R E N

"Ouch!"

"S-sorry, does it hurt?" Pagtatanong ko dito. Nadali ko kasi yung malaking sugat n'ya sa braso nang tanggalin ko ang damit nito.

"No, parang wala nga e-ouch" Pilya akong ngumiti nang hawakan ko yung sugat n'ya. Parang wala pa ah.

Tinutulungan ko kasi s'yang magpalit ng damit. Wala naman s'yang bali, pero may mga sugat lang at masakit lang daw ang katawan n'ya.

"Actually, hindi naman kasi talaga masasakit yang mga iyan" Sambit nito. Habang sinusuot ko sakan'ya yung isang plain white t-shirt.

"Dito ang masakit oh"
Umiling ako ng ituro n'ya sa akin yung lips n'ya. Ilang beses ko na bang nabasa ito? Pero tangina, mas masarap palang maranasan sa totoong buhay. Lalo na kung si yoongi.

"Wag mo kong harutin, magpahinga kana, kailangan mong magpalakas"
Seryosong sabi ko sakan'ya na ikina-pout lang n'ya, palihim akong napangiti.

Umupo ito sa gilid ng kama, pagkatapos ay hinila ako nito papalapit sakan'ya. Hindi ako makatingin ng diretso sakan'ya dahil sa nakakatunaw nitong tingin sa akin.

"Gusto mo bang kumain, Bakit ba umuwi ka ng mag-isa? Alam mo bang dapat nagpapahinga ka pa hanggang ngayon?"
Sunod-sunod kong tanong dito. Pero sinagot lang ako nito ng nakakabaliw n'yang ngiti. 

Ano bang gagawin ko sa lalaking ito? Ano bang gagawin ko para palagi nalang s'yang nakangiti ng ganito.

"Alam mo mas lalo kang nagiging cute kapag nag-aalala ka sa'kin" He chuckled, I felt my cheeks heat up so I slap his arms.

"Ouch!"
Napabalikwas dahil nakalimutan kong masakit pa nga pala ang katawan n'ya. Pero ang sarap n'yang asarin, bwisit s'ya eh.

"Nakakinis ka naman eh. Hindi ka sumasagot ng maayos"
I crossed my arms in my chest. His nose scrunch and pulled me closer to him.

"Alam mo kung bakit?"
Umiling-iling ako dito, damn. Bakit ba ang cute n'yang ngumiti.

At wag n'yang subukang sumagot ng: "pwet mo may rocket" ah

"Kasi, mas maganda nurse ko dito sa bahay, mas magaling mag-alaga" Tangina, tama bang bumanat ng ganito? Jusko! Yung puso ko parang sasabog sa tuwa at kilig. Pwede ba yun? OO AT SI YOONGI LANG ANG NAKAKAGAWA NUN!

He pinch my nose.
"Maganda na, cute size pa HAHAHAHA" Tinignan ko s'ya ng masama, okay na sana ako eh, tapos biglang may insulto.

But I must admit it, I missed it, I missed everything, I miss this man.

He cleared his throat.
"Dahil pinayagan ako ni PDnim umuwi" Kumunot ang noo ko. Pinayagan s'yang umuwi ng mag-isa, Bakit wala s'yang kasama, Bumyahe talaga s'ya?

He sighed and look at my eyes, full of love while playing my hair. "Noong nagising ako, umalis na yung mga nurse na nag-ayos sa akin. Pero sabi nina Namjoon, pwede na daw akong ma-discharge ano mang oras kagabi dahil hindi naman daw ganoon kalalim ang mga sugat ko" Paliwanag nito. I stayed in silence, letting him explain everything.

Kitang-kita ko kung paano namula yung pisngi n'ya at ang tenga. Hindi naman ata halatang kinikilig s'ya.

"And then I listened to your voice messages" Umiwas ito ng tingin at parang may binulong pa na hindi ko naman naintindihan. "That time, gustong-gusto ko na talagang umuwi, gusto ko ng magpahinga"

"Sa tingin ko, nakonsensya na si PDnim. Pinayagan n'ya akong bumalik sa'yo" He winked at me whilst I'm here still confused. Bakit naman makokonsensya si PDnim.

"Akala siguro n'ya hindi ko malalamang isa s'ya sa mga nagpapahiwalay sa atin"
His teeth gritted.

Hindi ko alam kung anong dapat kong sabihin. Paano? Kailan n'ya nalaman?

I cupped his cheeks.
"Inutos n'ya iyon. Pero kagustuhan ko din. I don't want you to give up everything you have. Because I love you, and I want you to be happy" This time, he cupped my cheeks too and kiss the tip of my nose.

"But you're my happiness, aanuhin ko ang materyal na bagay, kung wala ka naman sa akin? Everything is worthless"
Tangina. Nakakainis naman si Yoongi eh, alam ba n'yang sobrang bilis ng tibok ng puso ko sa mga oras na ito?

Sobrang bilis nito at para bang lalabas na. Umiwas ako ng tingin sakan'ya, ramdam kong pulang-pula na ang aking  pisngi sa mga oras na ito.

"Do we actually have to talk about it? Do we have to bring out the past?" Kita ko kung gaano n'ya pinipilit wag ipahalatang kumikirot yung mga sugat n'ya.

If I could ease the pain.
"Ano ba kasing nangyari sa'yo, Bakit ka naaksidente huh?" Inalalayan ko s'ya sa paghiga sa kama, damn. I really miss taking are of him but not like this.

"Kinukuha ko kasi yung picture mo-"

"What? Are you out for your mind?! Tangina naman Yoongi, pwede bang sa susunod magiingat ka naman"
Bulyaw ko rito, damn. Bakit ba lagi nalang ako ang inaalala n'ya.

Dahil tuloy sa akin.... Dahil tuloy sa akin-

"Don't you ever blame yourself Jagi, kasalanan ko 'yon"
Para bang alam na alam nitong sisisihin ko ang sarili ko, kaya't pinangunahan na n'ya ang iisipin ko.

Do I really deserve him?

Wala akong ginawa kundi pasakitin lang ang ulo n'ya, at maging pabigat sakanila. Pero 'eto parin s'ya.

I buried my face in my palm. "Please, pwede bang magingat ka naman sa susunod? Damn you! Palagi mo nalang akong pinag-aalala alam mo ba yun?"
I  yelled as my tears began streaming again. Itinaas nito ang kamay n'ya at para bang pinapalapit ako nito sakan'ya.

Umupo ito at sumandal sa headboard ng kama. Dahan-dahan akong lumapit sakan'ya at maingat na niyakap s'ya.

His breath were taking me as it's touching my skin. He kiss my tears away and gave me a genuine smile.

"Yes commander, I won't do that again. Sorry" He said in between of his laugh. Nakahinga ako ng maluwag.

Commander? As in commander jagi?

I've realized a lot of things as we'd seperated. And I guess, they are right, things happens for a reason.

"Ofcourse, inayos ko muna ang gulong pinasok ko. I apologize at the police station and to the truck driver, it's all my fault in the first place" Dagdag pa nito, habang ako nanatili lang na tahimik habang pinapakinggan ang tibok ng puso n'ya.

"I'm glad you're finally here"
I said with my sweet voice.

Nanigas ang buong katawan ko nang maramdaman kong dahan dahang dumadampi ang labi nito sa aking balat, papunta sa aking leeg.

I gave him more access as he reach my neck, I pulled him closer to me and started to comb his soft thick hair using  my hand.

A sweet moan escape when he bit and lick a sensitive part of my neck. Bumigat ang aking paghinga, at ang mas lalong nagiinit ang pakiramdam ko  habang patuloy na dumadampi ang labi ni Yoongi sa aking leeg.

His lips touch mine finally, he bit my lower lips and I couldn't even protest when his tongue effortlessly intertwined mine.

Pakiramdam ko ay pulang pula ang pisngi ko nang titigan ako ng mapangakit n'yang mga mata. He bite his lips as he look in mine, pwede bang halikan mo nalang ako Yoongi hindi yung nangaakit ka pa.

Hindi ko alam kung mind reader ba si Yoongi pero mabilis nitong inangkin ang labi ko.
"I missed you so bad Jagi"
He said between his kisses, with his husky and seductive voice.

Napasinghap ako ng dahan dahan nitong ibaba yung summer sleeveless shirt ko. Biglang kumabog ang puso ko para bang anumang oras ay lalabas na ito.

"You look more sexy when you're wearing like this"
My cheeks turn into red as he said it with his husky voice. Gusto ko s'yang hampasin pero hindi ko magawa dahil kawawa naman ang katawan n'yang puro sugat na.

"You're more handsome when I look at you" I tried to say it in seducting way, napatigil ito sandali at biglang namula yung tainga n'ya. Tangina tumalab yung banat ko! One point for Ren!

"Yah!" I burst out on laughing, kinikilig ang dakilang gilagid.
"Alam ko namang gwapo ako eh" Confident na sabi nito at ni-lick pa ang lips n'ya.

Magsasalita palang sana ako nang bigla ako nitong ihiga at pumaibabaw s'ya sa akin. Damn. Ito na naman kami. Are we going to that thing?

Bumaba ang tingin nito sa aking dibdib, tube lang ang suot ko at iyon nalang natitirang takip sa itaas na bahagi ng katawan ko. And i'm so fucking nervous while he's seriously looking at it and his adams apple is contagiously going up and down.

I was about to cover it when he immediately pinned my both hands behind my head. Damn.

He start kissing his favorite part again. My neck, leaving kiss mark everywhere. Sandali itong tumigil at tumingin sa akin, sa sobrang lakas ng pintig ng puso ko ay naririnig ko na ito.

"I love you"

"I love you too"
My voice are shaking because of nervousness. Hindi mapakali ang paa ko.

He slowly kissed me, I respond as my hand finally escape and comb his hair. Pulling him closer. Ang maiinit nitong kamay ay mahigpit na nakahawak sa aking balikat. Hindi parin nawawala yung kaba ko, in fact mas lalo lang akong kinakabahan.

My hand started to travel, I traced his spine when I heard him groan. Agad akong tumigil at humiwalay sa kan'ya.

"S-sorry. Masakit ba nadali ko ba ang sugat mo?"
Taranta kong tanong dito na ikinatawa lang n'ya.

"No, I actually love it"
He's really straightforward that it made me blush. Napapikit ako nang dumampi ang labi nito sa aking tenga.
"You turned me on more"
Dagdag pa nito na nagpataas ng balahibo ko. Damn.

He moaned when I playfully insert my hand inside his t-shirt, carefully touching his broad chest. My body voluntarily arched when his hand started to touch my waist upward.

Mas lalo lang uminit ang pakiramdam ko at hindi mapakali ang paa ko, nababaliw ako sa sensasyong binibigay sa akin ni Yoongi, para bang nakalimot na ako sa asarili ko. But I really love it.

Wala sa aking isipang, naiangat ko pala ang isa kong tuhod at tinamaan s'ya.... Eksaktong eksakto pa sa ano n'ya. Tangina.

Napatigil ito sa ginagawa n'ya at napahiga sa tabi ko habang hawak hawak yung natuhod kong junior n'ya. Shit! Anong ginawa ko?

"Oh shit! Sorry"
Nakagat ko nalang ang labi ko dahil hindi ko alam kung ano gagawin ko. Pucha pangalawang beses na itong nadadali ko junior n'ya.

Tinignan ako nito ng masama habang hindi parin maipinta yung namumula n'yang mukha dahil sa sakit.

Agad akong nagbihis ng pangitaas ko at bumangon sa kama, kumuha ako ng tubig dahil sa pagkataranta at ibinigay ito sakan'ya.

Shit bakit ako kumuha ng tubig, ang gaga ko hindi naman ito makakatulong eh.

"J-Just give me sometime"
He said as he groan. Shit! Mukhang masakit nga talaga. Palihim kong sinabutuan ang sarili kong buhok.

Damn you Ren, you are so dead.

--

"Does it still hurt?"
Nag-aalala kong tanong sakan'ya. Nakaupo ako sa sofa habang s'ya nakasandal sa headboard, nakatulala, parang nawala sa ulirat.

"Kumikirot lang yung mga sugat ko. But I'm fine"
I sighed. Baka isumpa ako ni Yoongi balang araw kapag hindi s'ya nagka anak dahil dalawang beses ko ng natatamaan yung junior n'ya.

Tangina. Bakit kasi napaka clumsy ko?

Pasimple kong sinabunutan ang sarili ko nang marealize kong hindi pa pala ako naliligo o nagto-toothbrush man lang. Shacks! Nakakahiya!

Para bang mas mapula pa sa kamatis yung pisngi ko ngayon. i'm so ashamed of myself!

Please lupa, kainin mo na ako!

"Are you alright?"
Nabalik ako sa reyalidad nang tanungin ako nito. Tumango naman ako sakan'ya at lumapit para ibigay yung tubig.

Act normal Ren, act normal!

"Uminom ka muna. Sabihin mo lang kung may masakit"
Nilagay ko muna sa night stand yung basong ininuman nito.

"Bakit iki-kiss mo ba?"
Naka-pout na ito ngayon at nagpa-puppy eyes! Ay jusko!

"Hindi pa nga ako nagtu-tooth brush eh!" Reklamo ko dito, sa tingin ko dapat hindi ko na iyon sinabi sakan'ya dahil malakas itong humalakhak.

