came

ELORDE'S POV

"Bakit, Acades? Anong gagawin mo? Ipapakain mo ba ang mga itlog mo? Susubuan mo ako?" Ang inosenteng tanong ko. Pero kaagad na napalitan ng ibayong paghanga ang mga tingin ko ng isang hapit niya lang sa katawan ko ay napasandal na ako sa matipuno niyang katawan.

Napaawang ang aking mga labi bilang natural na reaksiyon sa rahas ng kaniyang mga aksiyon. Ang mga ito ay katumbas sa intensidad na pinapahiwatig ng kaniyang mga mata.

Ang mga kamay ko ay may dala-dala kaya siya lang ang libreng nakakahawak sa beywang ko, "Ahhh..." Ang daing ko ng sakupin ng isa niyang kamay ang leegan ko.

Hinapit niya ako na para bang isang laruan na kaya niyang manipulahin sa kung paano niya gusto ang katawan ko. At sumusunod ang katawan ko sa gusto ni Acades. Tumingin siya sa likuran ko at diniinan ang pagkahawak sa leegan ko. Napasinghap ako kasabay ng pangalawang ungol na lumabas sa aking nakaawang na mga labi.

Nakita ko ang gutom at apoy na nagsasabay naglaro sa mga mata ni Acades. Ako ba ang dahilan dito? Ang isipin na ganito ang aking epekto sa lalaking ito ang mas dumagdag sa aking kagalakan.

"Baby boy, listen to me," Napapikit ako nang bumaba ang mga labi niya sa kaliwang tenga ko at napasinghap dahil sa mga sinabi niya.

"I will have those sexy lips of yours clad in my buddy down there, baby boy. 'Yan ang mangyayari sa'yo. So, don't test my patience."

Lumalakas na ang bawat hugot ko ng hangin. Sinasabayan niya ang hininga ko. Ang mga kamay niya ay may diin na humahaplos sa tagiliran ko pataas pababa. Ni-hindi ito nakatulong dahil mas dumagdag lang ito sa nag-iinit kong katawan.

Dapat kaming tumigil ngayon din! Ang apoy at apoy ay hindi pwedeng isabay dahil lalaki ang pinsala nito at baka pareho naming pagsisihan!

"You got it, baby boy?" Isang senswal na halik kasama ang pagdila ang ginawa niya sa bahaging likuran ng aking tenga.

Ang pagpipigil ko sa aking sarili ay aprang bula na naglaho na lang bigla dahil sa ginawa ni Acades sa akin. Kakaibang pakiramdam ang kiliti at init na binibigay sa akin ni Acades. Anong nangyayari sa akin? Ramdam ko ang panghihina ng mga tuhod ko. Mabuti na lang at hawak-hawak ako ni Acades at baka kanina pa ako natumba.

Lukmos na lukmos na ang mga bitbit ko. Sobra-sobra ang emosyon sa akin ngayon. Kasabay nito ay ang 'di mapigilang pag-init ng aking katawan. Mas nag-uuminit!

"Stop moaning, baby boy. Or else..." Muling nagsalita si Acades pero huminto siya at diniin ang katawan ko sa isang parte ng pasilyo na may kadiliman. Walang tao kaya malaya niyang nagagawa sa akin ito. At binibigyan naman ng pahintulot ng aking katawan.

Mula sa pagkabigla ay sumilay unti-unti ang ngiti sa aking labi. Pinakita ko sa kaniya ang epekto niya sa akin, "Or else what, daddy?" Ang tanong ko at nabitawan na ang mga bitbit.

"Damn!" Ang daing ni Acades at ako naman ay umawang ang labi dahil sa pagbalibag niya sa akin paharap sa malamig na pader.

Ang dalawang mga palad ko ay nakalapat sa pader habang inilapit ni Acades ang katawan niya sa akin at isang malanding ungol ang lumabas sa bibig ko dahil sa pagdiin ng bukol ng pagkalalaki niya sa likuran ko!

"I'm hard for you, baby boy. What should we do with it? Hmm?" May sasabihin pa sana ako bilang sagot pero napa-igik ako ng hinablot niya ang dalawa kong kamay paitaas. Ang mga kamay ko ay nasa ibabaw ng aking ulo at nakadiin sa pader gamit ang isang kamay niya.

Malayang naglalakbay ang isang kamay niya at pinipisil ang ilalim ng hita ko pataas sa mga utong ko.

"Mmm, daddy. Ang sarap." Lumiyad ako at sinabayan ang pag-indayog ng kaniyang katawan sa likuran ko.

"Pútangina, ang sarap mo." Ang ungol niya sa likuran ko.

Hinalik-halikan niya ang magkabila kong tenga, pababa sa likuran ng aking leeg. Ang kaninang kamay niya ay nakapirme na sa ilalim ng kaliwang hita ko at naka-angkla doon. Nakataas ito ng kunti kung kaya't mas napapadali ang pagbundol-bundol niya ng bukol ng kaniyang pagkakalalaki sa pang-upo ko. Para kaming hayop sa aming posisyon!

Wala akong magawa dahil sa panghihina. Lahat ng prinsipyo ko sa buhay ay nilipad ng hangin! Nawala lahat dahil puro sarap at ungol lang ni Acades ang naririnig ko.

"Acades, ang sarap po..." Naka-awang ang labi ko at walang humpay ang kaniyang bayo sa likuran ko. Nagpapasalamat pa rin ako dahil hindi niya ako hinubaran o kung ano pa. Hindi ko yata kakayanin ang malaking pagkakalalaki niya kung sa ganitong sitwasyon!

"Call me daddy once again, baby boy." Ang malaswang ungol niya. Binitawan niya ako at iniharap sa kaniya. Dominante ang mga kilos niya at para akong isang laruan na madaling malasog sa kaniyang mga hawak. Napaka-wild at brusko niyang kumilos.

"Daddy..." Kinagat ko ang labi ko dahil sa intensidad ng mga tingin niya. At kita ko na 'di siya nasayahan bagkus ay mas lumalim ang hininga niya.

"I've warned you already, baby boy, when I say something, you must listen and follow what daddy told you. Now, kneel." Tinanggal niya ang sunglasses niya at tinapon sa kung saan-saan.

Mahigpit at may diin niyang iginiya ang katawan ko pababa sa sahig. Napaluhod ako at napatingala sa kaniya. Dali-dali niyang tinanggal ang sinturon at binuksan ang kaniyang zipper. Binaba niya ang puting brief at dinakmat ang pagkakalalaki at sinampal sa labi ko!

Umawang ang labi ko dahil ito ang kauna-unahang nakakita ako ng ibang ari sa malapitan. Iba ang sa kaniya.

Malaki, maugat, mahaba, at naglalawa. Mukhang masarap.

"Huwag mong tingnan, dilaan mo." Ang utos ni Acades habang ang isang kamay ay tinulak ang ulo ko papunta sa kaniya.

Ang malalaswang mga salita niya ay 'di nakakatulong sa pag-init ng aking katawan. Idagdag mo pa ang diskomporte sa naglalawang entrada ko.

Nanginginig ko itong hinawakan at ang init sa kamay! Hinawakan ko ang puno nito gamit ang isang kamay at 'di man lang nag-abot ang mga daliri ko. Hinawakan ko ito gamit ang dalawa kong kamay at may parte pa rin na 'di ko nahahawakan.

"Ang laki, daddy." Ang sabi ko at umawang ang labi habang nakatingala sa mukha niya. May malaking ngiti sa labi niya at malalaki rin ang hininga niya.

Ang isang kamay niya ay nakatukod sa pader at isa naman ay patuloy sa paghaplos ng buhok ko. 'Di ko na pinatagal pa at diniilaan ang naglalawang ulo nito.

"Shittt!" Isang mahaba at mababang ungol ang kumawala sa aming mga bibig, siya dahil sa sensasyon at ako dahil sa sarap ng kaniyang katas.

Taas-baba ang ginawa ko sa kaniyang pagkalalaki at dinidilaan ang ulo nito. Mahigpit rin ang hawak niya sa buhok ko at dinidiin ang mukha ko sa kahabaan niya. Ang ilong ko ay tumatama sa maninipis na buhok na meron siya. Naamoy ko ang ibang klaseng amoy ni Acades, hindi mabaho ang amoy— mabango at mas nakakaganang isubo siya ng buo.

"Isubo mo yan, tangina mo!" Ang sabi niya.

