” she asked in a seductive voice.

“That’s a different story,” I chuckled.

“I love you, Jude…” And she brushed her lips on mine.

There’s no secret in a perfect relation because I don’t think the word perfect exists. We have our own flaws in life that makes us imperfect. Maybe we should replace the word perfect into contented, we are in a contented relationship.

Kinabukasan ay maaga kaming nag-ayos para sa pag-uwi. Nag-agahan muna kami para hindi magutom sa byahe. Mga alas nuwebe na rin nang makapag-ayos na kami.

“You are not bringing your other things?” puna ni Aara nang mapansin na mga simpleng gamit lang ang dala ko.

I shook my head as I put her bags inside the car.

“We are also coming back here…” I mumbled.

“H-Huh?”

“We are just going to get our other things and inform them about our marriage. We will stay here…” Halata pa rin ang pagkalito sa kanyang mga mata. “This is Irene’s favor. Bayad na niya raw naman ang halos na isang taong renta ng bahay na ito. We can have it for free…” Ngumiti ako.

Bahagya siyang napatango. Pinagbuksan ko na siya ng pinto at nang makapasok na siya ay umikot ako sa kabila. Pinatakbo ko ang sasakyan sa banayad na paraan. Pumunta muna kami sa malapit na gas station bago dumiretso.

“A-Ano pa ang ibang pinag-usapan ninyo ni Irene?” tanong ni Aara.

Tinapunan ko siya ng tingin, pinaglalaruan niya ang singsing sa kanyang daliri. Diniretso kong muli ang tingin sa kalsada. Inalala ko ang mga ilan pang salitang binitawan ni Irene.

“Ayaw niyang puntahan natin siya…” I said as I swallowed hard. “She wanted her to regain herself… away from us. And we are giving it to her.”

“Oh… Okay.”

Matapos no’n ay hindi na muling nagsalita si Aara. Nakatutok ito sa kanyang phone. Hindi na kami huminto sa pagbyahe dahil gusto na rin naman naming makauwi agad.

“You hungry?” I asked her.

“Busog pa ako…” maikling sagot niya. “Hmmm… Should I inform my mom and dad about our wedding?” Saglit akong napatingin sa kanya bago ibinalik sa kalsada ang atensyon. “Okay. H’wag na muna. Saka na lang…” Pagbawi niya.

I frowned. “Why not, Aara? Don’t you want to invite them to our wedding?”

“Y-You sure?”

I let out a heavy sigh. “You are still scared,  aren’t you?”

“Actually… We can’t tell what will happen next. Ayokong magalit na naman sila sa ‘yo.”

Pinakawalan ko ang manibela sa isa kong kamay para hawakan ang kamay ni Aara. Mahina ko iyong pinisil.

“Come hell or high water, we are getting married soon.” I grinned.

“Aw… Okay. Tatawagan ko na lang sila mamaya pag nakauwi na tayo.” Humagikgik pa siya.

Nagulat ako nang salubungin kami nila Mommy at Daddy. Nakatayo na sila sa labas ng gate at mukhang kanina pa naghihintay. Iginilid ko ang sasakyan ko. Pagkalabas namin ay mahigpit na yakap ang binungad sa amin ni Mommy.

“Welcome back home!” masiglang bati ni Aling Soreng.

“Jude…” Tawag sa akin ni Daddy. Lumapit ako sa kanya at yumakap.

“Hindi ata kayo pumasok sa trabaho ngayon, Dad?” tanong ko.

Napangiwi ako nang pabirong sinuntok ni Daddy ang balikat ko, bahagya akong nasaktan kahit na pabiro lang iyon.

“Mas uunahin pa ba namin ang trabaho kesa sa anak namin?” Kinindatan pa niya ako.

Sabay kaming napalingon ni Daddy kina Aling Soreng at Mommy nang mahina silang tumili. Mangiyak-ngiyak na hinarap ako ni Mommy.

“T-Tuloy na ito, hindi ba?” tanong ni Mommy sa akin.

“Maliban na lang kung tutol ka, Mom,” biro ko.

“Welcome to Clavez Family!” Dad greeted Aara with a tight hug.

“Pasok na muna tayo sa loob,” aya ko nang mapansin na halos nasa kalsada na pala kami.

