Let's stay young, forever.

R E N

"Ikaw ang binibini na ninanais ko binibining marikit na dalangin ko" bumungad agad ang nag-e-echo na tinig nina Jin pagkarating ko palang sa practice room nila.

May hawak hawak na flashlight si Namjoon at parang ginawa nilang disco light, nawala lang ako saglit na-abno na naman ang mga ito.

"Tiktok ka ng tiktok, kili-kili mo amoy putok!" Hindi ko na napigilan ang pagtawa ko, tangina talaga tong si golden maknae namin.

Fliptop ka ng fliptop, ito piso bumili ka ng kausap mo.

Eto na naman si Jin, ang lakas ng palakpak akala mo may mga kalapati. Si taehyung naman naka-make face lang, nginangatngat yung kamay.

Si hoseok? Tinatanong pa ba yan? Syempre nag-horsey back ride sila ni jimin. Natutuwa nga ako kay jimin eh, at sobrang excited akong i-announce na tumangkad s'ya!

shet akala ko hindi na mangyayari 'to!

Kahit konti lang tinangkad n'yan, achievement narin iyon para sa'kin.

"Nasaan na ba si Ren, asan na yung huggable pillow ko?" Kagat labi kong pinigil ang pagbungisngis sa tanong ni Yoongi.

Tangina, isang taon na kaming kasal pero habang tumatagal lalo lang akong nahuhulog sakan'ya.

"Andito na po master!" Abot tenga ang ngiti ko sa nakasimangot na namang si yoongi, parang ang dilim ng panahon kapag hindi ko nakikita yung gilagid n'ya.

Pasilip naman!

Beke nemern!

Lumapit si jungkook sa'kin, bumulong. "Noona, nabili mo na ba ng napkin si Hyung, meron na naman atang dalaw" napahalakhak ako sa sinabi ni maknae, ang lakas mang-alaska kahit kailan.

Pasalamat ka mahal kita.

Ngunit hindi ko inaasahang hahalikan ako nito sa aking pisngi, unti-unting nawala ang ngiti sa aking labi at napatingin kay jungkook na pulang-pula ang mukha.

"I love you noona!" Sigaw nito bago tumakbo palayo

"Tangina mong bata ka, sinabi kong bawal halikan ang asawa ko eh!" Himalang hinabol ni Yoongi si jungkook, habang ang iba'y nag-sitawa lang at aliw sa panonood sa dalawang ngayon ay nagpapaluan ng pwet.

"Glad you're finally here Ren" ngiti lang ang nasagot ko kay Namjoon at mabilis s'yang niyakap.

"Para namang ang tagal kong nawala, galing lang naman ako sa trabaho ko, sorry ah hindi ako naka-abot sa taping n'yo masyado kasing maraming pasyente kanina sa hospital kaya-"

"Ayos lang" pagpuputol ni Jin sa sinabi ko, mapang-akit nitong sinuklay ang buhok n'ya bago ako kindatan.

Teka teka. Yung puso ko!

Syempre naka-kabit parin naman sa loob ng katawan ko malamang, pero 'yoongi' ang sinisigaw.

Yiee!

Kay yoongi lang to kakalampag!

"Alam naman naming busy ka sa pagiging head nurse mo, at hindi lang ang bangtan ang pasyente mo, matami ka ring ibang tao inaalagaan" walang kupas ang pagpapalambot ng bangtan sa puso ko. Kilalang-kilala talaga nila ako.

Alam nilang mas maa-appreciate ko ang pag-unawa nila sa lahat ng pagkukulang at magiging pagkukulang ko sakanila.

It's been a year since me and Yoongi got married, masses of things changed for good, our ages added but still my love for him and bangtan never change.

sa Pilipinas kami nagpakasal ni Yoongi, dahil bukod sa doon ang bayan ko, wala rin doong divorce, wala ng kawala si Yoongi. huehuehuehue

"Lalo na't magiging mommy ka na" pilyang ngumiti si Hoseok sa'kin, I was speechless for a moment. Paano nila nalaman?

"Sinabi ba sa inyo ni Yoongi?" Tangina naman oh, sabi ko sikreto muna n'ya iyon hanggat hindi pa sila nagla-live para sa seventh anniversary nila!

He promised me that! Did he just broke his promise again?

Halos  maiyak na si taehyung dahil sa saya, binigyan naman s'ya ni hoseok ng tissue, pero siningahan muna n'ya ito bago tuluyang ibigay.

"Tangina hyung, nagbigay ka pa!" Usal ni alien, naka-make face pero gwapo padin. Swaeg!

Kung alam lang nila ang lahat ng pinagdaanan ko.

Kung alam lang nila ang lahat.

"Dapat hindi ka na masyadong nagpapagod, nakakasama iyan sa bata" napa-atras ako dahil sa gulat nang biglang hipuin ni Jungkook yung flat ko pang tyan.

"Akala ko ba friends tayo, bakit mo nilihim na magkaka anak na kayo" napa-awang ang bibig ko, pinilit magsalita. Magpaliwanag.

"Eh kasi nama-"

"Wag ka ng magpaliwanag! Alam na namin ang lahat!" Umiling ako sa pagda-drama ni jimin, nanlalaki yung butas ng ilong, kita ko pa yung nakasabit na kulangaot n'ya.

Sana hindi ni-close up sa mukha n'ya yung camera, baka nakita yung nakalawit.

"Hayaan n'yo-"

"Hindi wala, naiinis kami sa'yo, naglihim ka sa'min tapos-"

"Ang drama n'yo, tangina. Ayaw n'yo muna s'yang hayaang magpaliwanang, hindi naman kasi s'ya buntis" mabuti nalang talaga nandyan si gilagid, handang magpaliwanang para sa'kin.

"Ah hindi pala s'ya bun-" natigilan sina namjoon, napatingin sa flat kong tyan tapos tumingin ulit sa'min ni yoongi.

"ANO HINDI KA PA BUNTIS!?" Alanganin akong ngumiti sa anim na napa-face palm nalang, habang si jin, ayun nagwo-walling na

"Ang hina talaga ng manok natin" bulong nina jimin, umiiling. Tahimik lang ako, nakangiti, pinagmamasdan ang dismayadong gusto ng maging tito ninong.

Hindi naman sa mahina, tsaka ilang beses ko bang ipapaliwanag na hindi nga s'ya manok, pusa s'ya pusa!

p.u.s.a

"Hyung naman! Oras na para padamihin yung lahi nating gwapogi" oo na taehyung alam ko ng gwapo ka please lang, wag ng ipangalandakan dahil alam na ng lahat.

Most handsome man ka na nga diba?

Si Jin namanuniversal na ang ka-gwapuhan.

At si yoongi.... Sya ang most cute gilagid in the world.

And my best man yieeee kelegen naman gilagid mo yoongi please!

"Hindi naman kasi kailangang magmadali" tumango ako sa pahayag ni yoongi, hindi pa naman kami handa.

"Eh kung ganoon, sino yung sinasabing baby ni yoongi hyung?" Ngayon naman si hoseok ang nagtanong, o kalma hoseok, baba mo humahaba na naman.

Kumalma ka!

Yoongi sighed as he walked out, but came back with a cat cage. Inilabas nito ang isang pusang kulay puti at may dark spot sa kan'yang tenga.

Napa-ahhhh naman ang anim, kanina ko pa kasi gustong i-explain eh, sila itong ayaw makinig sa'kin.

Oo nga, isang taon na kaming kasal, pero mas napagdesisyunan naming i-cancel muna ang honeymoon at ang ideya ng pagbuo ng sariling pamilya.

Ang sabi kasi ni yoongi. "Gusto pa kitang masolo, hayaan muna nating masolo natin ang isa't isa" 

Pumayag ako, matagal din kaming nagkahiwalay, marami pa kaming dapat ayusin, marami kaming plano. Sa ngayon, we are focused on our career.

Me as a new head nurse here at the same hospital I worked at before, while him, he still continue his journey in music industry.

Yes! I came back at South Korea after we got married, why? Dahil nandito ang trabaho ni yoongi.

Masaya akong makita s'yang masaya sa mga ginagawa n'ya, so I let him be, bumalik ako sa pagiging hurse, dahil kahit pinilit akong maging taong bahay nalang ng mahal na mahal kong asawa, hinahanap ko parin yung pag-aalalaga sa ibang tao.

Hinahanap ko padin yung amoy ng hospital, yung ngiti ng mga pasyente, yung pagsaway sa mga batang makukulit na palaging nagtatakbuhan sa hospital, na-miss ko ang pagiging nurse.

Ako na ang bagong head nurse, umalis na kasi si Nurse Myeol, napagdesisyunan daw n'yang nag-focus na sa palaki ng palaki n'yang pamilya.

"Awww, ang cute naman n'ya"

"Nice! Dalawa na ang pusang aalagaan mo noona"

"Tigilan mo na ang pang-aasar mo jungkook, papaulin ko yang pwet mo

"Ren, sana ako nalang inalagaan mo, tutal kabayo naman ako"

Napahalakhak naman kaming lahat sa sinabi ni hoseok, tangina tanggap na talaga n'ya ah.

"Dot ang name n'ya, kasi may dalawang dots s'ya sa tenga niya" pag-papaliwang ko sakanila. Kinuha naman agad ni hoseok si Dot, si taehyung naman, kinuha si yeontan.

"Paano kaya kung magkatuluyan din silang dalawa no?" Umiling ako sa naisip ni taehyung, maging kupido ba naman daw sa alaga naming aso't pusa?

"Oo nga no! Tignan mo parang sina ren sila at yoongi dati, magkawaway" napailing kaming lahat sa sinabi ni hoseok, kinakalmot kasi ni Dot si Yeontan, kumakahol naman ang isa.

Pero hindi parin magandang maging kupido, bawal pang mag-asawa si Dot, masyado pa s'yang bata marami pa s'yang dapat matutunan.

"Ano nga palang plano n'yo bukas? Seventh anniversary n'yo na hindi ba?" Excited kong tanong sakanila, naghahatutan patin sina hoseok, dala dala ang mga alaga.

"Live party, together with armies" pumalakpak pa kami dahil sa sinabi ni joonie, hindi ko mapigilang maexcite para bukas.

Seven years na sila!

Ang bilis ng panahon, parang dati lang hindi ko pa sila kilala, ngayon asawa ko na 'yung pinaka-magilagid nilang miyembro.

"We should celebrate tomorrow I guess, yung tayo tayo lang. Alam n'yo na, isang beses lang naman sa isang taon eh" suhestiyon ni Jimin, tumango kaming lahat.

I think that's a great idea. Galing talaga, genius si Liit, tularan s'ya.

"Gabi naman uuwi si Ren bukas, celebrate tayo" and with that we all agreed. After their live and celebration together with armies, they will celebrate with me.

--

Inihagis ko ang aking sarili sa sofa pagkarating namin ni yoongi sa aming two storey house.

Oh gosh, how I missed the smell of my own house.

Maliit lang bahay na ipinatayo namin yoongi, puro glass ang makikita, sa likod bahay naman ang mini swimming pool na sinuggest ni gucci boy.

Idinilat ko ang aking mga mata nang maramdaman kong umupo sa bandang uluhan ko si Yoongi, nakasimangot.

Umupo narin ako at tinitigan s'ya. Nakakapagtaka ang pagiging tahimik ni lil meow meow ko.

"Gutom kana ba? Magluluto muna ako-" I was stopped when he answered it, coldly.

"No thanks" tumikhim ako, did I do something wrong or stupid?

"Is there any problem?" He didn't answer, matagal ko s'yang tinitigan, pinipilit basahin ang nasa isp n'ya.

Pero syempre hindi ko magawa, dahil hindi baman ako mind reader huehuehuehuehue.

Sa tagal naming nagsasama, dalawa lang ang ibig sabihin ng pagiging tahimik n'ya.

It's either, pagod lang s'ya at gusto n'yang matulog o may problemang gusto n'yang pag-usapan naming dalawa.

Dahan dahan akong lumapit sakan'ya at minsahe ang mga magaganda n'yang kamay. Sa tuwing umuuwi s'ya, nakagawian ko ng imasahe ang mga kamay n'ya.

He might be cold and always in silence, but it's the most perfect thing we had. We shared our own spaces.

'Yong tipong katabi ko s'ya, kontento na ako, no need to speak.

"Jagi, alam kong may problema ka, c'mon let's talk about it.... Please" I was about to hug him but he just move away from me.

Doon ako natigilan, pinakiramdaman ko s'ya, hindi s'ya nakatingin sa akin. naramdaman ko ang kirot sa aking dibdib

Iniisip ko kung bakit o ano bang ginawa ko kanina para magalit s'ya sa akin, pero wala akong maalala wala akong matandaan. Hindi ako makapag isip ng maayos dahil ramdam ko ang pagsikip ng dibdib ko, hindi ako sanay na ganito smya sa akin.

