Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Encounter 8

A/N: HAPPY HAPPY VALENTINES DAY GUYS!

Let's spread love and peace.

Gusto kong ka-date ngayong valentines ang BTS! Huhu. Kakainggit si Ren. Lol

Enjoy reading!

*********
R E N

Where is my shoes?

Where is my pretty little shoes?

I looked everywhere but I just can't find my shoes, I'm going to be late if I didn't see it right now!

Fuck.

"Asan kana ba kasi" Pinagpapadyak ko na yung paa ko at naiiyak dahil hindi ko pa rin talaga makita yung sapatos ko.

Puchang tipaklong.

Ugh!

Bahala na. Kinuha ko na lang ang isang pares ng sapatos na nakita ko at nagmamadali ng lumabas ng kwarto ko.

Pucha ang lapit lapit na nga ng hospital sa apartment ko pero  nale-late parin ako?

"Lola alis na po ako" Pagpapaalam ko, hindi ko na hinintay ang sagot n'ya, tumakbo na ako palabas para pumasok sa trabaho.

Kasalanan ko bang magdamag kong tinignan yung picture naming tatlo nina lola? Eh ang cute cute kasi ni yoongi ngumiti, labas na labas yung gilagid n'ya. Tapos feeling ko pa nakita ko na s'ya dati somewhere pero hindi ko lang talaga natandaan.

Oo kasalanan ko na!

Tumigil lang ako sa stoplight dahil hindi pa namin turn para maglakad, hindi ko pa turn para tumakbo.

It took like forever dahil sa katagalan nito, palipat lipat ang tingin ko sa stoplight at sa wrist watch ko.

Pucha wala na bang itatagal to?

Napatingin ako sa kabilang kalsada, may isang babae doong na nakahawak sa kanyang noo, nakapikit at parang ma-a-out balance na anumang oras.
Kitang kita ko din kung gaano ito ka putla.

Hindi ko na lamang ito pinansin nang mag-green na ang stoplight. Agad akong tumakbo ng mabilis.

Makakapunta na sana ako sa kabilang kalsada nang biglang-

-ahhhhhhh!-

Ang babaeng kaninang nakita ko, ngayon ay nakahilata na sa gitna ng kalsada. Pinalibutan ito ng maraming tao yung iba kumukuha pa ng litrato at halatang nag-papanic.

Gusto ko sanang tignan pero male-late na ako, pero diba nurse ako? Tungkulin kong tumulong sa mga taong nangangailangan ng tulong ko.

Pero late na din ako, siguradong papagalitan ako dahil kababago ko palang-

"Ugh bahala na" Tumakbo ulit ako papunta sa babaeng ngayong ay nakatagilid na nakahiga. She's unconscious.

"Jeogiyo" Tinignan naman ako ng mga tao at tumabi. "I'm a nurse, please excuse me"

Tinignan ko ang babae, nagpatulong din ako sa ibang lalaki para maihiga ko ang babae ng maayos. I positioned her on her back at nilagay ang bag ko sa ulohan n'ya.

"The patient needs air, can you please move? Thankyou"I asked politely, binaba ko ang aking bag.

Tinignan s'ya.

She has no injuries, I move closer to her and feel if she's still breathing. And she is.

I immediately called the hospital and report what happened, they told me to wait for the ambulance and to lossen her belt and collar.

Ilang sandali pa ay dumating na ang ambulance, ni-report ko agad ang nangyari at sumabay na sakanila papuntang hospital.

--

Malalim na bugtong hininga ang aking nilabas pagka-sabi ng doctor na ayos na daw ang pasyente, masyado lang napagod at hindi pa daw ito nakakatulog ng ilang araw na.

"You did a great job Ms. Berroya, kamsahamnida" napangiti ako sa sinabi ni Dr. Lim, ni-pat pa nito ang aking balikat. Ang sarap pakinggan na nagawa ko ang tungkulin ko.

"Kamsahamnida" Pinanood ko ito na tuluyan ng nawala sa paningin ko.

"Woahh. Super nurse na talaga si Ren ah" Nilingon ko si Kim na nasa likudan ko pala, nakalagay ang mga kamay nito sa kan'yang bulsa ng damit.