Hawak-hawak nito yung tyan n'ya at halos hindi na makahinga. Nakakahiya!

"After all we did! Ngayon mo pa sinabi iyan?" Gusto ko nalang magpakain sa lupa, tangina yun na nga eh. Sa susunod talaga titignan ko muka kung nakapag-toothbrush na ba ako at nakaligo!

"Ano ba! Nahihiya na nga ako eh" Binato ko s'ya nung unan pero nakuha n'ya lang ito at tumawa lang ng tumawa. Kakainis.

Tumayo nalang ako at kinuha yung baso. Nakakainis kasi tong gilagid na ito, mas lalo lang akong nahihiya.

Hindi ko s'ya pwedeng hampasin dahil may mga sugat pa s'ya. Nakakainis talg, hindi ako makabawi.

"Sige na, saan ba masakit, iki-kiss na ni Ms. Nurse"
Natatawang sabi ko dito.

"Ren, paano kung yung.... Junior ko yung masakit-"
Nanlaki ang mga mata ko at hindi na s'ya pinatapos yung kapilyuhan n'ya.

"Yoongi!"
Bulyaw ko at binato s'ya ulit ng unan pero tumawa lang ng malakas sa sarili n'yang kapilyuhan. ang lakas mang-asar talaga tong lalaking to!

Pulang-pula ang pisngi ko dahil sa hiya at sa galit. Tangina, anong sumapi sakan'ya. Humahalakhak parin ito hanggang ngayon, labas na labas yung makintab na gilagid at parang wala ng mata kung tumawa.

Bwisit!

"MIN YOONGI! SA SOFA KA MATUTULOG NGAYONG GABI!"

--

"Are you sure hindi kana magpapahatid?"
Kinuha nito yung sumbrero n'ya.

"Wag na, magpahinga ka nalang dito, wag mong kalimutang inumin yung mga gamot mo okay?" Nag-salute pa ito habang naka-pout.

"Yes commander jagi!"
I chuckled.

"Yung pagka-"

"Kakain ako sa tamang oras commander, tapos iinom ako ng gamot at magpapahinga. Wag munang gumamit ng phone at magpahinga ulit" Wow. Memorize na n'ya ang pinapagawa ko sakan'ya.

Tinanggal nito yung sumbrero. Nag-pout ako, may nakalimutan pa pala s'ya.

"May isa ka pang nakakalimutan" I declaired.

He smirk at me before coming closer. he held my chin and gave me a quick kiss. That's what I'm talking about!

"Ofcourse I won't forget that. Lucky charm mo iyon eh"
He winked at me.

Napakaganda namang umpisa ng araw na ito. Inihatid ako nito hanggang sa may gate, sinabi kong pumasok na s'ya dahil baka may makakita na naman sakan'ya.

Napalingon ako sa isang eskinita, namamalikmata ata ako, para kasing may tao doon kanina na nakatingin sa akin.

Hindi ko nalang iyon pinansin at naglakad na papasok sa trabaho.

--
"What are you talking about? no! anak ka ng- tigilan mo na 'yan ah! Don't you ever do that!"
Kumunot ang noo ko dahil sa pagsigaw ni Kim sa kausap n'ya.

Mabilis n'yang ibinaba ang phone n'ya nang makita ako. Alanganin itong ngumiti sa akin. Aga-aga mainit na agad ulo n'ya. Nakakapanibago lang kay kim.

"Nag-away na naman kayo ng jowa mo?"
I asked, she shrugged.

"Guys really confuse me, they caused me too much headaches" Makabuluhang sabi nito. Kinuha ko kaagad yung panyo ko.

"Ouch! english sakit parang dudugo ilong ko"
Pagbibiro ko kay Kim dahilan para paluin ako nito ng malakas sa braso.

"Omg! Nabalitaan mo na ba yung nangyari kay Yoo-"

"Yeah"
Bahagya akong ngumiti dito, kumunot ang noo nito pero pilyang ngumiti din sa akin.

"Kaya pala"
She teased I shrugged.

"He said he went home alone in my house, tapos nagpa-drive s'ya sa isang staff nila dito papunta sa akin" Hindi ko mapigilang mapangiti habang inaalala ang lahat ng nangyari kagabi.

He really made his way home. Siguro naman wala ng hahadlang sa amin ngayon.

"So you mean, kayo na ulit?" Marahan akong tumango bilang pagsang-ayon, para akong aatakihin sa puso dahil sa biglang pagtili nito.

"Walwalan na ito!"
Sigaw nito sabay yakap sa akon ng mahigpit.'apailing nalang ako at hindi mapigilang mamlua kasabay ng mabilis ng pagtibok ng puso ko.

"Kaya pala eh"
Kumunot ang noo ko sa pagbulong nito.

"Kaya pala?"
Her mischievous smile formed.

"Kaya pala may love marks ka ah" My eyes widened as she laugh at me while pointing at my neck.

Shit!

Kinuha ko agad ang phone ko at binuksan ang camera, doon ko nakitang may love marks nga ako at kitang-kita pa. Tangina kaya pala kanina pa ako tinitignan ng mga tao. Pucha.

Hindi ako mapakali habang si kim ay tuwang tuwa lang na nakikita akong natataranta. Salamat kim maraming salamat.

"Wow. Daming natulong ng tawa mo" Iritableng sabi ko dito, iniabot n'ya sa akon yung isang band aid.

"Oh! Lagay mo d'yan. Masyado n'yo kasing namiss isa't-isa eh" Pang-aalaska pa nito.

"Tse!"

--

Mabilis na lumipas ang oras, pero para bang taon na ang nilipas nito para sa akin. Uwing uwi na ako, gusto ko na ulit makita si yoongi!

"Did BTS finally came back?" Para bang lumaki yung tenga ko nang marinig kong pinaguusapan ng iba kong kasamahan ang BTS.

Aba, ayusin lang nila ang pag-uusapan nila.

"I don't know, the last thing I heard from theme is when Yoongi apologize. That's all"
Rinig kong sabi pa ng isa.

Oo nga 'no, Nasa ibang bansa parin kaya sila? Kung sbagay mahirap din naman ang pagiging idol.

"Oo nga pala Ren, nasabi mo na ba kay Yoongi na nagkita na kayong muli ni Angelo"
Natigilan ako sa binulong sa akin ni Kim.

Sandali akong nag-isip, nakalimutan ko narin kasi ang tungkol doon dahil sa sobarang sayang nararamdman ko nang umuwi at maging maayos kami ni Yoongi.

"H-hindi pa, kailangan ko pa bang sabihin iyon?" Natatakot akong baka magalit si Yoongi kapag nalaman n'yang nagkausap kami at bumalik na si Angelo.

Ayokong magkagulo ulit dahil kakaayos lang naming dalawa.

"Oo naman, may karapatan si Yoongi dahil una boyfriend mo siya eh" Muli akong nagisip sa sinabi ni kim. Pero paano kung magalit si Yoongi at hindi n'ya ako pakinggan.

Pero may punto si Kim, kahit saang anggulo tignan boyfriend ko si Yoongi at may karapatan s'yang malaman iyon.

Bahala na sasabihin ko nalang sakan'ya mamaya.

Mabilis din akong nakauwi, hindi binilisan ko talaga ang paglalakad ko. Himala nga dahil parang hindi ko ngayon nakita si Angelo, mukhang inaayos na nga talaga n'ya ang buhay n'ya.

Medyo maliwanag pa naman sa labas pero nakabukas na ang ilaw ni lola, sakan'ya muna ako dideretso para mangamusta katulad ng dati kong ginagawa.

Kumatok ako pero wala namang sumagot. Kaya binuksan ko na ang pinto ni lola.

"Lola andito na po ako"
Lumingon-lingon ako sa paligid pero tahimik lang ang lahat.

"Oh andyan kana pala" Nakangiting sabi sa akin ni lola na kakalabas lang ng kusina.

Lumapit ako dito para magmano. "Kamusta-ay pusang magilagid!" Para bang lalabas sa katawan ko yung puso ko dahil sa gulat nang may sumabog na kung ano.

Tangina. Nasusunog na ata yung niluluto ni lola.

"WELCOME HOME!"
Dahan-dahan akong lumingon, kasabay ng pagbagsak ng confetti sa akin.

Parang mapupunit na yung labi ko dahil sa sobrang laki ng ngiti ko.

"Hays. Buti talaga ang gwapo ko". I gigled when I heard again the confident worldwide handsome Jin.

"Oo na manahimik kana!"
Mas lalong bumibilis yung tibok ng puso ko nang narinig ko na ulit yung sabay sabay nilang pagtutol kay Jin. Tangina. Namiss ko sila.

Walang mapagsidlan ng sayang ito.

They all look at me, they are still wearing their bags, halatang kakauwi lang talaga. Nakita ko si Yoongi sa gilid nakangiti at nakatingin din pala sa akin, he winked and lick his lips making me blush. Tangina wag ngayon Yoongi, lahat nalang ng ginagawa mo kinikilig ako!

"Bangtan is finally home!"