ΚΛΕΙΔΩΜΈΝΗ

***

Η Δανάη άνοιξε την πόρτα του διαμερίσματος της λαθως αποχαιρετούσε την φίλη της και το μικρό, χαμόγελο που είχε δημιουργηθεί στο πρόσωπο της έσβησε ακαριαία μόλις αντίκρισε την ψηλή γεροδεμένη κορμοστασιά του Λούκας που στεκόταν στο κατώφλι του σπιτιού της.

"Καλησπέρα" την χαιρέτησε και το άκουσμα της μελωδικής φωνής του σε συνδυασμό με την αρρενωπή φιγούρα του της έκοψε την ανάσα. Ήταν τόσο γοητευτικός όσο δεν μπορούσε να φανταστεί. Της φαινόταν εξωπραγματικό ένας άντρας τριάντα χρονών να είναι τόσο όμορφος. Απροετοίμαστη την έπιασε και η εμφάνιση του. Το καθιερωμένο κουστούμι που πάντα φορούσε είχε αντικατασταθεί με ένα τζιν παντελόνι και ένα λευκό πουκάμισο. Τα πρώτα κουμπιά είχαν μείνει ανοιχτά χαρίζοντας της μια μικρή εικόνα από το γυμνασμένο στέρνο του και τα μανίκια σηκωμένα μέχρι το ύψος του αγκώνα.

"Χαίρετε" πήρε τον λόγο η Κάθριν που ήταν η μόνη που μπορούσε να μιλήσει εκείνη την στιγμή.

Ο Λούκας της χάρισε ένα νεύμα με το κεφάλι πριν στρέψει και πάλι όλη την προσοχή του πάνω στην Δανάη και τα μάτια του δεν άφησαν στιγμή τα δικά της.

Η Δανάη πάλεψε να θέσει το κορμί και το μυαλό της σε λειτουργία, αποχαιρέτησε όμως αυτή την σκέψη όταν χαμήλωσε το βλέμμα του. Ένιωσε τον το σώμα της να μουδιάζει καθώς η μάτια του σάρωνε το κορμί της. Ένιωσε σαν να την είχε αγγίξει παντού με τα χέρια του και ο πόθος φούντωσε ανεξέλεγκτος μέσα της.

"Εμένα με συγχωρείτε αλλά πρέπει να φύγω." μίλησε ξανά η Κάθριν. Η παρουσία της εκείνη την στιγμή ήταν στιγμή ήταν αχρείαστη.

"Καλή διασκέδαση" ψιθύρισε στο αυτί της Δανάης όμως το Λούκας την είχε ακούσει.

"Τι κάνεις εδώ;" τον ρώτησε όταν έμειναν οι δυο τους.

"Δεν θα μου πεις να περάσω;"

Η Δανάη ήθελε όσο τίποτα να του κλείσει την πόρτα στα μούτρα αλλά είχε τρόπους και αρχές. Έκανε στην άκρη δίνοντας του χώρο και έτεινε το χέρι του προς το σαλόνι καλώντας τον στο σπίτι της.

Ο Λούκας της χάρισε ένα χαμόγελο και μπήκε μέσα. Εκείνη την στιγμή το χέρι του του άγγιξε την επιδερμίδα της. Το είχε κάνει επίτηδες, δεν ήξερε, αλλά αυτή η μικρή επαφή ήταν αρκετή για να την αναστατώσει ακόμα περισσότερο.

"Τι κάνεις εδώ;" επανέλαβε την ερώτηση της και έκλεισε την πόρτα πίσω της. Δεν της απάντησε απλά άφησε το βλέμμα του να πλανηθεί στον χώρο. Εντυπωσιάστηκε από το πόσο μοντέρνο και την ίδια στιγμή πόσο απλό ήταν. Το σαλόνι μεγάλο και ευρύχωρο με ψηλό ταβάνι και απαλό κρυφό φωτισμό. Ο μεγάλος καναπές γωνία σε μπεζ χρώμα με τα πολλά μαξιλάρια γέμιζε τον χώρο. Το ξύλινο τραπέζι ακριβώς μπροστά έδενε σε τέλεια αρμονία με το ξύλινο έπιπλο που υπήρχε στον τοίχο απέναντι του που στόλιζε μια επίπεδη τηλεόραση και μερικά βιβλία τοποθετημένα δεξιά και αριστερά. Στο πάτωμα απλωμένο ένα γούνινο και αφράτο χαλί που έδενε ζεστά στον χώρο.

"Λούκας γιατί ήρθες;" ύψωσε την φωνή της. Ο τρόπος που την αγνοούσε την έκανε έξαλλη. Αυτό ήταν το σπίτι της και αυτή έβαζε τους κανόνες.

Ο Λούκας την αγνόησε για ακόμα μια φορά και αυτό την έκανε έξαλλη. Ήταν έτοιμη να του φωνάξει, εκείνος όμως λες και περίμενε την αντίδραση της γύρισε απότομα προς το μέρος της και ένωσε το στόμα του με το δικό της.

Η Δανάη δεν πρόλαβε ούτε να σκεφτεί, ούτε και να αντιδράσει. Απλά παραδόθηκε. Τα χείλη της άνοιξαν ακαριαία στο άγγιγμα του αφήνοντας την γλώσσα του να βρει την δική της. Ένα ρήγος τόσο δυνατό σαν ηλεκτρικό ρεύμα διαπέρασε το κορμί της κάνοντας την να τρέμει ολόκληρη. Το αίμα στις φλέβες της έβραζε και μπορεί να ήξερε πως ήταν λάθος αυτό που έκανε, όμως δεν είχε την δύναμη να σταματήσει.

Με δική τους βούληση τα χέρια της κινήθηκαν κατά μήκος της πλάτης του, στα μπράτσα του πριν σταματήσουν πάνω στο στέρνο του. Μικρά βογκητά απόλαυσης βγήκαν από το στόμα του κάνοντας την να καταλάβει πως ο Λούκας απολάμβανε το άγγιγμα της τόσο όσο και εκείνη απολάμβανε το δικό του.

Γι' αυτό το λόγο ξαφνιάστηκε όταν εκείνος σταμάτησε το φιλί καταστρέφοντας την μαγεία που τους είχε τυλίξει.

Η Δανάη ένιωσε αμέσως το κενό που της άφησε η απουσία των χειλιών του στα δικά της και ύστερα ανοιγόκλεισε τα μάτια της μερικές φορές. Έκανε μερικά βήματα προς τα πίσω βάζοντας και πάλι απόσταση ανάμεσα τους.

"Γιατί το έκανες αυτό;"

"Επειδή το ήθελα" της απάντησε με απόλυτη ειλικρίνεια. Πραγματικά το ήθελε. Αυτή της η άρνηση να του παραδοθεί την στιγμή που γνώριζε πολύ καλά πως τον ήθελε κολασμένα τον τρέλαινε και τον έκανε να την θέλει ακόμα περισσότερο.

Από την πρώτη στιγμή που την είχε δει την ήθελε, ήθελε να την κάνει δική του, όμως για ακόμα μια φορά ο πατέρας του είχε μπει στην μέση και τον είχε βάλει να του υποσχεθεί πως δεν θα την πλησίαζε για κανένα απολύτως λόγο. "Δεν είναι σαν αυτές που επιλέγεις να κάνεις παρέα" του είχε πει και είχε απόλυτο δίκιο. Από την πρώτη στιγμή το είχε καταλάβει και αυτό ήταν που τον ερέθιζε όσο τίποτα άλλο και τον έφτανε στα όρια του. Κάθε βράδυ πήγαινε με μια άλλη γυναίκα παλεύοντας να σβήσει αυτόν τον πόθο μέσα του. Καμιά τους δεν τα είχε καταφέρει. Κάθε γυναίκα που πήγαινε στο κρεβάτι με τρόπο μαγικό έπαιρνε την μορφή της. Οι καυγάδες που είχε δημιουργήσει εσκεμμένα ήταν το σχέδιο του γα να την κρατήσει μακριά του.Τα είχε καταφέρει. Για πέντε ολόκληρα χρόνια είχε κρατήσει μια απόσταση ανάμεσα τους. Είχε υψώσει ένα τοίχο τον οποίο ο ίδιος είχε γκρεμίσει.