"Akala ko nalate ka ng gising eh, kanina pa nga nagagalit yung trainee mo dahil wala ka pa daw. But it turns out na may nililigtas pala si nurse Ren" Umiling iling na lang ako dito. Sus. Alam ko na yan, papa-libre lang yan ng burger mamayang lunch.

"Ms. Ren" Napatingin ako kay Nurse Myeol, ang aking masungit na trainee.

"You did great, I thought we're going to lose another nurse this day" Napa-pout nalang ako dahil sa sinabi n'ya.

Wag kang masungit Ms. Myeol, sige ka walang magkakagusto sa'yo n'yan.

"I'm glad you save her, we'll check her IV later okay?"

--

"Huy alam mo na ba?" Excited ang boses ni kim, punong-puno ang bibig dahil sa pagkain n'ya.

"Hindi pa"

"May mga sikat na artist na pupunta dito ngayon! Andito daw yung kapamilya nung isang member nila eh" Nilapat pa ni kim ang palad n'ya sakan'yang mukha. Parang nagdi-day dream

Andito kami sa Canteen, lunch break na kaya ito kumakain na kaming dalawa.

"Good then. Magandang dinadalaw ang pasyente ng mahal nila sa buhay" She rolled her eyes on me, what? Tama naman ang sinabi ko hindi ba?

"Good! dahil bibisita sila dito!"

Kinuha ko ang phone ko nang mag-ring ito.

Nurse Myeol?

"Annyeonghaseyo?" Nakatitig lang si Kim sa akin habang kinakain yung  burger n'ya.

"Annyeong, get back here quickly, your patient earlier wants to see you" Napakunot naman ang noo ko, bakit? May mali ba sa ginawa ko?

Bakit n'ya ako gustong makita?

"Ne" I hang up.

"Ano daw?" Tanong ni kim na inilapit ang mukha sa akin.

"Pinapapunta daw ako nung kanina kong pasyente. Sige mamaya nalang ah, puntahan ko lang". Gusto ko pa mang kumain ng hindi pa bawas kong burger ay sumunod nalang ako.

I sighed before deciding to knock at the door of my patients room. Nilipat na kasi ito sa VIP kani-kanina lang.

Kumatok ako, pero walang sumagot kaya napag-desisyunan ko nalang buksan ang pinto.

"She's here!" Rinig kong sabi nung babae, babae kasi yung boses eh.

Nilibot ko ang tingin ko sa buong kwarto, sobrang lawak ng kwarto n'ya, maganda din ang ambiance, may bulaklak sa table n'ya. Maliwanag din dahil nakabukas ang kurtina.

"Annyeonghaseyo" sabi ko sa babaeng nakaupo ngayon sa kan'yang higaan, bahagya akong nag-bow.

She smiled back at me. Mukhang nakapag-pahinga na ito ng maayos dahil umaliwalas na kahit papano ang mukha n'ya.

Lumapit ako dito. "I just want to say thankyou for saving my life" She held my hand and I just can't help but to touch my nape, my blood rose up to my cheeks and reden.

"It's nothing, it's part of my job" Winagayway ko pa ang kamay ko dito at nahihiyang tumawa sakan'ya.

"I'm going to introduce you to my cousin and his band okay?" Nagtataka man ay tumango tango nalang ako. Bongga-licious naman, kailangan talagang ipakilala ako?

"I think they are here already" excited na sabi ng pasyente ko, awtomatikong napalingon ako sa mga ito.

"Hyung tignan mo si Taehyung naglilikot na naman oh" Rinig kong sabi ng isang lalaking, gwapo. Pucha. Ang gwapo n'ya.

Hindi. Ang gwapo nilang anim.

"Taehyung mag-stay ka nga lang dito" Sabi pa nung isa, broad ang shoulder nito at napaka perfect ng mukha.

Gusto kong matawa sa isa nilang kasama, ang kulit kasi kung ano anong ginagalaw.

"Eomma ang sarap nito oh"
mas Malalim pa pala sa balon ang boses nito. Pero ang ganda nakaka-akit lang.

Hindi lang yung lalom ng boses n'ya, pati s'ya, yung mismong s'ya!