He's giving me a cold treatment.

Dumistansya din ako, hindi na sa akin importante kung hindi pa ako nagbibihis, hindi ko kasi alam kung bakit nagagalit sa akin si Yoongi, masakit at mabigat sa kalooban kong hindi n'ya ako magawang pansinin.

"May nagawa ba akong mali Yoongi para--para magalit ka sa akin?" Kalmadong tanong ko sakan'ya pero hindi ko maipakalma ang sarili ko.

He still remained quite, unbothered.

"Bakit hindi mo isipin?" Para akong sinampal ng mga salita n'ya, even after our marriage, hindi totoo ang happy ending ending.

We still have fights, misunderstandings and hated times together.

I let out a sigh, ayoko sanang makipagtalo dahil kakauwi lang namin, parehas kaming pagod, at ayokong nagagalit s'ya sa akin.

Hindi ako makahinga dahil sa pagsikip ng dibdib ko habang hindi ako pinapansin ni Yoongi kahit anong gawin ko.

Paano ko naman kasi malalaman ang problema n'ya kung ayaw n'yang sabihin, duh! Yoongi uso mag-share, ishare mo naman sa akin para aware ako!

"Eh bakit ayaw mo nalang sabihin sa akin kung anong kinakagalit mo?"

"Hindi ako galit" sabi n'ya, tumayo na at iniayos ang bag n'ya.

"Hindi ka galit pero hindi mo ako pinapansin? Yung totooo naka-drugs ka ba?" He looked at me full of disbelief, gusto ko sanang bumanat sakan'ya, kaya lang baka ako ang mabanatan n'ya dahil sa galit n'ya.

Tangina naman kasi, bakit sa tuwing nagagalit s'ya hindi nalang agad s'ya namamansin.

"Bahala ka sa buhay mo, isipin mo kung bakit hindi kita pinapansin" napa-awang ang bibig ko dahil sa sinabi n'ya, bago s'ya tuluyang padabog umakyat papuntang kwarto.

Napatungo nalang ako at hindi na sumagot, masakit kasing magsalita si Yoongi.

Pero kahit na ang hindi n'ya pag-pansin sa akin ay masakit na at hindi ko kayang tiisin, ewan ko ba, pakiramdam ko natitiis n'ya akong nasasaktan at magisip ng kung ano ano.

Sana nga maayos na agad ito bago pa dumating yung celebration ng anniversary nila.

"Huwag ka ngang umiyak Ren, para ka namang timang" bulong ko sa sarili ko hahang. Nagluluto ng ulam, hindi parin ako nasanay sa ugali ni Yoongi tuwing nagagalit s'ya, tuwing hindi n'ya ako pinapansin.

Kumatok muna ako sa kwarto namin bago buksan ang pinto, natigilan ako nang nakita kong walang pang-itaas si Yoongi.

Ang gwapo talaga

"Kakain na, ipaghahain na ba kita?" Nakatitig parin ako sa collarbone n'ya, pinakagustong parte ko ata ay ang collar bone n'ya dahil para sa akin, napaka seksi nun.

"Hindi ako kakain ngayon, wala akong gana" walang emosyong sabi n'ya na mas ikinadurog ng puso ko.

Ganoon ba kalaki ang galit n'ya para hindi n'ya ako sabayan sa dinner. after all this tiring day I've got, I just wanna go home with him and eat together and then he'll jut let me eat by myself?

"Seryoso ka ba?" May halong inis na sa boses ko, alam kong ramdam n'ya iyon pero balewala lang sakan'ya.

"Do I look like I'm just kidding around?" He hang his hand in the air, he's really mad huh?

Edi galit s'ya, okay! Fine! Sana sinabi n'yang ayaw n'yang kumain para hindi na ako nag-pakapagod para iluto yung paborito n'yang ulam.

"Yoongi hindi na tayo mga bata, sabihin mo naman sa akin-"

"I'm tired, just go eat by yourself" He said with finality, I can't do anything, I just let out a sigh,fake a smile so he couldn't see that his words are breaking me.

"Okay fine, ikaw ang bahala, ayaw mo naman akong sabayan kumain edi okay" Pagkatapos ay padabog kong sinara ang pinto, dumiretso sa dining table at mag-isang kumain.

Hindi masayang kumain ng dinner lalo na't hindi mo kasabay yung taong gusto mong makasama bago matapos ang araw.

Naghinatay pa ako ng ilang minuto, umaasang bababa si Yoongi para kumain at sabayan ako, pero hindi na talaga s'ya bumaba.

Pagkatapos kong kumain ay dumiretso na ako sa kwarto namin ni yoongi, naghugas ng katawan at nagpalit ng pantulog. Nakahiga na si Yoongi at mahimbing ng natutulog sa kama.

Palagi mo nalang akong pinapahirapan Yoongi, pero gusto ko parin palaging umuwi at matulog sa tabi mo.

Hinaplos ko ang buhok n'ya at tinitigan ang natutulog na si yoongi, hinalikan ko s'ya sa pisngi, magaan lang para hindi s'ya magising.

Ngunit napatigil ako nang makitang nakadilat na ang mga mata nmya at mayalim na nakatitig sa akin.

"Luh, gising ka pa pala?"

"You disturb my sleep" iyon lang ang sinabi n'ya at tumalikod na sa akin.

Magsasalita palang sana ako nang biglang magring ang phone ko, si kim.

"Hello?"

"Kamusta repa chiong? Na-abala ko ba ang lambingan nyo ni lil meow meow?" Pilyang tanong n'ya, kung magkatabi lang kami binatukan ko na s'ya.

"Galit nga sa'kin, eh hindi ko naman alam kung bakit, bakit ka ba napatawag? Matutulog na ako eh" dahan-dahan lang ang boses ko para hindi maabala si Yoongi, mahirap na baka ang pusa ay maging tigre. Rawr.

Umalis muna ako sa kama dahil may pakiramdam akong seryoso ang sasabihjn ni repa chiong slash the glo up girl na si Kim.

Glo-up girl kasi lalo s'yang gumanda noong pagbalik ko dito sa korea, napa-sana all ako.

"Eh kasi, may itatanong ako sa'yo.... Okay lang bang pumunta ka na ngayon dito sa hospital, will you make it? Nagkaroon kasi ng aksidente, may dalawang bus na nalaglag sa bangin at isinugod dito sa hospital, kulang kami, game ka ba?" Klaro at mahabang paliwanag ni kim sa kabilang linya, napabuntong hinga ako at napatingin kah yoongi na nakapikit parin.

"Okag sige, pupunta na ako ng hispital ngayon" ayun nalang angs inabi ko at nagbihis ng mabilis.

Gusto ko sanang magpaalam ng personal kay Yoongi at magpahatid, pero mukhang tulog na s'ya, alam kong pagod din s'ya kaya nag-iwan nalang ako ng sulat sa nightstand at hinalikan s'ya bago tuluyang umalis ng bahay.

--
"Naka-ilang check ka na ba sa phone mo?" Naka-ilan ma nga ba, pero kahit isang text o tawag man lang mula kay yoongi ay wala akong natanggap.

Hindi na ako umuwi sa bahay at nagpalipas na sa hospital, mahirap na din kasing umuwi ng gabing-gabi,

mabilis naman akong nakarating sa hospital kagabi, ligtas na ang mga pasyente, wala na sila sa critical condition pero sad to say, mag tatlong binaiwan ng buhay. Isa na doon ang driver.

"Kayo ah, hindi magandang pinapatagal ang away, mas magandang pag-usapan 'yan" ani Kim, punong-puno ang bibig sa kinakain n'yang ramen.

"Eh paanong maayos s'ya nga itong pinapahula pa sa akin kung anong nangyari" hindi ko mapigilang maglabas ng sama ng loob kay kim, mas naiintindihan n'ya kasi ako at ang sitwasyon ko.

Siguro dahil na rin sa ranas n'ya ang mga ganitong scenario

Umiling naman si Kim. "kahit na, mas maganda paring pinag-uusapan hangga't maaga, kayo lang ang makakaayos n'yan, just be more understanding, pilitin mo s'ya pag hindi n'ya parin sinabi tanggalan mo ng gilagid"

--

"Ren, bakit mas lalo kang gumaganda aa panigin ko, sabihjn mo, is this true love?" Napailing nalang ako sa pagiging flirt na naman ni Jimin.
Paanong gumaganda eh ang laki nga ng eyebags ko dahil wala pa akong sapat na tulog.

Nakakahalata na atalaga akong kwentong barbero lang itong si liit eh.

"Ren patay ka!"

"taehyung hindi pa ako patay nakatayo pa nga ako eh" pamimilosopo ko na ikinatawa nina jimin at jin.

"Gaga ibig naming sabihin patay ka kay yoongi" oh speaking of yoongi, nakalimutan kong i-text s'yang dumiretso na ako dito sa company nila, hindi na kasi ako umuwi, may dala naman akong pamalit kaya dumiretso na ako sa rooftop nila kung saan gaganapin namain ang kanilang celebration.

"Ah kala ko patay na si Ren, kasi hindi yan totoo ang totoo ay patay na patay ako sakan'ya yieee, wanna be my expensive girl?" tangina naman ni Joonie oh, napakalakas bumanat, grabe nemen enebe!

Malakas na batok ang inabot nita kay jin"landi landi mo talaga ayusin mo aircon ko na sinira mo" at ang pito ay malakas na tumawa, habang si joonie ay napakamot nalang sa batok n'ya.

si yoongi nalang kasi ang hinihintay para makapag-umpisa na kaming kumain at mag-celebrate

"Nasaan na pala si yoongi?" Pagiiba ko ng topic, may mga pagkain na kasi dito, kunpleto na ang lahat maliban kay yoongi.

"hala? Ang sabi n'ya kasi kanina hihintayin ka n'yang umuwi hindi nga s'ya pumasok sa trabaho ngayon eh, nag-away ba kayo?" Hindi agad ako nakasagot, nakalimutan kong sabihing hindi pala ako uuwi ngayon at dumiretso na ako dito.

kasi naman hindi ko din alam na hindi s'ya pumasok, hindi rin naman kasi n'ya sinabi aish!

"Oh andito na pala s'ya eh" napatingin kaming lahat sa pintuan nang iluwa nito ang naka all black na si yoongi, may earphone na nakalagay sa tenga n'ya , naglalakad patungo sa amin, matalim ang titig sa akin.

May ideya ako kung bakit pwede s'ya ngayong magalit sa akin, dahil hindi ako nagtext sakan'ya.

"Hyung, gwapo mo na naman shet, bili mo ako ng bagong gucci bag" tanginang alien na ito, bakit hindi nalang s'ya bumili sa sarili n'yang pera mas mayaman naman s'ya sa amin.

"Yehey celebrate na tayo! Whoopi!" Sigaw ni jungkook, nagtatatalon doon sa sofa masyado nang excited.

Napangiti ako nang mapatingin sa cake, naalala ko dati eto yung ginawa naming laruan at pinampahid sa isa't isa.

Sana naman ngayon makain namin 'to ng maayos.

"You didn't inform me you'll go straight here" halos mapatalon ako sa gulat sa biglaang pagsasalita ni yoongi sa aking luikuran.

"A-ah sorry, nakalimutan ko" I heard him sigh, uncomfortably.

"Next time wag mong kalimutan wag mo akong pag-aalalahanin" yieee kunyari ka pa yoongi ayaw mo nalang sabihing bati na tayo.

Bati na ba tayo? Yiee?

Umupo na kaming lahat, si jin na ang naghati ng cake, ako naman yung kumuha ng lumpia, kada may okasyon hindi na mawawala yung lumpia. Dahil lumpia lang ang the best!

Magkatabi kami ni yoongi pero hindi parin nagpapansinan, nakangiti lang ako sa anim na puro kagaguhan ang alam tulad ni taehyung na nangulangot muna bago kumuha ng lumpia.

"Sana next year, may mabibigyan na ako ng gucci nag ehem yoongi ehem ren" eto na naman, nagpaparinig na naman ang si gucci boy, bakit ba s'ya excited masyado?

pero in all fairness napaka swerte ng magiging future anak ko, puro bigatin ang mga tito ninong nila huehuehuehue.

Atleast kampante akong hindi tataguan yung mga anak ko tuwing pasko at mangangaroling sila hindi ba?

"Sana may bigyan na ako ng candy next year" ngayon naman si hoseok ang sumunod,

"Edi bigyan mo ako ng candy, o kung gusto ko pagmamahal yieeeeee" napailing ako dahil sa sinabi ni jimin, si liit napaka flirt talaga.

Pero gwapo padin

anong connect?

"Sana next year magka-anak na kami ni jin hyung" halos mabilaukan ang lahat dahil sa sinabi ni joonie, pero nangibabaw yung malalalakas na tawanan nina jin at hoseok

Tangina! what the hell!

Yumayanig ang namjin shit!

"Hindi pa ba kami sapat eomma?" Wow jungkook ang lakas ng amats mo para mag-drama.

"Oo hindi ka pa sapat kaya ka nga n'ya iniwan eh" napa-ohhhh naman ang lahat dahil sa pambabara ni yoongi, tanginang pito manahimik nalang kayo!

"Jungkook kahit kailan di kita iniwan, kasi ikaw lang sapat na" bigla namang kumanta si taehyungng "ikaw kang sapat na' pagkatapos ay kindatan si jungkook na pulang-pula na ngayon.

"Pero, cheers for your seventh year, I'm happy that ya'll made it" seryosong sabi ko at itinaas ang champagne glass. Ngumiti maman ang lahat at itinaas din ang glass nila.

"Sana, mas maging honset pa tayo sa isat isa at tumibay pa ang sama-sama" ako lang ata ang seryoso sa kanilang pito, hindi ko alam kung bakit ko nasabi iyon. Gusto ko lang na magwish para sa kanila at pagsasama nila.

I'm so proud of them

I am proud to be one of the armies

I am proud to be with Yoongi.

"Sana mas maipakita pa natin kung gaano kahalaga ang musika sa mundo" dagdag ni Yoongi bago uminom ng wine, mga naging mukhang seryoso na sila maliban sa maknae line na nagpapalitan ng champagne glass.

"Sana ako na ang maging most handsome in the whole universe" narinig ko ang paghalakhak ng lahat kay Jin, kailan nga ba nagseryoso si Jin?

Kailan ka ba sineryoso ng crush mo?

"Sana magkaroon ako ng black card" ayan na inumpisahan na nga rin ni Taehyung ang kalokohan.

"Sana magkaroon ako ng black belt"

"bilihan kita jungkookk" natatawang sagot naman ni jimin at pumalakpak lang, tumigil din nang marealize n sm6- lang magisa ang tumatawa.

Happy kiddo.

"Sana magkaroon ako ng black eye" putangina hoseok ano ba 'yang mga pinagsasasabi mo? Humalakhak muli ang lahat at ang gagong si hoseok nakaglag pa sa upuan n'ya, tumambling.

"Ako, sana makuha ako ng black market" oo liit, makukuha ka talaga kaagad, kasi akala nila grade. Seven a charot hahahaha.

Okay nahiya yung height ko.

"Sana, makadate ko si ren-aray!" Hindi na natapos ni joonie ang sasabihin n'ya dahil binato kaagad s'ya ng tinidor ni yoongi.

"Fuck you" yoongi blurted that made everyone laugh.

"What? Gusto ko lang bumawi sa nagawa ko kay kay ren dati!" mabilis ang sagot ni joonie, tumatawa parin dahil si lil meow meow ay nag-evolve sa pagiging tigre, with a cute gilagid huehuehuehue

"Sa aming dalawa ka bumawi hindi lang sakan'ya idiot!"

"So anong gusto mo? Mag date din tayong dalawa?" Hindi na ako makahinga dahil sa kakatawa sa sagutan nina joonie at yoongi, naiimagine ko kasing nagdedate ang dalawa.

Potangina!

--
Inihagis ko ang sarilinko sa kama pagkauwing pagkauwi palang nakin ni yoongi sa bahay, sobrang pagod na pagod na ako ngayong araw na ito ?bukas maaga pa akong aalis dahil maaga ang duty ko sa hospital.

Nanigas ang buong katawan ko nang maramdaman kong hinigit ako ni yoongi palapit sakan'ya at sinimulang halikan ang braso at leeg ko. Hinawakan ko ang mukha n'ya habang patuloy s'ya sa ginagawa sa akin, I won't stop him dahil gusto ko rin naman.

After all I'm all his.

Iniharap n'ya ako sakn'ya at inunan ang braso n'ya sa'kin. Hindi na nga s'ya galit.

"Hind ka na galit sa akin?" narinig ko ang mahina n'yang pagtawa, nawawala ang mga mata n'ya, hind ko rin tuloy mapigilang napangiti. Damn I missed him.

"I'm not mad at you"

"Sus! Hindi mo nga magawang kumain kagabi kasama ako" nag-pout ako na ikinatawa lang niya, the next thing I knew is when his lips met mine. It was passionate, longing, the kiss that I want.

"Sorry, pero hindi ako galit" kung hindi s'ya galut bakit ganuon smya unarte kagabi.

Niyakap n'ya ako ng mahigpit, lihim akong napangiti nang halikan nito ang buhok ko.

"wag mong sabihing nagseselos ka na naa mga ka miyembro mo kaya nagagalit ka kagabi" Ngumiti lang 'ya ng tipid, sa tingin ko ayon nga ang dahilan.

"Eh kasi naman, hinahayaan mo lang si jungkook na halikan sa pisngi. Tangina n'ya" sa hindi malamang dahilan ay bigla akong natawa sa sinabi ni yoongi, kumunot naman ang noo n'ya pero titig na titig pa rin sa akin.

"Hindi ka pa ba sanay sa kanila? ganun talaga sila eh, tsaka ikaw lang naman ang love ko eh mahal ko masyado yang gilagid mo" natatawang pahayag ko sabay halik sa leeg ni yoongles, bango, charo, kapapakpapak!

"Kahit na, naiinis parin ako sakanila" pagmamaktol pa n'yang parang bata. "Nagalala ako sayo kanina, hindi ka umuwi, wala ka ring text at tanging yung iniwan mo lang na note ang nabasa ko"

"Hmm. Sorry, nakalimutan ko kasi, kagabi naman ayoko nang gusing ka pa dahil mukhang pagod ka sa trabaho" hinawakan nito ang pisngi ko at ni-trace yung line ng eyebag ko.

"Malaki na ang eyebag mo, dapat magpahinga ka, ano kaya kung wag ka munang pumasok sa trabaho mo bukas, tapos ako din, dito nalang tayo sa bahay" tinaas baba n'ya pa ang kilay n'ya, magandang ideya sana pero

"ayoko, wala tayong kikitain kapag gan'yan, tsaka marami pa akong tatapusin sa hospital mahigpit ko s'yang niyakap at lihim na sininghot ang pabango n'ya.

"Kung iyan ang nais ng aking reyna, pero ipangako mo sa akin na magti-take ka ng leave this weekend para makapag bonding naman tayo" tumango tango ako, sana mabilis na lumipas ang araw ag magweek end na agad.

"Atsaka para makagawa na tayo ng baby" nanindig ang balahibo ko nang dahil sa ibinulong ni Yoongi, mabilis akong napayingin sakanm6- na ngaykn ay naka-smirk,

Ramdam kong parang gusto ng lumabas ng puso ko sa aking katawan at ang paggulo ng buong sistema ng katawan ko.

He owned my lips once again, he bite my lips as his tongue finally played with mine.

Hinigit niya ako palapit sakan'ya at niyakap ng mahigpit, rinig na rinig ko ang mabilis na pagtibok ng puso n'ya na sobrang nagpapakalma sa akin.

"I'm not going to promise, pero sige, hahayaan konng maging clingy ang bangtan sa'yo, pipilitin kong huag magselos" bahgya kong tinignan ang nakapikit nang si yoongi. Namumula ang labi.

Hinalikan ko nalang ang leeg n'ya bago ipinikit ang mga mata, having him as my husband isn't easy at all. There wee times we are never going to understand each either yet the happiest thing and excited part was we are always to adjust each other

Nagpapasalamat ako dahil bumalik s'ya, nagpapaslamaat ako dahil binigaybs'ya sa akin ng maykapal at nagpapaslaamat akong binigyan ko ng pagkakataon si yoongi at ang sarili ko.

I made the right decision.

Seven years na ang bangtan, at hinihiling kong maraming taon pa ang dumaan at magbigay sila ng ligaya at inspirasyonsa lahat , I will always be right here to fight for them and to support them.

"Baki ka nakangiti d'yan, arenmy you going to sleep?" Nabalik ako sa reyalidad nang marinig kong magsalita si yoongi, umiling nalang ako sknamya at ibinaon ang sariling mukha sa dibdib ng asawa ko.

"Wala naman, iniisip ko lang kung gaano mo ako ka-laham" pagdadahilan ko, kumunot maamna bg noo n'ya, sa tinuin ko nakaidlip na s'ya at nagising lag dahil sa akin.

"Anong laman?"

"Ang sabi ko laham, mahal pag binaliktad, eto napaka bingi mo!" Narinig ko. Ang oagtawa n'ya kasbay ng pagtango n'ya. ang cute talaga ng gilagid n'ya, shining shimmering splendid ang peg.

"Okay lang na bingi, at least laham naman kita, Laham na laham"