CHAPTER 47
JUMBO HOTDOG 🔞

       
Lumipas ang isang buwan ay naging abala kami ni Paul sa Donatella project kasabay nun ay ang pagaalaga namin sa mga anak namin kaya halos wala na kaming naging oras para sa isa't isa pero sa akin ay ayos lang naman iyon kaysa kami ang mawalan ng oras sa mga anak namin.

Nasisiguro ko naman na kapag nasimulan na ang construction sa Donatella Project ay mababawasan na kahit papaano ang mga trabaho namin ni Paul.

Sa ngayon ay start na ng construction ng project at ang lahat ng mga Engineer at Architect na bahagi ng Donatella Project ay masaya dahil sa wakas mababawasan na ang stress namin kahit papaano.

Napatigil ako sa paglalakad nang biglang may yumakap sa likuran ko. Ang sunod niyang ginawa ay isiniksik ang ulo sa aking leeg kaya naman ramdam ko ang paghinga niya doon.

"Pati pala sa trabaho by partner, hindi ako na-inform." pangaasar sa akin ni Eric at hinampas ko siya habang si Paul naman ay natawa na lamang.

"Asan na yung sinabi mo sa akin noon na hindi ka marupok." pangaasar muli nito at inirapan ko siya.

Tumayo ng maayos si Paul at nagsalita. "Don't tease my babe." matindig nitong sabi at biglang natakot si Eric.

"Joke lang Engr."

"Maiwan ko na kayo, parehas naman kayong dalawang marupok." paalam ni Eric sa amin at patakbong umalis dahil akmang ibabato sa kanya ni Paul ang hawak na bag.

Hinawakan ni Paul ang kamay ko at sabay kaming naglakad patungo sa sasakyan niya. "Date tayo." aniya sa akin at agad akong tumango dahil ngayon lang naging maluwag ang schedule namin sa trabaho.

Wala na rin naman kaming tatapysin na trabaho ngayong araw kaya okay lang na mag-bebe time.

Nang makasakay sa sasakyan niya ay agad na nagpatugtog si Paul ng paborito kong kanta na Weak. Ang totoo niyang ay tanging paboritong kanta ko lamang ang nakasave na kanta niya at sa tuwing pupunta kaming trabaho at pauwi ay iyon ang tugtog.

Binuksan ko ang cellphone at habang nagbabyahe ay nagbabasa ako dahil ang tagal ko na ring hindi nakabasa sa wattpad.

"Sinong ka-text mo?" tanong ni Paul at umiling ako.

"Hindi ako nagtetext, nagbabasa ako." sabi ko at muking itinuon ang atensyon sa binabasa. Kinakabahan kasi ako sa magiging ending nung story na binabasa ko kaya hindi ako makapaghintay na magbasa na.

"Ano bang binabasa mo?" tanong ni Paul at nagangat ako ng tingin sa kanya.

"Ang title ay 'ENGR.' tapos ang author ay si MisterCaptain." sagot ko sa kanya at ipinakita pa ang book cover nung binabasa ko. Tumango lang si Paul at muli kong pinagpatuloy ang pagbabasa.

Napahampas na lamang ako sa noo nang tuluyan na mabasa ang story. Scam yung ending!

"Nandito na tayo." sabi ni Paul. Itinago ko ang cellphone ko at napailing na lang sa tuwing naaalala hung ending ng 'ENGR'.

People of Victory. Pagbasa ko sa pangalan ng restaurant na hinintuan namin ni Paul. Hinawakan niya ang kamay ko at naglakad na papasok sa restaurant.

"Si Nikko ang may ari nito. Isa lang ito sa mga pagaari niyang restaurant." pagkwento ni Paul na ikinagukat ko.

Alam kong Chef si Nikko pero hindi ko alam na may restaurant siya. "Eh bakit People of Victory ang pangalan ng restaurant?" usisa ko.

"Kahulugan iyon ng pangalan ni Nikko, People of Victory." paliwanag ni Paul at tumango ako.

Inilibot ko ang paningin sa kabuuan ng restaurant at laking pagtataka ko na wala ni isang tao ang kumakain dito.

"Bakit walang tao dito?" wala sa sarili kong tanong.

"Hindi kasi dito masarap." biro at paninira ni Paul sa restaurant ng kaibigan niya.

Inalalayan ako ni Paul na makaupo at naggulat na lamang ako nang wala pa kaming inoorder ay may mga pagkain na inilagay sa table namin.

"Did you planned this?" tanong ko kay Paul at nahihiya siyang tumango.

"Sobrang busy kasi natin sa trabaho at alam kong ngayong araw ay mababawasan ang trabaho natin kaya noong isang araw ko pa ito pinaghandaan." paliwanag ni Paul.

Napangiti naman ako dahil naggawa pang isinggit ni Paul ang ganitong bagay sa schedule niya. Ang alam ko ay mas marami siyang tinatrabaho sa akin pero naggawa pa niyang magplano ng ganito.

"I love you Paul." sabi ko sa kanya.

"I love you too Camille."

Nagsimula kaming kumain ni Paul at kasabay 'nun ang kwentuhan tungkol sa mga anak namin hanggang sa nalipat ang usapan sa kasal at pagaasawa.

"Camille." pagtawag sa akin ni Paul at tumingin ako sa kanya. Tumayo siya sa kinauupuan at lumapit sa akin.

"Good boy na ako at handa na akong maging asawa mo. Gusto na kitang maging asawa at mamahalin ka habang buhay." wila ni Paul.

Nanubig ang mga mata ko nang lumuhod si Paul at inilabas ang pulang kahon na may lamang singsing. "Engr. Camille V. Jimenez. Will you marry me?" tanong niya sa akin.

Ilang segundo pa ay sinagot ko ang tanong ni Paul. Hindi ko na kailangan pagisipan ang tanong niya dahil matagal ko ng hinihintay magpropose sa akin si Paul. Ang plano ko nga ay kung matatagalan siya ay ayoko na mismo ang magpopropose sa kanya pero heto at ginawa na rin niya sa wakas.

"Yes!" sagot ko at ang nakangiting si Paul kanina ngayon ay umiiyak na. Ni hindi niya masuot sa akin ng maayos ang singsing dahil sa pagiyak.

"Nakakainis ka Camille." sambit ni Paul na ipinagtaka ko.

"Ikaw lang ang babaeng nagpapaihi sa akin dahil sa kilig at ikaw lang din ang babaeng nagpapaiyak sa akin dahil sa sobrang saya." aniya.

Nang masuot ni Paul sa akin ang singsing ay niyakap ko siya ng mahigpit at ganun din siya.

Sobrang saya ko ngayong araw at sana ay wag na itong bawiin pa.

...

Lumipas ang buwan ay pinaghandaan namin ni Paul ang kasal namin. Nakashedule ang aming kasal ngayong taon. Hindi ko rin naman maiwasan na mas magustuhan at mahalin si Paul dahil sobrang hands on niya rin talaga sa kasal namin.

Sinabi ko rin sa kanya na ayokong baguhin ang apilyido ko kahit ikakasal na kami. Akala ko ay maggagalit siya sa akin pero hindi dahil kung ano daw ang gusto ko ay suportado niya daw ako. Pero ang apiliyido ng kambal at magiging anak namin ay apilyido niya ang gagamitin tulad sa napagusapan namin.

Isang buwan bago ang kasal ay tsaka ko lang nabanggit kay Karla ang tungkol sa akin. Hindi ko rin kasi masaktuhan ang pagkausap sa kanya dahil mukhang busy siya.

Ilang taon na rin kaming hindi nagkikita at nagkakausap nung baklang iyon pero base sa mga post niya sa social media ay mukhang masaya naman siya.

Isa rin sa ikinabilib ko kay Karla ay tuluyan na talaga siyang nagpakababae dahil nakikita ko sa mga pist niya na may boobs ang bakla Tinalo pa ang boobs ko.

Nang magmessage ako sa kanya ay halos hindi makapaniwlaa si Karla na ikakasal ako. Gulat pa siya ng malanbna si Paul ang pakakasalan ko.

Doon ko lang din nalaman na nasa ibang bansa siya at ngayon ay uuwi sa Pilipinas para sa kasal ko. Ang sabi niya ay siya daw ang bahala sa Bridal's Shower ko at punayag naman ako.

Kasalukuyan kaming nandito sa airport at hinihintay si Karla. Nakawak si Paul sa beywang ko at panakaw nakaw ng halik sa leeg at pisngi ko.

"Ang bango mo Camille ko." bulong niya sa akin at pinalakihan ko siya ng mata para umayos.

Ilang minuto pa ay nakita na namain si Karla na maraming mga bagaheng bitbit. Agad kaming lunapit ni Paul sa kanya at tinulungan siya ng mapapangasawa ko sa gamit.

Hibdi ko maggawang alising ang tingin kay Karla dahil babaeng babae na siya. "Ganda ko noh?!" mayabang niyang sabi at umiling lang ako sabay yakap sa kanya ng mahigpit.

"Oh my gosh!" maarte niyang sabi at tiningnan ko siya. "Naiipit yung boobs natin pareho." sabi niya at tumawa si Paul.

"Sigurado ka na ba na papakasala mo ito?!" mataray na tanong ni Karla sa akin habang tinuturo niya si Paul.

"Oo naman. Mahal na mahal ko 'yan." sabi ko at nginisian ni Paul si Karla.

"Siguraduhin mong hindi mo lolokohin si Camille kung ayaw mong isampal ko sa iyo itong suso ko." banta pa nito kay Paul at tumango tanago lang ito.

Sa condo unit ni Karla sana siya tutuloy pero pinilit ko siyang sa bahay muna namin ni Paul dahil ang tagal namin hindi nagsama at nagkakwentuhan. Ipinaalam ko naman iyon kay Paul at pumayag ito.

"Tabi kami ngayon ni Karla matulog." imporma ko kay Paul at lumabi ito na parang bata.

"Hindi mo na ba ako mahal?" sambit ni Paul na parang bata. "Uwu~" dugtong niya at hinampas ko siya sa braso.

"Ang drama mo." sabi ko.

Dumiretso ako sa kwarto ni Paulo at naabutan ko itong mahimbing ng natutulog. Marahil ay napagpod dahil sa pakikipagusap kay Karla kanina. Wala rin kasi itong tigil sa pagsasalita para lang ipagmalaki ang mga laruan niya.

Sumunod akong pumunta sa kwarto ng kambal na sina Pamela at Pauline. Pagbukas ko pa lang ng pintuan ay tilian at sigawan ang bumungad sa akin. Kinikiliti pala ni Karla ang kambal.

"Mama, Tita Karla is so beautiful and funny" sabi ni Pamela.

"And her boobies are big. Its like a watermelon." sabi naman ni Pauline na ikinalaki ng mata ko. Sa dinami dami ng pwedeng mapansin ay iyon pa talaga ang napansin niya.

"And her pwet are also big and matambok." sabi ni Pamela.

Kung si Paulo ay putotoy. Si Pauline naman ay boobies. Si Panela naman ay pwet. Mukhang alam ko nankung kanino nagmana ang mga anak ko.

Naupo ako sa kama katabi ni Karla. "We need to sleep na mga baby" malambing kong sabi at hinalikan sila sa pisngi. "Goodnight!" sambit ko sa kanila.

"Goodnight Mama." sabay nilang sabi at umayos na ng higa. "Goodnight Tita Karla."

Inayos namin ni Karla ang pagkakakumot sa kambal. Matapos nun ay dumiretso kami sa guest room dahil doon kami matutulog ni Karla.

...

Tatlong araw mula ng dunating si Karla dito sa Pilipinas ay tsaka namin napagpasyahan na mag-Bridal shower at si Karla mismo ang naghanda ng lahat kaya wala akong idea kung anong mangyayari ngayong gabi.

Suot ko ang kulay pulang dress na hapit na hapit sa katawan ko at sobrang iksi nito kaya naman kita halos lahat ng binti ko.

Nakapiring ako ngayon at hindi ko alam kung aning mangyayari mamaya. Sobrang tahimik din ng paligid at wala akong maramdaman na may tao sa paligid ko.

Sandali pa ay narinig ko na bumukas ang pintuan. Nagsimula ako kabahan at bumilis ang tibok ng puso ko. Sandali pa ay nagsimula na ang tugtog. Hindi ko alam kung anong meron sa harapan ko pero kinakabahan ako.

May humawak sa kamay ko at ang sunod na nahahawakan ko ay katawan ng isang lalaki na hindi ko alam kung sino. Base sa nararamdaman ko ay sunasayaw ang lalaking nasa harapan ko kasabay ng tugtog na Jumbo Hotdog.

          
JUMBO HOTDOG
By Masculados

    
🎶 Sumabay ka na lang, 'wag kang mahihiya
Sige, subukan mo, baka may mapala
Walang mawawala kapag nagtiya-tiyaga
Kung gustong-gusto mo, sundan mo lang ako
(One, two, three, four)

    
Binawi ko ang kamay ko pero muli niya iyong kinuha at inihawak muli sa kanyang katawan. "Maggagalit si Paul, bitawan mo ako." kalmado kong sabi at pinilit na wag alisin ang piring sa mata ko.

Sasampalin ko talaga iyon si Karla. Mapapatay ako ni Paul ng wala sa oras.

      
🎶 Jumbo hotdog, kaya mo ba 'to?
Kaya mo ba 'to? Kaya mo ba 'to?
Jumbo hotdog, kaya mo ba 'to?
Hindi kami bato para magpatalo
Jumbo hotdog, kaya mo ba 'to?

       
Mukhang hindi nakinig ang lalaking nasa harapan ko dahil isinubo niya ang mga daliri ko. "Pleaaasseee! Itigil mo na ito kung ayaw mong malagot sa mapapangasawa ko." sambit ko at unti-unti ng nanunubig ang mata ko.

       
🎶 Sumakay ka na lang kung trip mo rin ito
Katuwaan lang, sige, subukan mo
Dire-deretso lang, sige, itodo mo
Ipakita mo na kayang-kaya mo
(One, two, three, four)

Nagsimulang tumulo ang luha ko at hinila ang kamay sa bibig ng lalaking nasa harapan ko. Hindi ko na napigilan na alisin ang piring ko.

Nang makita ko ang lalaking nasa harapan ko ay natigilan ako. Biglang nawala ang takot at kaba ko kanina. Ang luha ko ay kusang tumulo dahil si Paul pala ang lalaking nasa harapan ko. Ang lalaking nagsasayaw sa harap ko kanina pa.

Nilapitab ako ni Paul at hinalikan sa noo. "I'm sorry babe kung pinaiyak kita." aniya at hinampas ko siya.

Napatingin naman ako sa suot niya dahil boxer short lang ang suot niya at alam kong wala siyang suot na brief. "You can touch me." sabi ni Paul na nasa harapan ko pa rin na nakatayo.

"Sira!" sabi ko.

"Can I continue what am I doing?" taning ni Paul at kusa akong tumango. Gusto ko rin naman siyang mapanood na sumasayaw dahil kanina ay naka-piring akk at hindi ko siya makita.

       
🎶 Jumbo hotdog, kaya mo ba 'to?
Kaya mo ba 'to? Kaya mo ba 'to?
Jumbo hotdog, kaya mo ba 'to?
Hindi kami bato para magpatalo
Jumbo hotdog, kaya mo ba 'to?

   
Sumayaw si Paul sa hatapan ko at hindi ko na naiwasan na pagbasaan siya dahil sa bawat pagkadyot niya ay bumabakat ang kanyang pagkalalaki sa boxer short.

Ang hot at yummy ng mapapangasawa ko.

Matapos niyang sumayaw ay naupo si Paul sa tabi ko at pinugpog ako ng halik sa mukha. "Wabayou Camille!"

"Wabayoutoo Paul." sagot ko at hinalikan siya.

Naggulat naman ako ng pagtingin ko sa harapan ko ay may cake na hugis ari ng lalaki. Napalunok na lamang ako ng laway at hindi alam ang gagawin.

Inilapit ni Paul ang labi sa aking tainga at may ibinulong. "Anong gusto mo yung cake na 'yan o yung akin?" tanong niya.

Napakagat ako sa labi at napailing sa sagot ko sa aking isipan.

Pwede both!

     
MISTERCAPTAIN
Professor

Maraming salamat sa pagbasa at paghintay ng update. Kalmahan natin dahil nalalapit na ang pagtatapos ni... joke lang HAHAHA.

Ito ang pinakamahabang chapter na naggawa ko😅

Kilig now, ______ later.