Binitawan ko ito at hinawak ang dalawang kamay sa mga hita niya. Siya na mismo ang humihindot sa bibig ko. Dahil sa laki nito ay 'di ko mapigilan ang maluha dahil paulit-ulit niyang tinatamaan ang lalamunan ko. Kahit pa man ay 'di ko pa rin masubo lahat-lahat!

"Fuck! Ang init ng bibig mo! Ano? Masarap? Nagustuhan mo ba? Hmm? Sagot! Dahil bubuntisin kitang hayop ka!" Ungol lang ang lumalabas sa bibig ko.

"Uhmm..." Nahihirapan akong huminga dahil sa laki niya. Marahas rin ang paghindot niya sa bunganga ko.

Umaawang ang labi niya at napapatingin siya sa kisame. Tinitingnan niya pabalik ang kaniyang pagkakalalaki na nasa bunganga ko at sarap na sarap habang labas pasok ito.

"Fuck, I'll make you suffer for the torture you're giving me. Damn, parusa ko to! You. Never. Ever. Leave. In. My. Head. Fucking fuck!"

Dumaosdos na ang luha ko sa mga mata ko. Hindi ako makahinga pero ang sarap. Ang sakit. Ang paghihirap. Parang inaalis ako sa personal na paghihirap sa buhay ko. Siguro normal na'to sa mga taong katulad ko na walang ginawa sa buhay kundi ang maghirap. Hinahanap ng katawan ko ang pisikal na sakit galing sa init at rahas ng kamay ni Acades. At mukhang nahanap ko na.

"May tao ba d'yan?"Parang binuhusan ako ng malamig na tubig ng marinig ko ang boses ng security guard ng apartment— si Mang Ustino!

Dahil sa gulat ay naitulak ko ang katawan ni Acades, pero dahil sa laki ng bulas niya ay parang wala lang 'to sa kaniya.

May oras pa siyang halikan ako sa noo, hindi ito kagaya sa kanina na puro rahas kundi malambot at madamdamin niya akong hinalikan.

Ang halik niya sa aking noo ay bumaba sa aking nakaawang na labi. Nilapit niya ang mukha sa akin, tiningnan niya ako sa mata, "May I have your lips, baby?" At hinalikan niya ako. Inilagay niya ang aking mga kamay sa leegan niya at patuloy akong hinalikan.

Naputol lang ang aming halikan nang tamaan kami ng ilaw galing sa flashlight na dala ni Manong Ustino, ang security guard.

"Ay ikaw pala 'yan sir Acades. Pasensiya na sa istorbo. Sige po patuloy na kayo!" Napa-ungot nalang ako sa hiya dahil sa nakakalokong ngiti na binigay ng security ng makita ang mukha ko!

May diin pero may ingat na inalis ni Acades ang mukha ko sa pagkakasubsob sa dibdib niya. Doon ko lang napansin na 'disente' na pala ang itsura naming pareho, maliban sa nagulo kong buhok.

"Baby boy, eyes on me." Nahihiya akong pinaglalaruan ang mga daliri ko at hindi makatingin sa kaniya dahil rumerehistro na ang hiya sa katawan ko!

Ano ba itong pinagagawa ko? Namin?! Diyos ko, nabangga lang ako ng sasakyan at nabanga na naman ng tite? Gusto kong sampalin ang sarili dahil sa karupokan!

"I said. Eyes. On. Me." May diin at mahigpit ang kapit niya sa panga ko kung kaya't napakislot ako.

"U-Uhm. Masakit, Acades." Ang angil ko at pilit na inalis ang kamay niya na parang bakal ang kapit sa mukha ko.

Binaba niya ang mukha at walang alinlangan na hinalikan ako, "Sweet. Just like what I've imagined it to be." Binitawan niya ako at parehong ikinulong sa pader at sa katawan niya.

"I like you and I want you, baby boy. Do you want me? Hmm?" May ngiti na sa labi niya ngayon. Hindi katulad kanina ay may galak na emosyon na naglalaro sa emosyon ng kaniyang mga mata.

"Hindi. H-Hindi kita kilala. Aksidente lang 'to. Pakawalan mo ako, A-Acades!" Hindi ito tama. Baka may asawa na siya! Baka may mga anak na siya! Ayaw kong maging isang kabit. Tao ako, at hindi ako isang bagay para akuin.