"Tang- Nam joon hawakan mo nga si Taehyung, kung ano anong ginagalaw eh" Inis na utos nung broad pero gwapong shoulder-ah-este lalaki.

Sorry na naa-attract ako sa shoulder n'ya eh.

Paano ba naman hindi maiinis, kinakagat ba naman yung plastic na Apple. Weirdo.

Pero bakit parang nakita ko na sila dati?

Saan nga ba?

Sandaling napatigil ang mga ito sa paghaharutan nang mapatingin sila sa akin.

"Wow what a beautiful lady" Napatingin ako sa pinaka maliit na lalaking kasama nila, cute size hahaha.

"H-hello"  Nakaka-utal pala yung kagwapuhan nila.

Pucha ano bang nagawa kong mabuti sa buhay ko? Bakit kelangan akong maka-saksi ng mga gwapong nilalang sa harapan ko ngayon?

"Hello pretty lady in white. Do you know me? I'm worldwide handsome" Pagpapakilala nung gwapong broad ang shoulder at nag-flying kiss pa sakin, tapos may binus pang wink.

Pwede na akong mamatay.

Parang natawa na nadismaya naman yung iba n'yang kasama. Sobrang taas naman kasi ng confident, tsaka paanong hindi tataas eh gwapong mukha palang n'ya ulam na!

Jusme!

"Hello, I'm jungkook. International playboy" Nahihiyang lumapit sa akin ang isang lalaking malaki ang ilong? Ay este gwapo ring nilalang, sa totoo lang mukha s'yang bunny. Hahahaha

International playboy pero nahihiya?

"Hi, I'm NamJoon. it's my pleasure to meet you"Lumapit din ito sa akin, nakipag-shake hands.
Nung una nag-aalangan pa ako pero tinanggap ko na din.

"Sa wakas may matino ng ka-shake hands si joonie" ani Jin, malakas namang tumawa yung maliit na nilalang at pumalakpak.

Okay. Hindi na ako maghuhugas ng kamay, may gwapo ng nakahawak ng kamay ko.

Nginitian ako nito dahilan para lumabas yung malalim n'yang dimples.

Putangina.

Ang. Gwapo. Ng. Dimples. N'ya. Period

"Taehyung"Nginitian naman ako nung batang este weird na lalaking hanggang ngayon ay hawak pa din ni Namjoon. Cute nga dahil nag sign peace pa ito at todo ngiti.

"Jimin" Cute naman nitong isa, jimin pala pangalan n'ya. Cutee! Pati height n'ya cute din! Halos magkasing tangkad lang kami eh hahaha.

Napahawak ito sa batok n'ya at para bang nahihiya.

"Hi I'm your hope, you're my hope. I'm J-hope". Natawa nalang ako dahil nag-saaasayaw pa ito ng weird moves at humihiyaw dahil sa excitement, kalog pala s'ya at napaka-hyper.

Humalakhak naman ang lahat dahil sa kakulitan n'ya, gwapo na nga kwela pa.

Ang weird nila, pero in a good way naman.

"Andito na ang pagkain"
Rinig kong sabi ng lalaking kakapasok lang ng room. Teka? Parang kilala ko yung boses na iyon ah.

Napatingin ako sa lalaking ngayon ay napatigil din sa paglalakad at napatingin sa akin.

Tulala, naka-awang ang bibig, gulat na gulat katulad ko.

S'ya na naman?

"Ikaw na naman?!"
Sabay pa kaming nagtanong at tinuro ang isa't isa. Bakit naman ganito ang tadhana?

Ang lakas man-trip!

Pucha, andito din pala si Yoongi? Etong gilagid na 'to?

"Woah. Magkakilala na kayo?"
Ani Taehyung. "Yeheyyy!"

"Hindi/oo" Nakagat ko ang dila ko dahil sabay pa din kaming sumagot. Tss. gaya gaya tong gilagid na 'to.

We broke the stare contest when we heard yoona laugh. Oo yung pasyente ko, hawak ko ang record n'ya kaya kilala ko na s'ya.

"I'm glad you know each other"
I'm not.

