CHAPTER 48
NIKKO 🔞

Iba ang klaseng ng pinili kong kasal. Kung sa nakasanayan na kasal ang babae ay nakasuot ng malaki at mahabang puting gown sa akin ay hindi dahil ang suot ko ay kulay puting tuxedo na siyang napili ko. Araw ng kasal ko ngayon at mas gusto ko na komportable ako sa magiging suot ko.

Minsan kong tinanong si Paul tungkol sa damit na isusuot ko sa araw ng kasal namin. Ang tanong ko sa kanya ay kung ayos lang ba na hindi ako naka wedding gown at ang sagot niya ay wala daw iyong problema, hindi naman daw yung gown ang pakakasalan niya kundi ako.

Wala akong kahirap hirap na pumasok sa loob ng wedding car dahil hindi naman ang gown ko. Bumukas ang makina ng sasakyan at hudyat na patungo na kami sa simbahan. Habang nasa biyahe ay hindi ko maiwasan ang sianbi sa akin ni Paul, tatlong araw bago ang kasal namin.

"Tumalikod ka sa kalagitnaan ng paglakad mo papuntang altar kung sakaling maisipan mo o matakot ka na maikasal sa akin. Handa akong tanggapin kung hindi ka pa handa sa pagpapakasal sa akin."

Hindi ako aatras sa araw ng kasal namin dahil mataggal ko ng hinintay ang araw na maikasal sa taong mahal ko at si Paul 'yun.

Ilang minuto pa ay tumigil na an kotse Harap ng simbahan. Bumuntong hininga ako, sandali pa ay binuksan na ng driver ang pintuan ng sasakyan. Lumabas na ako habang hawak hawak ang isang kumpol ng bulaklak. Sinaluong naman ako ni Karla na umiiyak at niyakap niya agad ako.

"Hindi ka na dalaga simula mamaya." umiiyak niyang sabi at pati ao ay naluluha na rin. "Two joints naman dyan." biro niya at parehas kaming nag-two joints.

Sabay kaming nalakad sa pintuan ng simbahan. Muling binigyan ako ni Karla ng isang mahigpit na yakap at pumasok na siya sa simbahan habang ako naman ay naiwan sa labas nitong pintuan ng simbahan.

Sinenysan ako ng isang staff kung okay lang ako at tumango naman agad ako. May lumapit sa akin na isang staff at may sinabi tungkol sa pagvivideo sa amin ni Paul. Ang sabi ay sumunod lang daw ako sa mga senyas ng mga staff na makikita ko pagpasok.

Sinenyasan ako na sa pagbilang ko ng tatlo ay bubukas na ang pintuan ng simbahan. Nasa tatlo palang ang bilang ay nanunubig na ang aking mata.

Pagbukas ng pintuan at tuluyan kong nakita ang lalaking papakasalan at pagaalayan ko ng pag-ibig habang buhay. Ang lalaking kasama ko sa pagbuo ng pamilya.

Mula sa dulo ay nakita ko sina Paulo at ang kambla na sina Pamela at Pauline na namamangha sa akin ngayon. Nagsimula ako maglakad ng marinig ko ang musika.

NOTHING GONNA STOP US NOW

Nakatingin sa akin ang lahat at habang papalapit ako ng papalapit ay pinakikiramdaman ko ang aking sarili kung handa na nga ba talaga ako sa araw na ito.

Naalala ko ang sinabi ni Paul na huminto ako, tumalikod at tuluyang unalis kung sakaling hindi pa ako handa.

Isang hakbanv bago ako makarating sa gitna ay huminto ako. Tiningnan ko si Paul at nakita kong umiiyak na siya. Nasa tabi naman niya si Nikko na pinapatahan siay.

Bumuntong hininga ako at tumalikod...

Sandali pa ay nakahinga ako ng maluwag at muling humarap sa altar dahil walang pagaalinlangan at takot akong naramdaman ngayon.

Lumapit sa akin si Tita at humawak ako sa kanya. Si Tita Mara kasi ang maghahatid sa akin papuntang altar. Ilang halbang lang ay narating din namin ang unahan.

Nagmano si Paul kay Tita Mara at may ibinulong si Tita dito bago tulkuyan ako ibigay sa kanya.

"Mahalin mo ng buo at walang takot si Camille." aniya.

"Opo, Tita." sagot ni Paul.

Ibinigay ako ng tukuyan ni Tita at inlahad ni Paul ang kanyang braso. Isinukbitbko ang aking braso at sabay kaming naglakad papunta sa harap ng pari.

Naagsimula ang seremonyas at napakabilis lang ng takbo ng oras dahil kasalukuyan nang itinataas aang belo ko sa aking ulo.

Nanunubig ang mata naman ni Paul nang magtama ang aming mga mata. Dahan dahan na hinawakan ni Paul ang aking baba at inilapit ang kanyang labi sa akin.

"Good boy na ako." bulong niya at tuluyanv lumapat ang aming mga labi. "Wabayou Camille." naiiyak niyang sabi matapos niya akong halikan.

"Wabayoutoo Paul."

...

Kasalukuyan akong nakaupo habang nakatingin kay Paul na ngayon ay may hawak na microphone. Nandito kami ngayon sa Wedding Reception at magpeperform si Paul para sa akin.

Sandali pa ay nagsimula ang tugtog at kumanta na si Paul habang nakatingin sa akin na para bang kami lang ang tao.

NOTHING'S GONNA STOP US NOW
By: Daniel Padilla & Morisette

"Lookin' in your eyes..." pagkanta ni Paul at kinindatan ako. "I see a paradise..."

🎶 This world that I've found is too good to be true
Standin' here beside you
Want so much to give you
This love in my heart that I'm feeling for you

Naggulat naman ako nang makita ko ang kambal na sina Pamela at Pauline na may hawak na microphone at ganun din Paulo.

Kung kanina ay si Paul lang ang kumakanta ngayon ay sumabay ang tatlong anak namin sa kanya

"I love you Camille." pagsingit ni Paul sa kanta.

🎶 Let 'em say we're crazy
I don't care about that
Put your hand in my hand
Baby, don't ever look back
Let the world around us
Just fall apart
Baby, we can make it
If we're heart to heart

Naglakad papalapit sa akin si Paul at inilahad ang kanyang kamay para anyayahan akong sumayaw. Tinanggap ko iyon at tumayo ako.

Naglakad kami papuntang stage na magkahawak anv kamay. Inilagay ni Paul ang kamay niya sa aking beywang at hinapit ako papalapit sa kanya.

🎶 And we can build this dream together
Standing strong forever
Nothing's gonna stop us now
And if this world runs out of lovers
We'll still have each other
Nothing's gonna stop us
Nothing's gonna stop us now
Oh, whoa

Nagkakanta pa rin ang tatlong anak namin na nasa gilid at inosenteng pinapanood kami ni Paul. Ilang minuto lang ang naging sayaw namin ni Paul dahil gusto akong isayaw ng anak namin na lalaki si Paulo.

At dahil naka-tuxedo ako ay mabilis at magaan lang ang paggalaw ko. Lumuhod ako at sumayaw kami ng anak ko habang si Paul naman ay sinagaw ang kambal ng sabay.

Pwede bang manatili ng ganito habang buhay. Walang takot at pangamba. Lahat lang kami masaya.

...

Isang oras pa ang tinagal namin ni Paul sa Wedding Reception hanggang sa napagpasyahan na namin na umalis. Nagpaalam kami sa mga anak namin at mukhang gusto pang sumama sa honeymoon namin pero mabuti na lang ay inasikaso sila ni Karla at mga kaibigan ni Paul.

Sakay sa Wedding Car ay nasa likuran kami pareho si Paul habang magkahawak ng kamay. Habang nasa biyahe ay hindi ko maiwasan na tumingin sa likod ng sinasakyan namin.

Ang sabi kasi ni Nikko ay susunod siya sa amin ni Paul sa hotel dahil may plano kaming dalawa pagdating sa hotel na tutuluyan namin.

Hinalikan ako ni Paul at naramdaman ko ang paghawak niya sa kanang dibdib ko at sinaway ko siya dahil baka makita kami ng driver, nakakahiya.

"Excited na ako sa honeymoon." sabi ni Paul.

"Ako din." sagot ko naman.

Natawa na lang kami paerho ni Paul dahil sa aming mga sarili.

Naalala ko tuloy kanina bago lumuntang Wedding Reception. Narinig ko ang usapan nina Paul at Nikko. Tinanong lang naman ni Nikko kung nagsuot si Paul ng pampers dahil baka daw ito magihi sa oras ng kasal nakakahiya na.

Huminto ang wedding car sa isang hotel at pinagbuksan kami ng driver ng pintuan. Pagpasok pa lang sa byilding ay nakatingin sa amin ang iba. Marahil ay alam nilang bagong kasal kami.

Namula naman ako at nahiya nang bigla akong buhatin ni Paul. Napatakip na lang ako ng mukha dahil sa hiya. Nanatili kasi ang tingin sa in ng tao at ang iba naman ay kumukuha ng litrato sa aming dalawa ni Paul.

Pagpasok sa room namin ay agad kaming dumiretso sa kama at doon ako sinunggaban ng halik ni Paul. Biglang naginit ang pakiramdam ko at mas lumalim ang halikan namin ni Paul.

"Wait!" pigil ko kay Paul.

"Let's clean up. Let's take a bath first." sabi ko at napakamot sa ulo si Paul.

"Sabay na tayong maligo para diretso na tayo sa alam mo na." aniya at natawa ako doon pero umiling ako.

"Fine, masusunod ang asawa ko." pagsuko ni Paul.

Nauna akong maligo at nang matapos ako ay lumabas akong naka-bathrobe lang. Lumapit sa akin si Paul at hinalikan ako. Susubukan pa sana niyang makaisa pero sabi ko ay maligo muna siya at hihintayin ko siya sa kama. Mabilis na pumasok si Paul sa CR dahil sa sinabi kong iyon.

Nang masiguro kong nasa CR at naliligo na si Paul ay pumunta ako sa pintuan ng room namin. Pagbukas ko ng pintuan ay bumungad sa akin si Nikko na nakangisi.

"Pustahan excited yung kaibigan kong 'yun sa honeymoon niyo." sabi ni Nikko habang mahinang tumatawa.

Pinapasok ko siya at isinaggawa na namin ang plano naming dalawa. Nang marinig ko ang tunog ng pintian ng CR ay tumago sa ako sa likod ng kurtina.

Nagpipigil ako ng tawa nang makita kong agad na tumingin si Paul sa kama at napangisi nang makita doon ang isang bulto na nakatakip ng kumot. Ang taong nasa kama ay si Nikko at alam kong aakalain mamaya ni Paul na ako iyon.

Nakasuot ng bathrobe si Paul nang humiga sa kama at agad siyang yumakap kay Nikko. Ipinagdikit ko ang aking labi para pigilan ang tawa.

"Camille, let's make a baby." bulong ni Paul at sandali pa ay pumaibabaw siya kay Nikko na ngayon ay nakataklob pa rin ng kumot.

"Asawa ko." sabi pa ni Paul at tuluyang niyang inalis ang kumot na nakataklob kay Nikko.

Halos manigas si Paul sa nakita habang si Nikko naman ay tumatawa.

"Hi Honeybunch." natatawang sabi ni Nikko at unalis na si Paul sa pagkaibabaw dito.

"Let's make a baby na." pangaasar ni Nikko.

"Nasaan si Camille?" tanong ni Paul at itinuro ni Nikko ang kurtinang pinagtataguan ko at lumabas na ako.

Mukhang naggalit si Paul kaya nilapitan ko siya at niyakap sabay pugpog ng halik sa kanya. "Sorry na." sabi ko at sa kabilang banda ay tumatawa si Nikko.

"Sige na iwan ko na kayo. Congrats bro!" sabi pa ni Nikko. "Congrats sa inyong dalawa."

Nang makaalis si Paul ay mukhang nagtatampo pa rin ito dahil sa ginawang kalokohan namin ni Nikko. "Sorry na." sambit ko. "Marupok ako sa iyo. Hindi ko maggagawang magtampo sa iyo ng isang oras."

"Hindi ko kayang maggalit sa iyo ng isang oras pero dahil sa ginawa niyo ay hindi tayo aalis ng kama hanggang hindi ka buntis." aniya at hinalikan ako.

"Payag ako." sabi ko at ngumisi si Paul.

"Namiss ko hotdog mo eh."

"Namiss ko rin ang tahong mo eh."

MISTERCAPTAIN
Professor

Maraming salamat sa pagbasa at paghintay ng update. May update pa ako mamaya. Kabahan kayo sa next chapter HAHAHA joke lang!