Ang masayang ekspresyon sa mata niya ay makikita mo na sa mga naglalarong ngiti sa mapupulang labi niya. Ang mga labi na unang kumuha sa halik ko.

"What happened to 'daddy', baby boy?" Isang ungot bilang pagtutol ang lumabas sa bibig ko dahil halatang nasisiyahan siya sa pagkakahiya ko!

Wala naman akong plano na ibulas ang mga salitang 'yun pero 'di ko napigilan eh. Nadala ako sa init at ganid ng katawan niya. Malakas siyang tumawa at walang kahirap-hirap na niyapos ako ng yakap. Nanatili ang isang kamay niya sa pader at ang kaliwang kamay ang ginamit para mapirme ako.

"Damn, I'm whipped." Ang bulong niya at hinalikan ang tuktok ng ulo ko.

-

Dumaan ang ilang araw at naging busy na ako sa school. Pagod dahil huling semester na bago matapos ako. Marami pang kailangan bayaran at tapusin kaya sinusulit ko ang oras na libre ako para gawin ito. Hindi ako katalinuhan pero praktikal akong tao. Alam ko kung paano mabuhay at tapusin ang mga bagay-bagay. May paninindigan din ako kaya malakas ang loob ko sa bawat ginagawa ko.

"Sol, tapos ka na ba? Tara libre ko." Ang anyaya ng katabi ko.

Tiningnan ko siya, "Kailangan ko ng umuwi eh. Maaga pa ako sa trabaho." Ang paliwanag ko at pinasok na sa bag ang mga notes ko sa araw na ito.

"Ano ba 'yan! Palagi ka na lang busy. Nakalimutan mo na 'ata ako eh. Like, halerrr maderpaker si Ramarie lang 'to oh. Frelelet mo!"

Tiningnan ko lang siya na parang tinubuan ng panibagong ulo. Aside from Lolo and Lola, may isa rin pala akong kaibigan dito. Si Ramarie Megan Dela Fuentes. Kababata ko at anak ng politiko sa amin. Siya lang ang nakaka-alam sa kung anong klaseng trabaho ang meron ako dito. At wala naman 'yang paki-alam. Kapag maganda ang turing mo sa kaniya, edi maganda na rin turing niya. Nagkakilala kami ni Ramarie nung nagtatrabaho pa si Lola sa pamilya ng mga Dela Fuentes bilang maid.

"Ram, 'wag ka nga gastos ng gastos. 'Di maganda 'yan." Ang sabi ko at iniwan siya. Busy pa kasi sa make-up. Maganda naman siya, 'di na kailangan ang palamuti sa mukha. Natural na magaganda sila ng kaniyang nakakatandang kapatid na si Valerie.

"Hoi! Gaga, 'antayin mo'ko!" Kung makatawag ng gaga ay parang babaeng-babae ako. Siya lang mismo ang nakakapagsalita at nakakapatawa sa akin. Komportable ako sa kaniya, panigurado 'yan. Si Ram kasi ang tipo na hindi kinakahiya ang mga taong nasa paligid niya kahit ano pa ang sabihin ng mga tao sa kaniya. Ipaglalaban ka pa niya pag may pagkakataon.

"Tumigil ka nga at nakakadisturbo ka ng ibang estudyante, Ram." Saway ko sa kaniya. Ngumuso lang siya.

"Sol, libre na kasi kita. Palagi kitang nakikita na nag-i-skip ng lunch. May ulcer ka pa naman! And one thing, dapat 'di ka nagpapalipas sa pagkain, naku lagot tayo ni Nanay Sanny niyan pag nalaman nilang hindi ka na kumakain para lang may mapadali."

Gusto ko talaga siyang tanggihan dahil sa hindi ako nagugutom. Gutom na nga ako pero nakakahiya na kasi sa kaniya.

"Kaibigan kita Ram at hindi sugar-mommy. Tumigil ka sa kagagastos. At tsaka nalaman ko na nagpadala ka ng pera sa Lola ah, itigil mo na 'yan, responsibilidad ko sila."

"Lord, huwag ka ngang feeling hero, gaga ka eh nanay ko na rin 'yon. At tsaka para na rin hindi ka masiyadong ma-overcooked dahil sa dami ng trabaho. Uso rin naman ang magpahinga jusko!"

Sa hulihan ay wala na rin akong nagawa. Ikaw ba naman ang makita ang kaibigan mo na mag-drama at umupo sa gitna ng daan.

"Sige, ingat ka na lang sa pag-uwi." Ang paalam ko sa kaniya matapos niya akong ilibre sa isang fastfood chain. Di ko kayang tanggihan.

Nakakahiya man ay malaki rin ang pasasalamat ko sa kaniya. Noong wala pa akong trabaho sa club ay siya ang nagpapa-utang sa akin ng pera. Kaya kapag nakakalugar na ako sa buhay babawi talaga ako sa mga taong tumulong sa akin.

"Are you sure na 'di ka magpapahatid? Parating naman kasi ang driver eh." Umiling ako at kumaway na paalis.

Naglalakad lang ako nang maka received ako ng isang message galing kay Lola,

*Apo, salamat kaayo sa imong kwarta na gipadala. Nakapa-check up nami sa imong Lolo Ambo.*
(Apo, salamat ng marami sa iyong perang padala. Tapos na kaming magpa-check up ng iyong Lolo Ambo.)

Napangiti ako sa mensahe ng Lola. 'Di kasi sila nakaklimot mag-message sa akin. Kahit papaano ay naipaparamdam nila na nandiyan lang sila sa likod ko. Nakasuporta.

*Sige, La. Pag-amping mo. Padayon lang sa pag-inom sa tambal ha. Dle kalimtan.*
(Sige, La. Mag-ingat kayo. Uminom ng gamot at 'wag kalimutan.)

Pinatay ko ang cellphone at nagpatuloy lang sa pagalalakad. Gabi na at may mga lugar talaga na madilim pero kaya naman.

Buti na lang at malapit lang ang apartment na tinutuluyan ko. Dahil nasanay na rin sa pagalalakad ay kiber ko na lang. Medyo busy pa rin ang gabi. Rush hour pa rin kasi. Umiiwas din ako sa mga mauusok na sasakyan dahil kailangan ko pang gamitin ulit ang uniporme ng huling beses bago paglabhan.

Patingin-tingin sa mga billboard signs para makakita ng mga opportunities sa trabaho. Pero dahil may kadiliman na ay wala na masiyado akong nakikita.

Lumiko ako sa isang shortcut na daan pero wala masiyadong nadadaan. Medyo umaambon na rin kaya natural lang na magdali-dali ako. Nararamdaman ko rin ang mga naiwang tubig sa daan na tumatalsik sa bawat lapak ng mga sapatos ko sa aspalto.

"Aray!" Napadaing ako ng pabalik akong bumagsak at naupo sa basang daan. Napahawak ako sa pang-upo ko kasi ramdam kong nabasa ito sa tubig kanal.

"Ah— Tangina!" Ungot naman ng nakabangga kong lasing na dala-dala ang bote ng alak.

'Di ko na lang pinansin at tumayo kahit na labis ang pagkadisgusto. Napangiwi kong ginawang suporta ang dalawa kong kamay para makatayo kahit na nahihirapan.

Gusto kong sumbatan sa pagiging lasinggo at perwisyo. Nagtitipid ako ng pera tapos heto, gagasto na naman ako ng pera para sa ipanglalaba ng damit ko.

Masama kong tiningnan ang lasinggo na nakabangga sa akin. Dapat kasi umiinom ayon sa limitasyon ng katawan natin! Nakakuyom akong bumuntong hininga para pigilan ang sarili. Pigilan sa saan? Sa ano? Ewan ko, basta napipikon ako ngayon.

Lalagpasan ko na sana siya ng mapansin kong tatlo pala silang magkakasama at nakatingin sa akin ng nakakaloko. Nakapalibot sila sa akin ngayon. Ang galit na nararamdaman ko kanina, ngayon ay wala at napalitan ng kakaibang takot.

Ang isa sa kanila ay lasing na hinigpitan ang hawak sa braso ko.

"Bitawan mo ako." Ang angal ako at nagpumiglas sa hawak ng may bigoteng mahaba.

"Nakikilala kita ah. Diba ikaw 'yung bakla na malakas gumiling sa club?!" Alam kong sa klase ng reaksiyon nila ay namutla ako sa sinabi ng kanilang kasamahan.