"Nurse Ren this is my cousin, Yoongi hyung" ano? 'yang gilagid na iyan? Pinsan n'ya?

"Hyung, this is Nurse Ren, she's the one who saved me ealier" This time, si Yoongi naman ang nagulat at nanlaki ang singkit n'yang mata.

"What?" Bulalas ni gilagid, hindi parin makapaniwala.

"Anong what? Yoongi thankyou dapat ang sabihin mo". Pagtatama dito ni Jin.

Tama ka d'yan Jin, may isa kang malaking tama! pero okay lang hindi naman nila kailangan mag-pasalamat eh, ginawa ko lang ang trabaho ko.

Yun ay ang tulungan ang mga nangangailan.

"Meet the bts Ren". Ani Yoona na ngayon ay tinuro pa ang mga lalaking nasa harap ko.

Kumunot ang noo ko. Bts? Bts? Saan ko nga ba nakita yun? Saan kp nga ba narinig 'yun?

Parang ang sarap tanggalin ng utak ko at kalkalin kung saan ko nga ba sila dati nakita, pucha ang hirap maging makakalimutin!

"Ay. Hindi n'ya tayo kilala?"Gusto kong ipukpok yung ulo ko sa pader nang narinig ko ang dismayadong boses ni J-hope.

Shit! Pucha!

"Tss. Ako nga hindi n'ya nakilala nung nagkakilala kami kayo pa kaya?" Cold na tanong ni yoongi at umupo sa malaking sofa sa gilid at isinandal ang ulo n'ya.

I bit my lower lip.

Natahimik silang lahat at nakita kong nag-pout si taehyung at para bang nalungkot ang mukha. Ayoko mang maramdaman ito pero nakokonsenysa ako.

"Hindi n'ya alam yung k-pop?" Ngayon naman si jungkook ang nagtanong

"Ibig sabihin hindi n'ya alam na worldwide handsome ako?"
Ani jin. Napayuko nalang ako at pinipisil ang sarili kong kamay, nakokonsenya ako dahil hindi kontalaga sila kilala, hindi ko alamkung sino ba sila

"S-sorry. Hindi kasi talaga ako mahilig sa k-pop eh, sorry talaga sorry" Paulit ulit kong sabi sakanila,

"Pero parang nakita ko na kayo dati, h-hindi ko lang talaga matandaan sorry talaga, sorry"
Paulit ulit akong nag-bow sa mga ito, pucha kasi yong utak ko hindi makatanda.

"Ayos lang yan, wag ka ng malungkot" Ni-tap pa ni J-hope ang aking likod at mas nakakasilaw pa sa araw ang mga ngiti nito.

Jusme porsantos!

Who would have thought na ang babaeng niligtas ko pala kanina ay ang taong magdadala ng bts dito sa harapan ko?

Pucha talaga!

Who would have thought na makikita ko ang pitong lalaking inaasam makita ng maraming tao.

Masyang nagtatawanan at nagbibiruan ang anim na nag-gagwapuhang lalaki sa aking harapan habang si yoongi ay nakaupo lang sa isang sofa tahimik at akala mo'y matanda.

Pakiramdam ko ay biglang uminit sa loob ng private room na ito, oh my goodness!

They're so freaking hot!

"Guys ano bang ginagawa natin para makilala?" Labas na labas ang dimples ni Namjoon, hinihintay ang sagot ng anim.

"Malay ko" Pabalang na sagot ni Jin na ngayon ay tinitignan ng masama ni Namjoon.

"Suga tayo na d'yan, kelangan nating magpakilala".
Ma-awtoridad ang boses ni namjoon kay yoongi na ngayon ay nakapikit na ang mga mata.

"Tss. For what?"Tss. Parang matanda na talaga si yoongi at gusto nalang palaging naka-upo.

Nagsukatan silang dalawa ng tingin pero agad ding tumayo si Yoongi at walang nagawa.

"Tss. Oo na oo na, pucha gusto kong matulog eh" Walang gana nitong sagot.

"Tss"Inirapan ako ni Yoongi bago pumwesto sa tabi ni Jin.


"Bangtan! Anyeonghaseyo bangtan sonyeondan imnida!"

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro