CHAPTER 3

"Pardon?"

Nanlaki ang aking mata nang napagtanto ko ang aking kagagahan.

What the fuck was I thinking? 

I mentally cursed myself. I felt him, the Doctor, staring at me. I could feel his gaze piercing through my soul so I looked away.

I can feel my face starting to heat up but I still manage to hide it with my hair.

Syet, for the first time may naitulong din 'tong mahaba kong buhok! Kahit madalas ay nakakaurat ka, ipinag–papasalamat ko na nag-e-exist ka!

The hot Doctor cleared his throat. "So...how may I help you?" His manly, cold voice echoed like a bell in my ears. I felt shivers traveling down to my spine just by hearing his baritone voice. 

"A-Ano…" I stammered. "A-Ah…" syet na malagket talaga. 

“Ikaw po ba ang kapalit ni Doctora Nablo?” Napatangin ako sa kapatid ko nang magsalita siya.

Tahimik ko siyang pinasalamatan sa aking isipan.

The Doctor looked at Zeros. He flashed a small warm smile then nodded. “Yes, I am, kiddo.” He responded. “What’s your name?”

Matagal bago nakasagot ang kapatid ko. "Zeros…My name is Zerosien Salvonte." 

The Doctor looked at me but I immediately looked away, blushing.

Lah, ba't ka ba tingin ng tingin? Teka, kinikilig ako.

Pasimple akong napalunok at hinawi ang hibla ng buhok ko na nakakalat sa aking mukha. Mahinhin ko itong inilagay sa likod ng aking tenga.

Ehe, enebe.

"May I know what your name is, Miss? Are you his guardian?" He asked in a monotone voice.

"Yesh—" I cleared my throat. "I mean, yes po." I laughed nervously.

Tumango naman siya. "Please come in." Iminwestra niya ang pintuan.

"Hindi ba dapat ikaw ang papasok sa'kin, Doc?" Huli na ng mapagtanto ko ang nasabi ko.

OMG! Kagagahan mo talaga, Rish! 

Kumunot ang noo niya kaya napakagat ako ng aking pang-ibabang labi. "What?" NAlilitong tanong niya.

"A-Ah, ano, hehe…ang ibig kong sabihin ay…h-hindi ba d-dapat ikaw ang ma-mauunang pumasok kasi i-ikaw ang D-Doctor?" Dala ng pagpa-panic ko ay nagkakandautal akong sumagot.

Mukha namang naniwala siya kaya siya ang naunang pumasok. Bago pa man kami sumunod ng kapatid ko papasok sa opisina, huminto siya't pinanliitan ako ng mata.

"Bakit?" Tanong ko.

"Ate, check-up ko po ang ipinunta natin dito hindi ang pagiging malandi." Seryosong aniya. "Kaya ikalma mo 'yang kipay mo." 

Nanlaki ang aking mata dahil sa narinig. "Zeros nga! Saan mo na naman natutunan 'yang mga salitang 'yan?" Nakangiwing turan ko. "Sasampalin talaga kita ng ligari, sinasabi ko sa'yo." 

Nagkibit-balikat lamang siya at dumiretso papasok sa opisina. Naiiling naman kong sumunod.

Mga kabataan nga naman. 

I closed the door as I walked in. I felt the cold breeze coming from the aircon touching my skin, making me shiver.

Shuta, ba't parang mas malamig dito kesa sa bar?

"Doc, may banyo ba kayo?" Rinig kong tanong ni Zeros.

"Yes, of course. You see that door? That's the C.R." I heard the baritone voice of the doctor. 

I blew a large amount of breath. Akmang uupo ako sa isang upuan kaharap ang lamesa ng Doctor nang maagaw ang atensyon ko sa ibang bagay.

In my peripheral vision, I saw the Doctor take off his lab coat.

Is it just me? Or the Doctor looks really sexy while taking off his freaking lab coat? 

Nanlaki ang aking mata at marahas na napailing. 

Kalma, Rishanne. Kalma! Isa kang dalagang Filipina kaya kalmahan mo lang!

I took a glance once again.

Syet, ang hawt. Damn those biceps! Batak na batak! Yum!

"Daddy, kaldagan mo ako…" wala sa sariling sagot ko.

The dark mesmerizing green eyes of the Doctor were fixed in mine, making me flushed. Mukhang nagulat siya dahil sa sinabi ko.

"Gusto mong…kaldagan kita?" He smirked.

"H-Ha?!" Napasinghap ako. "H-Hindi! Mali ang p-pagkarinig mo!" Pagtanggi ko.

Lord, bakit sobrang malas ko po ngayong araw? Puro kahihiyan ang nagagawa ko!

"Hmm? Parang hindi naman." He looked at me, amused.

"H-Hindi…ano…may song k-kasi kaming pina-practice hehe. Tama a-ayun nga. M-Mag ti-tiktok kasi kami ng mga k-kaibigan ko mamaya, hehe. Remix tapos puro k-kaldag." Rason ko pero mukhang hindi siya naniniwala. Tumaas ang kilay niya.

Humugot ako ng malalim na hininga. "G-Ganito, oh." I started dancing as I sang.

"I'm gone kiss it right, yea, yeah. I'm gone lick all night, yea, yeah. Girl, when I'm inside yea, yeah. Yeah girl, you heard what I said. I'm gonna make you wet the bed." Ramdam ko ang pag-akyat ng hiya sa sistema ko nang magsimula na akong sayawin 'yung kaldag part.

"Wet the bed 'yon tapos 'yung isa naman ay Magpakailanman. Gan'to naman 'yon." I started doing the steps of that dance.

"Oh…oh! Magpakailanman, hindi magbabagooo! Ngew ngew! Dug dug dug!" I sang and danced to the choreography of that certain song.

Nang matapos, nakita kong nakatitig lamang sa akin ang gwapong Doctor. Hindi gaya kanina na nakatayo lang malapit sa table niya, ngayon ay nakasandal na sa pader at nakahalukipkip habang nakangisi. 

Hell, he's enjoying this. 

"Wow, ang galing mo palang kumaldag," he commented, making me blush. "You're good at dancing, huh."

"Maliit na bagay, enebe." Saad ko.

"Fuck, if only I could watch you doing that dance again." Narinig ko siyang bumubulong ngunit hindi ko maintindihan. 

"Ha? Ano 'yon?" Tanong ko ngunit umiling lang siya. "Oo nga pala, gusto mo bang turuan kita ng sayaw na 'yon? Tapos mag-tiktok ka na rin! Paniguradong sisikat ka!" Masayang aniko. 

"What? Me?" Tanong niya. 

Tumango ako. "Oo! Ang gwapo mo kaya! Kulay green ang mata, matangos ang ilong, kissable ang lips, perfect jawline, mamasel ang katawan, m-malaki ang bicep…" bumaba ang aking tingin. "M-Matambok ang pwet...este matambok ang pisngi! T-Tapos may malaki k-ka pang…" napalunok ako ng wala sa oras. "...bakat, ay hindi! May malaki kang ano...uh, kamay! Tama, may malaki kang kamay!"

"Really?" He said with a smirk while looking at me with amusement dancing in his eyes. 

Bago pa man ako makasagot, narinig namin ang pagbukas ng pinto ng banyo. Iniluwa no'n ang kapatid ko. Dumiretso siyang umupo sa upuan kaharap ng Doctor. 

Sapo-sapo ang aking pisngi, nakayuko akong naglakad papalapit sa isang upuan na katabi ni Zeros at tahimik na umupo.

Hanggang sa matapos ang check-up ni Zeros ay hindi ko magawang magsalita dahil sa kahihiyan. Tanging pag-tango at pag-iling na lamang ang ginagawa ko.

"So, like what I said a while ago, please do come back once in a month for your monthly check-up. At base sa resulta ng test at check-up ko sa'yo kanina, I can say that you're improving compared to your last check-up with Doctora Nablo." The Doctor stated. "Bilhin niyo na lamang ang gamot na nakasulat sa baging reseta na binigay ko." 

I couldn't utter any words. I was just here, sitting while staring at him. I just couldn't take my eyes off him. 

God, he's so perfect! Perfect maging asawa—I mean daddy ko hihi. 

"Yes, Doc." My brother nodded. 

Halos mapatalon ako sa gulat nang bigla siyang lumingon sa direksyon ko dahilan kaya nagtama ang mata naming dalawa and I could hear my heart racing fast. 

"And as for you, Miss…" he raised his eyebrow, like he was asking for my name. 

I cleared my throat as I answered him. "R-Rishanne...but you can call me yours—este Rish pala hehehe." I awkwardly laughed and scratched my head.

Syet ka, self! Kahihiyan to the max! 

Tumango naman ang gwapong Doctor ngunit makikita mo ang pagsibol ng ngisi niya. "Okay...Miss Rishanne, you should always check on your brother from time to time. You need to check if he's taking his medicines on time." 

"O-Okay…" Nauutal na sagot ko. 

It didn't take long when we bid our goodbyes since the Doctor has still more patients to check on. 

Nakalabas na ang kapatid ko sa opisina ng Doctor samantalang ako ay naiwan pa rin sa loob dahil nilagay ko sa pitaka ko ang resetang binigay sa amin. 

Mahirap na, baka mawala pa.  

Akmang lalabas na ako nang bigla akong tawagin ng gwapong Doctor. 

"Miss Rishanne…"

I looked at him. "Po?"

"What's your username on Tiktok? So I could follow you when I installed that app." Saad niya ng nakangisi. 

Nanlaki ang mata ko dahil sa narinig. I started to panic dahil hindi naman totoo 'yong sinabi kong magti-Tiktok ako. 

"Ha?! Doc. nga!" Reklamo ko. 

"What? I'm just asking." Natatawang aniya. 

"Ih, enebe!" Hinawi ko ang ilang hibla ng buhok ko. "'Wag ka nga!" Pabiro ko siyang inirapan at nag-martsa palabas ng opisina niya. 

Pero bago pa man ako tuluyang makalabas, narinig ko ang malakas na hagalpak ng tawa niya. 

Ang ganda talaga ng boses! Ang manly, shuta. Jusko, 'day...ingatan mo puday mo.