Pagkapasok namin ay pinag-usapan na nila Mommy ang kasal. Nakasandal lang ako sa sofa at nakikinig sa kanila, paminsan-minsan ay tumango na lang ako. Sinabi ko na rin sa kanila ang plano naming tumira na muna sa Zambales.

Namilog ang mga mata ni  Mommy na napatingin kay Daddy. Bahagyang bumali ang leeg ko nang mahalata na may itinatago sila.

“I’d love to hear something interesting today,” I faked a cough.

“Actually… Matagal na naming plano ng Daddy mo na magbakasyon…”

“Nang hindi ka kasama,” dugtong ni Daddy.

“Whoa. Hindi naman halatang matagal ninyo na pala akong pinaplanong itakwil ah?” pabiro kong sabi.

Narinig ko ang marahan na pagtawa ni Aara at ang paghawak niya sa kamay kong nakaakbay sa kanya.

“Ang hina mo nga para ngayon lang napansin,” nakangising gatong ni Daddy.

Ngumiti ako bago tumango. “Okay, then. Live your lives. Baka pagbalik ninyo ay may kapatid na ako ah?” biro ko. “That would be fucking nice…”

“Your words, Judeus…” Mom warned me. Napatikhim na lang ako.

“Oh well, malakas ako hindi katulad mo. Kung gugustuhin ko ay mangyayari,” pagmamayabang ni Daddy.

Hinampas ni Mommy ng pamaypay si Daddy. Nagpaalam na muna si Aara na papasok sa kanyang kwarto habang si Mommy naman ay nagpasama kay Aling Soreng sa pagluluto.

Nanatili kami sa sofa ni Dad. He turned on the TV so I sat beside him. Narinig ko ang mahina niyang pagtikhim, hudyat iyon na may sasabihin siya.

“Nakausap mo na si Irene, Dad?” tanong ko.

Hindi niya ako nilingon. “Her Dad…”

“Is she good?” tanong ko pa.

“Alam kong masaya siya, Jude. Huwag mong isipin na hindi mo siya napasaya. Doon pa lang sa pagtakas ninyo gabi-gabi, alam kong naging masaya na siya.”

Nakagat ko ang labi ko dahil sa pagkabigla. Napangiwi ako nang hampasin ni Daddy ang balikat ko.

“Dad! Baka hindi na ako umabot sa kasal, bali-bali na ang buto ko!”

Humalakhak lang ito. “Akala mo hindi namin alam, ‘no? Sus. Sa akin ka pa ba maglilihim?”

“So… How is she, dad? Nakausap mo ba siya?” Hindi ito sumagot. Kumunot ang noo ko. “Dad? Hindi ba siya ayos?” Bahagya akong kinabahan.

“Listen, Jude…” Hinarap ako ni Daddy sa kanya. “You are her brother, I know you love her. But let her live the life she wants.”

“What are you trying to say, Dad?”

“Whether she is hurt or not, happy or not… She will be fine.”

Napalunok ako. Napatingin kami kay Mommy nang tawagin niya na kami para kumain. Sinundo ko si Aara sa kwarto niya. Mahigpit na yakap ang ibinungad niya sa akin.

“Uuwi na sina Mommy at Daddy!” Masaya niyang sabi. Ngumiti ako at tumango. Unti-unting naglaho ang sigla sa kanyang labi. “M-May problema ba?” tanong niya.

Umiling ako at inaya na siya sa hapag-kainan. Habang kumakain kami ay nagkukwento si Aara tungkol sa napag-usapan niya at nang kanyang mga magulang.

Napansin ko rin ang pananahimik ni Daddy.

“Oh, Jude? Hindi mo ba nagustuhan ang pagkain?” Puna ni Mommy nang makita na nahinto pala ako sa pagkain.

Napalunok ako bago ngumiti at uminom ng tubig. Hindi ko tinignan si Aara dahil alam kong nakatingin siya sa akin.

“Si Irene ba?” tanong ni Mommy.

Mabilis na umiling ako. “Medyo napagod lang po ako sa byahe.”

“Masaya naman siya kung nasa’n man siya ngayon, dapat ikaw din,”sabi pa ni Mommy.

“Of course, Mom. She’s with her family now…”

“Huh?” takang tanong ni Mommy.

Hinawakan ni Daddy ang kamay ni Mommy. Nawalan ng gana ang tingin ko.

“D-Dad?” tawag ko sa kanya.

“Jude… Please, let her be free.”

I bit my bottom lip. “Irene is not with her family, right?” I asked them.