Kapag nasa ganitong sitwasyon 'di ka dapat magpakita ng takot pero paano ba maiwasan ang matakot? Natural lang na reaksiyon ang matakot.

"Wala akong alam sa mga sinasabi mo. Bitawan mo ako kung ayaw mong masaktan." Binantaan ko siya at ulit na nagpumiglas.

Masaktan sa anong paraan, Sol? Tangina, hindi na gumagana ng tama ang utak ko.

Napabitaw ang lalaking nakahawak sa akin pero pag-atras ko sa likuran ay isang matalim na ang nakatutok sa tagiliran ko. Suminghap ako at napatingin sa tagiliran ko. May nakatutok na matulis na bagay.

"Isang atras pa, patay ka sa'min." Bumulong ang matandang nasa likuran ko. Ang baho ng hininga!

"Bitawan niyo ko..." Ang sabi ko sa kinakabahang boses.

Gusto kong magmakaawa na pakawalan na nila ako dahil gusto ko ng maka-uwi. Gusto kong isigaw sa kanila na hirap-na-hirap na ako at dumating pa ang pisteng mga taong 'to.

"Madali lang kaming kausap." Nanginig ang katawan ko ng haplusin ng isa ang mukha ko pababa sa leegan ko.

Hinatak niya ang hood ng jacket ko kaya napa-aray ako dahil mas tumatalim ang kutsilyo sa tagiliran ko.

"Gusto lang naman namin na makitang gumiling ka sa mga pagkakalalaki namin. Huwag ka ng pumalag, bata." 

Sa sobrang takot ko ay hindi na ako nakagalaw. Naging estatuwa ako dahil sa takot. Maraming klaseng lalaki na akong nakilala dahil sa trabaho ko at kabilang na ang mga hayop na ito. Ito ang kailanman ang hindi katangap-tangap sa trabaho ko—ang babuyin. Ang iparamdam nila na wala kaming karapatan na mag-inarte dahil isa kaming baboy sa lipunan.

Oo, pwede nila akong matawag na pokpok pero hinding-hindi ko hahayaan sila na babuyin ako. Trabaho lang sana at walang personalan.

"Pare, yariin natin 'to! Mas masarap pa 'to sa babae mo eh!" Isang butil ng luha ang lumagpas sa mga mata ko at mariing pinikit ang mga mata dahil sa takot.

Takot sa dahil wala akong laban. Takot dahil wala akong mahihingan ng tulong. Ito ang reyalidad ng buhay ko. Kahit na magsisigaw ako ng tulong ay walang lilingon dahil isa akong pokpok sa paningin ng iba. Aakalain lang nila na parte ito ng trabaho ko.

Napakagat ako ng labi dahil sa labis na galit at takot na nararamdaman.

"H-Hindi ako katulad ng ini-isip n-niyo. Pakawalan niyo ako! Putangina niyo mga piste kayo sa lipunan, pakawalan niyo ako!"

Nilakasan ko ang sigaw ko at baka sakaling may makarinig sa akin at tulungan ako. Ngunit ang mga maririnding tawa lang nila ang narinig ko.

"Piste daw pare oh. Tanginang pokpok 'to ang arte!" Napahiyaw ako ng hinawakan ng isa ang anit ko. Malakas na tumama ang isang kamay niya sa aking pisngi kaya natabingi ako sa pagkakatayo. Ang hapdi!

"'Wag ka na kasing magpakipot. Papaligayahin ka naman namin." Akmang hahalikan ako ng isa ng duraan ko siya sa mukha!

Tangina ninyo! Kung mamatay lang din naman ako, hindi ako papayag na sa huli ay inaapi pa rin ako. Lalaban na lang ako!

"Kung mamatay man lang 'din naman ako ay ang malas ko naman dahil sa inyo pang mababaho at mga walang silbi! Mga amoy imburnal!" Daing ko at ininda ang sikip ng hawak ng nasa likuran ko.

"Putangina mong bakla ka!"

Itinaas ng isa na may mahabang bigote ang kamay niya para sampalin sana ako ng isang malakas na tunog ng baril ang humiyaw sa buong lugar. Kasabay nito ang pagkatumba ng lalaki at dumaing sa sakit dahil sa tama sa braso.

Ang dalawa niyang kasamahan ay kumaripas ng takbo kung kaya't natulak muli ako sa putikan. Ang tapang at lakas ko kanina ay parang nawala sa buong sistema ko. Para bang trial-card lang ang lakas na 'yun at kusang lalabas sa mismong kapahamakan.

Ngayon, ay wala akong nagawa kundi ang damhin ang basang damit habang naka-upo pa rin sa daan. Walang tutulong sa isang katulad ko...

Siguro napadaan lang ang bumaril para takutin ang mga hayop na 'yun. Kasabay ng pagbagsak ng mga butil ng ulan, ay ang pagsunod at pagragasa ng mga luha ng aking mata.

Ang sakit-sakit. Ang katawan ko masakit. Ang isipan ko walang tigil sa kaka-isip. Halos wala na akong luha na mailuha pa pero naiiyak pa rin ako.

Bakit ba nangyayari sa akin 'to? Hindi naman ako masamang tao ah. Nagtatrabaho ako, 'di man marangal pero may rason naman ako.

Suminghap ako ng hangin at nag-ambang tumayo. Lumuhod ako at pinunasan ang mga luha na nagpapalabo sa aking mga mata.

Mula sa 'di kalayuan ay naramdaman ko ang bag ko. Ginapang ko ang distansiya nito at ng mahawakan na ay niyakap ng mahigpit.

Gusto ko pang umiyak. Gusto kong ilabas ang kakarampot ng mga luha at emosyon sa puso ko, pero wala na akong lakas. Lupaypay na ako.

"Go find those bastards. You know what to do with those rats." Mula sa 'di kalayuan ay naririnig ko ang usap-usapan ng dalawang tao kasabay ng palapit na mga yapak. Ang boses niya. Ang baritonong boses na 'yun.

"We meet again, baby boy.

Mula sa mga mamahaling itim na sapatos na nasa harapan ko ay unti-unting tinaas ko ang mga mata. Sa isipan ko ay nakikilala ko na kung sino, pero ayaw maniwala ng puso ko. Dahil pareho naming alam na imposible.

Lumalapat ang mga mata ko paitaas, at kahit sa baril na hawak niya sa kanang kamay ay 'di ako natakot. Ang isang kamay niya ay naka-lahad para sa'kin.  Para sa'kin? Tutulongan niya ang isang tulad ko.

At tuluyan kong itinaas ang mga mata, kasabay ng pagtama ng tingin naming dalawa. Ang pamilyar niyang prente pero may bangis na mukha. Ang delikado niyang pagkatao. Ang mala-tigre niyang tingin.

Isa-isang bumalik sa pag-agos ang mga luha ko sa mata. Ito ba ang pag-asa na bigay ng panginoon sa akin? Ang anghel na kung titingnan ay parang kapahamakan ang dala.

"A-Acades... S-sinaktan nila a-ako." Ang parang batang sumbong ko dito. Yumuko ako at 'di na napigilan ang umiyak. Gusto ko na lang umiyak at mawala sa mundo!

Kasunod nito ay ang mainit na yakap na bumalot sa katawan ko. Kinarga niya ako sa bisig niya at kaaagad kong hinanap ang init.

"Hmm. Pagbabayarin natin sila. They made the devil's baby cry; I'll ensure they'll pay for it. Now stop crying, baby boy."

Marami akong nakilala sa mundong ito pero kakaiba ang lalaking ito. Kakaiba ang init na hatid niya sa akin. Ang klase ng init na komportable at sa kaniya mo lang maramdaman. Ang init ng isang Acades Zapanta.

-

Sobbing, I opened my eyes and directed them to the man's chest. He is holding me close to him as he cares for me. That he longs for me. Crying— I opened my lips to breathe. Slowly, a lone smirk occupied my lips.

In my peripheral vision, I saw someone standing— closely watching us. And the person disappeared in the dark abbeys in the blink of an eye. Closer, I grip the tool inside my bag. I could easily finish those three bigots with the thing I'm clutching right now, but this man came.

Acades came.

.

.

.

.

.

Note: Inspired to write this one dahil sa mga mumunting bagay na achievement natin! Maraming salamat dahil sa inyo umabot na tayo ng:

4K reads - Avoiding the Devil's Desire (Eludes and Acrotis)

620K reads - Devil's Luscious Temptation (Lance and Ace)

ღ(ˇ◡ˇ)♥