"Και εσύ το θες" είπε και έκανε ένα βήμα προς το μέρος της.

"Δεν έχεις ιδέα τι θέλω".

"Για πόσο ακόμα θα το αρνείσαι;"

"Δεν υπάρχει κάτι για να αρνηθώ".

Ο Λούκας χαμογέλασε. Το βλέμμα στα μάτια του είχε μια πονηρή λάμψη που φανέρωνε προκλητικά τι σκεφτόταν.

"Δεν είσαι πολύ καλή στο να λες ψέματα".

Η Δανάη ένιωθε σαν ζώο φυλακισμένο μέσα σε κλουβί. Ο Λούκας έπαιζε μαζί της και το διασκέδαζε κιόλας.

"Γιατί ήρθες;" τον ρώτησε σε μια κίνηση απελπισίας. Έπρεπε να αλλάξει θέμα αλλιώς δεν θα μπορούσε να είχε πια την δύναμη να του αντισταθεί.

"Ήθελα να μιλήσουμε και να προσπαθήσω να σε κάνω να αλλάξεις γνώμη σχετικά με την παραίτηση σου" Δεν έλεγε ψέματα αυτός ήταν ο σκοπός του αλλά όλα όσα είχε να της πει έσβησαν την στιγμή που άνοιξε την πόρτα και την είδε ντυμένη με αυτή την σέξι πιτζάμα που κάλυπτε απλά και μόνο τα απολύτως απαραίτητα.

"Το έχω αποφασίσει".

"Δεν το θεωρείς γελοίο να χάσεις την δουλειά σου εξαιτίας της έλξης που υπάρχει ανάμεσα μας".

Με κάθε του λέξη που έβγαινε από το στόμα του ερχόταν όλο και πιο κοντά της. Τώρα βρισκόταν ακριβώς απέναντι της. Ακόμα ένα βήμα να έκανε και τα σώματα τους θα αγγιζόντουσαν.

"Δεν υπάρχει καμία έλξη ανάμεσα μας" Η άρνηση της θα ήταν πιο πειστηκή αν δεν είχε τελευταία στιγμή χαμηλώσει το βλέμμα της.

"Όπως είπα και πριν δεν είσαι πολύ καλή ψεύτρα" είπε και τελικά οι μηροί του άγγιξαν τους δικούς της.

Η Δανάη έριξε πίσω το κεφάλι της για να μπορέσει να τον κοιτάξει. Τα βλέμματα τους κλειδωμένα σε μια μάχη την οποία ήξερε πως δεν μπορούσε να νικήσει. Ήδη ένιωθε την επίδραση του πάνω στο σώμα της. Τα γόνατα της που γινόντουσαν αδύναμα, η αναπνοή της που είχε κολλήσει στους πνεύμονες της. Οι παλάμες των χεριών της που είχαν ιδρώσει. Δεν το άντεχε αυτό.

Τον έσπρωξε και έτρεξε στην κουζίνα. Πήρε ένα ποτήρι από το ντουλάπι και το γέμισε με νερό. Ήπιε μερικές γουλιές προσπαθώντας να ηρεμήσει τον εαυτό της. Γιατί συνέχιζε να το παθαίνει αυτό μαζί του. Τι της είχε κάνει.

Απαλά το χέρι του βρέθηκε στην καμπύλη της μέσης της. Η ξαφνική παρουσία του πίσω της την τάραξε. Το ποτήρι που κρατούσε στα χέρια της γλίστρησε από τα δάχτυλα της και έπεσε μέσα στον νεροχύτη σπάζοντας σε χίλια κομμάτια. Δεν είχε καταλάβει πότε μπήκε στην κουζίνα ούτε πότε την είχε πλησιάσει.

Αναστατωμένη η Δανάη έτρεξε στην κουζίνα, πήρε ένα ποτήρι από το ντουλάπι και το γέμισε με νερό. Το ήπιε όλο με την μια και χρειάστηκε να το γεμίσει και δεύτερη φορά για να μπορέσει να δροσιστεί και για να ηρεμήσει τον εαυτό της.

Αυτή της η ανάγκη παρέμεινε απλά μια σκέψη. Το χέρι του Λούκας άγγιξε την καμπύλη της μέσης της κάνοντας την να πεταχτεί στην θέση της. Το ποτήρι που κρατούσε στα χέρια γλίστρησε από τα δάχτυλα της και έπεσε μέσα στον νεροχύτη σπάζοντας σε χίλια κομμάτια. Δεν είχε καταλάβει πότε μπήκε στην κουζίνα ούτε πότε την είχε πλησιάσει.

Προσπάθησε να τον σπρώξει από κοντά της αλλά δεν την άφησε. Τα χέρια του στην μέση της την τράβηξαν πάνω του και η πλάτη της ακούμπησε στο ζεστό στήθος του. Τον ένιωσε σε όλο του το μεγαλείο. Το κορμί του γυμνασμένο και μυώδες. Η αρρενωπή μυρωδιά του σε συνδυασμό με την ακριβή κολόνια του επιτέθηκε στις αισθήσεις της και δεν μπόρεσε να αποτρέψει το τρέμουλο που την διαπέρασε. Καυτή λάβα κατέκλυσε το κορμί της.

"Γιατί μου το κάνεις αυτό;" ψέλλισε βαριά. Ήταν αδύνατον να κρύψει την ταραχή που είχε απλωθεί σε όλο το κορμί της.

"Επειδή σε θέλω." παραδέχτηκε χωρίς να τον ενδιαφέρουν πια οι συνέπειες. Τα χείλη του ακούμπησαν το αυτί της μίλησε και την έκανε να αναριγήσει.

Αισθησιακά φιλιά και χάδια απλώθηκαν κατά μήκος του λαιμού και του ώμου της. Ανίκανη να αντισταθεί έκλεισε τα μάτια της και και έγειρε το κεφάλι της πίσω στον ώμο του. Το χέρι της σηκώθηκε πίσω και τυλίχτηκε γύρω από το λαιμό του χάνοντας μια μάχη που είχε από την αρχή κατακτηθεί από την δική του εξουσία.

Ο Λούκας έφερε το χέρι του στο σαγόνι της φυλακίζοντας το μέσα του. Ένιωσε τα χείλη του με τα δικά της και τα χώρισε βυθίζοντας την γλώσσα του στο στόμα της. Η αίσθηση αίσθηση ήταν τόσο υπέροχη όπως και τις άλλες φορές. Όλο το σώμα της έλιωσε μέσα στην αγκαλιά του. Οι γοφοί της τρίφτηκαν πάνω του προδίδοντας την φωτιά που απλωνόταν σε κάθε κύτταρο του κορμιού της. Η κίνηση της αυτή έκανε τον Λούκας να βογκήξει. Να χάσει το μυαλό και τον αυτοέλεγχο του.

Με μια κίνηση την έσπρωξε και την κόλλησε πάνω στο πάγκο της κουζίνας. Τα χέρια του κινήθηκαν πάνω στο κορμί της. Χάιδεψαν κατά μήκος την πλάτη της. Τα δάχτυλά του βυθίστηκαν στην καμπύλη του γοφούς της. Αγκάλιασαν τα στήθη της και έπαιξαν με της ερεθισμένες θηλές της που την πονούσαν κάτω από το λεπτό ύφασμα της μπλούζας.

"Λούκας.." βόγκηξε το όνομα του πάνω στο στόμα του. Τα χείλη του δεν είχαν αφήσει τα δικά της. Το όνομα του ήταν ένα παρακάλι. Τον παρακαλούσε με τον ίδιο τρόπο που τον ζητούσε και το κορμί της. Δεν το άντεχε άλλο, τον ήθελε μέσα της.

Παραδομένη τον έσπρωξε απαλά προς τα πίσω και γύρισε μέσα στην αγκαλιά του. Τα χείλη της έμεναν πάντα ενωμένα πάνω στα δικά του. Τα δάχτυλα της μπλέχτηκαν στο λευκό πουκάμισο του και τον τράβηξε πιο κοντά κάνοντας την επαφή και το φιλί τους πιο βαθύ.

Ο Λούκας δεν μπορούσε να σταματήσει να την φιλάει. Το κορμί της φλεγόταν για εκείνον και αυτό τον ερέθιζε περισσότερο από οτιδήποτε. Αυτή η γυναίκα ήταν μοναδική από κάθε άποψη. Γλίστρησε το χέρι του κάνω από τα μαλλιά της και την κράτησε ακίνητη. Η γλώσσα του μπλέχτηκε με την δική της σε ένα παθιασμένο ταγκό δημιουργώντας ένα νέο κύμα πάθους. Την ήθελε άγρια, σχεδόν κολασμένα. Εκείνος Βόγκηξε πάνω στο στόμα της και τα χέρια του την έσφιξαν περισσότερο πάνω στο κορμί του.

"Σε θέλω τόσο πολύ." βόγκηξε και πίεσε την λεκάνη του πάνω της για να μπορέσει να νιώσει τον ερεθισμένο ανδρισμό του στην κοιλιά της.

"Και εγώ σε θέλω." απάντησε ανάμεσα στα φιλιά τους "Σε θέλω τρελά"

Παραδομένη και με την τρελή επιθυμία να τον αγγίξει τράβηξε το πουκάμισο έξω από το τζιν του και ξεκούμπωσε τα κουμπιά που παρέμειναν κλειστά. Τα δάχτυλα της άγγιξαν πέρασαν πάνω από κάθε μυ του κορμιού του απομνημονεύοντας την κάθε του αντίδραση στο άγγιγμα της. Ο Λούκας με ίδια φορά έβγαλε το λεπτό μπλουζάκι της και το δαντελένιο σορτς της αφήνοντας την μόνο με το σέξι μαύρο εσώρουχο της.

Δεν δίστασε. Τα δάχτυλά του σταμάτησαν μόνο μερικά εκατοστά από εκεί που ήθελε με τον νιώσει περισσότερο από ποτέ. Απαλά ανασήκωσε την άκρη του σλιπ και χάιδεψε το σημείο χαμηλά στην κοιλιά της. Οι ανάσες της άρχισαν να βγαίνουν κοφτές. Την τρέλανε απαλά στην αρχή και μετά λίγο πιο γρήγορα. Το στήθος της άρχισε να ανεβοκατεβαίνει χωρίς έλεγχο. Ήταν στο έλεος του. Ήξερε πως να την αγγίξει και τι να κάνει για να την φέρει στο χείλος της αβύσσου. Ένα δυνατό βογκητό ξέφυγε από τα χείλη της όταν εκείνος βύθισε ένα δάχτυλο μέσα της. Έκλεισε τα μάτια της απολαμβάνοντας την αίσθηση και έριξε πίσω το κεφάλι της καθώς το σώμα της έφτανε στα όρια του πριν δεχτεί τα κόμματα ευχαρίστησης που την τύλιξαν.

Ξαφνικά την γύρισε μέσα στην αγκαλιά του. Την παγίδευσε ξανά πάνω στον πάγκο και την έβαλε να ξαπλώσει μπρούμυτα πάνω στην μαρμάρινη επιφάνεια του πάγκου. Το στήθος του σφιχτό και δυνατό να πιέζεται στην πλάτη της. Οι γοφοί του κόλλησαν πάνω της κάνοντας την να τον νιώσει. Φιλιά υγρά απλώθηκαν σε όλη την πλάτη της. Φίλησε και δάγκωσε τους γλουτούς της καθώς ελευθέρωνε το σώμα της από το τελευταίο της ρούχα. Εκείνη την στιγμή η γλώσσα του βρήκε το κέντρο της θηλυκότητας της.

Η Δανάη ρίγησε καθώς η γλώσσα του την γευόταν και χείλη του εκτόξευαν το κορμί της στα ουράνια. Οι αισθήσεις του έρωτα και της ολοκλήρωσης που της χάριζε την είχαν κατακλύσει και τώρα το κορμί της αντιδρούσε στον ρυθμό που εκείνος όριζε. Η πλάτη της κύρτωσε, το κεφάλι της έγειρε πίσω και άφησε τον εαυτό της ελεύθερο καθώς έφτανε στην απόλυτη έκσταση.

"Ο...Θεέ μου..."

Ο Λούκας ανηφόρισε ξανά προς τα πάνω. Σκόρπισε υγρά παθιασμένα φιλιά σε όλη την πλάτη της πριν βρει και πάλι το σημείο στο λαιμό της που είχε ανακαλύψει πόσο πολύ την τρέλαινε να την φιλάει. Η αίσθηση της γεύσης της στο στόμα του ήταν τόσο έντονα ερωτική. Ακαριαία η Δανάη ένιωσε το κορμί της να φουντώνει ενώ ακόμα η ανάσα της έβγαινε βαριά. Μέσα στην ζάλη της άκουσε το φερμουάρ του τζιν του να ανοίγει και το κορμί της συνάντησε το δικό του όπως το ονειρευόταν εδώ και πολύ καιρό. Χωρίς κανένα εμπόδιο. Βυθίστηκε μέσα της με μια αποφασιστική ώθηση. Ο αναστεναγμός της ικανοποίησης που βγήκε από μέσα του την ερέθισε και έκανε όλο το κορμί της να ανατριχιάσει όπως ποτέ πριν. Οι γοφοί της ανασηκώθηκαν για να τον συναντήσει και την ίδια στιγμή ενθαρρύνοντας τον να συνεχίσει. Τα χείλη του στο λαιμό της φιλούσαν, δάγκωσαν και ερέθιζαν την επιδερμίδα της. Το δέρμα του καυτό πάνω από το δικό της. Βγήκε από μέσα της και βυθίστηκε ξανά μέσα της. Σε κάθε ώθηση επιτάχυνε τον ρυθμό του.

Με μια βίαιη κίνηση την άρπαξε από τα μαλλιά και την τράβηξε να σταθεί όρθια. Το κεφάλι της βρέθηκε στο λαιμό της και η πλάτη της ενώθηκε με το στέρνο του την στιγμή που κάθε του ώθηση γινόταν πιο έντονη και δυνατή. Η Δανάη θα έπρεπε να είχε νιώσει πόνο αλλά δεν ένιωσε τίποτα άλλο πέρα από πάθος και έξαψη. Ποτέ πριν στην ζωή της το σεξ δεν ήταν τόσο καλό. Τα σώματα τους ανεξέλεγκτα πια με ένα ρυθμό που εκείνος έλεγχε, αλλά δεν την ένοιαζε. Μαζί του τίποτα δεν ήταν αρκετό. Πάντα απλά ήθελε περισσότερα, πιο έντονα, πιο δυνατά, πιο γρήγορα. Τελείωσαν ταυτόχρονα.Το σώμα του τυλιγμένο γύρω από το δικό της ήταν το μόνο πράγμα που την κρατούσε όρθια.

***
Η σκηνή αυτή είναι από το βιβλίο μου Office Affair