Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

2 parejas y un zombie

Denki: Baka matsutake mitai na Koto wa yū na yo Kimi no namae o sake batake Wasurerarenai dorīmu kinoko Sonna toki wa... Ikō yo hana kemuri Yume no hana kemuri...

Kyoka: Esa canción es horrible.

Denki: Que te hayas enfermado en ese lugar donde estaba no la vuelve horrible.

Kyoka: Cierto, la canción no es mala pero tu interpretación es horrible.

Momo: A mi no me parece tan mal, aunque no supera la voz original.

Denki: Pues gracias, admito que no puedo imitar una voz tan fuerte y profunda pero no lo hago nada mal, sin embargo como la señorita a mi lado aprendió a cantar antes que a hablar no puede soportar a unos cuantos gallos.

Momo:(¿Señorita?) 

Kyoka: ¿Unos cuantos gallos? si estar desafinado en todo momento es unos cuantos gallos entonces estas en lo cierto.

Denki: Mejor no digas nada o le mostrare la grabación de la vez que cantaste esa de bola demoledora.

Kyoka: No lo hagas nunca-Mira un edificio cerca de donde están-Parece que ya llegamos.

Luego de estirar un poco las piernas sacaron las maletas con las cosas de la millonaria y un par de mochilas para los asesinos y caminaron hacia la entrada cuando fueron interrumpidos por cierta persona con cabeza de dispensador de cinta.

Hanta: Tiempo sin vernos. 

Kyoka: ¿Se puede saber que haces aquí?

Denki: Yo lo invite.

Kyoka: ¿Y como llegaste a pensar que eso era una buena idea?

Denki: Solo quería juntarme con mi segundo mejor amigo una vez y pensé que pedirle venir aquí era buena idea.

Kyoka: Sabes perfectamente que no podemos mezclar trabajo y diversión.

Denki: Pero ya esta aquí y sería grosero que no pase la noche con nosotros.

Kyoka: Sabes que me importan un comino los modales.

Hanta: ¿Si saben que los estoy escuchando verdad?

Denki: Si, lo dice en voz alta porque sabe que al final aceptara y podrás venir con nosotros.

Kyoka: No es por eso-El rubio la mira dudando de su afirmación- Esta bien, si es por eso, solo ven con nosotros.

Los dos amigos chocan los 5 victoriosos para ser recibidos por una mujer en la entrada.

Empleada: Bienvenidos a nuestras aguas termales ¿2 parejas y un zombie?

Denki: No, solo un grupo de amigos, aunque si serán 2 habitaciones, una para las chicas y otra para los chicos incluyendo a Ned.

Empleada: Esta bien, síganme.

La mujer los guio hasta lo que serían sus habitaciones y ofreció darles una bata mientras lavan su ropa, luego de eso por fin entraron a bañarse y darse su merecido descanso, la azabache parecía muy aliviada por darse un baño o cualquier cosa relajante para ella en semanas, realmente acumulo demasiada presión en ese lugar donde estaba cautiva.

Por otro lado los chicos(y Ned) pidieron varias ordenes de comida incluso antes de entrar al agua así como una maquina de karaoke, el baño era lo de menos porque era el momento de cantar:

https://youtu.be/Flj6SwkUqvQ

Con Denki como la voz masculina y Hanta como la femenina empezaron a cantar con todo el sentimiento que podían sin caer en una ola de carcajadas, al terminar la letra una ola de aplausos llego por parte del mayordomo muerto.

Denki: Cierto, no podemos dejar fuera de esto a Ned, creo que tengo la canción perfecta para el.

https://youtu.be/eujd4SOF_zI

Ned: esta tumba para mi la abrí                                                                                                                                      

esta rumba para ti mi amor                                                                                                                                    

comer cerebros de vivos

wow wena comida para mi amor 

para mi amor

para mi amor 

rápido toquen para mi amor 

para mi amor para 

mi amor eres mi mami

para mi amor

pa mi amor

era mi baúl pa para ti aquí 

wow para ti mi amor 

pero la vida me dijo na ni na!!!!

para mi amor 

para mi amor 

pa mi negra

para mi amor

para mi amor 

para mi amor

eres reimportante

para mi amor 

eres mi reina y yo rey 

para mi amor 

para mi amor

para mi amor

para mi amor

para mi amor (papalapapiricoipi)

eres re importante para mi amor 

para mi amor(papalapapiricoipi)

para mi amor 

eres lo que quiero para mi amor 

para mi amor 

para mi amor 

es a mi manera para mi amor

Hanta: Entonces puede hablar español y traducir el idioma de los zombies.

Denki: ¿Crees que pueda cantar rap god?

Hanta: Eso es imposible, su lengua se caería.

Denki: Podemos ponerlo a prueba.

Mientras tanto las chicas salieron de las aguas termales y pensaban comer algunas de las galletas que llevaron y una pequeña orden de comida para cada una, la mas alta(aunque menor en edad) fue la que rompió el hielo.

Momo: ¿Porqué ustedes dos trabajan juntos? 

Kyoka: ¿Eh?

Momo: El señor Denki y usted no parecen soportarse el uno al otro, por eso pregunto el porque siguen compartiendo su trabajo.

Kyoka: No es que no lo soporte, solo nos llevamos así, cuando la situación lo amerita lo tomamos en serio y dejamos los juegos, además de que sin el lo mas probable es que no tuviera a otros amigos.

Momo: ¿A que se refiere?

Kyoka: Nos conocimos hace 8 años, lo salve de que le patearan el trasero unos matones y empezamos a hablar, nunca fui muy amistosa así que fue la primera persona con la que hablaba de las cosas que me gustaran y no era de mi familia. Realmente solo éramos un par de buscapleitos en ese entonces, no puedo imaginar que hubiera pasado si no nos hubiéramos conocido ese día, tampoco es que me esfuerce demasiado en eso, ahora sabemos mas el uno del otro que de nosotros mismos-mientras decía esto una pequeña sonrisa se formo en sus labios-. Pero ya basta de eso ¿Cómo es eso de que te vas a casar? no creo que casarse antes de cumplir los 20 sea una buena idea.

Momo: Bueno... Shoto es mi amigo de la infancia, ambos crecimos juntos y me gustaba desde hace años, debido a que ambos somos los herederos de grandes empresas tenemos mucha presión con lo que esperan de nosotros, ambos encontramos alivió de eso hablando con el otro, su seriedad la verdad es que me derrite desde que tenía 12-este comentario dejo un leve sonrojo y una expresión un poco coqueta pero se esfumo rápido-, la verdad es que no concuerdo con usted, he vivido con el muchas cosas y llevo de conocerlo muchos mas años de los que algunas parejas al casarse, así que te pido que no interfieras con esa idea.

Kyoka: No interferiré para nada, además de que solo lo digo porque conocer a una persona de niño y adolescente no es lo mismo que siendo adulto, se que sonare como una anciana pero deberías de aprovechar tu juventud antes de quedarte unida a alguien, podría ser que luego te arrepientas.

Momo: Creo que podría debatir ese detalle pero sería inútil... Me pregunto como estará actuando Ned, normalmente solo me atiende a mi así que no sería algo normal las peticiones de otras personas, tal vez se estrese.

Kyoka: Especialmente con quien lo dejaste, con suerte lo encontraremos completo.

¿Qué están haciendo los chicos? Veamos  

https://youtu.be/MoxRXbhQ3sk

(Si te la sabes acompañanos cantando la letra)

Hanta: You're insecure, don't know what for                                                                                                You're turning heads when you walk through the do-o-or                                                                        Don't need make-up to cover up                                                                                                                          Being the way that you are is enou-ou-ough

Everyone else in the room can see it
Everyone else, but you, ooh


Denki: Baby, you light up my world like nobody else

The way that you flip your hair gets me overwhelmed
But when you smile at the ground, it ain't hard to tell
You don't know, oh-oh
You don't know you're beautiful

If only you saw what I can see                                                                                                                                You'll understand why I want you so desperately                                                                                            Right now I'm lookin' at you, and I can't believe

Todos: You don't know, oh-oh                                                                                                                                    You don't know you're beautiful, oh-oh                                                                                                          That's what makes you beautiful 

Ned: So c-come on, you got it wrong                                                                                                                        To prove I'm right, I put it in a song                                                                                                                                I don't know why you're being shy                                                                                                                          And turn away when I look into your eye-eye-eyes

Everyone else in the room can see it
Everyone else, but you, ooh


Baby, you light up my world like nobody else
The way that you flip your hair gets me overwhelmed
But when you smile at the ground, it ain't hard to tell
You don't know, oh-oh
You don't know you're beautiful


Ton: If only you saw what I can see                                                                                                                      You'll understand why I want you so desperately                                                                                          Right now I'm lookin' at you, and I can't believe

You don't know, oh-oh
You don't know you're beautiful, oh-oh
That's what makes you beautiful


Todos: Na-na-na, na-na-na, na, na, na Na-na-na, na-na-na Na-na-na, na-na-na, na, na, na Na-na-na, na-na-na

Baby, you light up my world like nobody else
The way that you flip your hair gets me overwhelmed
But when you smile at the ground, it ain't hard to tell
(You don't know, oh-oh)
You don't know you're beautiful

Denki: Baby, you light up my world like nobody else                                                                                      The way that you flip your hair gets me overwhelmed                                                                                    But when you smile at the ground, it ain't hard to tell                                                                                    You don't know, oh-oh                                                                                                                                                  You don't know you're beautiful

Todos: If only you saw what I can see
You'll understand why I want you so desperately
Right now I'm lookin' at you, and I can't believeYou don't know, oh-oh
You don't know you're beautiful, oh-oh
You don't know you're beautiful, oh-oh
That's what makes you beautiful

Denki: Podríamos hacer una boy band con eso, lo siento por molestarte, aquí esta tu propina-Le da una bolsa de dinero a Ton-

Ton: No hay porque, pero gracias de todas formas-toma la bolsa y se va de la habitación-. Hoy cenare algo con carne.

Denki: Bueno, eso fue divertido, pero creo que es el momento... ¿Trajiste lo que te pedí?

Hanta: Por supuesto, aquí esta-Muestra una daga en forma de zigzag dentro de una funda para ponerla en el suelo-. No entiendo porque necesitas esa cosa y me pediste traerla.

Denki: Digamos que lo necesitare mas tarde.

Hanta: Como sea, siempre y cuando no me metan en sus problemas. Por cierto ¿Quién era la chica que los acompaña?

Denki: ¿Quién, Momo? Resulta que ahora tenemos que meternos en un pleito familiar sobre la boda de esta chica ya que son millonarios y pueden secuestrar personas y esas cosas así que como el novio esta amenazado de muerte no podemos llevarla así como así, pero no es nada importante, lo resolveremos.

Hanta: Si tu lo dices, solo evita que te asesinen, suena peligroso.

Denki: Siempre lo dices y  siempre salimos vivos.

Ned: arweawrarajra.

Hanta: ¿Lo ves? El me apoya, nunca es buena idea meterse en problemas de gente rica.

Denki: Pero siempre es buena idea pagar tus cuentas así que tomare el riesgo, buenas noches.

Hanta: Buenas noches.

Dicho esto el asesino se acósto para por fin dormir.

.

.

Era la hora de despedirse de el joven cabeza de cinta, el día fue divertido (sobre todo para Ned) pero como todas las cosas, su fin llego, así que era el momento de despedirse.

Hanta: Creo que cuando terminen el trabajo podrían hablarme y quedar en otro momento-hablando con la pelimorada-

Kyoka: No usaremos el dinero en tonterías tuyas, ya has caído en 6 esquemas piramidales antes así que no te daré dinero para nada.

Hanta: No es para esas cosas, solo quería pasar algo de tiempo con mis amigos y... tal vez... podrían invitarme a una boda de alguien de clase alta-Esto ultimo lo murmuro demasiado rápido pero aun así el mensaje fue recibido-

Kyoka: ¿Denki te dijo que nos invitarían o que? Solo nos contrataron no es como que seamos amigos cercanos o algo así, además de que no lo haría por ninguna razón.

Hanta: Ya entiendo, no quisiera molestar a los enamorados.

Kyoka: No creo que los molestes por como es Momo y lo que menciono de ese Shoto.

Hanta: No me refería a esos enamorados pero de todas formas creo que es la hora de irme, nos vemos.

Kyoka: Como digas.

En el camino la mente del rubio pensaba en el arma que recibió anoche, realmente esperaba que con eso pudiera superar a ese grupo que por poco lo matan.

Flashback 

Ya había pasado una semana desde que se mudo a la casa de los padres de Kyoka, fueron muy amables por dejarlo en ese lugar gratis, pero aun así se sentía mal por eso y limpiaba la casa además de dejar un poco dinero en la casa, por eso caminaba en las calles buscando que alguien acepte su negocio.  

Lo que ofrecía era usar su magia para que de esa manera la gente ahorrara en la electricidad de su casa y no pagara tanto, nadie tenía que saber que no podía usar su poder en todo momento para generar tanta energía y solo hacia una conexión invisible a el poste de luz mas cercano y lo conectaba al hogar. 

Mientras caminaba de regreso al hogar de su amiga se encontró a algunas personas peleando enfrente de la estatua de un demonio, al ver como no parecía importarles ese hecho decidió intervenir.

Denki: ¡¿QUE CREEN QUE ESTAN HACIENDO?! ¿Saben lo que puede pasar si rompen esa estatua?

Antes de que pudieran responder vio como los rostros de esos sujetos se volvieron de terror y empezaron a correr para luego sentir una enorme mano en su cabeza.

Demonio: Es bueno que te preocupes por eso pero no soy una estatua, así que estaré bien.

Denki: ¿E-e-eres un de-de-demonio de verdad?

Demonio: UNA demonio, por favor, la inigualable y veloz Nana.

Denki: L-lo siento, señora. Es la primera vez que conozco a algún demonio en persona, estoy algo nervioso.

Nana: No te preocupes, solo estaba jugando una broma para ver si alguien caí en la trampa y tu fuiste el primero, pero no de la manera que esperaba.

Denki: ¿Y que esperaba?

Nana: No lo se, que alguien me diera una ofrenda o algo y yo lo tomaría cumpliera su deseo.

Denki: No quisiera ofenderla pero creo que haci no funcionan las bromas.

Nana: ¿Seguro? Pideme algo.

Denki: Bueno, tengo antojo de una hamburguesa-en sus manos aparece envuelta una hamburguesa doble con queso, pero al morderla se da cuenta de que sabe horrible y la escupe-¿Qué tenía esa cosa?

Nana: Un poco de carne de rata, hiedra venenosa, pus y el queso es para decorar ¿Otra cosa?

Denki: (Necesito algo que no tenga fallos, debo ser especifico, tal vez si regreso a casa y le pregunto a Kyoka sabrá que puedo pedir)

Nana: Concedido.

Denki: ¿Qué?-el desaparece y aparece en el cuarto de la chica mientras esta estaba solo usando una camisa y un pequeño short dando un grito por parte de ambos- ¡QUIERO REGRESAR!-Ahora estaba en el lugar donde se fue solo que mucho mas arriba-¡¿PUEDES REGRESARME SANO Y SALVO A TIERRA FIRME SIN LLEVARME A ALGUN OTRO LUGAR?!-Aparece de nuevo en donde se suponía estaba la estatua con la demonio enfrente de el- Creo que ya entendí donde esta la broma, admito que si hiciera lo mismo me divertiría.

Nana: Por supuesto, aunque no tendrías oportunidad en el examen demonio.

Denki: No es como que haya pensado en eso pero gracias por alentarme, ahora que se que no tengo oportunidad de ser un ser todo poderoso, inmortal, venerado por todos soy mucho mas feliz que antes.

Nana: Pareces alguien divertido ¿No te molesta que te llame cuando este aburrida para que juguemos algo de vez en cuando?

Denki: Si no me mata no hay problema, solo que algunas veces estaré con mi amiga Kyoka y se puede molestar.

Nana: No hay problema, la invitare también.

Luego de eso fue bastante problemático para esos chicos, tener a un amigo demonio podía ser divertido pero muchas veces acababa en desastres que tenían que resolver ya que no ayudaba por pereza o porque se reía de su situación, ya se habían perdido en una jungla y peleado con cocodrilos, en una tienda departamental tenían puesta 10 capas de ropa sin pagar, llegaron a una mansión con una niña que se volvía monstruo dentro y eso solo en un fin de semana de los 3 meses que pasaron por eso.

Nana: Sabes, estas semanas han sido entretenidas pero creo que voy a alejarme. 

Denki: ¿Porqué? Juntarnos contigo no nos molesta ¿O es un asunto de demonios?

Nana: Resulta que todo este tiempo tuve un par de nietos-Mira el rostro de sorpresa de su joven amigo-. Aunque suene increíble me case hace unos 60 años mas o menos, mi esposo murió hace un par de décadas y a veces lo busco para castigarlo pero eso no viene al caso, nunca fui muy unida a mi hijo así que no nos contactamos cuando se fue de casa, yo entre al examen demonio y el al parecer formo una familia, al enterarme sentí algo extraño dentro de mi, aun que sean algo mayores que tu quiero consentirlos como una buena abuela así que iré un tiempo con ellos para conocerlos. Espero que lo entiendas.

Denki: Claro, no es como que necesites mi permiso, si quieres hablar con alguno de nosotros solo tienes que decirnos, aunque ya no podre impresionar a algunos conocidos porque soy amigo de una demonio.

Nana: Bueno... eso se puede arreglar.

Denki: ¿Cómo?

Nana: Yo te tengo un regalo de despedida, se que te metes en muchas peleas así que te hice esto-muestra la daga envuelta y con un moño-. Esta bañada en una gran cantidad de mi poder demoniaco así que nadie dudara de que conoces a un demonio si les muestras esto.

Denki: Vaya, gracias, lo guardare con mucho cuidado, esto debe valer mas que todas las cosas que tendre en mi vida juntas.

Nana: Probablemente, bueno, nunca fui muy buena con las despedidas así que... nos vemos-dicho esto abre sus alas y vuela hacia el horizonte-

Denki: Nos vemos.

Fin del flashback

Estaba seguro de que serviría.

¿Qué aprendimos en este capítulo?

1.-Los zombies saben cantar.

2.-Hanta es estafado fácilmente.

3.- Nana Shimura es un demonio.

Lo que aprenderemos en el siguiente capitulo sigue escondido en el caos... Adentrémonos mas allá para ver lo que nos espera.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro